Kopie zwoju obejmują Rękopis 42 z Drower Collection ( DC 42 ), obecnie przechowywany w Bibliotece Bodlejańskiej . Zwój został pierwotnie przepisany w 1743 roku i ma 834 wiersze. Jest podobna do Modlitwy 170 z Qolasta , ale niektóre nazwy są inne.
Ṭabahata Masiqta , czyli „masiqta rodziców”, odbywa się tylko raz w roku podczas festiwalu interkalarnego Parwanaya . Kapłani odmawiają dziesiątki modlitw, przygotowują 72 faṭiras (małe, okrągłe, bezsolne, na wpół upieczone herbatniki do użytku rytualnego) symbolizujące przodków, a także składają w ofierze białą gołębicę zwaną ba , która symbolizuje ducha. Zgodnie z 1012 pytaniami , ta masiqta nie może odbywać się w żadnym innym czasie niż podczas Parwanaji . Bardziej szczegółowy opis Ṭabahata Masiqta wg Zwój Przodków , patrz rozdział 8 w Buckley (2002).
Poniżej znajduje się sekwencja modlitewna Qolasta (tj. kolejność odmawiania modlitw) dla Ṭabahata Masiqta, zgodnie z numeracją w Kanonicznym Modlitewniku Drowera z 1959 r . Niektóre z modlitw obejmują fatiry , które muszą być podpisane przez księdza, który zanurza je czterema palcami, złączonymi końcówkami, w sakramentalnym oleju masiqta i trzykrotnie podpisuje fatirę olejem, od lewej do prawej (pod pewnymi względami podobny do znaku krzyża ). Masiqta z 3 części. Pierwsze dwie części są znane jako „Matka Masiqta”, podczas gdy ostatnia część jest znana jako „Ojciec Masiqta”.
