Dzieci Dwóch Królów

„Dzieci dwóch królów”
autorstwa Elenore Abbott
Opowieść ludowa
Nazwa	Dzieci Dwóch Królów
Ugrupowanie Aarne-Thompsona	ATU 313C; ATU 884
Kraj	Niemcy
Opublikowane w	Baśnie braci Grimm

„ Dzieci dwóch królów ” to niemiecka baśń zebrana przez braci Grimm w Baśniach braci Grimm , opowieść numer 113.

To Aarne-Thompson typ 313C, dziewczyna pomaga bohaterowi w ucieczce, oraz typ 884, zapomniana narzeczona. Inne z pierwszego typu to „ The Master Maid ”, „ The Water Nixie ”, „ Nix Naught Nothing ”, „ Jean, żołnierz i Eulalia, córka diabła ” oraz „ Ptak założyciel ”. Inne z drugiego typu to „ Dwunastu łowców ”, „ Prawdziwa panna młoda ” i „ Ukochany Roland ”.

Bracia Grimm zauważyli również, że scena z fałszywą panną młodą przypomina tę z „ Śpiewającego skowronka ”. Inne bajki wykorzystujące podobny motyw to „ Na wschód od słońca i na zachód od księżyca ”, „ Czarny byk z Norroway ”, „ Pióro sokoła Finista ”, „ Pan Simigdáli ” i „ Król-biały-niedźwiedź- Walemona ”.

Streszczenie

Dawno temu przepowiedziano, że syn króla zostanie zabity przez jelenia w wieku szesnastu lat.

W wieku szesnastu lat książę udał się na polowanie i gonił jelenia; wielki człowiek, król, pochwycił go i uprowadził. Król wyznaczył go, by pilnował swoich trzech córek; jeden każdej nocy. Król powiedział chłopcu, że będzie wzywał księcia co godzinę i jeśli będzie odpowiadał za każdym razem, może poślubić jego córkę, ale jeśli nie, zostanie zabity. Każda córka zaczarowała posąg św. Krzysztofa , aby odpowiadał w miejsce księcia, ratując w ten sposób księcia od śmierci.

Król powiedział, że aby poślubić jedną ze swoich córek, musiał wyciąć las w ciągu jednego dnia; król dał mu szklany topór, szklany młotek i szklany klin, aby wykonał zadanie. Kiedy książę poszedł do lasu, szkło pękło i zapłakał, wiedząc, że zostanie zabity. W końcu, czując, że przechytrzył księcia, król powiedział swoim córkom, aby przyniosły mu trochę jedzenia. Najmłodsza córka przyniosła go i powiedziała ojcu, żeby pozwolił jej się uczesać. Król zasnął, pozwalając jej wyczarować Ziemnych robotników, by powalili las.

Zdumiony, że książę wykonał swoje zadanie, król nakazał mu oczyścić błotnisty staw i napełnić go rybami w ciągu jednego dnia. Kiedy syn króla próbował, jego motyka i łopata utknęły w błocie i pękły. Po raz kolejny najmłodsza córka przyniosła ojcu jedzenie i ułożyła go do snu; następnie wyczarowała robotników Ziemi, aby oczyścili staw.

Następnie król nakazał księciu oczyścić górę z dzikiej róży i postawić na niej zamek. Szklany topór, który dostał, pękł na pierwszych wrzosach; najmłodsza córka ponownie go uratowała.

W końcu król oświadczył, że najmłodsza córka nie może wyjść za mąż, dopóki jej starsze siostry nie wyjdą za mąż. Słysząc to, para postanowiła uciec w nocy. Gdy byli już w drodze, królewska córka usłyszała za sobą ojca. Odwróciła się siebie w różę, a królewskiego syna w dzika różę. Wierząc, że je stracił, król wrócił do domu tylko po to, by jego żona powiedziała mu, że wrzosiec i róża były dziećmi. Król ścigał ich ponownie i tym razem córka króla zamieniła się w księdza, a syn króla w kościół, w którym wygłosiła kazanie. Król wysłuchał kazania i poszedł do domu, gdzie po raz kolejny jego żona powiedziała mu, że ksiądz i kościół to dzieci. Zmęczona mężem królowa sama poszła za dziećmi; córka zdała sobie sprawę, że królowa pozna ich prawdziwe formy, ale zmieniła się w kaczkę, a syna króla w staw. Królowa próbowała napić się basenu, ale zachorowała i powiedziała córce, że może wrócić. Córka zrobiła, a królowa dała jej trzy orzechy włoskie, aby jej pomóc.

Syn króla i córka króla poszli dalej. Syn króla miał ją u siebie, kiedy poszedł po jej powóz, aby przywieźć ją z powrotem do należytego stanu, ale jego matka go pocałowała, a on całkowicie zapomniał o córce króla. Córka króla musiała pracować u młynarza.

Pewnego dnia królowa szukała narzeczonej dla jej syna. Córka króla rozłupała jeden orzech i znalazła w nim wspaniałą suknię. Założyła ją na wesele. Panna młoda oświadczyła, że ​​nie wyjdzie za mąż bez równie pięknej sukni. Córka króla nie zrezygnowałaby z tego, gdyby nie mogła spędzić nocy poza sypialnią królewskiego syna. Panna młoda zgodziła się, ale kazała sługom podać synowi króla eliksir, aby zasnął. Płakała całą noc; syn królewski nie słyszał, ale słudzy tak. Rano panna młoda wzięła suknię i poszła z synem króla do cerkwi, ale córka króla roztrzaskała drugi orzech i miała jeszcze wspanialszą suknię, a panna młoda znowu odmówiła ślubu bez równie pięknej. Córka króla poprosiła o tę samą cenę, a panna młoda zgodziła się i wydała to samo polecenie, ale sługa, który usłyszał, dał synowi króla coś, by nie zasnął. Słyszał jej lamenty i był nimi zmartwiony. Jego matka zamknęła drzwi, ale rano błagał ją o wybaczenie. Córka króla rozłupała trzeci orzech i znalazła o wiele wspanialszą suknię i założyła ją jako suknię ślubną, ale panna młoda i fałszywa matka zostały odesłane.

Linki zewnętrzne

• Pełny tekst Dzieci Dwóch Królów w Wikiźródłach
• Media związane z Dzieciami Dwóch Królów w Wikimedia Commons