Pelli Chesi Choodu

Pelli Chesi Choodu.jpg
Plakat kinowej premiery
Pelli Chesi Choodu
W reżyserii LV Prasad
Scenariusz Czakrapani
Wyprodukowane przez
Nagi Reddi Chakrapani
W roli głównej



NT Rama Rao G. Varalakshmi Yandamuri Joga Rao Savitri SV Ranga Rao
Kinematografia Marcusa Bartleya
Edytowany przez
CP Jambulingam MS Pieniądze
Muzyka stworzona przez Ghantasala
Firma produkcyjna
Dystrybuowane przez Produkcje Vijaya
Data wydania
  • 29 lutego 1952 ( 29.02.1952 )
Czas działania
 156 minut
Kraj Indie
Języki
telugu tamilski

Pelli Chesi Choodu ( tłum. Spróbuj przeprowadzić małżeństwo ) to indyjska komedia satyryczna z 1952 roku , wyreżyserowana przez LV Prasada i wyprodukowana przez Nagi Reddi i Chakrapani w ramach ich firmy Vijaya Productions . Film powstał jednocześnie w języku telugu i tamilskim , ten ostatni zatytułowany Kalyanam Panni Paar ( tłum. Spróbuj się ożenić ). W rolach głównych NT Rama Rao , G. Varalakshmi , Yandamuri Joga Rao i Savitri . SV Ranga Rao , Sivarama Krishnayya, Doraswamy i Suryakantham odgrywają role drugoplanowe w wersji telugu, podczas gdy CVV Panthulu zastąpił Krishnayya w języku tamilskim.

Pelli Chesi Choodu zajmuje się negatywnymi skutkami systemu posagowego w Indiach poprzez życie małżeńskie Venkata Ramana (Rama Rao) i Ammadu (Varalakshmi). Produkcja filmu rozpoczęła się po wydaniu Pathala Bhairavi Vijaya Productions (1951). Marcus Bartley został zatrudniony jako operator, a film został zmontowany przez CP Jambulingam i MS Money. Ghantasala skomponował muzykę do filmu.

Pelli Chesi Choodu został wydany 29 lutego 1952 r., A Kalyanam Panni Paar został wydany 15 sierpnia tego samego roku. Obie wersje odniosły komercyjny sukces i osiągnęły status kultowych. Co więcej, Kalyanam Panni Paar był znany jako pierwszy film z południowych Indii , który zawierał sekwencje w Gevacolor . Jednak wersja telugu nie zawierała sekwencji w kolorze. Pelli Chesi Choodu został następnie przerobiony w kannada jako Maduve Madi Nodu (1965) przez Vijaya Productions oraz w hindi jako Shaadi Ke Baad (1972) autorstwa Prasada. Podczas gdy wersja kannada odniosła komercyjny sukces, wersja hindi nie.

Działka

Rathamma mieszka w wiosce ze swoimi synami Raja i Kundu oraz córką Ammadu. Raja jest nauczycielem i pasjonatem teatru. Wraz z Kundu i grupą innych aktorów Raja w wolnym czasie gra w miejscowym teatrze. Wujek Raja, Govindayya, adwokat , chce, aby poślubił jego córkę Chitti, która jest w związku z kulturystą Bheemudu. Raja odrzuca propozycję, a Govindayya proponuje znalezienie odpowiedniego pana młodego dla Ammadu, jeśli Raja poślubi Chitti. Raja odrzuca propozycję i wraz z Kundu wyrusza na poszukiwanie odpowiedniego pana młodego dla Ammadu.

W odległej wiosce Raja i Kundu spotykają Dhoopati Viyyannę, zamindara i przewodniczącego panchayat . Viyyanna to złożona postać o upadających fortunach i hojnym duchu, który wierzy w szacunek dla swoich gości. Córka Raja i Viyyanny, Sawitri, zakochuje się w sobie, a ich ślub zostaje szybko zaaranżowany. Viyyanna znajduje również oblubieńca o imieniu Venkata Ramana, adwokata mieszkającego w Madrasie , dla Ammadu. Ojciec Ramany, Venkatapathy, żąda dużego posagu , który Viyyanna obiecuje zapłacić.

W miejscu ślubu Govindayya knuje zemstę, podżegając Venkatapathy do nalegania na zapłacenie posagu przed ślubem. Viyyanna wystawia weksel; Venkatapathy odrzuca to i wyciąga Ramanę z sali weselnej. Jednak Ramana wyjeżdża do Madrasu i mieszka tam z Ammadu. Kiedy przybywa Venkatapathy, Ramana udaje chorobę psychiczną, podczas gdy Ammadu i Raja udają pielęgniarkę i lekarza. Ammadu przywiązuje się do Wenkatapatii, okazując zainteresowanie jego recytacją puran .

Ramana „wyzdrowieje” z choroby psychicznej, a Ammadu, która była w ciąży, rodzi syna, wywołując nową rundę plotek w wiosce. Govindayya próbuje to wykorzystać i po wielu nieudanych próbach przekonuje Venkatapathy do przeprowadzenia małżeństwa Ramany z Chitti. Viyyanna uważa to za zniewagę i prowadzi małżeństwo Chitti i Bheemudu w swojej rezydencji. Govindayya i jego żona Chukkalamma odmawiają uznania małżeństwa.

Kiedy Venkatapathy prosi Ramanę o poślubienie Chitti, odmawia i rezygnuje z bogactwa, które ma prawo odziedziczyć, w zamian za Ammadu i ich nowonarodzonego syna. Govindayya prosi Venkatapathy o poślubienie protestów Chitti i Chukkalamma, ponownie łącząc Chitti i Bheemudu. Bezradny Govindayya zostaje skonfrontowany z Viyyanną, która grozi, że użyje swoich wpływów jako przewodniczącego panchayat, aby go aresztować, jeśli się nie zreformuje. Govindayya błaga o przebaczenie i ucieka z rodziną. Film kończy się, gdy wszyscy obecni w domu Ramany śmieją się maniakalnie.

Rzucać

Produkcja

Kiedy pojawiły się różnice między Chakrapani i G. Varalakshmi , ta pierwsza chciała wyrzucić prawie ukończony film i zastąpić ją Anjali Devi ( na zdjęciu ). Devi jednak pośredniczył między nimi i rozwiązał różnice.

Po wyprodukowaniu Shavukaru (1950) i Pathala Bhairavi (1951), Nagi Reddi i Chakrapani ogłosili film zatytułowany Pelli Chesi Choodu , który wyreżyserowałby LV Prasad i został sfinansowany przez ich firmę Vijaya Productions . Pelli Chesi Choodu powstał jako film dwujęzyczny; został nakręcony jednocześnie w telugu i tamilskim , z wersją tamilską zatytułowaną Kalyanam Panni Paar , pierwszy tamilski film wyreżyserowany przez Prasada. Chakrapani napisał scenariusz filmu, który został oparty na negatywnych skutkach systemu posagowego w Indiach . Marcus Bartley został zatrudniony jako operator, a film został zmontowany przez CP Jambulingam i MS Money. Dyrektorami artystycznymi filmu byli Madhavapeddi Gokhale i Kaladhar, a muzykę skomponował Ghantasala . Chalapathi Rao i Jagannadham byli kierownikami produkcji. Pasumarthi Krishnamurthy stworzył choreografię do sekwencji piosenek. T. Prakash Rao pracował jako asystent reżysera u Prasada; wyreżyserował Rao Palletooru (1952) w fazie postprodukcji Pelli Chesi Choodu . Kalyanam Panni Paar została częściowo pokolorowana przy użyciu Gevacolor .

NT Rama Rao i G. Varalakshmi zostali wybrani jako jedna z wiodących par aktorskich. Podczas kręcenia piosenek Ghantasala nauczył Ramę Rao gry na fisharmonii i udzielił mu kilku lekcji muzyki, aby wyglądał wiarygodnie w filmie. Yandamuri Jogarao i Savitri , którzy grali mniejsze role w Shavukar i Pathala Bhairavi , zostali wybrani jako druga wiodąca para. W roli zamindara SV Ranga Rao wykazywał dziwną mowę ciała, zainspirowaną nieznajomym, którego obserwował na stacji kolejowej. Sivarama Krishnayya i CVV Panthulu wcielili się w rolę ojca Ramy Rao w wersji telugu i tamilskiej. Padmanabham zagrał dwie role; listonosz i przyjaciel Ranga Rao.

Dziecięcy artyści w filmie byli członkami trupy „Balanandam” Nyapathi Raghavarao. Szkolił ich Gnapadi Kameswara Rao, którego bratanek Gade Balakrishna „Kundu” Rao odegrał kluczową rolę w wersji telugu i tamilskiej filmu. Vijaya Productions zatrudniło do tego filmu aktorów na podstawie miesięcznej pensji; jednym z nich był M. Mallikarjuna Rao, który później wyreżyserował filmy Prameelarjuneeyam (1965), Muhurtha Balam (1969) i Gudachari 116 (1976). Różnice między Chakrapani i Varalakshmi wystąpiły podczas ostatniego etapu głównych zdjęć . Chakrapani chciał zastąpić Varalakshmi Anjali Devi i ponownie nakręcić cały film. Jednak Devi pośredniczył między nimi i rozwiązał różnice.

Wystąpiły również różnice między Ramą Rao i Varalakshmi z powodu napadów złości tego ostatniego. Kiedy Varalakshmi odmówił dotknięcia stóp Ramy Rao w scenie, w której jego ojciec wyciąga go z sali weselnej, Prasad poprosił syna Nagi Reddy, BLN Prasada – drugiego asystenta operatora pracującego pod okiem Bartleya – aby założył dhoti i stanął przed nią. Chakrapani lubił scenę w sztuce, w której grupa policjantów w hierarchii, każdy młodszy ustępował miejsca starszemu; użył tego samego pomysłu w sekwencjach małżeństwa Savitri w filmie. Podobnie Prasad włączył do filmu część sztuki teatralnej odgrywanej przez dzieci, w której uczestniczył syn Nagi Reddy, Venkatarami Reddy. Prasad również zrobił epizodyczny występ w filmie. Mohan Kanda , który później został głównym sekretarzem Andhra Pradesh przed jego rozwidleniem , również pojawił się w filmie jako artysta-dziecko. Ostateczna długość szpuli w obu wersjach wynosiła 5243 metry (17201 stóp).

Muzyka

Oficjalne ścieżki dźwiękowe Pelli Chesi Choodu i Kalyanam Panni Paar zostały skomponowane przez Ghantasala. Proces miksowania dźwięku nadzorowali A. Krishnan i Siva Ram. Ścieżka dźwiękowa została przetworzona przez NC Sen Gupta i zaaranżowana przez Master Venu . To był trzeci film Ghantasali jako reżysera muzycznego w ramach jego kontraktu na pięć filmów z Vijaya Productions. Utkuri Satyanarayana napisał teksty do „Amma Noppule” i „Brahmayya O Brahmayya”, podczas gdy Pingali napisał teksty do pozostałych piętnastu piosenek. Cztery z piosenek zawierały artystów-dzieci. Piosenka „Ezhumalai Andavaney”, śpiewana przez P. Leela dla Kalyanam Panni Paar opiera się na karnatycznej radze znanej jako Chakravakam .

Piosenka „Pelli Chesukoni” została skomponowana przy użyciu ragi Kalyani . Ghantasala nagrał piosenki „Manasa Nenevaro Neeku Thelusa” i „Yedukondalavada Venkataramana” najpierw z Jikki . Nie był zadowolony i nagrał je ponownie z P. Leelą ; płyty gramofonowe ścieżki dźwiękowej zawierały obie wersje. Ścieżka dźwiękowa została wydana w grudniu 1952 roku przez Saregama . To był sukces krytyczny i komercyjny, Ashish Rajadhyaksha i Paul Willemen w swojej książce Encyclopaedia of Indian Cinema , określił piosenki „Amma Nopule” i „Pelli Chesukoni” jako „szczególnie popularne”.

Lista utworów w języku telugu
NIE. Tytuł tekst piosenki Artysta (y) Długość
1. „Jewaro Jewaro” Pingali Ghantasala , P. Leela 03:19
2. „Raadhanuraayedavaku” Pingali Garikapati Varalakshmi , Ghantasala, Joga Rao, P. Leela 05:38
3. „Yevadosthado Choosthaga” Pingali G. Bharathi, Ghantasala 01:51
4. „Brahmayya O Brahmayya” Utukuri Satyanarayana AP Komala , K. Rani , TM Sarojini 06:29
5. „Yekkadoyi Priya” Pingali P. Leela, Pithapuram Nageswara Rao 04:07
6. „Amma guzek” Utukuri Satyanarayana V. Ramakrishna , Sakuntala 03:13
7. „Pellichesi Choopisthaam” Pingali Pithapuram Nageswara Rao 02:44
8. „Jechati Nundi” Pingali V. Ramakrishna, TM Sarojini 00:55
9. „Yevoori Dhaanavey” Pingali V. Ramakrishna, TM Sarojini 02:34
10. „Manasa Nenevaro Neeku Thelusa” Pingali P. Leela 02:49
11. „Manasuloni Manasa” Pingali Ghantasala 02:42
12. „Jedukondalavada Venkataramana” Pingali P. Leela 02:58
13. „Bhayamenduke Chitte” Pingali Ghantasala 02:03
14. „O Bhawi Bharato” Pingali Ghantasala 03:23
15. „Pelli Chesukoni” Pingali Ghantasala 03:23
16. „Ee Jagamantha Natika” Pingali Ghantasala 01:43
17. „Povamma Bali Kaavamma” Pingali VJ Varma 03:25
Długość całkowita: 51:16
Lista utworów tamilskich
NIE. Tytuł tekst piosenki Artysta (y) Długość
1. „Jaro Jaro” Thanjai N. Ramaiah Dass Ghantasala , P. Leela 03:19
2. „Azhuvaadhe Azhuvaadhe” Thanjai N. Ramaiah Dass Pithapuram Nageswara Rao , P. Leela , Udutha Sarojini 05:38
3. „Evan Vandhalum Vida Matten” Thanjai N. Ramaiah Dass Ghantasala , K. Rani 01:51
4. „Brammave Ye Brammave” Thanjai N. Ramaiah Dass P. Leela , K. Rani , Udutha Sarojini 06:29
5. „Engu Sendraayo Priyaa” Thanjai N. Ramaiah Dass P. Leela, Pithapuram Nageswara Rao , K. Rani 04:07
6. „Amma Novudhe” Thanjai N. Ramaiah Dass K. Rani , Udutha Sarojini 03:13
7. „Kalyanam Seidhu Kattiduvom” Thanjai N. Ramaiah Dass Pithapuram Nageswara Rao, K. Rani 02:44
8. „Emaali Endha Ooro” Thanjai N. Ramaiah Dass K. Rani , Udutha Sarojini 00:55
9. „Endha Ooru Pennu Nee” Thanjai N. Ramaiah Dass V. Ramakrishna, Udutha Sarojini 02:34
10. „Maname Ennai Arivaayo” Thanjai N. Ramaiah Dass P. Leela 02:49
11. „Radhaiyadaa Un Raadhaiyadaa” Thanjai N. Ramaiah Dass Ghantasala 02:42
12. „Ezhumalai Aaandavane Venkataramana” Thanjai N. Ramaiah Dass P. Leela 02:58
13. „Bayam Enadi Kutti” Thanjai N. Ramaiah Dass Ghantasala 02:03
14. „En Indha Chutti Thaname” Thanjai N. Ramaiah Dass Ghantasala 03:23
15. „Maalai Soodi Kondu” Thanjai N. Ramaiah Dass Ghantasala, Pithapuram Nageswara Rao 03:23
16. „Jegamellam Oru Nadaga Medai” Thanjai N. Ramaiah Dass Ghantasala 01:43
17. „Waazhvedhu Suga Vaazhvedhu” Thanjai N. Ramaiah Dass VJ Varma 03:25
Długość całkowita: 51:16

Uwolnienie

Pelli Chesi Choodu miał swoją kinową premierę 29 lutego 1952 r., A Kalyanam Panni Paar 15 sierpnia 1952 r. Obie wersje odniosły komercyjny sukces; wersja telugu ukończyła 100-dniowy bieg w 11 ośrodkach, a wersja tamilska ukończyła 100-dniowy bieg w wielu ośrodkach. Wersja telugu zakończyła 182-dniowy bieg w Durga Kala Mandiram, Vijayawada , gdzie odbyły się uroczystości upamiętniające sukces filmu. Rama Rao i Varalakshmi nie uczestniczyli w wydarzeniu z powodu różnic między nimi.

Przyjęcie

2 marca 1952 r. Recenzent z Andhra Patrika docenił twórców za ich krytykę dotyczącą kwestii społecznej w humorystyczny, ale odpowiedzialny sposób. 7 marca 1952 roku krytyk z Zamin Ryot pochwalił występy gwiazdorskiej obsady. Dodali, że Pelli Chesi Choodu to rzadki film, ponieważ nie tylko porusza problem społeczny w zabawny sposób, ale byłby również znany ze swoich wyjątkowych charakterów.

Recenzując film, ML Narasimham z The Hindu nazwał Pelli Chesi Choodu „podręcznikiem dla filmowców” na temat „jak zrobić czystego i zdrowego artystę estradowego w palącej sprawie bez uciekania się do podsycania sloganów, a jednocześnie doprowadzając do sedna sprawy w subtelny sposób". Narasimham powiedział również, że aktorzy „zasłużyli na pełne oceny za doskonałą grę” w filmie. W swojej książce Alanati Chalana Chitram KNT Sastry napisał, że Pelli Chesi Choodu to komedia zespołowa, która „obfituje w intrygi i przebrania zmierzające do zawierania i zrywania sojuszy małżeńskich”.

Dziedzictwo

Według historyka filmu Randora Guya , Pelli Chesi Choodu była pierwszą z serii satyrycznych komedii wyreżyserowanych przez Prasada i wyprodukowanych przez Vijaya Productions. Guy powiedział, że dzięki występom kasowym filmu Prasad stał się sławny zarówno w kinie telugu, jak i tamilskim. Po Pelli Chesi Choodu , Prasad i Vijaya Productions współpracowały przy Missamma (1955) i Appu Chesi Pappu Koodu (1959). Wszystkie trzy filmy były dochodowymi przedsięwzięciami i osiągnęły status kultowych w kinie telugu. Pelli Chesi Choodu jest uważany za jeden z uznanych filmów w karierze Prasada i Varalakshmi. Pelli Chesi Choodu zostało również użyte jako tytuł sztuki teatralnej z 2014 roku wystawionej przez Sri Sai Arts, która zdobyła nagrodę Nandi .

Plany przeróbek i koloryzacji

Vijaya Productions przerobiło film w kannada jako Maduve Madi Nodu (1965). Został wyreżyserowany przez Hunsur Krishnamurthy i gwiazdy Rajkumar i Leelavathi . Maduve Madi Nodu było dochodowym przedsięwzięciem. Prasad przerobił film w języku hindi jako Shaadi Ke Baad (1972), w którym Jeetendra , Rakhee i Shatrughan Sinha ponownie wcielili się w role Ramy Rao, Varalakshmi i Ranga Rao w oryginale. Shaadi Ke Baad słabo radził sobie w kasie.

Pod koniec listopada 2007 roku firma Goldstone Technologies z siedzibą w Hyderabadzie nabyła prawa do 14 filmów telugu wyprodukowanych przez Vijaya Vauhini Studios, w tym Mayabazar (1957) i Pelli Chesi Choodu , w celu wydania zremasterowanych cyfrowo wersji w kolorze. Zremasterowana i pokolorowana wersja Mayabazar została wydana w styczniu 2010 roku i dobrze radziła sobie w kinach, ale Goldstone Technologies zdecydowało się nie remasterować pozostałych 14 filmów, w tym Pelli Chesi Choodu ; firma podała, że ​​​​większość producentów, którzy sprzedali prawa do negatywów kanałom telewizyjnym, straciła nad nimi kontrolę. Goldstone dodał, że za każdym razem, gdy inni producenci próbowali coś zrobić na własną rękę, pojawiało się wiele problemów prawnych dotyczących własności i praw autorskich.

Notatki

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Pelli_Chesi_Choodu&oldid=1135950822 ”