Sprawa Łotwy
.jpg) Okładka książki 2. rozszerzonego wydania wydanego w 2014 roku
| |
| Autor | Jukka Rislakki |
|---|---|
| Oryginalny tytuł | Tapaus Łotwa |
| Tłumacz | Ryszard Impola |
| Kraj | Finlandia |
| Język | język angielski |
| Seria | Na granicy dwóch światów |
| Wydawca | Rodopy |
Data publikacji |
2008; 2014 (wydanie rozszerzone 2) |
| Strony | 296 |
| ISBN | 978-90-420-2424-3 |
| OCLC | 233026199 |
Sprawa Łotwy. Kampanie dezinformacyjne przeciwko małemu narodowi. Czternaście trudnych pytań i prostych odpowiedzi na temat kraju bałtyckiego to książka non-fiction o historii Łotwy autorstwa nagradzanej fińskiej autorki Jukki Rislakki . Książka została opublikowana po raz pierwszy w 2007 roku w języku fińskim . Została przetłumaczona na język angielski przez Richarda Impolę i wydana przez wydawnictwo Rodopi 2008. Rozszerzone drugie wydanie ukazało się w styczniu 2014 r. Sprawa Łotwy jest częścią serii Na granicy dwóch światów: tożsamości, wolności i wyobraźni moralnej w krajach bałtyckich .
Języki i wydania
Sprawa dla Łotwy została po raz pierwszy opublikowana w 2007 roku w języku fińskim pod tytułem „ Tapaus Latvia. Pieni kansakunta disinformaatiokampanjan kohteena ”, a od tego czasu jest również publikowana w języku łotewskim pod tytułem: „ Maldināšana: Latvijas gadījums ” (2008), oraz w języku rosyjskim z tytułem: „Манипуляции фактами: латвийский вариант” (2011). Wersja angielska, przetłumaczona z fińskiego przez Richarda Impolę , została opublikowana przez Rodopy wydawnictwo 2008, a rozszerzone drugie wydanie ukazało się w styczniu 2014 r.
Krzyż Uznania
4 maja 2009 r., w dniu odzyskania przez Republikę Łotewską niepodległości, autor został odznaczony Łotewskim Krzyżem Uznania za „ bezinteresowną promocję wizerunku Łotwy za granicą i narodowe wychowanie patriotyczne młodzieży ”. The Case for Latvia to jedyna książka Jukki Rislakki o Łotwie, która została przetłumaczona na język angielski.
Przyjęcie
Łotewska wersja językowa The Case for Latvia została zrecenzowana przez portal internetowy Delfi . Recenzja komentuje niektóre punkty zawarte w książce: „Analizy [książki] pomagają również zrozumieć, dlaczego mała i słaba militarnie Łotwa w różnych sondażach tak długo była postrzegana jako wróg numer jeden Rosji” oraz „Sprawa Łotwy jest napisana głównie dla czytelników w USA, chociaż czytelnicy łotewscy mogą znaleźć nowe i interesujące wiadomości”.
Sprawa dla Łotwy została zrecenzowana przez dwóch łotewskich amerykańskich naukowców w łotewskim czasopiśmie Jaunā Gaita . Gundars Ķeniņš-Kings (1926–2015), dziekan School of Business na Pacific Lutheran University i Aija Veldre Beldavs (1941–2009), doktor filozofii w Folklore Archives na Indiana University . Beldavs rozpoczyna swoją recenzję następującym komentarzem: „Łatwo szerzyć kłamstwa. Potem folkloryzują, żyją niezależnym życiem z dala od prawdy. Niewiele pomagają fakty, które są bogate w nagany. Wojny informacyjne zwykle wygrywa się przez silni i bogaci. W nierównej kolizji małe narody powinny zadowolić się celowym, systematycznym, podnoszącym wartość i kreatywnym podejściem do ustalenia dowodów na obalenie kłamstw”.
Journal of Baltic Studies (tom 40, numer 3) opublikował recenzję The Case for Latvia autorstwa Larsa Johannsena, Wydział Nauk Politycznych Uniwersytetu w Aarhus , Szkoła Biznesu i Nauk Społecznych; Violeta Davoliute, Uniwersytet Witolda Wielkiego ; Allan Sikk, Szkoła Studiów Słowiańskich i Wschodnioeuropejskich, University College London ; Harvey L. Hix, Uniwersytet Wyoming . Recenzent, Lars Johannsen, jest bezpłatny i opisuje książkę na dwóch stronach. Zaczyna od opisania książki jako „porywającej obrony Łotwy” i mówi: „Książka jest dobrze napisana i znajdzie swoich najlepszych odbiorców wśród tych, którzy, podobnie jak moi studenci, interesują się niewielką systematyczną wiedzą o Łotwie”.
Okładka książki
Wizerunek na okładce [ wymagane wyjaśnienie ] książki dla obu wydań to rysunek Benity Plezere , deportowanej 25 maja 1949 r. z Łotwy na Syberię wraz z rodziną. Stworzyła rysunki ich doświadczeń podczas podróży, które wysłała jako pocztówki do swojej babci. Rysunki są teraz własnością Muzeum Okupacji Łotwy .