Shin Suk-ju

W tym koreańskim imieniu nazwisko rodowe to Shin .
Shin Suk-ju.jpg

Shin Suk-ju 신숙주
Naczelny Radca Stanu

Urzędujący 4 grudnia 1471 - 23 lipca 1475
Poprzedzony Yun Jaun
zastąpiony przez Syn Jeong Chang

Pełnił urząd od 17 czerwca 1462 do 31 maja 1466
Poprzedzony Syn Jeong Chang
zastąpiony przez Gu Chi-gwan
Lewy radca stanu

na stanowisku 30 listopada 1459 - 17 czerwca 1462
Poprzedzony Kang Maeng-gyeong
zastąpiony przez Gwon Ram
Prawy radca stanu

Urzędował 11 stycznia 1459 - 30 listopada 1459
Poprzedzony Kang Maeng-gyeong
zastąpiony przez Gwon Ram
Dane osobowe
Urodzić się ( 1417-08-02 ) 2 sierpnia 1417
Zmarł 23 lipca 1475 ( w wieku 57) ( 23.07.1475 )
koreańskie imię
Hangul
신숙주
Hanja
申叔舟
Poprawiona latynizacja Sin Suk-ju
McCune-Reischauer Shin Suk-chu
Pseudonim
Hangul
희현당 lub 보한재
Hanja
希賢堂 lub 保閑齋
Poprawiona latynizacja Huihyeondang lub Bohanjae
McCune-Reischauer Hŭihyŏndang lub Pohanjae
Nazwa grzecznościowa
Hangul
범옹
Hanja
泛翁
Poprawiona latynizacja Beomong
McCune-Reischauer Pŏmong
Imię pośmiertne
Hangul
문충
Hanja
文忠
Poprawiona latynizacja Munchung
McCune-Reischauer Munch'ung

Shin Suk-ju ( koreański : 신숙주 , hanja : 申叔舟 ; 2 sierpnia 1417 - 23 lipca 1475) był koreańskim politykiem za panowania dynastii Joseon . Pełnił funkcję premiera od 1461 do 1466 i ponownie od 1471 do 1475. Pochodził z klanu Goryeong Shin (고령 신씨, 高靈 申氏).

Shin był znakomitym poliglotą i był szczególnie dobrze wykształcony w języku chińskim . Służył jako osobisty ekspert językowy króla Sejonga i był ściśle zaangażowany w tworzenie i stosowanie alfabetu koreańskiego, znanego w czasach nowożytnych jako Hangul . Shin wykorzystał nowo utworzony system hangul do stworzenia dokładnej transkrypcji mówionego języka chińskiego mandaryńskiego w XV-wiecznej dynastii Ming Chiny. Te transkrypcje okazały się dokładne i wiarygodne, a jego transkrypcje są teraz „nieocenionym źródłem informacji o wymowie Ming-era [mandaryński]”.

Rodzina

  • Prapradziadek
    • Shin Sa-gyeong (신사경, 申思敬)
  • Pradziadek
    • Shin Deok-rin (신덕린,申德隣)
  • Dziadek
    • Shin Po-si (신포시, 申包翅) (1361 - 1432)
  • Babcia
    • Lady Kim z klanu Gyeongju Kim (경주 김씨,慶州 金氏); córka Kim Chung-hana (김충한,金忠漢)
  • Ojciec
    • Shin Jang (신장, 申檣) (1382-08 lutego 1433)
      • Wujek - Shin Pyeong (신평, 申枰) (1390 - 1455)
        • Ciotka - Lady Yi z klanu Taean Yi (태안 이씨, 泰安 李氏); córka Yi Hoe (이회)
        • Ciotka - Lady Ma z klanu Jangheung Ma (정부인 장흥 마씨, 貞夫人 長興 馬氏); córka Ma Cheon-mok (마천목, 馬天牧) (1358-14 marca 1431)
          • Kuzynka - Lady Shin z klanu Goryeong Shin (정부인 고령 신씨, 貞夫人 高靈 申氏) (? - 1504); Yun Gi-gyeon Kuzyn - Yun Gi-gyeon (윤기견, 尹起畎)
      • Wujek - Shin Je (신제, 申梯)
  • Matka
    • Lady Jeong z klanu Naju Jeong (나주 정씨, 羅州 丁氏)
      • Dziadek - Jeong Yu (정유, 鄭有)
  • Rodzeństwo
    • Starszy brat - Shin Maeng-ju (신맹주, 申孟舟)
    • Starszy brat - Shin Jung-ju (신중주, 申仲舟) (1412 - 1447)
    • Starsza siostra - Lady Shin z klanu Goryeong Shin (고령 신씨, 高靈 申氏)
      • Szwagier - Jo Hyo-mun (조효문) (? - 1462)
    • Młodszy brat - Shin Song-ju (신송주, 申松舟) (1419 - 1464)
    • Młodszy brat - Shin Mal-ju (신말주, 申末舟) (1429 - 1503)
      • Szwagierka - Lady Seol (설씨)
    • Młodsza siostra - Lady Shin z klanu Goryeong Shin (고령 신씨, 高靈 申氏)
      • Szwagier - Choi Seon-bok (최선복)
  • Żona i dzieci
    • Księżniczka Małżonka Musong z klanu Musong Yun (무송군부인 무송 윤씨) (? - 23 stycznia 1456); córka Yun Gyeong-yeon (윤경연,尹景淵)
      • Syn - Shin Ju (신주, 申澍) (1434-21 lutego 1456)
        • Synowa - Lady Han z klanu Cheongju Han (청주 한씨, 淸州 韓氏)
          • Wnuk - Shin Jong-heub (신종흡, 申從洽) (1454 -?)
          • Wnuk - Shin Jong-ok (신종옥, 申從沃) (1455 -)
          • Wnuk - Shin Jong-ho (신종호, 申從濩) (1456 - 1497)
            • Wnuczka - Lady Yi z klanu Jeonju Yi (전주 이씨, 全主 李氏) (? - 1539) Prawnuk
              • - Shin Hang (신항) (1477 - 1507)
                • Praprawnuczka - Yi Su-ran, księżniczka Hyesuk (혜숙옹주, 惠淑 翁主) (1478–?)
                  • Adoptowany prawnuk - Shin Su-gyeong (신수경 , 申秀涇) (1501 -?)
                    • Adoptowany praprawnuk - Shin Ui, Lord Yeongchan (영천위, 靈川尉 신의, 申檥) (1530 - 1584)
                      • Adoptowany praprawnuczka-w -prawo - Yi Ok-hyeon, księżniczka Gyeonghyeon (경현공주) (1530 - 1584)
      • Syn - Shin Myeon (신면, 申沔) (? - 21 maja 1467)
        • Synowa - Lady Jeong (정씨)
          • Wnuk - Shin Yong-gwan (신용관, 申用灌) (1459 -?)
          • Wnuk - Shin Yong-gae (신용개, 申用漑) (5 października 1463-1519)
          • Wnuczka - Lady Shin z klanu Goryeong Shin (고령 신씨, 高靈 申氏)
            • Wnuk - syn Kang Han (강학손, 姜鶴孫)
      • Syn - Shin Chan (신찬, 申澯)
        • Wnuczka - Lady Shin z klanu Goryeong Shin (고령 신씨, 高靈 申氏)
          • Wnuk - Jeong Yu-kang (정유강, 鄭有綱)
      • Syn - Shin Jeong (신정, 申瀞) (1442-24 kwietnia 1482)
        • Synowa - Lady Yi z klanu Jeonju Yi (전주 이씨)
          • Wnuk - Shin Yeong-hong (신영홍, 申永洪) (1469 -?)
          • Wnuk - Shin Yeong-cheol (신영철, 申永澈) (1471 -?)
      • Syn - Shin Jun (신준, 申浚) (1444 -?)
        • Synowa - Lady Yu (유씨, 柳氏)
          • Wnuk - Shin Bok-sun (신복순, 申復淳) (1464 -?)
          • Wnuczka - Lady Shin z klanu Goryeong Shin (고령 신씨, 高靈 申氏)
            • Wnuk - Yi Byeon, Prince Geumcheon (금천군 이변)
      • Syn - Shin Bu (신부, 申溥) (1446 -?)
          • Wnuczka - Lady Shin z klanu Goryeong Shin (고령 신씨, 高靈 申氏)
            • Wnuk - Jo Su-kang (조수강, 趙壽崗)
      • Syn - Shin Hyeong (신형, 申泂) (1449 -?)
        • Synowa - Lady Jeong z klanu Yeonil Jeong (연일 정씨, 延日 鄭氏)
          • Wnuk - Shin Gwang-yun (신광윤,申光潤) (24 września 1468-15 października 1554)
          • Wnuk - Shin Gwang-han (신광한, 申光漢)
      • Syn - Shin Pil (신필, 申泌) (1454 -?)
        • Wnuk - Shin Se-yeon (신세연, 申世淵) (1473 -?)
        • Wnuk - Shin Se-gwang (신세광, 申世洸) (1474 -?)
      • Córka - Lady Shin z klanu Goryeong Shin (고령 신씨, 高靈 申氏) (1455 -?)
        • Zięć - Shin Myeong-su (신명수, 申命壽)
  • Konkubina
    • Lady Bae (배씨, 裵氏)
      • Syn - Shin Pil (신필, 申潔)
      • Córka - Royal Consort Suk-won z klanu Goryeong Shin (숙원 신씨, 淑媛 申氏)

Kultura popularna

Zobacz też

Przypisy
Prace cytowane
  • Handel, Zev (2014). „Dlaczego Sin Sukju dokonał transkrypcji kodu z Yào 藥 Rime z XV-wiecznego Guānhuà na literę ㅸ <f>?”. Studia z lingwistyki chińskiej i chińsko-tybetańskiej: dialekt, fonologia, transkrypcja i tekst , wyd. Richard VanNess Simmons, Newell Ann Van Auken. Seria monografii językowych i językoznawczych 53 . Tajpej: Academia Sinica, s. 293–308.

Linki zewnętrzne

Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Shin_Suk-ju&oldid=1138371721 ”