Guðrún Ósvífrsdóttir

To islandzkie imię . Nazwisko jest patronimiczne , a nie nazwisko rodowe ; ta osoba jest określana przez imię Guðrún .
Kamień pamiątkowy dla Guðrún w Helgafell na Snæfellsnes

Guðrún Ósvífsdóttir ( staronordycki : [ˈɡuðˌruːn ˈoːsˌwiːvz̠sˌdoːtːez̠] ; współczesny islandzki : Guðrún Ósvíf u rsdóttir [ˈkvʏðˌruːn ˈousˌviːvʏr̥s ˌtouhtɪr̥] ; X wiek - XI wiek), była Islandką, która słynęła z wielkiej mądrości i piękna. Była czterokrotnie zamężna. Jest główną bohaterką średniowiecznej islandzkiej sagi Laxdœla , która opowiada historię ludu Laxárdalur . Powszechnie uważa się, że saga przedstawia jakiś fakt historyczny.

Tło

Guðrún była córką Ósvífr Helgasona i Þórdís Þjóðólfsdóttir. Dorastała w Laugar w Sælingsdal. Jej przyszłe małżeństwa zostały przepowiedziane, kiedy przekazała cztery sny, z których każdy przedstawiał jedno z jej przyszłych małżeństw. Istnieje podobno łaźnia termalna o nazwie Guðrúnarlaug w miejscu, w którym sny zostały zinterpretowane przez Gestura Oddleifssona.

Pierwsze małżeństwo

Jej pierwsze małżeństwo z Thorvaldrem Halldorssonem zakończyło się rozwodem. Było to krótkie nieszczęśliwe małżeństwo, jednak po rozwodzie nabyła połowę jego majątku.

Drugie małżeństwo

Jej drugi mąż, Thord Ingunnarsson, utonął w morzu. Wkrótce potem urodziła mu syna, nadając mu imię Thord.

Trzecie małżeństwo

Po śmierci drugiego męża zabiegali o nią dwaj przybrani bracia Kjartan Óláfsson i Bolli Þorleiksson . Guðrún wolała Kjartana, ale oddała się Bolliemu z powodu fałszywej plotki, że Kjartan był zaręczony z Ingibjörg, siostrą króla Óláfr Tryggvason . Dwaj przybrani bracia zaangażowali się w działania wojenne, które zakończyły się zabiciem przez Bolli Kjartana, a Bolli został zabity przez krewnych Kjartana.

Jej drugi syn, Bolli Bollason , urodził się zimą po zabiciu ojca, kiedy jej syn Thord miał zaledwie cztery lata. Dorastali w Helgafell , po tym jak jego matka Guðrún zamieniła się domem z wodzem Snorre Torgrimssonem ( Snorri Goði ).

Czwarte małżeństwo

W 1020 roku Guðrún ożenił się po raz czwarty, tym razem z Thorkellem Eyjolffssonem, który został wielkim wodzem na własnej wsi i przejął prowadzenie gospodarstwa domowego w Helgafell. Thorkell lubił obu swoich pasierbów, ale Bolli był uważany za „najważniejszego we wszystkim”. Thorleik wyjechał za granicę do Norwegii i przez kilka miesięcy przebywał u króla Olafa Haraldssona .

Guðrún nieustannie walczyła o zemstę za zabicie jej byłego męża Bolli Þorleikssona, ale ostatecznie jej dwaj synowie zawarli pokój z synami Óláfr, krewnymi Kjartana, w Thorness Thing ; nie wiadomo, ile pieniędzy wymieniono w ramach rekompensaty jako część porozumienia, ale „sądzono, że obie strony zyskały na szacunku dzięki tym sprawom”. Aby skłonić Thorgils do pomocy w zemście, obiecała nie poślubić żadnego innego mężczyzny w kraju ani wyjść za mąż za granicą. Kiedy wraca pomyślnie, mówi mu, że ma poślubić Thorkela, ponieważ technicznie spełnia wymagania ich obietnicy. Nie było go wtedy w kraju i nie zamierzali się pobrać za granicą. Thorgils nie był zbyt zadowolony z takiego obrotu sprawy. Jej ojciec, Ósvífr Helgason, zmarł wkrótce po ślubie i został pochowany w kościele zbudowanym przez Guðrún.

Wdowieństwo

W dniu, w którym Thorkell utonął w morzu, Guðrún zobaczył ducha jego i jego towarzyszy stojących przed kościołem. Zniknęli, ale wywarli na niej silne wrażenie, stała się pierwszą Islandką, która nauczyła się Psałterza . Jej wnuczka Herdis często towarzyszyła jej w nocnych wyprawach modlitewnych. Pewnej nocy Herdis miał sen, który doprowadził ich do odkrycia prorokini pochowanej pod miejscem modlitwy Guðrún.

Jej syn Bolli poprosił o pozwolenie na poślubienie Thordis, córki Snorri Goði. Guðrún zatwierdził związek. Na starość Guðrún została zapytana przez swojego syna Bolli, którego z mężczyzn w swoim życiu kocha najbardziej. Udzieliła tajemniczej odpowiedzi „Temu byłam najgorsza, kogo kochałam najbardziej”, która to odpowiedź, choć zaakceptowana przez jej syna, wywołała wśród uczonych wielką debatę na temat tego, kogo miała na myśli. Guðrún zmarł i został pochowany w Helgafell .

Innych źródeł

  •   Vidar Hreinsson (1997) The Complete Sagas Islandczyków (Reykjavik: Leifur Eiriksson Publishing Ltd.) ISBN 978-9979929307

Linki zewnętrzne

Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Guðrún_Ósvífrsdóttir&oldid=1105257449 ”