Sam Pek Eng Tay
|
Sam Pek Eng Tay 山伯英台 | |
|---|---|
| W reżyserii | Teng Czun |
| Scenariusz | Teng Czun |
| Wyprodukowane przez | Teng Czun |
| Kinematografia | Teng Czun |
Firma produkcyjna |
Filmy kinowe |
Data wydania |
|
| Kraje |
Holenderskie Indie Wschodnie (obecnie Indonezja ) |
| Języki | malajski , mandaryński |
Sam Pek Eng Tay ( chiński : 山伯英台 ; Pe̍h-ōe-jī : San-pek Eng-tâi ) to film z 1931 roku wyreżyserowany i wyprodukowany przez The Teng Chun i wydany w Holenderskich Indiach Wschodnich (obecnie Indonezja). Opiera się na chińskiej legendzie The Butterfly Lovers , która opowiada o skazanej na niepowodzenie miłości między bogatą dziewczyną a chłopcem z plebsu. Film odniósł komercyjny sukces, inspirując The Teng Chun do wyreżyserowania kilku kolejnych filmów opartych na chińskiej mitologii . Nazwa wywodzi się od imion dwóch głównych bohaterów legendy, Liang Shanbo (Nio Sam Pek) ( 梁山伯 ) i Zhu Yingtai (Giok Eng Tay) ( 祝英台 ).
Działka
Giok Eng Tay, córka bogatego człowieka, zakochuje się w Nio Sam Pek, synu plebsu. Aby zapewnić dobrobyt ich rodzinie, ojciec Eng Tay nalega, aby poślubiła Ma Bun Cai (Ma Wencai ( 马文才 )), syna regenta . Aby upewnić się, że to życzenie się spełni, Eng Tay zostaje zamknięta w swoim pokoju, podczas gdy jej ojciec wysyła ludzi do ataku na Sama Peka, który później umiera z powodu odniesionych ran. Po zaaranżowaniu jej małżeństwa Giok Eng Tay i jej orszak przechodzą obok grobu Sama Peka. Nagle nadciąga burza i grób Sama Peka pęka; Eng Tay, chcąc być ze swoim kochankiem, biegnie do grobu i rzuca się w niego. Grób następnie zamyka się i burza rozprasza.
Produkcja
Sam Pek Eng Tay został wyreżyserowany i wyprodukowany przez The Teng Chun , syna chińsko-indonezyjskiego kupca, który studiował film w Los Angeles w USA. Zadebiutował jako reżyser na krótko przed wyprodukowaniem Sam Pek Eng Tay z Boenga Roos dari Tjikembang ( Róża z Cikembang ). Ten film, który odniósł umiarkowany sukces, zapewnił mu wystarczające fundusze na ulepszenie sprzętu fotograficznego: Boenga Roos dari Tjikembang był krytykowany za kiepski dźwięk. Jednak w przeciwieństwie do wcześniejszego filmu – który powstał na podstawie bestsellerowej powieści ks Kwee Tek Hoay – Sam Pek Eng Tay był oparty na chińskiej legendzie The Butterfly Lovers , która była wówczas popularna jako sztuka teatralna. Historia została dostosowana do holenderskich Indii Wschodnich . Obsada filmu jest nienagrana.
Wydanie i odbiór
Sam Pek Eng Tay został wydany w 1931 roku przez The Teng Chun's Cino Motion Picture i odniósł komercyjny sukces, skierowany głównie do etnicznej chińskiej publiczności. Teng Chun wypuścił wiele filmów opartych na chińskich legendach, w tym Pat Bie To ( Osiem pięknych kobiet ; 1932), Pat Kiam Hiap ( Ośmiu szermierzy ; 1933) i Ouw Peh Tjoa ( White and Black Snake ; 1934). Te późniejsze filmy, kładące nacisk na silat , były generalnie dochodowe i pozwoliły Teng Chunowi zdominować przemysł aż do wydania Terang Boelan ( Księżyc w pełni ) Alberta Balinka w 1937 roku.
Film prawdopodobnie zaginął . Amerykański antropolog wizualny Karl G. Heider pisze, że wszystkie indonezyjskie filmy sprzed 1950 roku zaginęły. Jednak JB Kristanto's Katalog Film Indonesia ( indonezyjski katalog filmowy ) odnotowuje, że kilka z nich przetrwało w archiwach Sinematek Indonesia , a Biran pisze, że kilka japońskich filmów propagandowych przetrwało w holenderskim rządowym serwisie informacyjnym .
przypisy
Prace cytowane
- Biran, Misbach Yusa (2009). Sejarah Film 1900–1950: Bikin Film di Jawa [ Historia filmu 1900–1950: Making Films in Java ] (po indonezyjsku). Dżakarta: Komunitas Bamboo współpracuje z Radą Sztuki Dżakarty. ISBN 978-979-3731-58-2 .
- "Boenga Roos z Tjikembang" . filmindonesia.or.id (po indonezyjsku). Dżakarta: Fundacja Konfidan. Zarchiwizowane od oryginału w dniu 2 grudnia 2013 r . . Źródło 22 lipca 2012 r .
- Heider, Karl G. (1991). Kino indonezyjskie: kultura narodowa na ekranie . Honolulu: University of Hawaii Press. ISBN 978-0-8248-1367-3 .
- Hutari, Fandy (5 listopada 2011). „Sejarah Awal Industri Film di Hindia Belanda” [Wczesna historia filmów w holenderskich Indiach Wschodnich]. Jakarta Beat (po indonezyjsku). Djakarta. Zarchiwizowane od oryginału w dniu 28 września 2013 r . Źródło 11 grudnia 2012 r .
- „Sam Pek Eng Tay” . filmindonesia.or.id (po indonezyjsku). Dżakarta: Fundacja Konfidan. Zarchiwizowane od oryginału w dniu 2 grudnia 2013 r . . Źródło 22 lipca 2012 r .
- „Teng Chun” . filmindonesia.or.id (po indonezyjsku). Dżakarta: Fundacja Konfidan. Zarchiwizowane od oryginału w dniu 19 lipca 2014 r . Źródło 26 lipca 2012 r .