Abila Lysaniou

Abila Lysaniou
Ἄβιλα
	Pokazane w Syrii
alternatywne imie	Ἄβιλα ἐπικαλουμένη Λυσανίου
Lokalizacja	Syria
Region	Gubernatorstwo Rif Dimashq
Współrzędne

Abila Lysaniou lub Abila Lysaniae lub Abila ( starogrecki : Ἄβιλα ἐπικαλουμένη Λυσανίου lub Ἄβιλα ) było starożytnym miastem nad rzeką Abana i stolicą starożytnej Abilene , Coele-Syria . Miejsce to znajduje się obecnie w wiosce Souq Wadi Barada (zwanej przez wczesnych geografów arabskich Abil-es-Suk ), około 20 km (12 mil) na północny zachód od Damaszku w Syrii . Została również zidentyfikowana jako wioska Abil na południe od Homs w środkowej Syrii. Nazwisko miasta pochodzi od Lizaniasza , namiestnika regionu.

Witryna zawiera ruiny świątyni, akwedukty i inne pozostałości oraz inskrypcje na brzegach rzeki. Chociaż imiona Abel i Abila różnią się pochodzeniem i znaczeniem, ich podobieństwo dało początek tradycji, że było to miejsce pochówku Abla . Miasto jest wspomniane w Nowym Testamencie ( Łk 3,1). Według Józefa Flawiusza Abilene było oddzielnym królestwem iturejskim do 37 rne, kiedy to zostało nadane przez Kaligulę Agryppie I ; w 52 r. Klaudiusz nadał go Agryppie II .

William Smith cytuje rozprawę w Transactions of the Academy of Belles Lettres pokazującą, że ta Abila jest taka sama jak Leucas nad rzeką Chrysorrhoas, która w pewnym okresie przyjęła nazwę Claudiopolis , jak pokazują niektóre monety opisane przez Josepha Hilariusa Eckhela .

Biskupstwo

Abila Lysaniae, która znajdowała się w rzymskiej prowincji Phoenicia Secunda , była także chrześcijańskim biskupstwem . Koptyjska wersja aktów Pierwszego Soboru Nicejskiego zawiera wśród uczestników Heliconiusa z tej stolicy. Iordanus był na soborze w Antiochii 445 i na soborze chalcedońskim w 451 r. Jan był jednym z sygnatariuszy wspólnego listu, który biskupi Fenicji Secunda wysłali w 458 r. Do cesarza bizantyjskiego Leona I Trackiego , aby zaprotestować przeciwko zabiciu Proteriusza z Aleksandrii . Aleksander został zdetronizowany przez cesarza Justyna I w 518 roku za swoje tendencje do syryjsko-prawosławnego .

Nie jest już diecezją rezydencyjną, jest dziś wymieniona przez Kościół katolicki jako stolica tytularna .

„Abila” w literaturze starofrancuskiej

Abila, pisane również jako „Abilant” lub „Abelant”, pojawia się jako zamek lub miasto, postać z tego miejsca (księżniczka, król, sułtan, jak w Rouge-Lion d'Abilant), a nawet oficjalne imię Saracena, w The Jerusalem Continuations: The London and Turyn Redactions of the Old French Crusade cykl , Simon de Puille: Chanson de geste, Karlamagnús saga : The Saga of Charlemagne and His Heroes and Gloriant .