Zamek Herzberg

Zamek widziany z Herzberga
Wewnętrzny dziedziniec z domami o konstrukcji szachulcowej na kamiennych cokołach

Zamek Herzberg ( niemiecki : Schloss Herzberg ) to niemiecki schloss w Herzberg am Harz w powiecie Getynga w kraju związkowym Dolna Saksonia . Dzisiejsza czworoboczna budowla ma swój początek w XI wieku jako średniowieczny zamek . Po pożarze w 1510 roku został odbudowany jako zamek i jest jednym z nielicznych w Dolnej Saksonii, który został zbudowany jako budynek o konstrukcji szachulcowej . Ponieważ należał do Domu Welfów od 700 lat jest również znany jako zamek Welf w Herzbergu ( Welfenschloss Herzberg ).

Geografia

Zamek Herzberg stoi na zalesionym wzgórzu ( 275 m n.p.m. ) bezpośrednio nad i na zachód od centrum miasta Herzberg am Harz, które leży na południowo-zachodnim skraju gór Harz . Odcinek rzeki Sieber biegnie obok zamku na północy.

Architektura

Zamek widziany z Herzbergu, dzień i noc
Herzberg i jego zamek w 1753 roku

Obecny zamek jest zamkniętą czteroskrzydłową budowlą z prostokątnym dziedzińcem (40 x 58 m) i został odbudowany po poważnym pożarze w listopadzie 1510 roku. Od ukończenia budowy nowego zamku w 1528 roku jego piwnice zostały wykonane z piaskowca . Jedno skrzydło ma górną kondygnację z kamienia, podczas gdy górne piętra pozostałych trzech skrzydeł zostały zbudowane z muru pruskiego . Zachowano dostęp przez wieżę bramną i przylegający do niej barbakan . Na stary zamek i wewnętrzny dziedziniec nowego wchodzi się po przejściu przez dwukondygnacyjną bramę . We wschodnim narożniku dobudowano wieżę zamkową, zwaną Wieżą Zegarową ( Uhrturm ). Jego trzy górne kondygnacje są drewniane.

Historia

Zamek na miedziorycie meryjskim z 1654 r. (przekrój)

Pierwotnie zamek był średniowiecznym zamkiem, który powstał na bazie pałacyku myśliwskiego zbudowanego w tym miejscu w latach 1024-1029. Zamek został zbudowany prawdopodobnie na polecenie króla, późniejszego cesarza Lotara III , zwanego Lotarem z Süpplingenburga .

bawarskiej rodzinie ministrów von Göttingen przez ród Welfów , który zlecił im utrzymanie zamku i jego okolic. Wcześniej mieszkał tu hrabia Hermann z Lutterberge, który zmarł w 1143 roku bez spadkobierców, którzy mogliby odziedziczyć lenno. własnością alodialną Welf w wyniku wymiany majątku między Fryderykiem Barbarossą a Welf, Henry the Lion . Henryk Lew zrezygnował z majątków odziedziczonych po swojej pierwszej żonie, Klementii z Zähringen w Szwabii . Od tego czasu zamek był w rękach Welf nieprzerwanie przez 708 lat, aż do upadku Królestwa Hanoweru w 1866 roku.

Cesarzowa Maria z Brabancji , wdowa po cesarzu Ottonie IV , sporządziła akt w Hertsbergu w 1218 roku, tak więc zamek był przez krótki czas rezydencją cesarską. W 1279 roku zamek służył jako rezydencja wdowy po księciu Albercie Wielkim . Od 1337 do 1714 zamek był prawie nieprzerwanie rezydencją książęcą.

Herb z wierzchowcem Dolnej Saksonii (powyżej) na zewnątrz bramy zamkowej
Widok z wnętrza zamku ( budynek bramny ) na międzymurze bramne

W 1290 roku zamek stał się rezydencją powstałej mniej więcej w tym czasie linii Welf z Brunszwiku- Grubenhagen . Od 1486 r. mieszkali tu książęta księstwa Grubenhagen aż do ich wymarcia w 1596 r. Następnie majątek przeszedł na linię Welf z Brunszwiku- Lüneburga .

W 1510 roku na zamku wybuchł wielki pożar. Władcę zamku, księcia Filipa I , jego żonę Katarzynę i ich syna Filipa, uratowano w ostatniej chwili z szybko ogarniających je płomieni. W pożarze zginęli tarczmistrz książęcy i pokojówka księżnej.

Książę Jerzy z Brunszwiku i Lüneburga mieszkał na zamku do 1635 roku wraz z żoną, landgrafką Anną Eleonorą z Hesji-Darmstadt . W 1629 r. urodził się tu pierwszy elektor hanowerski , książę Brunszwik-Lüneburg Ernest Augustus .

W 1714 r. zamek został zniesiony jako rezydencja, a od 1882 r. był siedzibą sądu okręgowego w Herzbergu. W 1900 roku na zamku utworzono muzeum. Chociaż zamek przez wieki przetrwał w dużej mierze nieuszkodzony przez pożar, pod koniec drugiej wojny światowej doznał poważnych zniszczeń , które od tego czasu zostały naprawione. W nocy 4 kwietnia 1945 roku na pobliskim składowisku amunicji doszło do potężnej eksplozji , gdzie zrzucono 40 000 kg materiałów wybuchowych i 8 000 min . był przechowywany. Spowodowało to zerwanie dachu z zamku, aw następstwie eksplozji muzeum zostało zniszczone i prawdopodobnie splądrowane. W 1947 r. dalsze zniszczenia spowodowały wysadzenie w powietrze pobliskich bunkrów wojskowych.

Dziś w zamku mieści się mały ośrodek kulturalny z restauracją, muzeum i wielką salą , w której odbywają się różne imprezy kulturalne. Muzeum przedstawia historię przemysłu leśnego w Harzu, historię zamku i historię Welfów. Inne powierzchnie wystawiennicze przedstawiają historię manufaktury zbrojeniowej w Herzbergu oraz pracę organmistrza z Herzberga, Johanna Andreasa Engelhardta. W części ekspozycji stałej znajduje się faksymile Ewangelii Henryka Lwa , arcydzieło romańskiej iluminacji ksiąg z XII wieku zawierające cztery Ewangelie konta.

Źródła

  •   Ernst Andreas Friedrich: Wenn Steine ​​reden könnten. Bd 4. Landbuch-Verlag, Hanower 1998, ISBN 3-7842-0558-5
  •   Hans Adolf Schultz: Burgen und Schlösser des Braunschweiger Landes , Brunszwik 1980, ISBN 3-87884-012-8
  • Phillip Julius Rehtmeier: Historische Beschreibung S. 311, Brunszwik 1722
  • Jürgen Wilke, Die Geschichte des Wappens der Stadt Herzberg/Harz S. 1-33 + Literaturverzeichnis, Göttingen 1998
  • Wolfenbüttel Nds.StA. 1 Urk. 2
  • Die Chronik Arnolds von Lübeck. Nach der Ausgabe der Monumenta Germaniae, übersetzt von dr JCM Laurent, Berlin 1853

Linki zewnętrzne

Współrzędne :