Andria (komedia)

Andrię Terence'a , akt 1, scena 1, z Codex Vaticanus Latinus 3868, ok. 825 n.e

Andria (angielski: The Woman from Andros ) to rzymska komedia zaadaptowana przez Terence'a z dwóch greckich sztuk Menandera , z których pierwsza to Samia , a druga to Perinthia . Była to pierwsza sztuka Terence'a wystawiona publicznie i została wystawiona w 166 rpne podczas Ludi Megalenses . Była to pierwsza sztuka Terence'a wystawiona po starożytności we Florencji w 1476 roku. Została zaadaptowana przez Machiavellego , którego Andria była również pierwszym przedsięwzięciem autora w dziedzinie dramatopisarstwa i pierwszą sztuką Terence'a przetłumaczoną na angielski ok. 1520. Drugie tłumaczenie na język angielski zostało dokonane przez walijskiego pisarza Morrisa Kyffina w 1588 roku.

Postacie

  • Simo – ateński szlachcic, ojciec Pamfila. Od „simos”, płaskonosy.
  • Sosia - wyzwoleniec Simo, zgadza się z początkowymi planami Simo, ale nie widać jej po pierwszej scenie. Od „sozo”, ocalonego na wojnie.
  • Pamphilus - syn Simo publicznie zaręczony z Philumeną, ale prywatnie obiecany Glycerium. Od „pan” i „philos”, przyjaciel dla wszystkich.
  • Davus – niewolnik Pamphilusa. Z Dacii, jego rodzinnego kraju.
  • Chremes – ateński szlachcic, przyjaciel i rówieśnik Simo, ojciec Philumena.
  • Charinus – przyjaciel Pamphilusa, zakochany w Filumenie. Od „charis”, łaska.
  • Byrrhia - niewolnica Charinusa. Od 'purros', rudowłosy.
  • Mysis – niewolnica Glycerium. Z Mysi, jej rodzinnego kraju.
  • Lesbia - stara pielęgniarka lub położna uczęszczająca do Glycerium. Z Lesbos, jej rodzinnego kraju.
  • Dromo - prawdopodobnie także niewolnik Simo, ma dwie krótkie linie i jest nierozwinięty jako postać. Z „dromo”, wyścigu .
  • Crito – andryjski szlachcic, znajomy Glycerium i przyjaciel jej ojca.
  • Chrysis – niewidzialna postać, która umiera przed rozpoczęciem spektaklu, siostra Glycerium. Wyemigrowała do Aten z Andros i po pewnym czasie zarabiania na życie przy krośnie została nierządnicą.
  • Glycerium – postać niewidzialna, ukochana Pamfila. Od „glukeros”, słodkie.

Według starożytnego komentatora Donata , postacie Charinusa i Byrrhii nie występowały w oryginalnej sztuce Menandera, ale zostały skopiowane przez Terence'a z innej sztuki Menandera (Perinthian ) , tak aby Philumena nie została bez męża, gdy Pamphilus poślubił Glycerium. Inną częścią peryntii, najwyraźniej wykorzystaną przez Terencjusza, był dialog w pierwszej scenie, w której w miejsce żony starca wyzwolicielka Sosia została zastąpiona. Wydaje się, że oryginalny Andrian z Menandera zaczynał się od monologu.

Działka

Pamphilus ma sekretny związek z Glycerium (tytułową, ale niewidoczną dziewczyną z Andros) i zapłodnił ją. Ale w międzyczasie jego ojciec załatwił mu małżeństwo z córką Chremesa, Filumeną. Jednak po zachowaniu Pamphilusa na pogrzebie siostry Glycerium, Chrysis, kobiety o luźnych obyczajach, Chremes wycofuje zgodę na związek.

Chcąc publicznie zawstydzić syna za igraszki z kobietą niskiego pochodzenia, Simo udaje, że nie tylko mecz nadal się odbędzie, ale jest zaplanowany na ten sam dzień. Pamphilus, za radą przebiegłego niewolnika Davusa, który dowiedział się o planie Simo, chętnie przyjmuje propozycję, aby zmylić ojca. Jednak plan się nie udaje, ponieważ Simo przekonuje Chremesa, by ponownie zgodził się oddać córkę. To stawia Pamphilusa w niezręcznej sytuacji, ponieważ obiecał siostrze Glycerium, Chrysis, na łożu śmierci, że będzie chronić Glycerium, Glycerium jest w ciąży z ich dzieckiem, a ponadto przyjaciel Pamphilusa, Charinus, jest zakochany w Philumenie. Davus staje w obliczu trójkierunkowego gniewu Pamphilusa (za jego radę), Charinusa (za spowodowanie utraty ukochanej) i Simo (za dwulicowość między nim a jego synem).

Sytuację ratuje przypadkowe przybycie nieznajomego z Andros o imieniu Crito. Mówi bohaterom, że Glycerium nie była naturalną siostrą Chrysis. Została pozostawiona pod opieką rodziny, kiedy jej wujek Phania, szukając zaginionego brata, rozbił się na Andros i zmarł. Chremes zdaje sobie sprawę, że Phania była jego bratem i dlatego on sam jest prawdziwym ojcem Glycerium. Podaje rękę Glycerium w małżeństwie z Pamphilusem, co pozostawia Filumenie swobodę poślubienia Charinusa i zwalnia Davusa z winy.

Prolog

Poeta broni się przed krytykami, którzy zarzucają mu, że do swojej Andryjskiej Dziewczyny dodał fragmenty sztuki Menandera Dziewczyna z Peryntii.

Akt pierwszy

Simo mówi swojemu wyzwoleńcowi Sosi, że zaślubiny, które przygotowuje dla swojego syna Pamfila, są fikcją. Kiedy Sosia pyta o cel pozoru, Simo mówi mu o haniebnym, tajnym przywiązaniu Pamphilusa do Glycerium, siostry nierządnicy. Chociaż wcześniej Chremes był pod takim wrażeniem umiarkowanego i uczciwego zachowania Pamphilusa, zaoferował swoją córkę bez zachęty; ale po odkryciu romansu Pamphilusa i Glycerium na pogrzebie Chrysis wycofał swoją ofertę. Simo jest oburzony, że Pamphilus nie czuje się zawstydzony swoim prywatnym upomnieniem dotyczącym zachowania Pamphilusa i kontynuuje pojawienie się zaślubin, aby był postrzegany jako publicznie przeciwstawiający się ojcu. Ma również nadzieję, że uda mu się wydobyć szelmowski spisek niewolnika Pamphilusa, Davusa.

Davus wychodzi rozmawiając ze sobą i zostaje podsłuchany przez Simo. Po ujawnieniu się Simo mówi mu, aby upewnił się, że planowane zaślubiny przebiegną zgodnie z planem, ponieważ każda wskazówka, że ​​intrygi Davusa spowodowały odwołanie ślubu, spowoduje surową karę dla Davusa. Po odejściu Simo Davus przysięga podważyć plan Simo. Ujawnia również, że aby zyskać przychylność Simo, Glycerium wymyśliła historię, że jest wolno urodzoną obywatelką Aten, która jako dziecko rozbiła się na Andros, a zatem nie jest nikczemna. Davus gardzi tym pomysłem.

Glycerium wkrótce urodzi. Mysis opuszcza dom swojej kochanki, aby poczynić pewne przygotowania do tego, kiedy słyszy, jak Pamphilus opłakuje fakt, że jego małżeństwo z Philumeną wciąż trwa. Mysis objawia mu się. Pamphilus usilnie powtarza, że ​​nie opuści Glycerium. Mysis wyjeżdża, aby znaleźć położną.

Akt drugi

Charinus i Byrrhia rozmawiają, Byrrhia potwierdza pogłoskę, że Pamphilus nadal kontynuuje małżeństwo z Philumeną. Charinus deklaruje swoją miłość do Philumeny, a ponieważ nie jest pewien, dlaczego Pamphilus kontynuuje mecz, obiecuje iść i błagać go przynajmniej o opóźnienie. Byrrhia ostrzega go, aby tego nie robił, jak mogłoby się wydawać Pamphilusowi, że Charinus chce mu powiedzieć, że zdradzi go przy pierwszej okazji.

Charinus dogania Pamphilusa i błaga go o przerwanie lub opóźnienie ślubu. Pamphilus mówi mu, że niczego nie pragnąłby bardziej niż przystać na tę prośbę i stara się doprowadzić do jej zakończenia. Charinus czuje ulgę. Odrzuca Byrrhię za jego złą radę. Davus podchodzi do nich i domyślają się z jego szczęśliwego usposobienia, że ​​Davus nie jest świadomy ich złamanego serca. Davus mówi im, że w rzeczywistości planowane zaślubiny są podstępem i że sprawdził dom Chremesa i nie ma śladów przygotowań. Charinus odchodzi szczęśliwy, że będzie miał swoją ukochaną Philumena.

Davus radzi Pamphilusowi, aby zaakceptował życzenie Simo, by się ożenić. Spowoduje to publiczne zakończenie meczu przez Chremes. Jako ujawniony rozpustnik Simo będzie skłonny pozwolić mu poślubić Glycerium, a nie nikogo. Pamphilus zgadza się, ale prosi Davusa, aby upewnił się, że jego ojciec nie odkryje, że zgodził się wychować dziecko Glycerium.

Simo wchodzi, aby zastawić pułapkę. Byrrhia wchodzi i ukrywa się, ponieważ ma rozkaz obserwować ruchy Pamphilusa w stosunku do Filumeny. Simo mówi Pamphilusowi, że musi się dzisiaj ożenić. Pamphilus zaskakuje go zgadzając się. Byrrhia uważa, że ​​Pamphilus zdradza swojego pana.

Simo zakłada Davusa na szyję i wyraża swoje podejrzenia co do twarzy Pamphilusa. Davus odrzuca te pytania i oskarżenia, że ​​Davus w jakiś sposób knuje przeciwko niemu. Davus mówi, że wszelkie nieszczęścia, które Simo mógł wykryć, były spowodowane średnimi wydatkami Simo na uroczystości.

Akt trzeci

Simo i Davus podsłuchują Mysis i Lesbię, które w trakcie rozmowy ujawniają, że Pamphilus zobowiązał się wspierać dziecko Glycerium. Simo uważa, że ​​jest to podstęp wymyślony przez jego syna, aby rozgniewać Chremesa i tym samym zakończyć jego ślub z Philumeną. Kiedy rozmawiają, słyszą płacz, podczas gdy Glycerium rodzi syna.

Simo oskarża Davusa o doradzanie swojemu panu w tym oszustwie. Davus temu zaprzecza. Aby uniknąć podejrzeń co do jego prawdziwych planów, Davus mówi Simo, że jest to plan Glycerium mający na celu przyciągnięcie uwagi jego syna, a następnym ruchem sług Glyceium będzie umieszczenie nowonarodzonego syna na progu Simo, aby zapobiec ślubowi .

Simo spotyka Chremesa na ulicy. Chremes pyta, dlaczego w mieście krąży plotka, że ​​ich dzieci nadal będą małżeństwem. Simo błaga Chremesa, aby ponownie zgodził się na mecz. Ujawnia, że ​​​​jak powiedział Davus, Glycerium udaje narodziny, aby wrócić razem z Pamphilusem. Chremes, wierząc w ocenę sytuacji Simo, zgadza się. Simo spotyka Davusa i dziękuje mu za pomoc w jego planach. „Ujawnia”, że zaślubiny były fikcją i mówi, że jeśli teraz się odbędą, to w całości dzięki dobrej radzie Davusa. Davus prywatnie krytykuje siebie. Pamphilus szuka Davusa, który chce go uwięzić lub zabić za postawienie go w trudnej sytuacji. Davus błaga go, aby pozwolił mu się odkupić i obiecuje wymyślić coś, co powstrzyma ślub, ale żaden plan nie przychodzi mu do głowy.

Akt czwarty

Charinus, słysząc, że ślub się odbędzie, wierzy, że jego przyjaciel zdradził go, zabierając Philumena tylko dlatego, że wyznał jej miłość. Przychodzi na Davusa i Pamphilusa i oskarża swojego przyjaciela. Pamphilus mówi, że to nie jego robota, ale spisek Davusa. W obliczu podwójnego gniewu Davus podwaja swoją obietnicę, że w jakiś sposób uwolni Pamphilusa ze związku. Mysis wchodzi, mówiąc Pamphilusowi, że Glycerium potrzebuje jego obecności. Davus mówi Charinusowi, że ma plan, ale może nie być wystarczająco dużo czasu, aby go zrealizować, ale powinien iść i czekać w swoim domu.

Davus każe Mysis zostać na chwilę i wraca z dzieckiem. Mówi jej, żeby umieściła go na progu domu Simo. Davus znika w tle, gdy Chremes pojawia się na scenie, a następnie pojawia się ponownie po tym, jak Chremes zobaczył, co robi Mysis. Chremes ukrywa się nie zdając sobie sprawy, że Davus wie, że jest obecny. Davus krytykuje zdezorientowaną Mysis za jej czyny, mówiąc, że byłoby okropnie, gdyby Chremes pojawił się na scenie, a nie on. Chremes ujawnia się i mówi, że ślub jest odwołany.

Crito przybywa do Aten i dowiedziawszy się o śmierci Chrysis, krytykuje swój zły los, ponieważ ponieważ Glycerium jest w rzeczywistości sierotą, jest najbliższym krewnym Chrysis i będzie musiał wnieść sprawę do sądu, aby ubiegać się o jej majątek przed Glycerium, który będzie bez wątpienia będzie broniony przez jakiegoś dzielnego obrońcę.

Akt piąty

Chremes krytykuje Simo za nakłonienie go do ponownego wyrażenia zgody na ślub. Simo łagodzi swoją wściekłość, mówiąc, że to, co zobaczył, było podstępem zaaranżowanym przez Glycerium i że Davus nawet ostrzegł go wcześniej, że zostanie to podjęte w celu zerwania ślubu. Następnie szpiegują Davusa wychodzącego z domu Glycerium. Pytają go, dlaczego się tam znalazł. Davus odpowiada, że ​​uczęszczał do Pamphilus i że są wiadomości, które twierdzą, że Glycerium jest obywatelem Ateńczyków. Nie wierząc mu, Simo aresztuje Davusa. Pamphilus przybywa i Simo krytykuje go za złamanie danego słowa. Pamphilus odpowiada, że ​​rzeczywiście złamie dane słowo, ale jego ojciec powinien wysłuchać historii Critona, zanim go skarci. Crito mówi wszystkim obecnym, że Glycerium jest siostrzenicą ateńskiego szlachcica, który rozbił się na Andros podczas poszukiwań swojego brata. Chremes wyjawia, że ​​był tym bratem i aprobując mecz, daje wiano w wysokości dziesięciu talentów.

Struktura metryczna

Dalsze informacje: Metry rzymskiej komedii

Większość (98%) linii w Andrii składa się z następujących metrów:

  • iambic senarii (ia6): 52% (ten metrum był bez akompaniamentu, podczas gdy inne były śpiewane)
  • trocheic septenarii (tr7): 22%
  • jambiczny octonarii (ia8): 18%
  • jambiczny septenarii (ia7): 4%
  • cretic quaternarii (cr4): 1%
  • trochaic octonarii (tr8): 0,7%

Phormio Terence'a , ma wyraźną strukturę metryczną, z sekcjami ogólnie w kolejności A = jambiczny senarii, B = inne metry, C = trochaic septenarii. Andria nie podąża dokładnie za tym schematem. W kilku miejscach jambiczne senarii poprzedzane są nie przez trocheiczne septenarii, ale przez jambiczne octonarii, a raz przez jambiczne septenarii. Istnieje nie mniej niż 11 pasaży polimetrycznych o różnych metrach (ia8, ia4, tr7, tr8, tr4) następujących po sobie w krótkich odstępach czasu. (Andria ma 90 zmian metra, czyli więcej niż jakakolwiek inna sztuka Terence'a).

Andria różni się także od sztuk Plauta niezwykle dużym wykorzystaniem metrum jambicznego octonariusa . Inną niezwykłą cechą jest to, że zawiera krótki fragment (481–484) w bacchiac quaternarii i inny fragment (626–639) w różnych metrach kretowych, których Terence w większości unikał.

Różne mierniki są używane do różnych celów, odzwierciedlając emocjonalną zawartość słów. Fragmenty iambic senarii są używane do narracji i podawania informacji ogólnych. Są również używane pięć razy w krótkich fragmentach, aby podkreślić punkt lub przekazać ważną informację. Trochaic septenarii posuwają akcję do przodu. Jambiczne octonarii są powszechne, gdy postacie wyrażają swoje obawy. Iambic septenarii, „metr miłości”, jest używany zwłaszcza we fragmentach śpiewających o miłości i małżeństwie. Metrum bacchiackie, używane na krótko, gdy z domu wychodzi położna Lesbia, jest metrum uroczystym, często śpiewanym przez postacie kobiece.

W porównaniu ze sztuką Plauta, taką jak Epidicus , Andria Terence'a ma znacznie więcej zmian metrum. Zatem schemat metryczny to:

(1) Davus zostaje ostrzeżony, aby nie ingerować: ABAB, ABC
(2) Davus sugeruje plan: BAB, B(A)C
(3) Davus realizuje swój plan: ABABC
(4) Plan Davusa się nie udaje: ABAB, BBBC, BC, BABBBB
(5) Davus unika kary: ACB, AC, BC

Ogólnie jednak istnieje podobieństwo fabuły. W obu przypadkach przebiegły niewolnik oszukuje swego pana i przyjaciela swego pana; w obu plan idzie źle, ale niewolnik unika kary w ostatniej chwili dzięki szczęśliwemu zbiegowi okoliczności. W końcu w obu sztukach dwóch starców zostaje udobruchanych, odnajduje się dawno zaginioną córkę, a młody człowiek w domu zostaje przy swojej dziewczynie.

Davus zostaje ostrzeżony, aby nie przeszkadzał

Prolog

  • Prolog (1–27): ia6 (27 wersów)
Poeta broni się przed krytyką.

Przygotowania do ślubu

  • Akt 1.1 (28–174): ia6 (147 wersów)
przybywa Simo ze swoim wyzwoleńcem Sosią i kilkoma niewolnikami niosącymi prowiant. Simo wpuszcza niewolników do środka, po czym wyjawia Sosi, że szykowany ślub dla jego syna Pamphilusa jest pozorem. Wyjaśnia, że ​​trzy lata wcześniej w te okolice przybyła kobieta z wyspy Andros, która miała różnych kochanków. Kiedy zmarła, stało się oczywiste, że Pamphilus miał związek z siostrą zmarłej dziewczyny, po czym przyjaciel Simo, Chremes, którego córka Pamphilus miała poślubić, odwołał zaręczyny. Teraz Simo mówi, że udając, że idzie do przodu z weselem, ma nadzieję zmusić Pamphilusa do okazania nieposłuszeństwa, a także udaremnić wszelkie sztuczki, które mógłby spłatać jego przebiegły niewolnik Davus.
  • Akt 1.2 (175–195): metry mieszane (głównie ia8) (20 wersów)
Davus wychodzi, mówiąc do siebie; podejrzewa, że ​​Simo coś knuje. Simo podsłuchuje go i namawia do współpracy przy ślubnych planach Pamphilusa; ale Davus udaje, że nie rozumie („Jestem Davusem, a nie Edypem!”)
  • Akt 1.2 (196–198): ia6 (3 wersety)
Wreszcie Simo wyraźnie grozi, że jeśli Davus zrobi cokolwiek, aby zapobiec ślubowi…
  • Akt 1.2–1.3 (199–214): ia8 (16 wierszy)
…zostanie surowo ukarany. Simo wchodzi do środka; Davus wyraża swój niepokój publiczności.

Ciąża Glycerium

  • Akt 1.3 (215–224): ia6 (10 wersów)
Davus wyjaśnia publiczności, że dziewczyna Pamphilusa jest w ciąży i że Pamphilus wymyślił historię o tym, jak naprawdę jest wolno urodzoną kobietą.
  • Akt 1.3 (225–228): ia8, ia6, ia8 (3 wiersze)
Ale sam mówi, że nie wierzy w tę historię. Postanawia udać się na forum w poszukiwaniu Pamphilusa.
  • Akt 1.4 (228–233): tr7 (6 wersów)
W międzyczasie niewolnica Mysis wychodzi z sąsiedztwa. Z jej słów do kogoś w środku wynika, że ​​została wysłana po położną o imieniu Lesbia.

Davus sugeruje plan

niepokoje Pamphilusa i Mysis

  • Akt 1.4–1.5 (234–269): mieszany jambiczny-trochaiczny (głównie ia8 i tr7) (36 wersów)
Nagle Mysis zauważa zbliżającego się Pamphilusa. Podczas gdy Mysis słucha, Pamphilus wyraża swój niepokój z powodu sytuacji, w jakiej się znajduje. Mysis pyta go z niepokojem, czy pozostanie lojalny wobec Glycerium.
  • Akt 1.5 (270–298): ia6 (29 wersów)
Pamphilus opowiada, jak siostra Glycerium na łożu śmierci kazała mu obiecać ochronę Glycerium, co zapewnia Mysis, że zawsze będzie to robić.
  • Akt 1.5 (299–300), Akt 2.1: ia7 (2 wiersze)
Mysis mówi Pamphilusowi, że idzie po położną. Pamphilus błaga ją, by nie mówiła Glycerium o ślubie.

niepokoje Charinusa

  • Akt 2.1 (301–317): mieszany jambiczny i trochęiczny (17 wersów)
Tymczasem przyjaciel Pamphilusa, Charinus, przybywa ze swoją niewolnicą Byrrią. Wyraża swój niepokój związany ze zbliżającym się ślubem (ia8). Byrria próbuje sprawić, by o tym zapomniał (tr8, tr7).
  • Akt 2.1 (318): ia6 (1 linia)
Charinus widzi Pamphilusa i pozdrawia go.
  • Akt 2.1 (319–383), 2.2: tr7 (65 wersów)
Charinus informuje Pamphilusa, że ​​​​jest zakochany w córce Chremesa, i błaga Pamphilusa, aby odłożył lub przynajmniej przełożył ślub. Pamphilus mówi, że byłby bardzo zadowolony, gdyby udało się znaleźć jakiś sposób. W tym momencie Charinus odsyła Byrrię, ponieważ nie jest pomocny.
– Przybiega Davus z nowinami. Mówi dwóm młodym mężczyznom, że mimo wszystko ślub się nie odbędzie; dowiedział się o tym po udaniu się do domu Chremesa. Wysyła Charinusa, aby poszedł i spróbował przekonać Chremesa.
– Davus mówi teraz Pamphilusowi, że jego ojciec szuka pretekstu, by zrzucić winę na Pamphilusa, a potem planuje wypędzić Glycerium z miasta. Szokuje Pamphilusa, doradzając mu, że musi zgodzić się na ślub.

Davus realizuje plan

  • Akt 2.3 (384–393): ia6 (10 wierszy)
Pamphilus odmawia całkowicie. Davus wyjaśnia swoje rozumowanie. Nie ma niebezpieczeństwa, że ​​Chremes zgodzi się na ślub.
  • Akt 2.3 (394–403): ia8 (10 wersów)
Davus ponownie namawia Pamphilusa do wyrażenia zgody na małżeństwo; w ten sposób Pamphilus odwróci gniew ojca i zyskają trochę czasu. Pamphilus mówi, że ma nadzieję, że jego ojciec nie dowie się o dziecku, ponieważ obiecał je wychować.
  • Akt 2.4, 2.5, 3.1 (404–480): ia6 (77 wierszy)
Teraz przybywa ojciec Pamphilusa, Simo, a potajemnie podąża za nim niewolnica Charinusa, Byrria, wysłana przez swojego pana, by szpiegował Pamphilusa. Kiedy Simo pyta Pamphilusa, czy jest gotowy do małżeństwa, ku zaskoczeniu Simo, Pamphilus zgadza się od razu. Byrria jest tym przerażona i odchodzi, aby powiedzieć Charinusowi. Pamphilus również odchodzi.
– Simo jest pewien, że Davus płata figla, ale Davus zapewnia go, że Pamphilus jest bardzo zadowolony ze ślubu. Dodaje, że Pamphilus uważa, że ​​​​na przygotowania wydaje się za mało pieniędzy i prowokuje Simo, bezczelnie mówiąc, że jego zdaniem Pamphilus ma rację.
– Tymczasem zbliża się niewolnica Glycerium, Mysis, z położną Lesbią. Simo i Davus słyszą, jak Mysis mówi, że młody człowiek obiecał wychować dziecko. Obie kobiety wchodzą do domu Glycerium. Wkrótce potem Simo i Davus słyszą krzyki Glycerium podczas porodu. Simo jest jeszcze bardziej wściekły, zakładając, że Glycerium tylko udaje, że ma dziecko, aby złapać Pamphilusa w pułapkę.
  • Akt 3.2 (481–509): bacchiac (4 wersy) + różne metry jambiczne (25 wersów)
Z domu wychodzi położna Lesbia, wołając instrukcje do kogoś w środku (ba4). Mówi, że niedługo wróci (ia4cat). Oświadcza, że ​​urodził się piękny chłopczyk (ia6) i modli się, żeby przeżył (ia8).
– Simo, słysząc to, jest bardzo podejrzliwy, że wydaje polecenia z ulicy. Zakłada, że ​​Davus musiał ich do tego namówić, aby go oszukać (ia8). Po prostu nie wierzy, że narodziny miały miejsce (ia6). Davus protestuje, ale Simo mówi, że dobrze go zna (ia8); jest całkiem pewien, że żadne narodziny nie miały miejsca (ia7). Davus mówi mu, że prawda wyjdzie na jaw, gdy dziecko zostanie złożone przed drzwiami Simo (ia8).
  • Akt 3.2 (510–523): tr7 (7 linijek), tr4cat (1 linijka), tr7 (6 linijek)
Davus ostatecznie uspokaja Simo, zgadzając się, że cała sprawa jest rzeczywiście bardzo podejrzana, i zachęca go do kontynuowania ślubu. Simo jest zadowolony i wysyła Davusa do środka, aby pomógł w przygotowaniach.

Plan Davusa się nie udaje

Simo poznaje Chremesa

  • Akt 3.2 (524–532): ia6 (9 wersów)
Zadowolony, że nie dał się nabrać na żadne oszustwo, Simo postanawia poprosić Chremesa o zmianę zdania w sprawie ślubu.
  • Akt 3.3 (533–537): ia8 (4 wersy) + ia4 (1 wers)
Właśnie w tym momencie pojawia się Chremes, chcąc poznać sens pogłosek o zbliżającym się ślubie.
  • Akt 3.3 (538–574): ia6 (37 wersów)
Simo błaga Chremesa, aby zmienił zdanie. Chremes wydaje się niechętny.
  • Akt 3.3 (575–581): ia7 (7 wierszy)
Simo mówi, że jego niewolnik Davus złoży świadectwo, że Pamphilus chce się teraz ożenić. W tym momencie wychodzi Davus, mówiąc, że czas posłać po pannę młodą.

Rozpacz Pamfila

  • Akt 3.3 (582–604): ia8 (23 wersy)
Simo, czując, że może teraz zaufać Davusowi, wyjawia mu, że przygotowania do ślubu były tylko fikcją. Davus udaje zdziwionego. Przekonany Chremes mówi, że zgadza się na ślub i idzie zawiadomić pannę młodą. W międzyczasie Simo wchodzi do środka, aby poinformować Pamphilusa o nowościach.
– Pozostawiony samemu sobie, Davus wylewa swoje niepokoje na publiczność; jest teraz naprawdę w tarapatach, ponieważ jego plan całkowicie się nie udał.
  • Akt 3.4 (605–609): tr4cat, tr7, tr8, tr7 (5 wierszy)
Nagle widzi wychodzącego Pamphilusa. Pamphilus jest wściekły na Davusa z powodu ostatniego obrotu wydarzeń.
  • Akt 3.4 (610–620): ia8 (11 wierszy)
Pamfil obwinia się za swoją głupotę i zastanawia się, co powie ojcu. Widzi Davusa i ze złością beszta go za jego złą radę. Davus zapewnia Pamphilusa, że ​​jakoś wyciągnie go z sytuacji.
  • Akt 3.4 (621–624): tr7 (4 wiersze)
Pamphilus jest sfrustrowany, że nie może jeszcze wymierzyć Davusowi kary, na którą zasługuje.

Gniew Charinusa

  • Akt 4.1 (625–642): metry mieszane (głównie kretyczne) (21 wersów)
wchodzi Charinus, śpiewając o swoim nieszczęściu, że został zdradzony przez Pamphilusa.
  • Akt 4.1 (643–649): tr7 (7 wierszy)
Charinus ze złością oskarża Pamphilusa o złamanie słowa.

Wymówki Pamphilusa

  • Akt 4.1 (650–654): ia8 (5 wierszy)
Pamphilus twierdzi, że to wina Davusa.
  • Akt 4.1 (655–662): ia6 (8 wierszy)
Pamfil ponownie się usprawiedliwia, mówiąc, że to nie jego wina.
  • Akt 4.1 (663–664): ia8 (2 wiersze)
Charinus pyta, kto zawinił, a Pamphilus wskazuje na Davusa.
  • Akt 4.1 (665–681): ia6 (17 wersów)
Kiedy Charinus przesłuchuje Davusa, ten przyznaje, że to prawda i obiecuje zadośćuczynić.
  • Akt 4.1 (682–683): ​​ia8 (2 linijki)
Nagle słyszą otwierające się drzwi Glycerium.
  • Akt 4.2 (684–715): ia7 (32 wiersze)
wychodzi Mysis. Mówi, że Glycerium słyszał o ślubie i nie może się doczekać spotkania z Pamphilusem. Pamphilus zapewnia ją, że nigdy nie zdradzi Glycerium. Davus mówi, że ma inny plan. Pamphilus idzie do Glycerium. Charinus, po błaganiu Davusa o pomoc, wraca do domu. Następnie Davus również wchodzi do domu Glycerium, podczas gdy Mysis czeka na zewnątrz.

Davus unika kary

Chremes znajduje dziecko

  • Akt 4.3–4.5 (716–819): ia6 (104 wersety)
Wkrótce Davus wychodzi z dzieckiem i instruuje Mysis, aby położyła je pod drzwiami Simo. Nagle widzi zbliżającego się Chremesa i zdaje sobie sprawę, że będzie musiał zmienić swoje plany.
– Przyjeżdża Chremes i jest zaskoczony widokiem dziecka. Zanim Mysis zdąży wyjaśnić, pojawia się Davus, który zachowuje się, jakby właśnie wrócił z targu. Udając, że nie zauważa Chremesa, prosi Mysis, aby powiedziała na głos, skąd pochodzi dziecko. Mówi, że to dziecko Pamphilusa. Davus udaje, że jej nie wierzy i protestuje, że widział, jak poprzedniego wieczoru potajemnie wnoszono dziecko do domu. Potem mówi, że słyszał plotki, że matka jest naprawdę obywatelką Aten. Chremes teraz podchodzi i mówi, że wszystko słyszał. Wchodzi do domu Simo, aby z nim porozmawiać. Tymczasem Davus wyjaśnia Mysis, co się stało.
– W tym momencie przybywa nieznajomy, Crito, szukając siostry Glycerium, Chrysis. Mysis rozpoznaje go i informuje, że Chrysis nie żyje. Crito mówi, że gdyby wszczął sprawę sądową w celu odebrania własności Chrysis, miałoby to niewielkie szanse powodzenia. Wchodzą do domu, a za nimi Davus.
  • Akt 5.1–5.2 (820–860): tr7 (41 wierszy)
Chremes i Simo wychodzą. Chremes mówi Simo, że małżeństwo jest teraz niemożliwe. Dodaje, że krążą pogłoski, że Glycerium jest obywatelem Aten.
– Davus teraz wychodzi. Przesłuchiwany przez Simo, mówi, że Pamphilus jest w domu Glycerium. Ponadto przybył nieznajomy, który twierdzi, że jest obywatelką Aten.
  • Akt 5.2 (861–865): ia8 (3 linie), tr7 (1 linia), ia8 (1 linia)
Simo, dla którego jest to ostatnia kropla, wzywa swojego niewolnika Dromo, aby schwytał Davusa, zabrał go do domu i związał go dłoń i stopa.

Simo przesłuchuje Pamphilusa i Critona

  • Akt 5.1–5.2 (866–895): ia6 (30 wierszy)
Simo wzywa Pamphilusa do wyjścia z domu Glycerium. Ze złością wypytuje Pamphilusa o człowieka, który zeznaje, że Glycerium jest obywatelem, oskarżając Pamphilusa o wymyślenie historii. W swojej wściekłości jest gotów wyprzeć się Pamfila jako syna.
  • Akt 5.2–5.3 (896–928): tr7 (33 wiersze)
Pamphilus błaga o pozwolenie na sprowadzenie Critona jako świadka. Crito wychodzi i Chremes go rozpoznaje. Simo, nie zwracając uwagi, ze złością pyta Crito. Crito opowiada historię o tym, jak Glycerium i jej ojciec rozbili się na Andros, kiedy była małą dziewczynką i zostali gościnni przez ojca Chrysis.

Chremes rozpoznaje swoją córkę

  • Akt 5.3–5.4 (929–957): ia8 (29 wierszy)
Słysząc imię ojca, Chremes nagle uświadamia sobie, że ojcem Glycerium był jego własny brat. Pamphilus rozstrzyga sprawę, wspominając imię, które Glycerium powiedziała mu, że miała jako mała dziewczynka. Chremes godzi się na małżeństwo i oświadcza, że ​​da jej wiano w wysokości dziesięciu talentów. On i Crito wchodzą do domu Glycerium. Simo sugeruje, aby Pamphilus wydał rozkaz przyniesienia Glycerium do domu. Pamphilus, słysząc, że Davus został związany, błaga ojca, aby go rozwiązał. – Tymczasem Charinus przybywa niepostrzeżenie.
  • Akt 5,5–5,6 (958–981): tr7 (24 wersety)
Charinus jest zdziwiony, widząc radość Pamphilusa; słucha, gdy wychodzi Davus, a Pamphilus przekazuje mu dobrą nowinę. Następnie Pamphilus widzi Charinusa i zabiera go do domu Glycerium na spotkanie z Chremesem. Nakazuje Davusowi zorganizowanie wezwania panny młodej do jego domu.

cytaty

Sosia – „Umiar we wszystkim” (Akt 1, scena 1).

Sosia – „… uległość budzi przyjaciół, a prawda rodzi nienawiść” (Akt 1, scena 1).

Simo - „Wszyscy, którzy lubią kochanki, nie lubią myśli o małżeństwie” (Akt 1, scena 2).

Charinus - „… miłość zaczyna się w domu” (Akt 4, scena 1).

Wpływ kulturowy

Thornton Wilder , amerykański pisarz, napisał The Woman of Andros , powieść opartą na Andrii Terence'a , która przedstawia bajkę o pustce klasycznego świata na krawędzi głębokich zmian wywołanych narodzinami Jezusa. [ potrzebne źródło ]

Linki zewnętrzne

Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Andria_(comedy)&oldid=1136676873 ”