Williama George'a Astona

William George Aston
William George Aston 1911.jpg
William George Aston, 1911
Urodzić się ( 09.04.1841 ) 9 kwietnia 1841
Derry , Irlandia
Zmarł 22 listopada 1911 ( w wieku 70) ( 22.11.1911 )
Piwo, Devon , Anglia
Narodowość anglo-irlandzki
zawód (-y) dyplomata, pedagog

William George Aston CMG (9 kwietnia 1841 - 22 listopada 1911) był anglo-irlandzkim dyplomatą, autorem i znawcą języka i historii Japonii i Korei .

Wczesne życie

Aston urodził się niedaleko Derry w Irlandii . Wyróżnił się w Queen's College w Belfaście (obecnie Queen's University Belfast ), do którego uczęszczał w latach 1859–1863. Tam otrzymał bardzo gruntowne filologiczne w zakresie łaciny , greki , francuskiego , niemieckiego i historii nowożytnej. Jednym z jego profesorów był James McCosh .

Kariera

Aston został mianowany w 1864 studentem tłumaczem do poselstwa brytyjskiego w Japonii. Opanował teorię japońskiego czasownika iw Edo rozpoczął wraz z Ernestem Masonem Satowem te głębokie badania nad językiem japońskim , które położyły podwaliny pod krytyczne studium języka japońskiego przez zachodnich uczonych. Aston zdał egzamin do służby konsularnej w 1884 roku i służył w brytyjskiej służbie konsularnej w Tokio , Kobe i Nagasaki .

Od 1884 do 1885 Aston służył jako konsul generalny Wielkiej Brytanii w Korei. Wrócił do obowiązków konsularnych w Tokio jako sekretarz poselstwa brytyjskiego w 1885 r. Aston przeszedł na emeryturę ze służby zagranicznej w 1889 r. Z powodu złego stanu zdrowia i osiadł w Anglii. Został mianowany CMG w 1889 urodziny z wyróżnieniem .

Japonia

Aston wniósł znaczący wkład w raczkujące badania nad językiem i historią Japonii w XIX wieku. Wraz z Ernestem Masonem Satowem i Basilem Hallem Chamberlainem był jednym z trzech głównych brytyjskich japonologów działających w Japonii w XIX wieku.

Aston był pierwszym tłumaczem Nihongi na język angielski (1896). Inne publikacje to dwie gramatyki japońskie (1868 i 1872) oraz Historia literatury japońskiej (1899). Kilkakrotnie wykładał w Asiatic Society of Japan , a wiele jego artykułów jest publikowanych w ich Transactions .

W 1912 roku Biblioteka Uniwersytecka w Cambridge nabyła 10 000 rzadkich japońskich tomów ze zbiorów Astona i Satowa, co stanowiło początek japońskiej kolekcji Biblioteki.

Okamoto Kidō wspomina w rozdziale jedenastym o rozwoju i adaptacji dramatu swojej książki,明治劇談ランプの下にて, Meiji Gekidan Ranpu no Shitanite ( On the Theatre of the Meiji Period - Under the Lamp ) (po angielsku) spotkanie z Astonem w poselstwie brytyjskim...

Nieuchronnie zdecydowałem się przeczytać scenariusze obcego kraju. Mniej więcej w tym czasie poszedłem do ambasady brytyjskiej, która wtedy jeszcze była znana jako Legation, i narzuciłem się sekretarzowi, panu (Williamowi George'owi) Astonowi, w jego pokoju. Od czasu do czasu opiekowałam się dziećmi pana Astona. Miał znaczne zrozumienie literatury japońskiej. Jednak pan Aston przywiózł ze sobą do poselstwa scenariusze różnych zagranicznych sztuk teatralnych. Przywiózł wszystkie dzieła Szekspira, chociaż wątpiłem, czy je przeczytam, chociaż tam były. Więc pan Aston, znając scenariusze różnych sztuk, dawał mi odczyty, w końcu to było tylko streszczenie, które po prostu chciałem usłyszeć iw konsekwencji, na tej podstawie, tak naprawdę nie doceniłem techniki dramatopisarstwa .

Ale to, że nie doceniłem technik pisania dramatów tylko ze słuchania, było z pewnością miłe z jego strony iz pewnością często chodziłem do jego pokoju, aby słuchać i dyskutować o dramatach. Następnego lata, w lipcu, jeśli dobrze pamiętam, jak zwykle pojechałem go odwiedzić, kiedy pan Aston ze śmiechem powiedział: „podobnie nie znasz publikacji tej osoby” i pokazał mi pięć książek zawierających sześć tomów w prowizorycznych oprawach, które został opublikowany. Oni, seria skryptów Kawatake Mokuami, zostali opublikowani jako artykuły przez firmę Ginza's Kabuki Shinpō (Kabuki News). Obejmowali „Nakamitsu”, „Cztery tysiące Ryō” ( Yonsenryō ) (po japońsku) i „ Kagatobi ”. Kiedy tam poszedłem, nie miałem pojęcia, że ​​były sukcesywnie wydawane i że zostały dostarczone z księgarni Ginza. Skakałem z radości i od razu zacząłem do niego chodzić i pożyczać, żeby sobie pozwolić na czytanie.

Korea

W 1884 roku Aston był pierwszym europejskim przedstawicielem dyplomatycznym przebywającym w Korei. Niestabilność polityczna spowodowała jego wyjazd w 1885 r. W latach 1885–1887 Aston kontynuował naukę języka koreańskiego w Tokio u Kim Chae-guka . Ten koreański nauczyciel napisał kilka historii, które Aston wykorzystał jako ćwiczenie. Aston przekazał te manuskrypty koreańskich opowieści ludowych do Muzeum Azjatyckiego w Sankt Petersburgu w Rosji i zostały one opublikowane w 2004 roku. Ta część osobistej kolekcji Astona jest obecnie przechowywana w Akademii Nauk w Petersburgu.

Późniejsze lata

Po przejściu na emeryturę ze służby konsularnej Aston opublikował książki o literaturze japońskiej i religii japońskiej , a także szereg artykułów o tematyce koreańskiej. Zmarł 22 listopada 1911 w Beer, Devon . Oprócz wspomnianych już japońskich książek, po jego śmierci pokaźna kolekcja książek chińskich i koreańskich Astona została przejęta przez Cambridge University Library .

Notatki badawcze

Jedyna znana podobizna Astona znajduje się w National Portrait Gallery w Londynie. Rysunek kredką Astona z 1911 roku autorstwa Minnie Agnes Cohen sugeruje tylko, jak mógł wyglądać jako młodszy mężczyzna. Niewiele wiadomo o życiu osobistym Astona, ponieważ nie pozostawił żadnych listów ani pamiętników.

Wybrane prace

W przeglądzie statystycznym opartym na pismach Williama George'a Astona i na jego temat, OCLC / WorldCat obejmuje około 90+ prac w ponad 200 publikacjach w 4 językach i ponad 3000 zbiorów bibliotecznych.

  • 1869 — Krótka gramatyka japońskiego języka mówionego
  • 1872 — Gramatyka japońskiego języka pisanego z krótką chrestomatią
  • 1877 — Gramatyka japońskiego języka pisanego
  • 1888 — Gramatyka japońskiego języka mówionego
  • 1889 — Wczesna historia Japonii
  • 1896 — Nihongi; Kroniki Japonii od najdawniejszych czasów do 697 r
  • 1899 — Historia literatury japońskiej ( dostępna na Wikiźródłach )
  • 1899 — Toriwi — jego wyprowadzenie
  • 1902 — Literatura japońska
  • 1905 — Shinto, droga bogów.
  • 1907 — Shinto, starożytna religia Japonii

Artykuły

Zobacz też

Notatki

Linki zewnętrzne

Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=William_George_Aston&oldid=1114089702 ”