Muna Lee (pisarz)
Muna Lee | |
|---|---|
 | |
| Urodzić się |
29 stycznia 1895 Raymond , Mississippi , Stany Zjednoczone |
| Zmarł |
3 kwietnia 1965 (w wieku 70) San Juan , Portoryko ( 03.04.1965 ) |
| Zawód |
|
| Gatunek muzyczny | Panamerykanizm , feminizm , kryminał |
| Współmałżonek | Luis Muñoz Marín |
Muna Lee (29 stycznia 1895 - 3 kwietnia 1965) był amerykańskim poetą , autorem i aktywistą , który po raz pierwszy stał się znany i szeroko publikowany jako poeta liryczny na początku XX wieku. Była również znana ze swoich pism promujących panamerykanizm i feminizm . Przetłumaczyła i opublikowała w Poetry przełomową antologię poetów latynoamerykańskich z 1925 roku i kontynuowała tłumaczenie z poezji w języku hiszpańskim.
Wieloletnia mieszkanka Puerto Rico od 1920 do swojej śmierci 45 lat później, była aktywistką w latach 20 . Lee pracował przez ponad dwie dekady w sprawach kulturalnych dla Departamentu Stanu Stanów Zjednoczonych , promując wymianę artystyczną i literacką między Ameryką Łacińską a Stanami Zjednoczonymi, a także innymi krajami.
Biografia
Urodzona w Raymond w stanie Mississippi w 1895 roku, najstarsza z dziewięciorga dzieci, Lee była córką Benjamina Floyda Lee, „aptekarza-samouka” i syna plantatora , oraz Mary Maud (McWilliams) Lee, której ojciec był lekarzem. Troje jej rodzeństwa zmarło w niemowlęctwie. Jej rodzice zachęcali ją do wczesnego zainteresowania literaturą i sztuką. Kiedy Muna miała siedem lat, jej rodzina przeniosła się do Hugo w Oklahomie , gdzie jej ojciec założył swój sklep. Było to w sercu „indyjskiego kraju”, w czasie, gdy wielu białych przeprowadzało się do Oklahomy.
Lee wrócił do Mississippi w wieku 14 lat, aby uczęszczać do Blue Mountain College (wtedy skalowany jak szkoła podstawowa). Po rocznym i letnim studiowaniu na Uniwersytecie w Oklahomie wyjechała na Uniwersytet Mississippi , który ukończyła w 1913 roku w wieku osiemnastu lat. Wkrótce potem Lee opublikowała swój pierwszy wiersz.
Po studiach zaczęła pracować jako nauczycielka w Oklahomie, a następnie w Teksasie. Jesienią 1916 roku uczyła w Tonkawa, Oklahoma , w nowym gimnazjum, University Preparatory School (obecnie Northern Oklahoma College ). Dzięki tym wszystkim ruchom i nauczaniu wciąż pisała i przesyłała wiersze do czasopism. W 1916 roku udało jej się opublikować kilka wierszy w krajowych czasopismach literackich: Poezja : magazyn wierszy, Inteligentny zestaw , wiersz współczesny i inne: magazyn nowego wiersza. Trzy z nich to nowe czasopisma poświęcone poezji współczesnej. Jej rok publikacji został zwieńczony we wrześniu zdobyciem przez nią pierwszej Lyric Prize of Poetry magazynu.
Lee nauczyła się hiszpańskiego i dostała pracę w tajnych służbach Stanów Zjednoczonych w Nowym Jorku , gdzie pracowała jako tłumaczka podczas I wojny światowej . Tłumaczyła poufne listy z hiszpańskiego, portugalskiego i francuskiego. W tym czasie opublikowała już dwa tuziny wierszy w Smart Set i była jego drugą co do częstości współpracowniczką.
W Nowym Jorku szybko poznała ruchy panamerykańskie i zaczęła zgłębiać literaturę latynoamerykańską. W 1918 roku opublikowała wiersze w Pan American Poetry i Pan-American Magazine. Wszystkie zostały przetłumaczone przez nikaraguańskiego poetę Salomóna de la Selva , który był redaktorem naczelnym magazynu poetyckiego).
Małżeństwo i rodzina
To dzięki tłumaczeniu jej poezji na język hiszpański i publikowaniu jej w magazynach panamerykańskich poznała swojego przyszłego męża Luisa Muñoza Marína , portorykańskiego poetę i dziennikarza. Założył nowy dwujęzyczny magazyn „poświęcony kulturze panamerykańskiej”, zatytułowany Revista de Indias (Indies Review) i chciał opublikować jej prace. Magazyn szybko upadł, ale był oznaką artystycznego fermentu w mieście.
Z pasją związali się i pobrali 1 lipca 1919 roku. Para przeniosła się do Puerto Rico w 1920 roku, ale przez lata dzieliła swój czas między Nowy Jork i Puerto Rico. Wkrótce mieli razem dwoje dzieci: córkę Muñoz Lee (znaną jako Munita ) i syna Luisa Muñoz Lee (znanego jako Luisito ). Często byli rozdzielani; Muñoz Marín mieszkał w Greenwich Village przez dłuższy czas, ze względu na swoją zależność od opium , w latach dwudziestych XX wieku, kontynuując pracę poetycką.
W 1938 r. Byli w separacji prawnej, a oficjalnie rozwiedli się 15 listopada 1946 r. W 1948 r. Muñoz Marín został pierwszym demokratycznie wybranym gubernatorem Puerto Rico .
Do Puerto Rico iz powrotem
Lee została długoterminową rezydentką Puerto Rico w 1920 roku, kiedy przeprowadziła się tam z mężem Muñozem Marínem. W 1923 roku wrócili w okolice Nowego Jorku, a jego matka mieszkała z nimi w ich domu w Teaneck w stanie New Jersey . Muñoz Marín również wrócił do Puerto Rico, bardziej zajmując się polityką. Lee pozostał w New Jersey ze względu na ich małe dzieci.
Hispanic Anthology Thomasa Walsha . Zanurzyła się w poezję latynoamerykańską i zaczęła pracować nad projektem antologii poetów w języku hiszpańskim. Zostało to opublikowane w czerwcu 1925 roku w specjalnym wydaniu Poezja . Wybrała i przetłumaczyła 31 poetów z Ameryki Łacińskiej. Była to „przełomowa publikacja, jedna z pierwszych tego rodzaju w historii magazynów literackich XX wieku”. Rok wcześniej esej Lee „Współczesna poezja hiszpańsko-amerykańska” został opublikowany w „ North American Review”, przegląd głównych trendów w literaturze panamerykańskiej.
Stała się orędowniczką i tłumaczką literatury latynoamerykańskiej , wnosząc znaczący wkład we współczesną panamerykańską tradycję literacką. Pisała o tłumaczeniu z hiszpańskiego, że poezja „jest tylko częściowo przetłumaczalna - to znaczy, że tak wiele jej piękna zależy od misternie splecionego strumienia i srebra jej kadencji, że wiele z konieczności traci się przy tłumaczeniu na mniej płynny język. "
Po tym, jak Lee i cała rodzina wrócili do Puerto Rico w 1926 roku, zamieszkali w San Juan. Muñoz Marín przejął La Democracia , gazetę założoną przez jego ojca i bardziej zaangażował się w politykę. W 1927 roku Lee rozpoczęła pracę na Uniwersytecie w Puerto Rico jako dyrektor ds. Stosunków międzynarodowych, gdzie służyła przez prawie dekadę. Była głównym publicystą uniwersytetu i nawiązała kontakty z innymi instytucjami akademickimi i rządami. Ona i jej mąż byli bardziej bezpieczni finansowo, po raz pierwszy od lat. Ale później tego samego roku Muñoz Marín wrócił do Nowego Jorku, pozostając tam przez większość trzech lat.
Aktywizm polityczny
Lee zaangażowała się w działalność feministyczną, wnosząc ważny wkład we współczesny ruch kobiecy, w szczególności w walkę o równe prawa. Była założycielką Międzyamerykańskiej Komisji Kobiet , dla której pracowała w Waszyngtonie latem 1928 i 1929. Pomagała reprezentować Portoryko i dołączyła do kobiet z Ameryki Łacińskiej na Szóstym Kongresie Panamerykańskim w 1928 r. w Hawanie . Opowiadali się za równymi prawami kobiet i prawami wyborczymi (to ostatnie uchwalono w Puerto Rico w 1929 r., Ograniczając się do piśmiennych kobiet, a następnie w 1935 r. Przyjęto powszechne prawo wyborcze).
W 1930 roku Lee wróciła z dziećmi do Waszyngtonu na urlopie uniwersyteckim. Była dyrektorem działań krajowych od 1930 przez 1931 dla Narodowej Partii Kobiet . Reprezentując ją, często podróżowała po Stanach Zjednoczonych i walczyła przeciwko dyskryminacji kobiet w zatrudnieniu, w tym ograniczeniom dotyczącym niektórych rodzajów pracy. Wielki Kryzys był przyczyną cierpienia ludzi pracy.
Kontynuowała swoją pracę poetycką, publikując własne prace w amerykańskich magazynach literackich. Ponadto tłumaczyła wiersze pisarzy latynoamerykańskich. Wyprodukowała 37 przekładów wierszy dwudziestu pisarzy do przełomowej książki Antologia współczesnej poezji latynoamerykańskiej (1941), wydanej przez New Directions.
W oddzielnym przedsięwzięciu, od 1934 do 1938 roku, Lee napisał pięć powieści detektywistycznych pod pseudonimem Newton Gayle (współautorem z Maurice'em Guinnessem, amerykańskim dyrektorem Shell Oil w Puerto Rico). Książki zostały opublikowane w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii i zostały dobrze przyjęte w tamtym czasie, szczególnie ze względu na wykorzystanie dwujęzycznego dialogu w języku angielskim i hiszpańskim. Zostały one przetłumaczone na język francuski i włoski .
Departament stanu
W 1941 Lee dołączył do Departamentu Stanu USA w Waszyngtonie jako międzyamerykański specjalista ds. kultury. Zaaranżowała „wymianę literatury, sztuki i filmu z narodami Ameryki Łacińskiej”, co pozwoliło jej zaangażować się w sztukę do końca życia. Kontynuowała także pisanie poezji.
Pracowała w Departamencie Stanu do 1965 roku, przechodząc na emeryturę dwa miesiące przed śmiercią z powodu raka płuc 3 kwietnia 1965 roku w San Juan . Została pochowana na cmentarzu Santa María Magdalena de Pazzis w Old San Juan . Od dawna pracowała nad swoją wizją „osiągnięcia przez nas tego, co nazwała charakterem panamerykańskim, wielokulturowego amerykańskiego etosu złożonego z„ rdzennej miedzi, węgla z Etiopii, latynoskiego snu i surowej anglosaskiej rzeczywistości ”.
Tajemnicza seria
Książki zostały opublikowane w USA przez Scribner's and Sons, aw Wielkiej Brytanii przez Gollancz.
- Śmierć podąża za formułą (1935)
- Wartownik (1936)
- Morderstwo o 28:10 (1937)
- Śmierć w szkle (1938)
- Złowieszcza urwisko (1939)
Poezja
- Zmiana morza (1923)
- Wśród 16 tłumaczy dzieł z Antologii współczesnej poezji latynoamerykańskiej (1941)
- Secret Country przetłumaczone z hiszpańskiego Jorge Carrera Andrade (1946)
Zobacz też
Dalsza lektura
- A Pan-American Life: Selected Poetry and Prose of Muna Lee , pod redakcją iz biografią Jonathana Cohena, przedmową Aurory Levins Morales, University of Wisconsin Press: The Americas series, 2004 ISBN 978-0-299-20230-9
Linki zewnętrzne
- (w języku angielskim) „Muna Lee” , University of Mississippi Press
- (w języku angielskim) „Muna Lee: A Pan-American Life” , biografia Jonathana Cohena
- (w języku angielskim) Muna Lee's Grave , witryna Find A Grave
| Ogólny | |
|---|---|
| Biblioteki Narodowe | |
| Inny | |
