Postacie z Hokkaido

Postacie z Hokkaido
Typ skryptu	Jindai moji
Okres czasu	Okres Meiji?
Języki	Niepewny
Powiązane skrypty
Systemy nadrzędne	Malowidła naskalne w jaskini Temiya? Postacie z Hokkaido
Unikod
Zakres Unicode	Nieprzydzielone

Znaki Hokkaido ( 北海道異体文字 , hokkaidō itai moji ) , znane również jako znaki Aino ( アイノモジ , aino moji ) lub znaki Ainu ( アイヌ文字 , ainu moji ) , to zestaw znaków odkryty około 1886 roku na japońskiej wyspie Hok kaido . W momencie ich odkrycia uważano, że są autentycznym pismem, ale pogląd ten nie jest obecnie powszechnie akceptowany.

Odkrycie i badania

Heikichi Shōji, członek Tokijskiego Towarzystwa Antropologicznego ( 東京人類学会 ) , zebrał różne artefakty Ajnów na Hokkaido, w tym kilka antyków z wypisanymi na nich znakami. Wśród nich kawałek kory i szarfa zostały wprowadzone w numerze Mutsu Shimpo ( 陸奥新報 ) z 9 września 1886 roku , lokalnej gazecie w prefekturze Aomori , a trzy dni później w gazecie Sendai Ōunichi Nicishinbun ( 奥羽日日新聞 ) . Enomoto Takeaki wyraził opinię, że musiały to być znaki używane przez Emishi tysiąc lat wcześniej. Na 25. spotkaniu Tokijskiego Towarzystwa Antropologicznego w grudniu tego roku Shōji pokazał kawałki skóry, fragmenty kamienia, washi (japoński papier) i pochwę, wszystkie z wyrytymi postaciami.

Antropolog Tsuboi Shōgorō opublikował artykuł w 1887 roku w 12. numerze Tokyo Anthropological Society Report, w którym wykorzystał postacie z Hokkaido, wraz z rzeźbami w jaskini Temiya i kamiennym kręgu Oshoro w mieście Otaru, aby wesprzeć swoją własną teorię Koro- pok - guru . Teoria ta dowodzi, że Koro-pok-guru, legendarna rasa małych ludzi w mitologii Ajnów, w rzeczywistości była mieszkańcami Japonii poprzedzającymi samych Ajnów i została zmuszona do przeniesienia się na północny wschód przez imigrację przodków Ajnów.

W sierpniu 1887 Tsuboi opublikował artykuł w 18. numerze Tokyo Anthropological Society Magazine zatytułowany Variant Characters on Antique Articles from Around Hokkaido ( 北海 道 諸地方 よ り 出 で た る 古 器 物 上 に 在 る 異 体 文字 ) . Oprócz stwierdzenia, że ​​​​postacie były ułożone systematycznie, w przeciwieństwie do tych w jaskini Temiya, a zatem stanowiły scenariusz, zasugerował ponadto możliwość, że postacie te były używane przez ludzi, którzy przybyli do Japonii z Eurazji .

W październiku tego samego roku, tym razem w 20. numerze tego samego Tokyo Anthropological Society Magazine, sam Shōji opublikował artykuł zatytułowany Ancient Characters of Hokkaido and the Aino ( アイノ及び北海道の古代文字 ) . Chociaż przyznał, że nie ma dowodów, Shōji wyraził pogląd, że znaki te były prawdopodobnie używane przez Emishi w starożytności.

W 1888 roku uczony Kokugaku Naosumi Ochiai napisał książkę zatytułowaną Ancient Characters of Japan ( 日本古代文字考 ) . Stwierdził tam, że znaki Hokkaido były używane przez lud Emishi, który ani nie rozumiał japońskiego, ani nie używał Kanji. Następnie stworzył 14 symboli, których kombinacje rzekomo składały się na 50 znaków, ale przypuszczał, że zrozumienie ich bez znajomości ich odczytów okaże się niemożliwe. W dodatku o wątpliwych postaciach w Shinji Hifumi-den Hiraty Atsutane ( 神字日文伝 ) , zasugerował związek między postaciami Hokkaido i postaciami Izumo, a także innymi rzekomo starożytnymi postaciami.

W 1975 roku Kiyohiko Agō napisał japoński Jindai Moji ( 日本神代文字 ) , w którym połączył postacie Hokkaido nie tylko z rzeźbami w jaskini Temiya, ale także w jaskini Fugoppe w mieście Yoichi .

Japan Exploration Association ( 日本探検協会 ) , na czele którego stoi Takahashi Yoshinori, twierdzi, że istnieje związek między jindai moji , w tym postaciami z Hokkaido, a zaawansowanym społeczeństwem prehistorycznym, a ponadto między postaciami z Hokkaido a starożytnymi sumeryjskimi i asyryjskimi cywilizacjami Mezopotamii . Ponadto twierdzą, że same rzeźby w jaskini Fugoppe składają się z postaci z Hokkaido.

W 2007 roku autor Harada Minoru, członek sceptycznej grupy Togakkai („Akademia Oburzających Książek ”), przedstawił następującą ocenę:

Być może rzeźby w jaskini Fujishima w Izumo są również sztuką naskalną tego samego typu, co w jaskiniach Temiya i Fugoppe. Podobieństwo między postaciami Izumo i postaciami Ajnów wskazane przez Ochiai może nawet sugerować starożytną wymianę kulturową między Hokkaido a regionem San'in .

- Harada, Minoru. 図説神代文字入門 [ Ilustrowany elementarz Jindai Moji ] (po japońsku). P. 138.

Przegląd wpisanych artefaktów

Ich nazwy i opisy pochodzą głównie z Shōji (1887).

Przedmiot	Wyjaśnienie
Kamień naturalny: grupa 1, pozycja 1	Około czterech znaków na czerwono z przodu, około 32 znaków na czerwono tworzących trzy linie z tyłu. Otrzymane od osoby poszukującej antyków w dystrykcie Sōya na Hokkaido . Podobno pierwotnie należał do Ainu z Sachalinu . Naszkicowany w Shōji (1887).
Kamień naturalny: grupa 1, pozycja 2	Około 14 znaków tworzących dwie linie w kolorze czerwonym z przodu, około 18 znaków tworzących dwie linie w kolorze czerwonym z tyłu. Pochodzenie jak wyżej. Naszkicowany w Shōji (1887).
Kamień naturalny: grupa 1, pozycja 3	Około 24 znaków w kolorze czerwonym tworzących łuk, z około czterema dodatkowymi znakami wewnątrz łuku. Pochodzenie jak wyżej. Naszkicowany w Shōji (1887).
Kamień naturalny: grupa 2, pozycja 1	Około 29 znaków w kolorze czerwonym tworzących 3 linie z przodu, około 23 znaków w kolorze czerwonym tworzących 2 linie z tyłu. Obraz narysowany na odwrocie wydaje się przedstawiać kij shiyokichi ( シヨキチ棒 ) , broń Ajnów używaną do przebijania wierzchołka stopy wroga. Pochodzenie jak wyżej. Naszkicowany w Shōji (1887).
Kamień naturalny: grupa 2, pozycja 2	Około 23 znaków w kolorze czerwonym tworzących 5 linii. Pochodzenie jak wyżej. Naszkicowany w Shōji (1887).
Kamień naturalny: grupa 2, pozycja 3	Około 25 znaków w kolorze czerwonym tworzących 3 linie. Pochodzenie jak wyżej. Naszkicowany w Shōji (1887).
Kora drzewa	Około 13 znaków w kolorze czerwonym. Otrzymany od Ainu w wiosce Yobetsu w dystrykcie Shakotan na Hokkaido . Wprowadzony we wrześniu 1886 roku przez Mutsu Shimpo , a następnie w Ōunichi Nicishinbun . Postacie wyśledzone w Ochiai (1888).
Przedmiot podobny do szarfy (Szarfa wykonana z szorstkiej tkaniny)	Około 19 znaków w kolorze czerwonym. Jednak Shōji przypuszczał, że niektóre z nich zostały dodane w późniejszym czasie. Wprowadzony we wrześniu 1886 przez Mutsu Shimpo , a następnie w Ōunichi Nicishinbun i wystawiony na 25. spotkaniu Tokijskiego Towarzystwa Antropologicznego w grudniu. Postacie wyśledzone w Ochiai (1888).
Skóra	Około 44 znaków w złocie tworzących 5 wierszy. Wystawiony na 25. spotkaniu Tokijskiego Towarzystwa Antropologicznego w grudniu 1886 r. Postacie wyśledzone w Tsuboi (1887).
Sześciokątny pryzmat kamienia	Postacie w kolorze złotym. Wydobyty z wioski Kawa w dystrykcie Yoichi . Wystawiony na 25. spotkaniu Tokijskiego Towarzystwa Antropologicznego w grudniu 1886 r. Agō (1975) spekuluje, że może mieć ponad 1500 lat. Japan Exploration Association (1995) kojarzy to z sześciokątnymi zapisami pryzmatów Asyrii .
japoński papier	Około 67 znaków na czerwono i rysunek pojemnika Ainu. Wystawiony na 25. spotkaniu Tokijskiego Towarzystwa Antropologicznego w grudniu 1886 r. Postacie wyśledzone w Ochiai (1888). Nie wspomniano w Shōji (1887).
Uchwyt na długi miecz z szaty Ainu (wieszak na długi miecz lub wieszak na długi miecz Emishi)	Około 23 znaków w kolorze czerwonym. Jednak Shōji przypuszczał, że niektóre z nich zostały dodane w późniejszym czasie. Postacie wyśledzone w Ochiai (1888).
Naczynia ceramiczne (mały słoik lub czajniczek)	Około 13 znaków. Wydobyty z wioski Yoichi w dystrykcie Yoichi . Postacie śledzone i obiekty naszkicowane w Ochiai (1888). Własność Ōe Taku od kwietnia 1888 r.
Sęk z drewna	Opisany łącznie 7 znakami w kolorze czerwonym. Otrzymany od Ainu z wioski Kawa w dystrykcie Yoichi . Postacie wyśledzone w Ochiai (1888).
Deska (drewniana deska)	Około 31 znaków w kolorze czerwonym. Pochodzenie jak wyżej. Postacie wyśledzone w Ochiai (1888).
Kamień naturalny: grupa 3, pozycja 1	Łącznie 4 znaki w kolorze złotym z przodu, łącznie 11 znaków w kolorze czerwonym z tyłu. Otrzymany w lutym 1887 od Ainu z dystryktu Iwanai . Naszkicowany w Shōji (1887).
Kamień naturalny: grupa 3, pozycja 2	Około 25 znaków w kolorze czerwonym. Pochodzenie jak wyżej. Naszkicowany w Shōji (1887).
Tarcza Emishi	Około 32 znaków. Naszkicowany w Ochiai (1888). Nie wspomniano w Shōji (1887).

Powiązane postacie

Rysunki jaskini Temiya

Sztuka naskalna w jaskini Temiya

Według jednej teorii sztuka naskalna odkryta w 1866 roku w jaskini Temiya w rzeczywistości składa się z pisanych znaków. Te rzeźby w Otaru są reliktami kontynuacji kultury Jōmon , która przetrwała w regionie od III wieku pne do VII wieku naszej ery, kiedy to została zastąpiona kulturą Satsumon . W 1921 roku zostały uznane za narodowy zabytek historyczny. Stały się one znane opinii publicznej po dochodzeniu przeprowadzonym w 1878 roku przez Enomoto Takeaki , sekretarza Kaitakushi (Hokkaido Development Commission) Yamanouchi Teiun i brytyjski geolog John Milne .

W październiku 1913 r. Archeolog Torii Ryūzō napisał artykuł do tomu 22, wydanie 4 Geografii Historycznej ( 歴史 地理 ) zatytułowany Concerning rzeźbione litery w Temiya, Hokkaido ( 北海 道 手 宮 の 彫 刻 文字 に 就 て ) . Twierdził, że litery były w starym alfabecie tureckim , reprezentującym język tunguski używany przez lud Mohe . Ponadto językoznawca Nakanome Akira napisał artykuł do 71. numeru Shōko ( 尚古 ) , opublikowany w lutym 1918 r., zatytułowany Starożytne litery tureckie zachowane w naszym kraju ( 我国 に 保 存 せ ら れ た る 古 代 土 耳 其 文字 ) . Przyjmując turecką teorię Torii, twierdził, że rozszyfrował rzeźby w jaskini Temiya i że w języku Mohe brzmią one: „… Prowadziliśmy naszych podwładnych przez wielkie morze… walczyliśmy… weszliśmy do tej jaskini. ..” W gazecie Otaru Shinbun z tego miesiąca Nakanome zapewnił, że lud Mishihase ujarzmiony w Nihon Shoki przez Abe no Hirafu byli w rzeczywistości ludem Mohe, a jaskinia Temiya to ruiny miejsca pochówku ich wodza, który zginął w konflikcie.

Z drugiej strony, w 1944 roku miejscowy historyk Fumihiro Asaeda opublikował The Ancient Letters of Otaru ( 小樽古代文字 ) , w których wysunął teorię, że rzeźby w jaskini Temiya przedstawiają starożytne chińskie hanzi . Według jego teorii zostały one wykonane przez ludzi z dynastii Zhou i odnotowują, że flota wysłana na wyprawę odwiedzała ten obszar, gdy „cesarz” ( 帝 ) który ich prowadził, umarł i został pochowany. Po jakimś nieszczęściu Zhou odprawili krwawy rytuał. Następnie przypuszczał, że statki z Shang , a później Zhou China, często odwiedzały Hokkaido, aby zdobyć poroże jelenia do użytku w rytuałach.

W 1972 roku Asaeda opublikował kolejną pracę, w której wskazał trzy kolejne elementy, które jego zdaniem zawierały znaki tego samego typu. Przypuszczał, że wszystko to były starożytne zapisy ceremonii przeprowadzanych za zmarłych.

Przedmiot wskazany przez Asaedę	Wyjaśnienie
Starożytny kamień do pisania Tomioka	12 liter w kolorze czarnym tworzących 3 linie. Wydobyty 2 czerwca 1909 r. W Inaho, Otaru (przyszła Tomioka, Otaru). Asaeda przypuszcza, że ​​zawiera chińskie znaki sprzed nieco ponad 2000 lat. Azjatycki historyk Shiratori Kurakichi wysunął teorię, że może to być nagrobek ludu Khitan lub Jurchen . Nishida Shōzō, profesor w Otaru College of Commerce ( 小樽高等商業学校 ) , twierdził, że pismo było pismem pieczęci napisanym przez Japończyka, a nie jakimś innym starożytnym pismem. Powiedział, że rzeźby znalezione na ścianach jaskini kamui-kotan święte miejsca Ajnów również nie były starożytne.
Starożytny kamień do pisania Oshoro	Wydobyty około 1919 roku w rejonie Oshoro w Otaru. Asaeda przypuszcza, że ​​zawiera chińskie znaki sprzed nieco ponad 3000 lat. W posiadaniu Laboratorium Archeologicznego Uniwersytetu Tohoku .
Obrazkowy kamień do pisania Tomari	Odkryta 14 sierpnia 1934 roku we wsi Tomari . Przypuszcza się, że Asaeda zawiera chińskie znaki sprzed około 4000 lat. W posiadaniu Muzeum Uniwersytetu Hokkaido .

Badacz jindai moji, Tatsuo Sōma, przedstawił inną teorię w 1978 roku, kiedy opublikował Reading Japan's Ancient Scripts ( 解読日本古代文字 , Kaidoku Nihon Kodai Moji ) . Twierdził, że rzeźby w jaskini Temiya zostały wykonane przez członków grupy ludzi ściganych z regionu Hokuriku przez inną grupę pochodzącą z Baekje . Podzielił się także swoimi interpretacjami znaczeń rzeźb; Unoke, Noto, Kaga i inne miejsca, do których odnosi się z nazwy, znajdują się w nowoczesnej prefekturze Ishikawa .

Zniszcz naszych wrogów. Weszliśmy do tej jaskini, aby użyć jej jako bazy. Zgromadź potęgę militarną. Nasi bogowie bez wątpienia zabiją naszych wrogów.

- Sōma, Tatsuo. 解読日本古代文字 [ Czytanie starożytnych pism Japonii ] (po japońsku). P. 21.

Atak! W Unoke i Noto oraz w Ouchi w Kashimie w Kaga oraz w Nono i Kaga w Kaga. Zniszcz bariery i ważne obszary i podziel je. Uderz w Kaga, schwytanego przez naszych wrogów, strzel przez Hakui i Wajima, dobre ziemie, na których gromadzą się teraz bestie, i podpal je. Noto, który wbija się do morza; jak piękne są nasze miejsca narodzin, Unoke na równinie Kaga, Nono, Kaga.

- Sōma, Tatsuo. 解読日本古代文字 [ Czytanie starożytnych pism Japonii ] (po japońsku). P. 22.

Rysunki jaskini Fugoppe

Obiekt do ochrony i eksponowania jaskini Fugoppe. Jego konstrukcja całkowicie zakrywa wejście do jaskini.

pracownik kolei, który przekopał przez nie ścieżkę, odkrył ryty skalne na kamiennych ścianach wewnątrz wzgórza w Fugoppe w mieście Yoichi . Nishida Shōzō, profesor w Otaru College of Commerce ( 小樽高等商業学校 ) nazwał te rzeźby „starożytnymi postaciami Fugoppe”, tworząc parę ze „starożytnymi postaciami Temiya” i kojarząc je ze znakami Cuszimy i starym alfabetem tureckim . Jednak etniczny badacz ludowy Ainu, Hokuto Iboshi argumentował, że „zdeformowane litery” były zamiast tego nowszymi fałszerstwami, powołując się na ich brak wietrzenia w porównaniu z tymi w jaskini Temiya.

Tatsuo Sōma wyraził opinię, że te rzeźby, podobnie jak te w jaskini Temiya, zostały wykonane przez ludzi wypędzonych z północno-wschodniej części Honsiu. Zinterpretował ich znaczenie jako „Przejdź przez morze i podporządkuj sobie Suzu . Zniszcz swoich wrogów i zabij bestie”.

W 1950 roku odkryto kolejną sztukę naskalną w jaskini Fugoppe w tym samym mieście. Zostały one potwierdzone, podobnie jak te w jaskini Temiya, jako relikty kontynuacji okresu Jōmon i uznane za skarby narodowe w 1953 r. Te rzeźby, podobnie jak te w jaskini Temiya, są czasami określane jako „starożytne postacie”.

Tatsuo Sōma uważał, że one również zostały wykonane przez tę samą grupę, która stworzyła rzeźby w Temiya i podczas odkrycia Fugoppe w 1927 roku. Część jego tłumaczenia jest następująca:

Nasze dobrze prosperujące ziemie Unoke i Kaga zostały skradzione przez naszych wrogów. Zniszcz, zniszcz, zniszcz naszych wrogów, zniszcz ich całkowicie, zniszcz ich bramy zamkowe, zniszcz bramy ich magazynów, jeden po drugim i dokładnie zabij ich wszystkich.

- Sōma, Tatsuo. 解読日本古代文字 [ Czytanie starożytnych pism Japonii ] (po japońsku). P. 40.

Kaga, Nono. Atakujcie i pokonajcie bestie, o bogowie. Atak na przylądek Shaku w Suzu i wschodnie wybrzeże Kanō; przebić się przez pas Ouchi, który łączy zachodnie wybrzeża Hakui, Wajimy i Noto, wielkich bogów. Tutaj przysięgamy my, mieszkańcy Unoke i Togi. Nasz król znów zasiądzie w Suzu.

- Sōma, Tatsuo. 解読日本古代文字 [ Czytanie starożytnych pism Japonii ] (po japońsku). s. 42–43.

Japan Exploration Association, któremu przewodniczy Takahashi Yoshinori, twierdzi, że inskrypcje na północnej ścianie jaskini Fugoppe brzmią „iishishirai” i „kawasakanahakitsu” i oznaczają odpowiednio „żyją tu jadalne bestie” i „słodkowodne ryby”.

Dalsza lektura

• Watase, Sōsaburō (luty 1886). 札幌近傍ピット其他古跡ノ事 [Doły i inne starożytne ruiny w pobliżu Sapporo]. Raport Towarzystwa Antropologicznego ( 人類学会報告 ) (po japońsku). 1 (1): 8–10. doi : 10.14844/ase1886a.1.1_8 .
• Tsuboi, Shōgorō (luty 1887). コロボックル北海道に住みしなるべし [The Koro-pok-guru mieszkał na Hokkaido]. Raport Tokijskiego Towarzystwa Antropologicznego ( 東 京 人 類 学 会 報 告 ) (po japońsku). 2 (12): 93–97. doi : 10.14844/ase1886b.2.12_93 .
• Tsuboi, Shōgorō (sierpień 1887). 北 海 道 諸 地 方 よ り 出 で た る 古 器 物 上 に 在 る 異 体 文 字 [Wariantowe znaki dotyczące antycznych artykułów z okolic Hokkaido]. Magazyn Tokijskiego Towarzystwa Antropologicznego ( 東 京 人 類 学 会 雑 誌 ) (po japońsku). 2 (18): 280–281. doi : 10.1537/ase1887.2.280 .
•   Shōji, Heikichi (październik 1887). „Neuralgiczna postać rwy kulszowej i jej leczenie” ア イ ノ 及 び 北 海 道 の 古 代 文 字 [Starożytne postacie Hokkaido i Aino]. Magazyn Tokijskiego Towarzystwa Antropologicznego ( 東 京 人 類 学 会 雑 誌 ) (po japońsku). 3 (20): 21–25. doi : 10.1537/ase1887.3.21 . PMID 18124316 .
• Ochiai, Naosumi (1888). 日本古代文字考 [ Starożytne postacie Japonii ] (po japońsku). Yoshikawa Hanshichi ( 吉川半七 ) .
• Nakanome, Akira (1919). 小 樽 の 古 代 文 字 [ Starożytne postacie Otaru ] (po japońsku). Towarzystwo Geografii Historycznej ( 地理歴史学会 ) .
• Igarashi, Tetsu (1938). 史跡手宮洞窟の新研究 [ Nowe badania historycznej jaskini Temiya ] (po japońsku). Publikacja własna.
• Asaeda, Fumihiro (1972). 北海道古代文字 [ Starożytne litery Hokkaido ] (po japońsku). Stowarzyszenie Lingwistyczne Hokkaido ( 北海道言語学協会 ) .
• Agō, Kiyohiko (1975). 日本神代文字-古代和字総観 [ Japoński Jindai Moji - Ogólne spojrzenie na starożytne znaki japońskie ] (po japońsku). Ōriku Shobo ( 大陸書房 ) .
• Sōma, Tatsuo (1978). 解読日本古代文字 [ Czytanie starożytnych pism Japonii ] (po japońsku). Shin Jinbutsu Ōrai-sha ( 新人物往来社 ) .
•   Japońskie Stowarzyszenie Eksploracyjne (1995). Yoshinori Takahashi (red.). 超図解 縄文日本の宇宙文字-神代文字でめざせ世紀の大発見！ [ ( Super ilustracje) Space Letters of Jōmon Japan: Make the Discovery of a Century with Jindai- Moji! ] (po japońsku). Tokuma Shoten . ISBN 4-19-860378-2 .
•   Ago, Kiyohiko (1996). 日本神代文字研究原典 [ Nihon Jindai Moji Genten ] (po japońsku). Shin Jinbutsu Ōrai-sha ( 新人物往来社 ) . ISBN 4-404-02328-6 .
•   Harada, Minoru (2007). 図説神代文字入門-読める書ける使える (po japońsku). Być Net Press ( ビ イ ン グ ・ ネ ッ ト ・ プ レ ス ) . ISBN 978-4-434-10165-6 .