Queimada (napój)

Queimada to trunek alkoholowy wywodzący się z tradycji galicyjskiej .

Queimada w procesie przygotowań.

Zaklęcie.

Charakterystyczny niebieski ogień Queimady.

Queimada to poncz wytwarzany z galicyjskiego aguardente ( orujo z Galicji ) – spirytusu destylowanego z pozostałości winiarskich – aromatyzowany specjalnymi ziołami lub kawą , a także cukrem , skórką cytryny , ziarnami kawy i cynamonem . Tradycyjnie przygotowuje się go w wydrążonej dyni .

Zazwyczaj podczas przygotowywania ponczu recytuje się zaklęcie lub zaklęcie , dzięki czemu queimada i osoby go pijące otrzymują specjalne moce. Następnie queimada zostaje podpalona i powoli pali się w miarę dodawania większej ilości brandy .

Początki

Queimada ma swoje korzenie w celtyckich pogańskich świętach Galicji . Prawdopodobnie jest to dziedzictwo starożytnych celtyckich druidów , przekazywane z pokolenia na pokolenie. Jest to poncz wytwarzany z galicyjskiego aguardente ( Orujo Gallego) – spirytusu destylowanego z wina i aromatyzowanego specjalnymi ziołami lub kawą oraz cukrem i cytryną skórka, ziarna kawy i cynamon .

Tradycyjnie podczas przygotowywania ponczu recytuje się zaklęcie lub zaklęcie, dzięki czemu queimada i osoby go pijące otrzymują specjalne moce. Następnie queimada zostaje podpalona i powoli pali się w miarę dodawania większej ilości brandy.

Tradycja

Celem rytuału przygotowawczego jest oddzielenie złych duchów, które zgodnie z tradycją czyhają na mężczyzn i kobiety, próbując je przekląć. Każda okazja jest dobra na queimada: impreza, spotkania rodzinne lub spotkania z przyjaciółmi. Poobiednia, w ciemności nocy, to jeden z najlepszych na to momentów. Tradycja mówi również, że jednym z idealnych dni na wykonanie conxuro da queimada („zaklęcia queimada”) jest Samhain , celtycki sylwester . Jednak zazwyczaj rytuał queimada odbywa się podczas Nocy Świętojańskiej , czyli „nocy czarownic” 23 czerwca.

Osoby biorące w nim udział gromadzą się wokół pojemnika, w którym jest on przygotowywany, najlepiej bez światła, aby pocieszyć serca i zacieśnić przyjaźń. Jeden z nich kończy proces robienia queimady recytując zaklęcie, trzymając płonący płyn w chochli i powoli wlewając go z powrotem do pojemnika.

Zaklęcie

W języku galicyjskim

Po angielsku

Mouchos, curuxas, sapos i bruxas. Demos, trasgos i diaños, espiritos das neboadas veigas. Corvos, píntegas i meigas: feitizos das menciñeiras. Podres cañotas furadas, fogar dos vermes e alimañas. Lume das Santas Compañas , Mal de Ollo, Negros Meigallos, cheiro dos mortos, tronos e raios. Ouveo do can, pregón da morte; fuciño do satiro e pé do coello. Pecadora lingua da mala muller casada cun home vello. Averno de Satán e Belcebú, lume dos cadáveres ardentes, corpos mutilados dos indecentes, peidos dos infernais cus, muxido da mar embravecida. Barriga inútil da muller solteira, falar dos gatos que andan á xaneira, guedella porca da cabra mal parida. Con este fol levantarei jako chamas deste lume que asemella ao do Inferno, e fuxirán jako bruxas cabalo das súas vasoiras, indose bañar na praia obszary Gordas. Ojej, Ojej! os ruxidos que dan jako que non poden deixar de queimarse no augardente quedando así purificadas. E cando este beberaxe baixe pola nosas gorxas, quedaremos libres dos mężczyźni da nosa alma e de todo embruxamento. Forzas do ar, terra, mar e lume, a vós fago esta chamada: se é verdade que tendes máis poder que a humana xente, eiquí e agora, facede que os espíritos dos amigos que están fóra, uczestniczy w nós desta Queimada.

Sowy, płomykówki, ropuchy i czarownice. Demony, gobliny i diabły, duchy mglistych dolin . Wrony, salamandry i czarownice, uroki ludowego uzdrowiciela (ess). Zgniłe, przebite laski, dom robaków i robactwa. Ogniki Świętej Kompanii, złe oko , czarne czary, zapach umarłych, grzmoty i błyskawice. Wycie psa, zapowiedź śmierci, paszcza satyra i łapa królika . Grzeszny język złej kobiety poślubiona starszemu mężczyźnie. Piekło Szatana i Belzebuba , ogień płonących zwłok, okaleczone ciała nieprzyzwoitych, pierdnięcia osłów zagłady, ryk wściekłego morza. Bezużyteczny brzuch niezamężnej kobiety, mowa kotów w rui, brudna trawa niegodziwego kozła. Tym miechem będę pompował płomienie tego ognia który wygląda tak z piekła rodem, i czarownice uciekną, siedząc okrakiem na miotłach, idę się kąpać na plaży z grubych piasków. Słyszeć! Usłysz ryki z tych, które nie mogą przestań palić się w wodzie ognistej, stając się tak oczyszczonym. A kiedy ten napój przechodzi nam przez gardło, uwolnimy się od zła naszej duszy i wszelkiego uroku. Siły powietrza, ziemi, morza i ognia, do ciebie kieruję ten apel: jeśli to prawda, że ​​masz więcej mocy niż ludzie, tu i teraz, twórz duchy przyjaciół, którzy są na zewnątrz, weź udział z nami w tej Queimadzie.