Carajillo
Carajillo ( wymowa hiszpańska: [kaɾa'xiʝo, -ʎo] ) to gorący napój kawowy , do którego dodaje się mocny alkohol. Jest typowy dla Hiszpanii i kilku krajów Ameryki Łacińskiej, takich jak Kolumbia , gdzie jest zwykle wytwarzany z brandy , Kuba , gdzie jest zwykle wytwarzany z rumem , oraz niektóre obszary Meksyku , mezcal lub likier kawowy , taki jak Kahlúa lub Tía María . Carajillo jest zwykle podawane w małej szklance.
Według etymologii ludowej jego pochodzenie datuje się na czasy, gdy Kuba była prowincją hiszpańską. Żołnierze połączyli kawę z rumem, aby dodać im odwagi. Hiszpański coraje oznacza odwagę, a jego zdrobnienie to corajillo , później zmieniające się na carajillo , podczas gdy carajo to przekleństwo w języku hiszpańskim latynoamerykańskim. W języku katalońskim carajillo nazywa się cigaló : ca. Podobny włoski napój znany jest jako caffè corretto .
Przygotowanie
Istnieje wiele różnych sposobów przygotowania carajillo , począwszy od espresso z prostym wlaniem spirytusu, po podgrzanie spirytusu z cytryną, cukrem i cynamonem i dodanie kawy na końcu.
Chociaż carajillo jest znane w całej Hiszpanii, dokładny sposób przygotowania carajillo różni się nieznacznie w każdym regionie hiszpańskiego kraju. Na przykład w Katalonii jest zwykle prezentowana w najbardziej uproszczonej postaci kawy z brandy (niepaloną) iz dodatkiem cukru, aby konsument mógł dodać ją do swojego gustu. Z drugiej strony w prowincji Castellón przygotowanie jest zwykle nieco bardziej skomplikowane, ponieważ normalne jest podgrzanie i częściowe spalenie alkoholu w szklance wraz z cukrem, cynamonem, ziarnami kawy i kawałkiem skórki z cytryny . Ta wersja jest również często preferowana przez koktajlbary i ekskluzywne restauracje, gdy wymagana jest bardziej luksusowa (i droższa) wersja.
Hiszpański „typowy przepis” może obejmować połączenie trzech części kawy z jedną częścią brandy (lub innego destylatu). Najpierw podgrzewa się likier, do którego dodaje się kilka ziaren kawy , skórkę z cytryny i cukier. Niektórzy ludzie dołączają również mały kawałek cynamonu . Następnie całość podpala się i miesza, aż alkohol nieco się odparuje, a aromaty wzmocnią i wymieszają. Następnie gaśnie, przykrywając go małym spodkiem z kawą. W międzyczasie przygotuj szklankę kawy. Ostatnim krokiem jest złożenie wszystkiego razem w tym kieliszku i podawanie go bardzo gorącego. Jeśli alkohol nalewa się jako pierwszy, a kawę nalewa się nie bezpośrednio, ale najpierw grzbietem łyżki, płyny nie mieszają się, ponieważ mają różną gęstość.
Wersja amerykańska używa podgrzewanego hiszpańskiego kubka do kawy z otoczką cukru, zawierającego 3 ⁄ 4 uncji amerykańskich (22 ml) rumu i 1 ⁄ 2 uncji amerykańskich (15 ml) triple sec. Napój jest następnie podpalany w celu karmelizacji cukru. Następnie dodaje się 2 uncje amerykańskie (59 ml) likieru kawowego, który gasi płomień, a następnie uzupełnia 3–4 uncje amerykańskie (89–118 ml) kawy i bitą śmietaną.
W Meksyku carajillos są zwykle przyrządzane z espresso (lub innego rodzaju mocnej kawy) i „ Licor 43 ” - słodkiego likieru o smaku waniliowo-cytrusowym - i przelewane na lodzie w małej szklance. Jest powszechnie pijany jako środek trawienny po posiłkach.
Zobacz też
- Portal kawowy
- Kawa po irlandzku – Koktajl z kawą i whisky
- Caralho – portugalskie wulgaryzmy, wulgarne określenie męskiego narządu płciowego, podobne do angielskiego „dick”. Odpowiednik hiszpańskiego carajo, galicyjskiego carallo, katalońskiego carall itp.
- Romaní i Olivé, Joan Maria: Diccionari del vi i del beure. Edicions de La Magrana, col·lecció Pèl i Ploma, núm. 21. Barcelona, desembre del 1998. ISBN 84-8264-131-X , plana 63.
- Costa, Roger „Quin és l'origen del popularne 'carajillo' i del seu nom?”. Sàpiens [Barcelona], núm. 71, sierpień 2008, s. 5. ISSN 1695-2014 .
- «Rebentaci, rasques, brufar» (en ca). RodaMots. [Konsultacja: 3 sierpnia 2017]. «S'usa «rebentar el cafè», na przykład: «Aquest cafè el podríem rebentar amb un poc de conyac». Un avantatge, per petit que sigui, sobre el castellà, el qual, que jo sàpiga, no pot dir «vamos a carajillar este cafe».