Hotel Martwego Górala
 2015 Melville House Neversink Library Tłumaczenie na język angielski
| |
| Autor | Borys i Arkadij Strugaccy |
|---|---|
| Kraj | związek Radziecki |
| Język | Rosyjski |
| Gatunek muzyczny | Fantastyka naukowa |
The Dead Mountaineer's Hotel ( ros . Отель «У Погибшего Альпиниста» ) to radziecka powieść science fiction z 1970 roku , napisana przez braci Arkadego i Borysa Strugackich . W 2015 roku Melville House opublikował angielskie tłumaczenie Josha Billingsa jako część swojej kolekcji Neversink Library. Powieść mocno zawiera elementy kryminału , ponieważ inspektor Peter Glebsky próbuje rozwiązać klasyczną tajemnicę zamkniętego pokoju . Jednak powieść obala powszechne tropy powieści kryminalnych i lekceważy drugie z „Dziesięciu przykazań” Ronalda Knoxa z gatunku detektywistycznego:
„Wszystkie siły nadprzyrodzone lub nadprzyrodzone są wykluczone jako rzecz oczywista”.
Powieść została zaadaptowana jako gra wideo w 2009 roku, a także na ekran w 1979 roku.
Podsumowanie fabuły
Powieść rozpoczyna się, gdy inspektor Peter Glebsky, chcąc oderwać się od pracy i życia rodzinnego, wyjeżdża na dwutygodniowe wakacje do tytułowego hotelu. Wita go właściciel hotelu Alek Snevar, który opowiada Glebskiemu historię zmarłego alpinisty. Po osiedleniu się Glebsky spotyka się z innymi gośćmi hotelu. Najpierw spotyka pana du Barnstokera, słynnego magika, któremu towarzyszy dziecko jego zmarłego brata Brun, nastolatek o nieokreślonej płci, oraz fizyk Simon Simone. Podczas posiłku i rozmowy na temat teoretycznej możliwości wizyty kosmitów Glebsky dowiaduje się, że goście padli ofiarą wielu psikusów. Rozmowę przerywa pojawienie się dwóch kolejnych gości, wiecznie pijanego pana Mosesa i jego pięknej żony. Kolejny dzień przynosi kolejnych gości: Olafa Andvaraforsa i Hinkusa. Dzień przynosi też więcej psikusów, jak choćby tajemnicza notatka, z której wynika, że chorowity Hinkus to tak naprawdę gangster, który chce zamordować jednego z gości gospody. Glebsky bada pokój Hinkusa i znajduje złoty zegarek pana Mosesa w podejrzanym kufrze, ale późniejsza rozmowa z Hinkusem wskazuje, że te przedmioty mogły zostać podłożone.
Tej nocy lawina blokuje wejście do doliny , odcinając gości od najbliższego miasteczka. Wkrótce potem do drzwi pojawia się dziwny mężczyzna i przed omdleniem pyta o Olafa. Po zainstalowaniu nieznajomego w pustym pokoju znajdują martwego Olafa Andvaraforsa w swoim pokoju, a jego drzwi są zamknięte od wewnątrz. Jego ręka sięga w kierunku walizki zawierającej tajemnicze urządzenie.
Następnie Glebsky rozpoczyna dochodzenie i znajduje Hinkusa związanego pod stołem. Hinkus odmawia zidentyfikowania napastnika. Nieco później Du Barnstoker przyznaje, że jest odpowiedzialny za dużą liczbę psikusów, chociaż zaprzecza, jakoby miał cokolwiek wspólnego z notatką dotyczącą Hinkusa. Glebsky następnie wpada na Simone. Podczas przesłuchania Simone rozpada się i zaprzecza zabiciu pani Moses, ostrzegając Glebsky'ego o możliwym drugim morderstwie. Glebsky zabiera Simone do pokoju pani Moses, gdzie znajdują ją żywą, czytającą książkę. Przesłuchiwana Simone przyznaje się również do pewnych psikusów. Po Simone Glebsky przesłuchuje każdego z gości gospody, a także Snevara. Snevar ujawnia, że podczas meldowania się w pokoju Mosesów odkrył w ich pokoju manekin pani Moses. Glebsky wnioskuje, że ten manekin musi być tym, z czym spotkał się Simone, kiedy myślał, że znalazł martwą panią Moses.
Glebsky rozpoczyna przeszukiwanie gospody, a gdy to robi, nieznajomy się budzi. Twierdzi, że nazywa się Luarvik L. Luarvik i żąda spotkania z Olafem, aby potwierdzić, że nie żyje. Następnie żąda walizki Olafa zawierającej dziwne urządzenie. Twierdzi, że Olaf nie został zamordowany, ale zamiast tego został zabity przez tajemnicze urządzenie i nalega, aby pozwolono mu go zabrać, aby go rozbroić. Bezskutecznie próbuje przekupić Glebsky'ego, aby mu na to pozwolił.
Hinkus następnie przyznaje Glebsky'emu, że w rzeczywistości jest gangsterem. Został wysłany do gospody przez swojego szefa „Championa” w celu wyśledzenia mężczyzny znanego jako „Belzebub” i jego wspólniczki. Wyjaśnia, że Belzebub jest człowiekiem o niezwykłej mocy, a jego wspólnik posiada nadludzką siłę. Po upewnieniu się, że muszą to być kosmici z innej planety, Champion szantażował ich, aby pomogli swojemu gangowi w kilku głośnych napadach, po których Belzebub uciekł. Hinkus mówi, że poprosił Championa o obecność w gospodzie, ale lawina uniemożliwiła Championowi dotarcie tam. Spodziewa się, że jego szef zarekwiruje samolot z lokalnego lotniska i zabije wszystkich w gospodzie.
Tymczasem Simone prowadzi własne śledztwo. Rozmawia z panem Mosesem i Luarvikiem L. Luarvikiem i ujawniają, że są kosmitami. Urządzenie będące w posiadaniu Olafa to „akumulator”, na którym Olaf i pani Moses, obaj są robotami, polegają na zasilaniu. Mojżesz rozmawia z Glebskim i mówi, że jest obserwatorem obcej rasy. Ujawnia, że napisał notatkę o Hinkusie i prosi o dostarczenie mu urządzenia, aby on i Luarvik mogli uciec, zanim pojawi się Champion. Glebsky, wciąż niedowierzający, odmawia, więc Snevar i Simone powstrzymują go i siłą zabierają urządzenie. Po ożywieniu Olafa, Luarvik i Mojżesz próbują uciec, ale spotykają helikopter pilotowany przez Championa i zostają zastrzeleni.
Tło
Karczma Umarłego Górala to siedemnasta powieść Borysa i Arkadego Strugackich. Pierwotnie został opublikowany w 1970 roku w języku rosyjskim pod tytułem Отель «У Погибшего Альпиниста» . Książka została przetłumaczona na język angielski w 2015 roku przez Josha Billingsa. Został opublikowany przez Melville Publishing House jako część ich kolekcji Neversink Library. Kiedy książka została pierwotnie opublikowana, Strugaccy wypadli z łask radzieckich wydawców, a większość ich prac była publikowana w odcinkach w czasopismach, a nie publikowana przez duże wydawnictwa. The Dead Mountaineer's Hotel , w większości wolny od komentarzy politycznych, trafił do publikacji z niewielkimi poprawkami wprowadzonymi przez ówczesnych cenzorów. W pierwszej publikacji gangsterzy powieści przekształcili się w neonazistów, aw wydaniu z 1983 roku dokonano kilku cięć i poprawek w wydaniu dla dzieci, aby skoordynować je z kampanią antyalkoholową.
Adaptacje
Historia została zaadaptowana do radzieckiego estońskiego filmu „Hukkunud Alpinisti” hotell , wyreżyserowanego przez Grigorija Kromanova w Tallinnfilm w 1979 roku. Scenariusz napisali bracia Strugaccy, chociaż niektóre z ich początkowych prób zostały odrzucone przez reżyserów.
W 2009 roku powieść została dostosowana do gry przygodowej typu „wskaż i kliknij” przez rosyjską firmę programistyczną Akella . Miał zostać wydany w Ameryce Północnej i Europie Zachodniej przez nieistniejącego już wydawcę Lighthouse Interactive . 28 października 2011 anglojęzyczna wersja gry została udostępniona w internetowym sklepie z grami Steam .