Kaoru Genji
| The Tale of Genji Postać | |
| Kaoru | |
|---|---|
| Stworzone przez | Murasaki Shikibu |
| Informacje we wszechświecie | |
| Gatunek | Człowiek |
| Płeć | Mężczyzna |
| Rodzina | Kashiwagi (ojciec), Onna san no miya (matka) |
| Religia | buddyzm |
| Narodowość | język japoński |
Kaoru to fikcyjna postać z The Tale of Genji ( Genji Monogatari ). Pojawia się tylko jako główny bohater trzeciego aktu powieści, zwanego „Uji Jujo” (rozdziały Uji). Kaoru został nazwany pierwszym antybohaterem w literaturze i jest znany z tego, że zawsze otacza go dziwny, ale przyjemny zapach. Jest znany z tego, że jest stosunkowo wyrachowany i spokojny, i nieco przesadnie myślący, w przeciwieństwie do swojego miłosnego rywala i bliskiego przyjaciela, Niou, który okazuje się być bardziej „namiętny” niż on.
Jest synem bohatera pierwszych dwóch aktów, żony Hikaru Genjiego , „Trzeciej Księżniczki” (znanej jako „Onna san no miya” w wersji Seidensticker lub „Nyōsan” w Waley's) i siostrzeńca Genjiego, Kashiwagi. Kaoru jest znany światu jako syn Genjiego, mimo że w rzeczywistości był ojcem siostrzeńca Genjiego.
Historia Kaoru obraca się wokół jego romansów z księżniczkami Oigimi , Naka no kimi i Ukifune , a także jego rywalizacji z Niou . W przeciwieństwie do aktów pierwszego i drugiego, w których kobiety z tej historii skłaniały się ku charyzmatycznemu i asertywnemu Hikaru Genji, Kaoru jest przedstawiany z wahaniem i skruchą wobec swoich zainteresowań miłosnych. Poprzez serię niefortunnych zdarzeń, a także własne wady, Kaoru rani ludzi, których kocha, w tym Oigimi i Ukifune.
Ostatnie rozdziały Opowieści o Genji nagle się kończą, a Kaoru zastanawia się, czy dama, którą kocha, Ukifune , jest ukrywana przez Niou, cesarskiego księcia i syna córki Genjiego, obecnej cesarzowej teraz, gdy Reizei abdykował tron.
Rozwój
Kaoru jest znany światu jako syn zmarłego Genjiego i Onna san no miya, ale biologicznie jego prawdziwym ojcem jest siostrzeniec Genjiego, Kashiwagi . Kiedy dowiaduje się, że jego prawdziwym ojcem jest Kashiwagi, nadal czci pamięć Hachinomiyi (ósmego księcia) jako samozwańczej postaci ojca. Poznanie tej tajemnicy napędza jego obsesję na punkcie przeszłości, starając się ją zrozumieć i odpokutować za grzechy rodziców, zamiast poświęcić się rozwiązłości i prokreacji, jakich oczekuje od niego społeczeństwo: „pragnąc poznać fakty dotyczące jego narodzin, Kaoru modlił się, aby pewnego dnia miał jasne wyjaśnienie”.
W rozdziale 45, „Hashihime”, Hachinomiya ma nadzieję, że Kaoru zaopiekuje się jego córkami, Oigimi i Naka no kimi. Kaoru zinterpretował to jako zgodę na poślubienie Oigimi (lub obu sióstr), a otoczenie z pewnością sugerowało ostateczne małżeństwo między nimi. Cała rodzina w to wierzy, ponieważ często słyszeli, jak mówił: „wystarczająco często, że gdyby [Kaoru] był tak skłonny, bardzo chętnie zobaczyłby, jak [Oigimi] jest dobrze osadzony”. Kaoru zakochuje się w Oigimi w rozdziale 47, „ Agemaki”, jednak Oigimi ostatecznie umiera z głodu po odkryciu, że Naka no kimi, która miała nadzieję zostać żoną Kaoru, spała z Niou.
W stanie żałoby Kaoru radzi sobie niezdrowo poprzez substytucję; znalezienie innego, który może wypełnić dziurę pozostawioną w jego sercu przez śmierć Oigimiego. Naka no kimi, młodsza siostra Oigimiego wydaje się idealnym zastępstwem, ponieważ mówi Naka no kimi, że pragnie „zrobić lalkę [hitogata] na podobieństwo [Oigimiego]… i wykonuj moje oddanie przed [tym]”. Zauroczenie Kaoru Naka no kimi jest jednak krótkotrwałe, gdy opowiada mu o Ukifune, nieślubnej córce Hachinomiyi i jej młodszej, przyrodniej siostrze, która podobnie jest uderzająco podobny do nieżyjącego już Oigimi. Kaoru zakochuje się w Ukifune, który później próbuje popełnić samobójstwo, ale przeżywa i zostaje zakonnicą. Pod koniec trzeciego aktu Kaoru jest zrozpaczony i zdesperowany, by Ukifune wrócił na jego stronę raz więcej po odkryciu, że przeżyła, jednak odrzuca go.Tak więc podróż Kaoru jest ponura i tragiczna, a jego miłość nie jest źródłem radości, ale raczej niepokoju i cierpienia.
Po doświadczeniu śmierci Oigimi i odrzuceniu Ukifune, Kaoru kończy jako żałosna postać, która rani ludzi, których kocha. Jego skomplikowane narodziny i wadliwe cechy kontrastowały z bohaterstwem poprzedniego bohatera, Hikaru Genjiego, i ustanowieniem przez Murasakiego postaci jako żałosnej, uwięzionej między wyrzeczeniem a pragnieniem, życzliwością i okrutnymi okolicznościami, które naznaczyły go jako antybohatera. Pod koniec powieści Kaoru zyskuje wizerunek przygnębionego bohatera, po dwóch nieudanych związkach z Oigimim i Ukifune. Jego konstrukcja postaci wpływa później na pisma kobiet z późniejszej dynastii, takie jak Sagoromo Monogatari i Tsutsumi Chunagon Monogatari oraz innych pachnących bohaterów drugiej połowy okresu Heian w Japonii.
Charakterystyka
Kaoru jest miły, niezłomny, troskliwy, taktowny, głęboko pobożny i skłania się ku buddyzmowi . Jego takt seksualny, dyskrecja lub niepewność kontrastują z odwagą, zaradnością i szybkością Genjiego w sprawach romantycznych. Ta cecha Kaoru mogła być faworyzowana przez innych autorów okresu Heian, jak w Mumyozoshi (praca z końca XII wieku powszechnie uznawana za pierwszy tekst w literaturze japońskiej poświęcony krytyce dzieł z gatunku monogatari ), gdzie sprzeciw wobec nawiązywano płodne stosunki seksualne.
Główną cechą Kaoru jest jego naturalny zapach i wyraźny zapach. Jego imię, Kaoru, jest skrótem od Kaoru Chujo, co oznacza „Pachnący Kapitan”. Jego zapach jest opisywany jako „niepodobny do niczego innego na tym świecie” i przypomina kadzidło „na sto kroków”, często używane do perfumowania ubrań. Chociaż jego naturalny zapach uwydatnia inne perfumy natury – pachnące drewno, kwiaty śliwy i fioletowe spodnie – jego zapach staje się dla niego źródłem zażenowania, ponieważ jego wyraźny zapach uniemożliwia mu prowadzenie potajemnych romansów: „Nie mógł się ukryć. kroczyć za czymś w nadziei, że pozostanie niezauważony… ten zapach oznajmiłby jego obecność”. W rozdziale 51, „Ukifune” , Niou, przyjaciel i rywal seksualny Kaoru, podszywa się pod Kaoru, by kochać się z Ukifune, co mu się udaje, chociaż nikt w domu, nawet Ukifune, nie zauważa braku zapachu Niou, który zawsze zdradzał obecność Kaoru.
Kaoru posiadał cechy antybohatera i został uznany za pierwszego w literaturze przez uczonego Seidenstickera, który pisze: antybohater w literaturze światowej”. Inni uczeni uznają Kaoru za antybohatera. Jego brak ludzkiego zrozumienia dla innych i niemożność zrozumienia siebie oraz ma skłonność do rujnowania innych. Nie zdaje sobie sprawy, że pośrednio spowodował śmierć Oigimiego, wydając polecenie Benowi ( szlachetnej kobiecie służąc Oigimi i Naka no kimi), aby potajemnie wprowadzić Niou do domu Uji, co w konsekwencji prowadzi do wspólnej nocy Niou i Naki no kimi. Poprzez śmierć Oigimi, Kaoru ujawnia swoją chęć zrekompensowania utraconej miłości poprzez zastępczą postać lub memonto Ukifune, jej siostry, która ma identyczną fizyczną obecność, bez względu na jej uczucia. Nie wie, jak szkodliwe staje się to dla Ukifune, który ponosi ciężar swoich uczuć do Oigimi, aby poradzić sobie z żałobą, nie rozpoznając własnych niedociągnięć i niezdolności do autorefleksji. Z perspektywy Kaoru, Ukifune jest trzykrotnie opisywany jako „katashiro” dla Oigimi, co można przetłumaczyć jako „lalka” lub „zastępca”, i traktuje ją protekcjonalnie: „Mogła być sympatycznym towarzyszem, kimś, kogo nie należy traktować poważnie ani oferować zbyt doskonałego miejsca”.
Rywalizacja z Niou
W rozdziale 51, „Ukifune”, Kaoru i Niou są przedstawiani jako rywale o kontrastujących cechach, przedstawionych przede wszystkim w ich stosunku do miłości. Kaoru jest godna zaufania, spokojna i racjonalna, podczas gdy Niou jest namiętna, ale kapryśna. Kaoru żyje przeszłością i przyszłością, podczas gdy Niou żyje teraźniejszością. Niou jest jedyną postacią oprócz przyjaciela i rywala Genjiego, To no Chujo, którego można nazwać „adabito” (ada- osoba), kimś, kto jest całkowicie niewiarygodny w miłości, a jego nierzetelność jest jego główną cechą. Tymczasem Kaoru jest często określany jako „mamebito” (mama- osoba), co oznacza szczery i poważny, dokładny antonim słowa „ada” .
.jpg)
Wierność Kaoru nie implikuje jego lojalności wobec jednej kobiety ani braku zainteresowania sekretnymi sprawami, ale raczej poważne traktowanie obowiązków związanych z miłością: „… -pobłażliwe romanse, nawet gdy był głęboko poruszony”. Ogromna troska Kaoru o swoją reputację i wizerunek publiczny powoduje, że prowadzi swoje romanse w społecznie akceptowalny sposób. Uczeni postrzegali tę ścisłą przyzwoitość i samokontrolę jako próbę odpokutowania przez Kaoru za romans jego matki i prawdziwego ojca, Kashiwagi: „… nie wyróżniał żadnej kobiety na specjalne uwagi i utrzymywał swoje sprawy w tajemnicy”. Kaoru zamienia swoje tajne romanse na mniej ryzykowne, bardziej stabilne, nie żeni się z żadną z kobiet, z którymi jest związany, oferując im stanowiska pomocników w domu jego matki, gdzie prawdopodobnie często by go widywali. Natomiast Niou tak bardzo lubi kobiety, że nie dba o ustalone zwyczaje. Jego żona, Naka no kimi, myśli: „Kiedy tylko przyjdzie mu do głowy nawiązać krótki romans z jedną ze służących, pojedzie ją nawet odwiedzić w jej domu, gdzie nie powinno go być”. Niou niewłaściwie traktowałby kobietę na poziomie asystującym jako prawdziwą miłość, zamiast jak „meshiudo”, kochanka.
Kontrast w charakterze i rywalizacji między Kaoru i Niou stał się widoczny między rozdziałami 49 „Yadorigi” i 52 „Kagero” poprzez ich rywalizację o Ukifune. Ostatecznie rywalizacja staje się dla nich ważniejsza niż kobiety, o które walczą, ponieważ każda stara się przynieść drugiej gorycz i rozczarowanie.
Kontekst literacki
The Tale of Genji został napisany przez Murasaki Shikibu w okresie Heian w Japonii. Ponieważ został napisany, aby zabawiać japońskie damy dworskie z XI wieku, język nadworny japoński z okresu Heian był fleksyjny i miał złożoną gramatykę. Używanie imion własnych było uważane za niegrzeczne w społeczeństwie dworskim Heian, więc żadna z postaci w dziele nie ma imienia. Zamiast tego narrator odnosi się do mężczyzn według ich rangi lub pozycji życiowej, a do kobiet według koloru ich ubioru, słów użytych na spotkaniu lub rangi wybitnego krewnego płci męskiej. Z tego powodu tłumacze tacy jak A. Waley i Tyler zawierałby „notatkę tłumacza” lub listę postaci na początku każdego rozdziału, aby czytelnicy mogli rozróżnić osoby.
Kultura zalotów w okresie Heian również wpłynęła na przedstawienia romansu w The Tale of Genji. Opcje mężczyzny w okresie Heian obejmowały małżeństwo z kilkoma żonami, szereg tajnych romansów oraz kochanków okazjonalnych i mieszkających na stałe. Status określonego przywiązania odpowiadał w przybliżeniu pozycji kobiety w społeczeństwie. Kobieta z wpływowej rodziny i bardzo wysokiej rangi, jak na przykład Oigimi, która jest księżniczką, właściwie byłaby obiektem formalnego małżeństwa, w tym przypadku z Kaoru.
W rozmowach powszechnie używano poezji . W życiu dworskim Heian wiersze odzwierciedlały określoną sytuację i służyły przekazywaniu metafor i aluzji. Pamiętnik Shikibu opowiada wiersze, które ona i inni pisali do siebie. Jednym z przykładów poezji użytej w rozmowie była rozmowa z Panem Premierem. Namawia ją, by napisała wiersz o wcześniejszej sytuacji, co robi, a on odpowiada, pisząc również wiersz. Poezja jest również obficie używana w The Tale of Genji. W pierwszej części drugiego miesiąca Niou, Kaoru i inni dworscy urzędnicy zbierają się w Pałacu, aby komponować wiersze w języku chińskim, które zostaną odczytane cesarzowi następnego ranka.
Podstawowa cecha charakterystyczna Kaoru, jego pachnący zapach, była pod wpływem Kodo , „Drogi Zapachu” . Ponieważ Murasaki sama była dworską damą, znaczenie zapachu w życiu dworskim mogło wpłynąć na konstrukcję jego postaci, a także rolę kadzidła w The Tale of Genji.
Analiza
Postać Kaoru jest postrzegana jako jeden z pierwszych antybohaterów literatury, podobnie jak Odyseusz z Odysei , ze względu na swoją konstrukcję postaci. Kaoru jest określany przez uczonych jako antybohater, zastępując heroiczną postawę wysokiej szlachty, na której skupiali się we wcześniejszych aktach. Wynika to z tego, że Kaoru jest jednym z upadłych książąt, drugim jest Niou.
.png)
Wśród uczonych uważa się, że Kaoru ma skłonności homoerotyczne z powodu histerycznego pragnienia uniknięcia grzechów zarówno swoich biologicznych, jak i wyimaginowanych ojców, w szczególności namiętne romanse jego rodziców są przyczyną jego pomieszanego poczucia tożsamości. Twierdzi się, że cała The Tale of Genji wskazuje na subtelne pismo homoerotyczne, obejmujące rozdziały od Genjiego po rozdziały Kaoru. Uczony Tatsumi Kanda szczególnie argumentuje, że Kaoru i Niou są w związku homoerotycznym ( danshoku kankei ) ze sobą, mimo że związek niekoniecznie jest cielesny. Homoerotyzm Kaoru wynika przede wszystkim z fiksacji obrazu poprzez podobieństwo rodzinne, zwłaszcza podobieństwo Oigimi do jej ojca, Hachinomiyi, którego czcił jako postać ojca. Pomimo tęsknoty za postacią ojca, którą znajduje w Oigimi, angażuje się z nią w stosunki seksualne, dlatego uczeni uważają to za oznakę homoerotyzmu Kaoru. Erotyczne macierzyństwo zastępcze lub zastępstwo jest również widoczne w zauroczeniu Kaoru Ukifune po śmierci Oigimi, ponieważ bardzo przypominała swoją siostrę.
Ze względu na wyraźny kontrast stylów między rozdziałami Uji a resztą powieści, wśród uczonych toczy się debata na temat autorstwa dzieła Murasakiego . Różnica stylów między bohaterami, Genjim i Kaoru, zachęca zatem do różnych interpretacji i opinii dotyczących postaci Kaoru, zwłaszcza innych autorek epoki Heian. Ich bohaterowie bardziej przypominali Kaoru niż Genjiego, na przykład autorka Sarashiny Nikki (Sarashina pamiętnik), uważając go za swój ideał. Innym przykładem faworyzowania Kaoru przez autorki Heian jest autorka Mumyozoshi (ok. 1200), pisząca: „Jest o nim [Genji] wiele rzeczy, których można by chcieć inaczej”, kontrastując z jej stwierdzeniem o Kaoru: „Nie ma w nim nic, co chciałoby się być innym”.
Chociaż autorzy Heian faworyzowali Kaoru, współcześni uczeni wyrażali frustrację z powodu braku komunikacji między postaciami w rozdziałach Uji, szczególnie między Kaoru i jego kochankami, Oigimi i Ukifune. W badaniu Ukifune Amanda Stinchecum napisała: „jednolitość dykcji ujawnia dysjunkcje w myślach, nieporozumienia… nawet w dialogu, brak receptywności…” mogło to wynikać z wahania Kaoru i niepewnego podejścia do jego romantycznego relacje.
Linki zewnętrzne
- The Tale of Genji autorstwa Edwarda G. Seidenstickera
- The Tale of Genji - National Library of Australia Bezpłatne do użytku niekomercyjnego i pełne tłumaczenie na język angielski autorstwa Arthura Waleya