Skomentuj pożegnanie
| „Comment te dire adieu” | |
|---|---|
| Singiel autorstwa Françoise Hardy | |
| z albumu Comment te dire adieu | |
| Strona B | „L'Anamour” |
| Wydany | 1968 |
| Nagrany | Studio Pye, Londyn , Anglia |
| Gatunek muzyczny | Francuski pop |
| Długość | 4 : 39 |
| Etykieta | Dyskusje Vogue |
| autor tekstów |
Serge Gainsbourg Arnold Goland Jack Gold |
| Producent (producenci) | Produkcja szparagów |
| Wydanie alternatywne 1969 | |
 Etykieta wydania angielskiego strony A.
| |
| Teledysk | |
| na YouTube | |
 Wydanie francuskie
| |
| Françoise Hardy | |
|---|---|
| EP wg | |
| Wydany | 1968 |
| Nagrany | Studio Pye, Londyn , Anglia |
| Gatunek muzyczny | Muzyka popowa |
| Długość | 9 : 46 |
| Etykieta | Dyskusje Vogue |
| Producent | Produkcja szparagów |
„ Comment te dire adieu ” ( po angielsku : „How to Say Goodbye to You”) to francuska adaptacja piosenki „ It Hurts to Say Goodbye ”. Pierwotnie został nagrany przez Françoise Hardy w 1968 roku.
„It Hurts to Say Goodbye” został napisany przez Arnolda Golanda, prawdopodobnie najbardziej znanego ze współpracy z Philem Spectorem oraz amerykańskiego producenta i autora tekstów Jacoba „Jacka” Golda (1921-1992). W 1966 roku został nagrany przez Margaret Whiting na jej albumie The Wheel of Hurt . W 1967 roku wydawnictwo Very Lynn osiągnęło 7. miejsce na liście Billboard 's Adult Contemporary Chart .
Wersje te zostały zinterpretowane w stylu ballady , podobnie jak pierwsza francuska wersja piosenki z tekstem Michèle Vendôme, zatytułowana „Avant de dire adieu”, która została wydana przez Ginette Reno na jej albumie Quelqu'un à aimer z 1967 roku . Bardziej napędzane rytmem były instrumentalne interpretacje Brazylijczyka Waltera Wanderleya , zdominowane przez organy Hammonda , z których jest znany, oraz Francuza Caravellego , który skupił się bardziej na smyczkach , oba opublikowane w tym samym roku. Wersja Jack Gold Orchestra & Chorus, utrzymana w stylu podobnym do wydania Caravelli, zajęła 28. miejsce na Billboard Easy Listening w 1969 roku.
Françoise Hardy usłyszała „amerykańską wersję instrumentalną” piosenki, a jej menadżer poprosił Serge'a Gainsbourga o dostarczenie do niej odpowiedniego tekstu. Powstały „Comment te dire adieu” został połączony z aranżacją stosunkowo bliższą wersji Caravelli i znalazł się na albumie Hardy'ego z 1968 roku . Hardy nagrał również piosenkę w języku włoskim („Il pretesto”, 1968) i niemieckim („Was mach 'ich ohne dich”, 1970; zebrane w albumie Träume , 1970). Francuskie teksty wyróżniają się niezwykłymi rymami w „ex ”, w temacie piosenki mającym poczucie „byłego”, jak w „byłym chłopaku”.
Niemiecka wersja z nowymi tekstami, zatytułowana „Ich sage dir adieu”, została wydana przez weterana grecko-niemieckiej piosenkarki Vicky Leandros na jej albumie Zeitlos z 2010 roku .
Formaty i lista utworów
francuski sp
- Produkcja Asparagus/ Disques Vogue /Vogue International Industries (V.45-1552), 1968.
- Strona A: „Comment te dire adieu” („It Hurts to Say Goodbye”), (tekst reklamy od Jacka Golda: Serge Gainsbourg / muzyka: Arnold Goland, arr. S. Gainsbourg) - 2:25
- Strona B: „L'Anamour” (słowa i muzyka: Serge Gainsbourg) - 2:14
angielski sp
- Produkcja szparagów / United Artists (UP 35011), 1969.
- Strona A: „Comment te dire adieu” („It Hurts to Say Goodbye”), (tekst reklamy od Jacka Golda: Serge Gainsbourg / muzyka: Arnold Goland, arr. S. Gainsbourg) - 2:25
- Strona B: „La Mer, les étoiles et le vent” (słowa i muzyka: Françoise Hardy) - 1:50
francuska EPka
- Produkcja Asparagus/disques Vogue/Vogue International Industries (EPL 8652), 1968.
- A1: „Comment te dire adieu” („It Hurts to Say Goodbye”), (tekst reklamy od Jacka Golda: Serge Gainsbourg / muzyka: Arnold Goland, arr. S. Gainsbourg) - 2:25
- A2: „Il vaut mieux une petite maison dans la main, qu'un grand château dans les nuages” (słowa: Jean-Max Rivière / muzyka: Gérard Bourgeois) - 2:23
- B1: „Suzanne” (tekst ad. Leonarda Cohena : Graeme Allwright / muzyka: L. Cohen) - 3:08
- B2: „La Mer, les étoiles et le vent” (słowa i muzyka: Françoise Hardy) - 1:50
Wersja Jimmy'ego Somerville'a
 | ||||
| Singiel autorstwa Jimmy'ego Somerville'a z udziałem June Miles-Kingston | ||||
|---|---|---|---|---|
| „Comment te dire adieu” | ||||
| z albumu Read My Lips | ||||
| Strona B | "Powiedz światu" | |||
| Wydany | październik 1989 | |||
| Gatunek muzyczny | Dom | |||
| Długość | 3 : 35 | |||
| Etykieta | Londyn | |||
| autor tekstów |
Serge Gainsbourg Arnold Goland Jack Gold |
|||
| Producent (producenci) | Pascala Gabriela | |||
| Jimmy Somerville ustala chronologię singli | ||||
| ||||
Piosenka została nagrana w 1989 roku przez byłego wokalistę Bronski Beat and Communards , Jimmy'ego Somerville'a , w duecie z June Miles-Kingston . To był hit w Wielkiej Brytanii, osiągając 14 miejsce na UK Singles Chart , pomagając Somerville'owi w karierze solowej. David Giles z Music Week uznał okładkę Somerville'a za „wersję nieco house'ową”, dodając: „Czysta żywiołowość jego występu sprawia, że płyta szybuje w górę z gramofonu, a fragmenty orkiestrowe zwieńczone mówionym francuskim są nie z tego wszechświata”.
Wykaz utworów
- 7-calowy singiel
- „Comment te dire adieu” (wersja 7-calowa) - 3:35
- „Powiedz światu” - 4:12
Wykresy i certyfikaty
Wykresy tygodniowe
| Wykres (1989-1990) |
Szczytowa pozycja |
|---|---|
| Belgia ( Ultratop 50 Flandria ) | 23 |
| Europa ( European Hot 100 ) | 8 |
| Francja ( SNEP ) | 3 |
| Niemcy ( oficjalne niemieckie listy przebojów ) | 25 |
| Irlandia ( IRMA ) | 3 |
| Holandia ( Single Top 100 ) | 26 |
| Wielka Brytania ( OCC ) | 14 |
Wykresy na koniec roku
| Wykres (1990) | Pozycja |
|---|---|
| Europa (Eurochart Hot 100) | 60 |
Certyfikaty
| Region | Orzecznictwo | Certyfikowane jednostki / sprzedaż |
|---|---|---|
| Francja ( SNEP ) | Srebro | 200 000 * |
|
* Dane dotyczące sprzedaży oparte wyłącznie na certyfikacji. |
||
Wersja Kate Ryan
| „Comment te dire adieu” | ||||
|---|---|---|---|---|
| Single autorstwa Kate Ryan | ||||
| Wydany | 24 czerwca 2016 r | |||
| Gatunek muzyczny | Dance-pop , house | |||
| Długość | 2 : 52 | |||
| Etykieta | CNR Muzyka Belgia | |||
| autor tekstów | Serge Gainsbourg, Arnold Goland, Jack Gold | |||
| Producent (producenci) | Yves Gaillard, Amro | |||
| Kate Ryan chronologia singli | ||||
| ||||
| Wideo audio | ||||
| na YouTube | ||||
W 2016 roku belgijska piosenkarka taneczna Kate Ryan nagrała cover utworu i wydała go jako samodzielny singiel za pośrednictwem iTunes 24 czerwca 2016 roku pod szyldem CNR Music Belgium . Został wyprodukowany przez Yves Jongen aka Yves Gaillard i Soufiane Amrani „Amro”.
Teledysk towarzyszył piosence, którego premiera odbyła się na YouTube 29 czerwca 2016 r.
Inne wersje okładek
- 1967: Walter Wanderley , brazylijski organista, nagrał instrumentalną wersję piosenki na swoim albumie Batucada
- 1967: Caravelli i jego orkiestra wydali wersję instrumentalną na albumie Eloïse
- 1969: Anni-Frid Lyngstad , późniejszy członek ABBA , nagrał piosenkę w języku szwedzkim jako Så synd du måste gå („Tak smutno, że musisz iść”); znalazł się również na jej albumie Anni-Frid Lyngstad z 1972 roku
- 1973: czeskie nagranie Hany Hegerovej zatytułowane Rýmováni o životě („Rymowanie o życiu”)
- 1974: wersja rosyjska Моя мечта („Moje marzenie”) autorstwa Aidy Vedishcheva
- 1985: Jun Togawa nagrał japońską wersję さ よ な ら を お し え て ( Sayonara wo oshiete , dosłownie „Powiedz mi do widzenia”)
- 1987: Frontman Taxi Girl, Daniel Darc , zebrany w Sous Influence Divine
- 1996: Jane Birkin opublikowała „wersję arabeskową” na swoim albumie Versions Jane
- 1996: Brave Combo nagrał piosenkę jako „A Way to Say Goodbye” na swoim albumie Kiss of Fire , z nowym angielskim tekstem autorstwa gościnnej wokalistki Lauren Agnelli.
- 1999: Nowa czeska wersja Ilony Csákovej zatytułowana Jedno Tajemství („A Secret”) na albumie Blízká i vzdálená
- 2001: Okładka zaaranżowana przez Tomosuke Funaki i zaśpiewana przez Shizue Tokui (jako Orange Lounge) pojawiła się w stylu beatmania IIDX 6th
- 2003: Francuska okładka autorstwa Annie i Valérie, dwóch uczestniczek Star Academy 3 , umieszczona na albumie Star Academy fait sa bamba
- 2008: Instrumentalny zespół gitarowy z Finlandii, Agents zaaranżował piosenkę na swój instrumentalny album Agents… Is Beat!
- 2009: Amanda Lear nagrała swoją wersję na swój album Brief Encounters .
- 2010: Okładka Satanicpornocultshop na ich albumie Arkhaiomelisidonophunikheratos
- 2011: Okładka wersji francuskiej z tekstami śpiewanymi przez Berry została wydana przez niemiecką firmę Blank & Jones na ich albumie Relax Edition Six
- 2012: Meg , japońska piosenkarka, wykonała cover utworu w języku francuskim na swój album La Japonaise
- 2012: Angielska okładka autorstwa Juliana Ovendena
- 2012: francusko-włoska okładka autorstwa LaCalani
- 2020: Omówione przez Pomplamoose
- 2021: Okładka Reni Jusis na jej albumie Je suis Reni
Zastosowanie w filmie i telewizji
- 2018: Zwykła przysługa
- 2014: Falling Star („Stella cadente” / Hiszpania) / „Comment te dire adieu”
- 2013: Coming out (Węgry) / „Pożegnanie boli” (wersja na saksofon)
- 2009: The Island Inside („La isla interior” / Hiszpania) / „Comment te dir adieu”
- 2004: Ferpect Crime („Crimen ferpecto” / Hiszpania / Włochy) / „Comment te dire adieu”
- 1987: Mournful Unconcern („Скорбное бесчувствие” / Związek Radziecki)
- 1972: A Revolta dos Anjos („Bunt aniołów / serial telewizyjny / Brazylia) / „Komentarz te dire adieu”
Linki zewnętrzne
- Françoise Hardy, „Comment te dire adieu” , teksty na niemieckiej stronie fanów (stan na 12 listopada 2017 r.)
- Dyskografia Jacka Golda, napisy i aranżacje , Discogs , (stan na 12 listopada 2017 r.)
- Wersje coverów It Hurts to Say Goodbye autorstwa Margaret Whiting , SecondHandSongs (stan na 12 listopada 2017 r.)
- Arnold Goland , IMDb , (stan na 12 listopada 2017 r.)
