Niemiecka Biblioteka Narodowa
Niemiecka Biblioteka Narodowa | |||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Deutsche Nationalbibliothek | |||||||||||||||||||||||||||||
Kraj | Niemcy | ||||||||||||||||||||||||||||
Typ | Biblioteka Narodowa | ||||||||||||||||||||||||||||
Przyjęty | 1912 | ||||||||||||||||||||||||||||
Odniesienie do mandatu prawnego | Ustawa dotycząca Niemieckiej Biblioteki Narodowej | ||||||||||||||||||||||||||||
Lokalizacja | Frankfurcie i Lipsku | ||||||||||||||||||||||||||||
Kolekcja | |||||||||||||||||||||||||||||
Przedmioty zebrane | Tradycyjne prace drukowane, te w mikroformie, nośniki do nagrywania dźwięku i publikacje cyfrowe na fizycznych urządzeniach pamięci masowej oraz publikacje sieciowe | ||||||||||||||||||||||||||||
Rozmiar | 43,7 mln sztuk (2021) | ||||||||||||||||||||||||||||
Kryteria zbierania | wszystkie publikacje wydane w Niemczech, wszystkie publikacje w języku niemieckim wydane za granicą, wszystkie tłumaczenia na inne języki dzieł niemieckojęzycznych opublikowanych za granicą, wszystkie obcojęzyczne publikacje dotyczące Niemiec wydane za granicą, znane jako „Germanica”, prace pisane lub drukowane opublikowane między 1933 a 1933 r. 1945 przez niemieckojęzycznych emigrantów | ||||||||||||||||||||||||||||
Depozyt prawny | tak, od 1935 r | ||||||||||||||||||||||||||||
Dostęp i użytkowanie | |||||||||||||||||||||||||||||
Wymagania dotyczące dostępu | Użytkownicy muszą mieć ukończone 18 lat i przedstawić ważny paszport lub dowód osobisty. Korzystanie z biblioteki jest płatne. Do wniosku wymagane jest ważne zezwolenie na pobyt w Lipsku lub we Frankfurcie nad Menem. | ||||||||||||||||||||||||||||
Krążenie | 350713 (2018) | ||||||||||||||||||||||||||||
Członkowie | 173374 (2018) | ||||||||||||||||||||||||||||
Inne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||
Budżet | 54,9 mln euro (2018) | ||||||||||||||||||||||||||||
Dyrektor | Frank Scholze (2020) | ||||||||||||||||||||||||||||
Personel | 641,5 EPC (2018) | ||||||||||||||||||||||||||||
Strona internetowa | www.dnb.de | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Niemiecka Biblioteka Narodowa ( DNB ; niem. Deutsche Nationalbibliothek ) jest centralną biblioteką archiwalną i narodowym centrum bibliograficznym Republiki Federalnej Niemiec . Jest to jedna z największych bibliotek na świecie . Jej zadaniem jest gromadzenie, trwałe archiwizowanie, wszechstronna dokumentacja i bibliograficzna ewidencja wszystkich publikacji niemieckojęzycznych i niemieckojęzycznych od 1913 r., publikacji zagranicznych o Niemczech, przekładów dzieł niemieckich oraz prac emigrantów niemieckojęzycznych wydanych za granicą w latach 1933-1945 oraz aby udostępnić je społeczeństwu. DNB jest również odpowiedzialny za Deutsche Nationalbibliografie i kilka zbiorów specjalnych, takich jak Deutsches Exilarchiv 1933–1945 (Niemieckie Archiwum Uchodźców), Anne-Frank-Shoah-Bibliothek i Deutsches Buch- und Schriftmuseum (Niemieckie Muzeum Książki i Pisanie). Niemiecka Biblioteka Narodowa utrzymuje kooperacyjne stosunki zewnętrzne na poziomie krajowym i międzynarodowym. Na przykład jest wiodącym partnerem w opracowywaniu i utrzymywaniu zasad i standardów bibliograficznych w Niemczech oraz odgrywa znaczącą rolę w opracowywaniu międzynarodowych standardów bibliotecznych. Współpraca z wydawcami została uregulowana prawnie od 1935 r. dla Deutsche Bücherei Leipzig , a od 1969 r. dla Deutsche Bibliothek Frankfurt am Main .
Obowiązki są dzielone między placówki w Lipsku i we Frankfurcie , przy czym każdy ośrodek koncentruje swoją pracę na określonych obszarach specjalistycznych. Trzecią placówką jest Deutsches Musikarchiv Berlin (założona w 1970 r.), zajmująca się archiwizacją wszelkiej muzyki (zarówno materiałów drukowanych, jak i nagranych). Od 2010 roku Deutsches Musikarchiv znajduje się również w Lipsku jako integralna część tamtejszego obiektu.
Historia
Podczas rewolucji niemieckich w 1848 r . różni księgarze i wydawcy oferowali swoje dzieła parlamentowi frankfurckiemu na bibliotekę parlamentarną. Biblioteka, kierowana przez Johanna Heinricha Platha, nosiła nazwę Reichsbibliothek („ Biblioteka Rzeszy ”). Po klęsce rewolucji biblioteka została opuszczona, a istniejące już księgozbiory przechowywano w Germanisches Nationalmuseum w Norymberdze . W 1912 r. miasto Lipsk, siedziba corocznych Lipskich Targów Książki, Królestwo Saksonii i Börsenverein der Deutschen Buchhändler (Stowarzyszenie księgarzy niemieckich) zgodziły się założyć w Lipsku Niemiecką Bibliotekę Narodową. Od 1 stycznia 1913 r. systematycznie zbierano wszystkie publikacje w języku niemieckim (w tym książki z Austrii i Szwajcarii). W tym samym roku na pierwszego dyrektora wybrano Gustava Wahla.
Pod rządami nazistów, od 1933 do 1945 roku, niemieckie biblioteki były cenzurowane, stając się przedłużeniem rządów narodowosocjalistycznych. Książki przejęte przez nazistów w krajach okupowanych trafiły do zbiorów niemieckich.
W 1946 roku Georg Kurt Schauer, Heinrich Cobet, Vittorio Klostermann i Hanns Wilhelm Eppelsheimer, dyrektor Biblioteki Uniwersyteckiej we Frankfurcie, zainicjowali ponowne utworzenie niemieckiej biblioteki archiwalnej z siedzibą we Frankfurcie . Przedstawiciele federalnego handlu książkami w strefie amerykańskiej zgodzili się na tę propozycję. Miasto Frankfurt zgodziło się wspomóc kadrowo i finansowo planowaną bibliotekę archiwalną. Rząd wojskowy USA wyraził zgodę. Biblioteka rozpoczęła swoją pracę w pomieszczeniu tytoniowym dawnej biblioteki Rothschildów, które służyło za mieszkanie zbombardowanej bibliotece uniwersyteckiej. W rezultacie w Niemczech powstały dwie biblioteki, które przejęły obowiązki i funkcję biblioteki narodowej odpowiednio dla późniejszej Niemieckiej Republiki Demokratycznej (NRD/NRD) i Republiki Federalnej Niemiec (RFN/BRD). Rocznie ukazywały się dwa krajowe katalogi bibliograficzne o niemal identycznej treści.
Wraz ze zjednoczeniem Niemiec 3 października 1990 r. Deutsche Bücherei Leipzig i Deutsche Bibliothek Frankfurt am Main zostały połączone w nową instytucję, Bibliotekę Niemiecką ( Die Deutsche Bibliothek ). „Ustawa dotycząca Niemieckiej Biblioteki Narodowej” weszła w życie 29 czerwca 2006 r. Ustawa ponownie potwierdziła poparcie dla krajowego depozytu prawnego w tej bibliotece i rozszerzyła zakres zbiorów o publikacje internetowe, wyznaczając kierunek gromadzenia, katalogowania i przechowywania takich publikacji jak częścią dziedzictwa kulturowego Niemiec. Najwyższy organ zarządzający Biblioteką, Rada Administracyjna, został powiększony o dwóch posłów z Bundestagu . Ustawa zmieniła także nazwę biblioteki i jej budynków w Lipsku, Frankfurcie nad Menem i Berlinie na „ Deutsche Nationalbibliothek ” (Niemiecka Biblioteka Narodowa).
W lipcu 2000 r. DMA przejęło również rolę repozytorium GEMA , Gesellschaft für musikalische Aufführungs- und mechanische Vervielfältigungsrechte, niemieckiej organizacji zajmującej się prawami autorskimi do muzyki. Od tego czasu wydawcy muzyczni muszą jedynie przesyłać kopie do DMA, co obejmuje zarówno archiwizację krajową, jak i rejestrację praw autorskich. 210 000 drukowanych utworów muzycznych znajdujących się wcześniej w posiadaniu GEMA zostało przeniesionych do DMA.
Niemieckie Archiwum Wygnańców
Jedną ze specjalnych działalności Niemieckiej Biblioteki Narodowej jest gromadzenie i opracowywanie drukowanych i niedrukowanych dokumentów niemieckojęzycznych emigrantów i zesłańców z okresu od 1933 do 1945 roku.
Niemiecka Biblioteka Narodowa prowadzi dwie kolekcje emigracyjne: Zbiór literatury emigracyjnej 1933–1945 Niemieckiej Biblioteki Narodowej w Lipsku oraz Niemieckie Archiwum Emigracyjne
1933–1945 Niemieckiej Biblioteki Narodowej we Frankfurcie nad Menem. W obu zbiorach znajdują się druki napisane lub wydane za granicą przez niemieckojęzycznych emigrantów, a także ulotki, broszury i inne materiały wyprodukowane w całości lub w części przez niemieckojęzycznych zesłańców.W 1998 roku Niemiecka Biblioteka Narodowa i Niemiecka Fundacja Badawcza rozpoczęły finansowany ze środków publicznych projekt digitalizacji zbioru „Pismo żydowskie w nazistowskich Niemczech”, liczącego około 30 000 stron, które pierwotnie ukazały się w latach 1933–1943. Dodatkowo w projekcie uwzględniono 30 niemieckich- językowe publikacje emigracyjne „Niemieckojęzyczne czasopisma emigracyjne 1933–1945”, liczące około 100 000 stron. Zbiory te zostały udostępnione online w 2004 roku i były jednymi z najczęściej odwiedzanych witryn Niemieckiej Biblioteki Narodowej.
W czerwcu 2012 r. Niemiecka Biblioteka Narodowa z przyczyn prawnych wstrzymała dostęp do obu zbiorów na swojej stronie internetowej. Zdigitalizowane wersje są od tego czasu dostępne do użytku tylko w czytelniach Niemieckiej Biblioteki Narodowej w Lipsku i Frankfurcie nad Menem, co wywołało częściowo ostrą krytykę. Niemiecka Biblioteka Narodowa jako powód podała obawy dotyczące praw autorskich, twierdząc, że chociaż Biblioteka i Niemiecka Fundacja Badawcza miały pozwolenie właścicieli publikacji na umieszczenie ich w Internecie, własność „artykułów osieroconych”, czyli poszczególni autorzy , nie można było ustalić, co byłoby konieczne, ponieważ ustawodawstwo niemieckie nie zawiera „klauzuli dozwolonego użytku”.
Żydowska niemieckojęzyczna gazeta haGalil nazwała akcję bibliotek „nadgorliwą”. Yves Kugelmann, szef Jüdische Medien AG w Zurychu, która jest właścicielem praw do Aufbau , jednej z ofert Archiwum na Wygnaniu, nazwał akcję „całkowicie absurdalną, zagmatwaną i bezwartościową”. Anne Lipp z Niemieckiej Fundacji Badawczej stwierdziła, że „wszystkie projekty fundacji”, które zostały opłacone ze środków publicznych i przeznaczone do publikacji w Internecie, „muszą zostać upublicznione”.
Asmus, szef Deutsches Exilarchiv, twierdzi, że własność artykułów ponad 13 000 indywidualnych autorów musi zostać najpierw potwierdzona, a pozwolenia uzyskane przed 70-80-letnimi artykułami mogą zostać ponownie umieszczone w Internecie, pomimo posiadania zgody prawowitych właścicieli publikacji w celu umieszczenia artykułów w Internecie. Asmus przyznaje, że nie było ani jednej skargi dotyczącej naruszenia praw autorskich. Tymczasem inne niemieckie i międzynarodowe instytucje, takie jak Compact Memory, Leo Baeck Institute i archive.org , nie mają takich skrupułów i zaczęły ponownie przywracać wiele usuniętych czasopism do Internetu.
Grupa Robocza ds. Kolekcji Niemieckich Imprintów
Niemiecka Biblioteka Narodowa gromadzi wyłącznie druki niemieckie od 1913 roku. Ze względu na historię Niemiec z licznymi królestwami stworzenie jednolitej kolekcji wszystkich druków wyprodukowanych w Niemczech jest wyzwaniem. Dlatego Biblioteka Narodowa współpracuje z pięcioma innymi bibliotekami, które posiadają duże zbiory, w celu skoordynowania i opracowania kompletnego zbioru całej literatury wydanej w krajach niemieckojęzycznych, począwszy od roku 1400. Grupa ta nosi nazwę Arbeitsgemeinschaft Sammlung Deutscher Drucke ( AG SDD, Grupa Robocza ds. Zbioru Niemieckich Imprintów). Biblioteki uczestniczące i okresy ich gromadzenia to:
- Bayerische Staatsbibliothek w Monachium (1450-1600)
- Herzog August Bibliothek w Wolfenbüttel (1601–1700)
- Staats- und Universitätsbibliothek Göttingen (1701–1800)
- Universitätsbibliothek Johann Christian Senckenberg we Frankfurcie nad Menem (1801–1870)
- Staatsbibliothek zu Berlin —Preussicher Kulturbesitz w Berlinie (1871–1912)
- Deutsche Nationalbibliothek we Frankfurcie nad Menem i Lipsku (1913–)
Niemieckie Archiwum Muzyczne
Deutsches Musikarchiv (DMA, Niemieckie Archiwum Muzyczne) jest centralnym zbiorem drukowanych i nagranych utworów muzycznych oraz centrum informacji muzyczno-bibliograficznej w Niemczech. Jest to agencja federalna założona w 1970 roku, której zadaniem jest gromadzenie całej muzyki opublikowanej w kraju. Jej prekursorem była Deutsche Musik-Phonothek (1961–1969). DMA przeniósł się do Lipska w 2010 roku, aby mieścić się w przedłużeniu Deutsche Nationalbibliothek. Prace budowlane rozpoczęto w 2006 roku, a zakończono w 2009 roku.
Dawniej mieszcząca się w Berlinie-Lankwitz , DMA stanowi oddział Niemieckiej Biblioteki Narodowej (Deutsche Nationalbibliothek). Wydawcy muzyki drukowanej i nagranej w Niemczech są prawnie zobowiązani (od 1973 r.) do dostarczania do archiwum dwóch egzemplarzy każdego wydania. Jeden egzemplarz przechowywany jest w DMA w Lipsku, drugi we Frankfurcie.
Niemieckie Muzeum Książki i Pisma
Niemieckie Muzeum Książki i Piśmiennictwa ( Deutsches Buch- und Schriftmuseum ) mieści się obecnie w budynku w Lipsku. Założone w 1884 roku jako Deutsches Buchgewerbemuseum (Niemieckie Muzeum Handlu Książkami), ostatecznie trafiło do Deutsche Bücherei Leipzig w grudniu 1925 roku. Jest to najstarsze na świecie muzeum kultury książkowej, adresowane zarówno do ekspertów, jak i do ogółu społeczeństwa. Z ponad milionem pozycji w kolekcji, jest jedną z najbogatszych na świecie. Oferują szeroką gamę usług, w tym wystawy fizyczne i wirtualne, wycieczki z przewodnikiem, seminaria i warsztaty.
Budynek w Lipsku
Gmach główny Niemieckiej Biblioteki Narodowej w Lipsku powstał w latach 1914-1916 według planów architekta Oskara Puscha. Imponująca fasada ma 160 m długości i wychodzi na "Deutscher Platz" (Plac Niemiecki). Budynek został otwarty 19 października 1916 r. Teren pod bibliotekę (w pobliżu dzisiejszego Alte Messe ) został podarowany przez miasto Lipsk, a fundusze na budowę ufundował król Saksonii Fryderyk August III . Na fasadzie wyeksponowane są portrety Ottona von Bismarcka , Johanna Wolfganga von Goethego i Johannesa Gutenberga . Posągi reprezentują technologię, sprawiedliwość, filozofię, medycynę itp. Centralna czytelnia zawiera obraz Ludwiga von Hofmanna, przedstawiający Arkadię w stylu Art Nouveau. Na klatce schodowej znajduje się mural przedstawiający założycieli niemieckiej biblioteki. W Bibliotece znajduje się również Niemieckie Muzeum Książki i Piśmiennictwa . Czwarta rozbudowa biblioteki rozpoczęła się w 2007 roku i została otwarta dla publiczności 9 maja 2011 roku. Zaprojektowana przez Gabriele Glockler, której koncepcja budynku brzmiała „Okładka. Skorupa. Zawartość”. po raz pierwszy łączy ze sobą wszystkie sekcje budynku.
Budynek we Frankfurcie nad Menem
Obecny budynek oddziału we Frankfurcie został oficjalnie zainaugurowany 14 maja 1997 r. Projekt budynku zlecono pracowni architektonicznej Arat-Kaiser-Kaiser ze Stuttgartu po wygraniu konkursu architektonicznego w 1984 r. Planowanie zostało jednak opóźnione i budowa rozpoczęła się dopiero w 1992 r. Z wygląd zdominowany przez cztery główne materiały: odsłonięty beton, stal, szkło i jasny klon kanadyjski , obejmuje ponad 300 stanowisk pracy na trzech piętrach, z dużym oknem zapewniającym oświetlenie dla wszystkich z nich. Dodatkowy magazyn znajduje się na trzech poziomach podziemnego magazynu, który ma pomieścić wystarczającą ilość miejsca do 2045 roku.
Spis
- Razem: 43,7 miliona pozycji
- książki: 17,3 mln
- czasopisma: 8 milionów
- nagrania audio: 2,4 mln
- publikacje elektroniczne: 10,7 mln
Zobacz też
- Niemiecka Narodowa Biblioteka Ekonomiczna (ZBW)
- Niemiecka Narodowa Biblioteka Medyczna (ZB MED)
- Niemiecka Narodowa Biblioteka Nauki i Technologii (TIB)
- Lista bibliotek w Niemczech
- Zbiór grafik niemieckich ( Sammlung Deutscher Drucke lub SDD)
- Gemeinsame Normdatei (GND) (zintegrowany plik organu)
- Książki w Niemczech
Notatki
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona internetowa
- „Deutsches Musikarchiv” . Deutsche Nationalbibliothek (w języku niemieckim). 2023-01-01 . Źródło 2023-02-11 .
- „Strona startowa” . Sammlung Deutscher Drucke (w języku niemieckim) . Źródło 2023-02-11 .
- "DE-101" . Deutsche ISIL-Agentur und Sigelstelle (w języku niemieckim) . Źródło 2023-02-11 .