Yiwenzhi
| Yiwenzhi | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Tradycyjne chińskie | 藝文志 | ||||||||||||||||||
| Chiński uproszczony | 艺文志 | ||||||||||||||||||
| Dosłowne znaczenie | Monografia sztuki i literatury | ||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||
„ Yiwenzhi ” ( chiński : 藝文志 ) lub „ Traktat o literaturze ” to bibliograficzna sekcja Hanshu ( Księgi Han ) autorstwa chińskiego historyka Ban Gu (32–92 ne), który ukończył dzieło rozpoczęte przez jego ojca Ban Biao . Katalog bibliograficzny jest ostatnim z jego dziesięciu traktatów i zwojem 30 ze 100 zwojów składających się na Hanshu .
Podstawa katalogu pochodzi z Qilüe (七略) Liu Xina , która zawiera szczegółowe informacje bibliograficzne o zbiorach Biblioteki Cesarskiej, która sama była rozszerzeniem Bielu (別錄) przez ojca Liu Xina, Liu Xianga , na którym dwóch współpracowało. Katalog zawiera ważne informacje na temat literatury dotyczącej różnych chińskich prądów intelektualnych z okresu przed Qin (Dziewięć Szkół Myśli), z których obecnie znanych jest tylko około 20%.
Pochodzenie bibliografii
„Yiwenzhi” ściśle przylega do systemu bibliograficznego opracowanego przez Liu Xiang i Liu Xin z niewielkimi wyjątkami. Wstępny akapit traktatu, najprawdopodobniej wzięty dosłownie z Qilue , jest dość pouczający:
„Wiele ksiąg było w wielkim nieładzie w czasach Chengdi, na mocy którego Chen Nong (陳農) otrzymał rozkaz zebrania wszystkich ksiąg świata, a wysokim urzędnikom zebranie ksiąg w Cesarskiej Bibliotece; Świetlisty Wielki Mistrz, Liu Xiang, powierzono mu nadzór nad dziełami konfucjanistów, filozofów oraz poetów shi i fu ; Generał porucznik Garnizonu Cesarskiego Ogrodu Shanglin, Ren Hong (任宏), dzieł militarystów, Wielki Astronom-historyk, Yin Xian (尹咸), dzieł astrologów i wróżbitów oraz chirurg cesarza, Li Zhuguo (李柱國), dzieł zielarzy i alchemików. Liu Xiang napisał streszczenie dla każdego ukończonego dzieła, skatalogował je i upamiętnił cesarzowi. Liu Xin rozszerzył system, aby obejmował bardzo wiele książek i upamiętnił Siedem Abstraktów , czyli Qilue ”.
Liu Xin stworzył siódmą domenę Jilue (輯略), aby oddzielić książki, które sam napisał, ale Ban Gu, używając materiału Qilue Liu Xina, powrócił do systemu sześciu domen Liu Xianga i przeklasyfikował prace Liu Xina na pozostałe sześć domen . Ponadto Ban Gu dodał tytuły, które pojawiły się po Qilue (przed 23 rokiem życia) i przed jego czasem napisania Hanshu (przed 92 rokiem), w tym niektóre z jego własnych.
Materiał i morfologia ksiąg w „Yiwenzhi”
Zwoje w bambusowych paskach, głównie tekstowe, określano jako pian (篇), podczas gdy te z tkanego jedwabiu, głównie do dużych przedstawień obrazkowych, jako juan (卷); oba nazywane są zwojami, ponieważ zostały zwinięte, oprawione i oznakowane w celu identyfikacji. praktyka używania woreczków na zwoje zwanych ji (帙) do przechowywania od pięciu do dziesięciu zwojów ( Shuowen Jiezi określa tę postać jako „książkowe ubrania”), ale Cai Lun nie wynalazł papieru aż do 13 lat po śmierci Ban Gu. Najwcześniejsza forma oprawy książek w kręgosłup, oprawa motylkowa (蝴蝶裝), została wynaleziona dopiero około 1000 roku.
Zawartość
| Sześć domen (略) | Klasa (種) | Rodzina (家) | Zwoje (篇, 卷) |
|---|---|---|---|
| Konfucjanie (六藝略) | 9 | 103 | 3123 |
| Filozofowie (諸子略) | 10 | 189 | 4324 |
| Poeci Shi i Fu (詩賦略) | 5 | 106 | 1318 |
| Militaryści (兵書略) | 4 | 53 | 833 |
| Astrolodzy i wróżbici (術 數 略) | 6 | 190 | 2528 |
| Zielarze i alchemicy (方技略) | 4 | 36 | 868 |
Badania
Komentarze do „Yiwenzhi” napisali Yan Shigu (581–645) i Wang Yinglin ( 王 應 麟 ; 1223–1296). Współcześni badacze tego tematu to Gu Shi (顾实), Chen Guoqing i inni.
Porównanie do Pinake z Aleksandrii
Hanshu Yiwenzhi skatalogował zasoby Dawnej Biblioteki Cesarskiej Han w ramach „6 domen, 38 klas, 596 rodzin; łącznie 13 269 zwojów” (大凡 書, 六 略 三 十 八 種, 五 百 九 十 六 家, 萬 三 千 二 百 六十九卷。) kończy traktat. Szacuje się, że do dziś zachowało się około 20% tytułów. Wypada to korzystnie w porównaniu z szacowanym 10% przetrwaniem tytułów Pinakes , które składały się z dzieł w języku greckim, egipskim, aramejskim, hebrajskim, perskim i innych, w Wielkiej Bibliotece Aleksandryjskiej z III wieku pne, która zgodnie z jedną tradycja, znajdowało się kiedyś około 120 000 zwojów pergaminu i papirusów.
przypisy
Prace cytowane
- Hulsewé, AFP (1993). „ Han shu 漢書”. W Loewe, Michael (red.). Wczesne teksty chińskie: przewodnik bibliograficzny . Berkeley: Society for the Study of Early China & Institute of East Asian Studies, University of California Berkeley. s. 129 –136. ISBN 1-55729-043-1 .