Scapin intrygant

Scapin the Schemer
FourberiesScapin.jpg
Pierwsza strona Les Fourberies de Scapin
Scenariusz Molier
Postacie
  • Skapin
  • Léandre
  • Oktawa
  • Géronte
  • arganowy
  • Hiacynt
  • Zerbinette
  • Silvestre'a
  • Carle
  • Nerina
  • Dwóch tragarzy
Data premiery 24 maja 1671 ( 1671-05-24 )
Miejsce miało swoją premierę Théâtre du Palais-Royal w Paryżu
Oryginalny język Francuski
Gatunek muzyczny Komedia intrygi
Ustawienie Neapol , Włochy

Scapin the Schemer ( francuski : Les Fourberies de Scapin ) to trzyaktowa komedia intrygi francuskiego dramatopisarza Moliera . Tytułowy bohater Scapin jest podobny do archetypowej Scapino . Sztuka została po raz pierwszy wystawiona 24 maja 1671 roku w teatrze Palais-Royal w Paryżu.

Oryginalna sztuka jest w języku francuskim , ale, podobnie jak wiele sztuk Moliera , została przetłumaczona na wiele różnych języków. Adaptacje w języku angielskim obejmują The Cheats of Scapin z 1676 r. autorstwa Thomasa Otwaya i Scapino autorstwa Franka Dunlopa i Jima Dale'a z 1974 r., Który został również dalej dostosowany przez Noyce'a Burlesona. Bill Irwin i Mark O'Donnell również zaadaptowali sztukę jako Scapin w 1995 roku.

Postacie

Scapin
Lokaj Léandre'a i „fourbe” (zgrubne tłumaczenie „fourbe” to „podstępna osoba”)
Léandre
Syn Géronte i kochanek Zerbinette
Octave
Syn Argante i kochanek Hyacinthe
Géronte
Ojciec Léandre i Hyacinthe
Argante
Ojciec Octave i Zerbinette
Hyacinthe
Córka Géronte i kochanka Octave
Zerbinette
Córka Argante i kochanka Léandre, uważana za cygańską dziewczynę Lokaj
Silvestre
Octave
Carle
„Fourbe”
Nérine
Hyacinthe
Dwóch tragarzy

Działka

Scapin nieustannie kłamie i oszukuje ludzi, aby uzyskać przewagę. Jest aroganckim, pompatycznym człowiekiem, który zachowuje się tak, jakby nic nie było dla niego niemożliwe. Jednak jest także geniuszem dyplomatycznym. Udaje mu się bardzo łatwo odgrywać inne postacie, a mimo to udaje mu się utrzymać swój ogólny cel — pomóc młodym parom — w zasięgu wzroku.

Pod nieobecność ich ojców Octave potajemnie poślubił Hiacyntę, a Léandre potajemnie zakochał się w Zerbinette. Ale ojcowie wracają z podróży z planami małżeńskimi dla swoich synów. Scapin, po wysłuchaniu wielu próśb o pomoc, przychodzi im na ratunek. Dzięki wielu sztuczkom i kłamstwom Scapinowi udaje się zebrać od rodziców wystarczającą ilość pieniędzy, aby młode pary mogły pozostać małżeństwem. Ale nikt nie wie, kim naprawdę są Hyacinthe i Zerbinette. Kończy się klasycznym „I żyli długo i szczęśliwie”, a Scapin zostaje nawet postawiony na czele stołu podczas uczty kończącej (mimo że musi sfałszować śmiertelną ranę, aby tak się stało).

Cytaty

„À vous dire la vérité, il ya peu de wybiera qui me soient niemożliwych, quand je veux m'y mêler”.

„Prawdę mówiąc, jest kilka rzeczy, które uważam za niemożliwe, kiedy chcę je zrobić”.

Scapin, w akcie 1, scena 2

„Il vaut mieux encore d’être marié que mort”.

„Wciąż lepiej być żonatym niż martwym”.

Scapin, w akcie 1, scena 4

Zobacz też

Notatki

  •   Garreau, Joseph E. 1984. „Molier”. W McGraw-Hill Encyclopedia of World Drama . wyd. Stanleya Hochmana. Nowy Jork: McGraw-Hill. ISBN 9780070791695 . 397–418.
  •   Pawis, Patrycja. 1998. Słownik teatru: terminy, pojęcia i analiza. Trans. Krystyna Szantz. Toronto i Buffalo: U of Toronto P. ISBN 0-802-08163-0 .

Bibliografia

Linki zewnętrzne