Nirmala (powieść)
Okładka powieści Nirmali
| |
| Autor | Munshi Premchand |
|---|---|
| Oryginalny tytuł | Nirmala |
| Tłumacz | Aloka Raia i Davida Rubina |
| Artysta okładki |
Orient w miękkich okładkach (Alok Rai) Oxford India w miękkich okładkach (David Rubin) |
| Kraj | Indie |
| Język | hinduski |
| Gatunek muzyczny | Fikcja |
| Opublikowany | styczeń 1927 r |
| ISBN | 978-0-19-565826-2 (wersja przetłumaczona przez Oxford India) |
Oryginalny tekst |
Nirmala z hindi Wikiźródła |
Nirmala to powieść fikcji hindi napisana przez indyjskiego pisarza Munshi Premchanda . Melodramatyczna powieść koncentruje się na Nirmali, młodej dziewczynie, która została zmuszona do poślubienia wdowca w wieku jej ojca. Fabuła rozwija się, aby ujawnić podejrzenia jej męża co do związku między nią a jego najstarszym synem, podejrzenie, które prowadzi do śmierci syna.
Wzruszająca powieść, opublikowana po raz pierwszy w latach 1925-1926, reformatorski program Nirmali jest przejrzysty w swoim temacie, który dotyczy kwestii posagu , a co za tym idzie niedopasowanych małżeństw i powiązanych kwestii. Historia wykorzystuje fikcję, aby podkreślić erę bardzo potrzebnych reform społecznych w indyjskim społeczeństwie lat dwudziestych XX wieku. Nirmala ukazała się w odcinkach w Chand , czasopiśmie dla kobiet, w którym reprezentowany był feministyczny charakter powieści . Nirmala jest trochę jak Godaan (opublikowana w 1936 r.) w tym, że dotyczy wyzysku biedoty wiejskiej, a Nandita (2016) w podobieństwach bycia spętanym wąskimi oczekiwaniami społeczeństwa dotyczącymi tego, jaka powinna być kobieta. Nirmala została przetłumaczona przez wielu tłumaczy naukowych. Po raz pierwszy została przetłumaczona w 1988 roku jako The Second Wife przez Davida Rubina , aw 1999 jako Nirmala przez Aloka Rai, wnuka Premchanda.
Działka
Udayabhanu Lal, prawnik, zaaranżował poślubienie swojej 15-letniej córki Nirmali z Bhuvanmohanem Sinha, synem Bhalchadry Sinha. Kalyani, matka Nirmali, radzi Lalowi, aby nie wydawał zbyt dużo pieniędzy na małżeństwo Nirmali, ponieważ ma on również obowiązek poślubić jej drugą córkę, Krysznę. Rozgniewany słowami Kalyani, postanawia dać jej nauczkę, zostawiając swoje stare sukienki wzdłuż brzegu rzeki i udając się na jakiś czas do następnej wioski, aby Kalyani uwierzył, że nie żyje. Lal został później zamordowany przez swojego rywala Mathayi, który był kiedyś sądzony przez Lal i skazany na więzienie. Śmierć Lala spowodowała wycofanie się Sinha z zaaranżowanego małżeństwa ponieważ nie było już dużego posagu, jak przewidywano przed śmiercią Lala. Kalyani pisze list do Rangili bai, matki Bhuvanmohan sinha, opowiadając o swojej żałosnej sytuacji. Wysiłki Rangili bai, by jej mąż i syn zrozumieli, kończą się daremnie. Z pomocą Pandita Motarama Kalyani szuka pana młodego dla Nirmali. Trudności finansowe zmusiły matkę Nirmali, Kalyani, do wydania jej za Totarama, starszego od niej o 20 lat prawnika. Totaram próbował uwieść swoją piękną młodą żonę, ale bezskutecznie. Kiedyś opowiada fałszywą historię, że zabił dwóch złodziei, którzy mieli ze sobą wielkie miecze, aby poczuła, że jej mąż jest pełen odwagi. Ale Nirmala, która wie, że to fałszywa historia, wciąż się uśmiecha i zachowuje się tak, jakby była szczęśliwa. Nie żywiła do niego żadnych uczuć poza szacunkiem i poczuciem obowiązku, co nie dorównywało miłości, jakiej oczekiwał od swojej żony.
Totaram miał trzech synów z pierwszego małżeństwa. Jego najstarszy syn Mansaram był tylko o rok starszy od Nirmali. Nie minęło dużo czasu, zanim Totaram nabrał podejrzeń wobec Nirmali z powodu jego owdowiałej siostry, słów Rukmini i jej związku z jego synem Mansaramem. Zazdrość i podejrzliwość sprawiły, że odesłał Mansarama do schroniska , decyzji, której wszyscy wkrótce zaczęli żałować. Stan zdrowia Mansarama szybko się pogorszył w środowisku hostelu. To Bhuvanmohan leczył Mansarama w szpitalu. Kiedy Mansaram potrzebował krwi, to Nirmala oddała swoją krew, po czym Totaram zdaje sobie sprawę ze swojego błędu. Bhuvanmohan dowiedział się o Nirmali, zaaranżował dla swojego brata małżeństwo z siostrą Nirmali, Kryszną, w ramach pokuty. Bhuvanmohana nawiedzały myśli o Nirmali i jej rozpaczy. Mansaram ostatecznie zmarł na gruźlicę .
Totaram miał złamane serce i poczucie winy z powodu swojej roli w śmierci syna. Rukmini podsyca ogień w Jiyaram i Siyaram, że Nirmala była przyczyną śmierci ich brata. Wierzą w fałszywe słowa Rukmini. Niedługo potem jego drugi syn, Jiyaram, uciekł z klejnotami Nirmali i uciekł z domu Totarama. Później popełnił samobójstwo . Trzeci syn Totarama, Siyaram, również uciekł, zwabiony przez fałszywego świętego . Przygnębiony utratą swoich synów, Totaram wyruszył na misję odnalezienia swojego jedynego żyjącego syna, Siyarama.
W międzyczasie Bhuvanmohan wrócił do życia Nirmali jako mąż jej przyjaciółki Sudhy. Próbował uwieść Nirmalę, ale jego żona dowiedziała się o tym i ostro go skrytykowała. Bhuvanmohan stał się emocjonalnie przygnębiony i ze smutku i miłości do niej popełnił samobójstwo. Przygnębiona smutnym obrotem wydarzeń i własnym pogarszającym się stanem zdrowia Nirmala oddała Rukhmini swoją córkę Ashę i zmarła. Znacznie starszy Totaram wrócił do domu i odkrył, że Nirmala nie żyje. Rukmini zrozumiała swój błąd.
Postacie
- Nirmala bohater; 15-letnia dziewczyna, która wyszła za mąż za Totarama, który jest od niej o 20 lat starszy.
- Totarama Nirmali, 35-letni prawnik.
- Mansarama Totarama z pierwszej żony; podejrzany o związek z Nirmalą i zmusza go do opuszczenia domu, aby zamieszkał w hostelu, w którym ostatecznie umiera.
- Jiyarama Totarama z pierwszej żony; obwinia ojca za śmierć swojego starszego brata i ucieka z domu po ucieczce z biżuterią Nirmali. W końcu popełnia samobójstwo.
- Siyarama Totarama z pierwszej żony; zostaje zwabiony z domu ojca przez fałszywego świętego.
- Asha Totaram i córka Nirmali.
- Rukhmini Totarama.
- Udayabhanu Lal Nirmali.
- Kalyani Nirmali.
- Kryszny Nirmali.
- Bhuvanmohan Sinha były narzeczony Nirmali. Po śmierci ojca Nirmali dowiaduje się, że nie będzie posagu i wycofuje się z małżeństwa.
- Sudhy Bhuvanmohana i towarzyszka Nirmali.
- Bhalchandra Sinha ojciec Bhuvanmohan Sinha.
- Rangili bai Bhalchandra Sinha żona i matka Bhuvanmohan Sinhy.
- Pandit Motaram mądry kapłan.
- Bhungi w domu Totarama.
Tło
Osadzona na tle przed-niepodległych Indii Nirmala przedstawia realistyczny i malowniczy portret lat 20. XX wieku, języka i środowiska tamtej epoki. Charakteryzuje zło systemu posagowego, a tym samym odzwierciedla pragnienie autora do przeprowadzenia reformy społecznej i podniesienia statusu kobiet w społeczeństwie. Słowa autora ilustrują biedotę jego kraju i malują obraz wiejskich Indii składających się głównie ze statycznego społeczeństwa, starć kast , jego ubóstwo i wyzysk oraz bogaty charakter jego mieszkańców. Powieść obejmuje okres około sześciu lat, podczas których Nirmala zmienia się z ucznia w żonę, a następnie w matkę. Była to epoka, w której szacunek do samego siebie i wizerunek publiczny miały fundamentalne znaczenie w społeczeństwie. Spożywanie posiłków miało ogromne znaczenie rytualne. W tradycyjnych domach kobiety nie jadły z mężczyznami i czekały, aż skończą, zanim pozwolono im jeść. Był też strach przed szpitalami [a także transfuzji krwi], co wyjaśnia wahanie postaci Totarama i poczucie winy związane z wysłaniem syna do szpitala. Pokolenia, które minęły od pierwszego napisania powieści, widziały dramatyczne zmiany w „postawie, wrażliwości i aspiracjach”. Nirmala jest odzwierciedleniem czasów w społeczeństwie indyjskim, kiedy „największym grzechem młodej dziewczyny było wymaganie męża, który przyjąłby ją bez posagu”.
Opublikowanie
[ Nirmala to] opowieść o tragedii kobiety [...] - która mimo to wznosi się ponad zwykłe ograniczenia rzymskiego a te w swojej dramatyzacji bardzo specyficznego i wysoce zindywidualizowanego życia prywatnego [i] odwołuje się do uniwersalnego ludzkiego doświadczenie, które wykracza poza wszelkie lokalne specyfiki zwyczajów lub kultury.
—David Rubin we „Wprowadzeniu tłumacza” do książki
Nirmala była jedną z najpopularniejszych powieści Premchanda swoich czasów w Indiach, czasach ucisku kobiet w społeczeństwie indyjskim, które przyciągały coraz większą uwagę pisarzy i poetów. Przed opublikowaniem w całości Nirmala ukazała się w odcinkach w czasopiśmie Chand między listopadem 1925 a listopadem 1926. Było to w czasie, gdy Premchand po raz pierwszy zaczął pisać beletrystykę opartą na współczesnych problemach społecznych. W przeciwieństwie do innych swoich dzieł, Nirmala ma ciemniejszy ton i zakończenie, a jego postacie są mniej wyidealizowane. Po raz pierwszy została przetłumaczona na język angielski w 1988 roku.
Dziedzictwo
Francesca Orsini nazwała to doskonałym przykładem połączenia socrealizmu i dramatu Premchanda . Gulzar uważał, że powieść była nieco naciągana i miała tendencję do powtarzania wielu emocji, ale miała też swoje urozmaicenia i sprzeczności. Wyjaśnił dalej, że Premchand specjalizował się w tematach związanych z młodą dziewczyną poniżej 18 roku życia, która nagle staje się kobietą po ślubie ze znacznie starszym mężczyzną.
Wyprodukowano również wiele filmów opartych na temacie opowieści, takich jak Tehreer Munshi Premchand Ki w reżyserii Gulzara i pokazanych w Doordarshan . W rolę Nirmali wcieliła się aktorka marathi Amruta Subhash , która otrzymała wiele wyróżnień.
Ananya Khare zagrała główną rolę w serialu telewizyjnym Doordarshan Nirmala w 1987 roku.
Notatki
Linki zewnętrzne
- Nirmala w Google Books
- Nirmala w Hindustan Books