Cztery gałęzie Mabinogi

Cztery gałęzie Mabinogi lub Pedair Cainc Y Mabinogi to najwcześniejsze opowiadania prozą w literaturze brytyjskiej . Pierwotnie napisany w Walii w języku środkowowalijskim , ale powszechnie dostępny w tłumaczeniach, Mabinogi jest powszechnie uznawany za jedno dzieło składające się z czterech części lub „gałęzi”. Powiązane ze sobą opowieści można czytać jako mitologię, tematy polityczne, romanse lub magiczne fantazje. Odwołują się do szerokiego grona czytelników, od małych dzieci po najbardziej wyrafinowanych dorosłych. Opowieści są dziś popularne w formie książkowej, jako opowiadania lub przedstawienia teatralne; pojawiają się w nagraniach i na filmach i nadal inspirują wiele reinterpretacji w sztuce i współczesnej fikcji.

Przegląd

Mabinogi są znani jako Cztery Oddziały Mabinogi lub Pedair Cainc y Mabinogi w języku walijskim. Opowieści zostały opracowane na podstawie tradycji ustnej w XI wieku. Przetrwały w prywatnych bibliotekach rodzinnych poprzez średniowieczne rękopisy, z których dwie główne wersje i niektóre fragmenty przetrwały do dziś. Wczesne nowożytne badania Mabinogi postrzegały opowieści jako zniekształconą walijską mitologię , która skłoniła do prób ich uratowania lub zrekonstruowania. Od lat 70. XX wieku opowieści są uznawane za złożoną literaturę świecką, choć zakorzenione w mitologii walijskiej i zawierające ją, z mocno eksplorowanymi postaciami, motywami politycznymi, etycznymi i płciowymi, a także wyobraźnią. Styl pisania jest podziwiany ze względu na zwodniczą prostotę i kontrolowaną siłę słowa, a także misterne dublety, w których lustrzane odbicie porównuje się do celtyckiego tkania. Świat przedstawiony w Mabinogi rozciąga się na Walię, Irlandię i Anglię. Przedstawia legendarną Wielką Brytanię jako zjednoczoną krainę pod rządami króla, ale z potężnymi oddzielnymi księstwami, gdzie rodzime walijskie prawo , hud (magia) i romans łączą się w wyjątkową synergię. Potencjalni autorzy, którzy zostali zaproponowani do Czterech Oddziałów, to Rhigyfarch i Gwenllian ferch Gruffydd .

Każda gałąź zawiera kilka odcinków opowieści w sekwencji, a każda gałąź jest zatytułowana imieniem głównego bohatera. Tymi tytułami są Pwyll, Branwen, Manawydan i Math , ale jest to współczesny zwyczaj: w średniowiecznych rękopisach Konary nie są tytułowane. We wszystkich czterech Gałęziach pojawia się tylko jedna postać, Pryderi , chociaż nigdy nie dominuje ani nie zajmuje centralnej pozycji w żadnej z Gałęzi.

Pwyll Prince of Dyfed opowiada o heroicznym i magicznym pobycie Pwylla w Annwfn , jego zmianie kształtu, czystości i pojedynku, które tworzą potężny sojusz. Potężna Rhiannon zabiega o jego względy, a on pomaga jej zdobyć wolność i poślubić go. Następuje dziwne porwanie ich małego synka przy narodzinach, jego uratowanie, wychowanie i przywrócenie przez dobrego pana Teyrnona z Królestwa Gwent . Dziecko ma na imię Pryderi.
Branwen, córka Llŷra, śledzi małżeństwo Branwen z królem Irlandii, który znęca się nad nią z powodu zniewagi jej przyrodniego brata, Efnysiena . Rozpoczyna się tragicznie ludobójcza wojna podsycana przez Efnysien, w której Kocioł, który wskrzesza zmarłych, a głowa gigantycznego króla Brana przeżywa jego śmierć w zaczarowanej idylli. Pryderi jest po prostu nazwany jako ocalały z wojny, a Branwen umiera ze złamanym sercem.
Manawydan Syn Llŷra, brat Branwen, następca tronu Wielkiej Brytanii, zostaje dobrym przyjacielem Pryderiego w czasie wojny. Pryderi aranżuje małżeństwo swojego przyjaciela z Rhiannon. Ziemia Dyfed jest zdewastowana. Następują podróże po Anglii zakładające firmy rzemieślnicze. Zaczarowana pułapka usuwa Pryderiego i Rhiannon: Manawydan zostaje farmerem. Zręcznie negocjuje ich uwolnienie, a także przywrócenie ziemi, konfrontując się ze złoczyńcą, który za tym wszystkim stoi.
Math Son of Mathonwy to mroczna sekwencja oszustwa i zdrady: wojna z Dyfed, śmierć Pryderi, podwójny gwałt na dziewicy i odrzucenie niechcianego syna bohatera przez dumnego Arianrhoda. Gwydion, jej brat-mag, jest architektem wszystkich tych przeznaczeń. Dodaje sztucznie inkubowaną ciążę i syntetyczną kobietę. Ona, Blodeuwedd, tworzy zdradziecki trójkąt miłosny, mordując w szczególny sposób. Gwydion odbywa szamańską podróż ku odkupieniu.

Gałęzie

Pierwsza gałąź: Pwyll, książę Dyfed

Pwyll Pendefeg Dyfed , „Pwyll Prince of Dyfed ”, polując na własnej ziemi, spotyka lśniącego Cŵn Annwn lub „Hounds of Annwfn” i bierze dla siebie zabójstwo innego człowieka, jelenia. Arawn , król Annwfn, jest bardzo urażony. W ramach rekompensaty Pwyll zamienia się ciałami z Arawnem i mieszka w Annwfn, aby pokonać przeciwnika Arawna. Pwyll cnotliwie dzieli łóżko królowej przez rok. Pwyll pokonuje wroga Arawna, Hafgana , a następnie zostaje nagrodzony sojuszem między jego krainą Dyfed a Annwfn. Następnie Pwyll wraca do domu, do Dyfed, gdzie odkrywa, że w ubiegłym roku Arawn dobrze nim rządził.

Następnie Pwyll spotyka Rhiannon , piękną i potężną dziewczynę na lśniącym magicznym koniu. Są dziwnie nieosiągalne dla nikogo, ponieważ gdy próbują się zbliżyć, Rhiannon i jej koń oddalają się. W końcu proszą ją, by przestała, na co się zgadza i okazuje się, że Rhiannon wybrała Pwylla na swojego męża, co on z zadowoleniem przyjmuje. W dniu ślubu Rhiannon i Pwylla na dworze Hyfaidd Hen, Gwawl vab Clud pojawia się w przebraniu i oszukuje Pwylla, aby dał mu całą ucztę weselną i Rhiannon. Następnie Rhiannon prowadzi Pwyll przez przebiegłą strategię, używając swojej magicznej torby, której nigdy nie można wypełnić, aby wydobyć ją z zaręczyn z książęcym Gwawlem . Gwawl zostaje uwięziony w torbie i bity przez ludzi Pwylla, dopóki nie zgodzi się na warunki Rhiannon, w tym na rezygnację z zemsty.

Rhiannon ostatecznie rodzi Pwyllowi syna i spadkobiercę, ale dziecko znika w noc jego narodzin. Służące Rhiannon w obawie o swoje życie oskarżają ją o zabicie i zjedzenie własnego dziecka. Rhiannon negocjuje karę, zgodnie z którą musi codziennie przez siedem lat siedzieć przy zamkowej bramie, opowiadać nieznajomym swoją straszną historię i oferować im przejażdżkę na grzbiecie. W międzyczasie Teyrnon Twrf Lliant ratuje dziecko przed potwornym porywaczem. On i jego żona adoptują chłopca, który rośnie w heroicznym tempie i uwielbia konie. Nazywali go Gwri Wallt Evryn (Gwri 'Złote Włosy', walijski : Gwallt Euraid ). Teyrnon widzi podobieństwo chłopca do Pwylla, więc zwraca chłopca do Dyfed, aby zapewnić szczęśliwe zakończenie. Rhiannon jest usprawiedliwiona, podobnie jak lojalność Pwylla wobec niej. Ich syn otrzymuje imię Pryderi „Strata”, jak to jest w zwyczaju od pierwszych słów jego matki skierowanych do niego: „Pryderi” to kalambury dotyczące niepokoju i porodu. W odpowiednim czasie Pryderi dziedziczy rządy Dyfed.

Druga gałąź: Branwen, córka Llŷra

W drugiej gałęzi Branwen , siostra Brâna Błogosławionego , króla Wielkiej Brytanii , zostaje poproszona i wydana za mąż za Matholwcha , króla Irlandii. Przyrodni brat Brana, Efnysien, rozgniewany, że nikt się z nim nie skonsultował, obraża Matholwcha, okaleczając wszystkie jego cenne konie tak okropnie, że stają się bezużyteczne. Brân Błogosławiony daje Matholwchowi rekompensatę w postaci nowych koni i skarbów, a następnie dodaje magiczny kocioł , który może przywrócić zmarłych do życia, chociaż wskrzeszone osoby zawsze pozostaną niezdolne do mówienia. Legenda o tym kotle, kiedy dwaj królowie porównują jego wiedzę, głosi, że pochodzi on z Irlandii.

W Irlandii Matholwch i Branwen mają syna, Gwerna . Irlandzka szlachta nadal jest wrogo nastawiona z powodu tego, co zrobił Efnysien. Matholwch pozwala im się kołysać i rzuca Branwen na pastwę w kuchni, codziennie bitą w twarz przez rzeźnika z niższej kasty. Branwen szkoli szpaka , by zaniósł wiadomość do Brâna po drugiej stronie Morza Irlandzkiego . Zbiera swoją armię i przeprawia się przez morze na wojnę z Matholwch. Brân jest tak ogromny, że brodzi w poprzek ze swoimi statkami u boku. Branwen przekonuje Irlandczyków do wystąpienia o pokój, budując kolosalny budynek dla Brâna, którego nigdy wcześniej nie miał.

Irlandczycy ukrywają w domu dwustu wojowników, wiszących w workach na jego filarach. Efnysien sprytnie podejrzewa zdradę i nie wierzy w irlandzką opowieść, że to worki z mąką. Miażdży czaszkę każdego ukrytego wojownika, śpiewając po tym, jak to zrobi. Później, podczas uczty, Efnysien celowo stara się wywołać niezgodę. Wrzuca swojego małego siostrzeńca Gwerna do ognia i zabija go. Wybucha walka, a Irlandczycy używają Kotła do ożywienia swoich zmarłych. Efnysien chowa się wśród trupów, aby dostać się do Kociołka, rozciąga go i rozbija, umierając przy tym.

Wojna przekształciła się w ludobójstwo. Pięć kobiet w ciąży przeżywa, by ponownie zaludnić Irlandię. Z brytyjskiego gospodarza pozostało tylko siedmiu ocalałych, oprócz Branwen. Jednym z nich jest Manawydan , drugi brat Branwen i jego dobry przyjaciel Pryderi. Brân, śmiertelnie zraniony zatrutą włócznią, każe ocalałym odciąć mu głowę i zabrać ją do pochówku w Białej Wieży w Londynie. Przepowiada, że jego głowa będzie ich dobrym towarzyszem i radą, podczas gdy będą przebywać przez wiele lat idyllicznych uczt, najpierw w Harlech w Gwynedd , a potem na wyspie Gwales w Dyfed. Ale po powrocie do Wielkiej Brytanii Branwen umiera z żalu po wielu, którzy zginęli.

Brân oznacza „kruk”. Branwen oznacza „Biały Kruk”. Efnysien oznacza „kłopoty, kłótnie”.

Trzecia gałąź: Manawydan, syn Llŷra

Pryderi z Dyfed powraca z wojny irlandzkiej jako jeden z nielicznych ocalałych, by ponownie połączyć się ze swoją matką Rhiannon i żoną Cigfą . Przyprowadza ze sobą swojego ukochanego towarzysza wojny, Manawydana , spadkobiercę królestwa całej Wielkiej Brytanii. Ale prawa Manawydana jako spadkobiercy Wielkiej Brytanii zostały uzurpowane przez Caswallona i nie chce on więcej wojny. Pryderi ustanawia go panem Dyfed, w tym małżeństwo z Rhiannon, związek, który oboje partnerzy witają z zadowoleniem. Cała czwórka, Pryderi, jego żona Cigfa, Rhiannon i jej nowy mąż Manawydan, stają się naprawdę dobrymi przyjaciółmi i podróżują po krainie Dyfed, podziwiając jej obfitość.

Razem siedzą w Gorsedd Arberth, tak jak kiedyś Pwyll. Uderzenie grzmotu, jasne światło i magiczna mgła opadają. Następnie ziemia jest spustoszona z wszelkiego innego życia, z wyjątkiem dzikich zwierząt. Cała czwórka żyje z polowania, ale po dwóch latach chce więcej, więc wyjeżdża do Anglii. W trzech miejscowościach z kolei wykonują siodła, tarcze i buty takiej jakości, że miejscowi rzemieślnicy nie mogą z nimi konkurować, więc ich zazdrość staje się niebezpieczna. Pryderi nie lubi stylu życia niższych klas, a Manawydan powstrzymuje go przed walką z wrogami. Zamiast tego Manawydan nalega na odejście. Po trzech takich próbach wracają do Dyfed.

Ponownie żyjący jako myśliwi Pryderi i Manawydan podążają za lśniącym białym dzikiem do dziwnego zamku. Pryderi, wbrew radom Manawydana, podąża za swoimi psami do środka i zostaje tam uwięziony przez złotą miskę. Manawydan czeka, a następnie zgłasza się do Rhiannon, która gani go za niepowodzenie w ratowaniu przyjaciela. Ale kiedy podąża za synem, ona również zostaje uwięziona. Sam na sam z Cigfą, Manawydan zapewnia ją, że uszanuje jej cnotę. Po kolejnej próbie w Anglii jako szewcy, para wraca do Dyfed, a Manawydan uprawia trzy pola pszenicy obok Gorsedd Arberth. Ale jego pierwsze pole zostaje wycięte przez złodziei, a drugie. Siedzi czuwając w nocy i widzi hordę myszy jedzących dojrzałą kukurydzę. Łapie powolnego, grubego. Wbrew protestom Cigfy ustawia miniaturową szubienicę, aby powiesić ją jako złodzieja.

Uczony, ksiądz i biskup z kolei proponują mu pieniądze, jeśli oszczędzi mysz, której odmawia. Zapytany, czego chce od życia myszy, najpierw żąda wyjaśnień. Biskup mówi mu, że jest Llwydem, przyjacielem skrzywdzonego Gwawla, mysz jest zmiennokształtną żoną Llwyda, a zniszczenie Dyfed ma na celu pomszczenie Gwawla. Manawydan targuje się o uwolnienie Pryderiego i Rhiannon oraz zdjęcie klątwy z Dyfed.

Czwarta Gałąź: Math, syn Mathonwy

Gwynedd w północnej Walii jest rządzone przez króla magików Math fab Mathonwy , którego stopy musi trzymać dziewica przez cały czas, z wyjątkiem czasu, gdy jest na wojnie. Bratanek Math, Gilfaethwy, jest zauroczony Goewinem , królewską panną trzymającą stopę, więc brat Gilfaethwy'ego, Gwydion , knuje, by mu pomóc. Oszukuje Pryderi z Dyfed magicznymi fałszywymi darami koni i psów w zamian za cenne świnie Pryderi, dar od Annwfn. Dyfed wypowiada wojnę w odwecie, więc Math pozostawia Goewina bez jego ochrony. Gwydion i Gilfaethwy ją gwałcą, a Gwydion zabija Pryderiego w pojedynku. Math poślubia Goewin w ramach rekompensaty za jej gwałt. Karze dwóch braci, zmieniając ich kształt w pary zwierząt, które muszą kojarzyć się i rodzić młode; najpierw jelenie, potem dziki, potem wilki. Synowie, których urodzą, stają się przybranymi synami Math, a po trzech latach bracia godzą się z Math.

Gwydion sugeruje swoją siostrę Arianrhod jako nowego pomocnika. Matematyka magicznie testuje jej dziewictwo, wymagając od niej przekroczenia jego różdżki. Natychmiast rodzi syna, Dylana ail Don , który wyrusza w morze. Upuszcza również skrawek życia, który Gwydion zbiera i inkubuje w skrzyni przy jego łóżku. Arianrhod jest głęboko zawstydzona i rozgniewana, więc całkowicie odrzuca chłopca. Przysięga mu przeznaczenie, że nie może mieć imienia ani broni wojownika, chyba że mu je da. Gwydion oszukuje ją, by nazwała chłopca Lleu Llaw Gyffes (Bright Skillful Hand), rozmawiając z nim, nie wiedząc, kim jest, ponieważ jest zmieniony. Więcej zmiennokształtnych udaje atak wojskowy, więc Arianrhod daje im broń.

Trzecią klątwą Arianrhod jest to, że Lleu nie może poślubić ludzkiej kobiety. Gwydion i Math budują dla niego piękną żonę z dębu , miotły i tawułki , nadając jej imię Blodeuwedd , „Kwiatowa Twarz”. Ale Blodeuwedd i Gronw Pebr zakochują się w sobie. Gronw każe jej odkryć sekret chronionego życia Lleu, co robi w zaufaniu swojego małżeńskiego łoża. Błaga Lleu o wyjaśnienie, aby wiedziała, jak go chronić. Metoda jest skomplikowana i zajmuje rok prawie niemożliwego wysiłku, ale Goronwy ją kończy i Lleu pada od swojej włóczni. Blodeuwedd i Gronw następnie mieszkają razem.

Gwydion wyrusza na poszukiwanie Lleu, który daleko zmienił się w orła i umiera na drzewie. Gwydion śledzi lochę, którą znajduje, jedząc robaki spadające z gnijącego ciała Lleu. Gwydion śpiewa magiczny englynion („wiersz”), stopniowo przywracając Lleu ludzkości. Gronw oferuje rekompensatę Lleu; ale Lleu nalega na odwzajemnienie ciosu, jaki został mu zadany. Gronw jest tchórzliwy i próbuje go uniknąć za pomocą kamiennej tarczy. Lleu zabija Gronwa swoją włócznią, która przebija go przez kamień. Gwydion karze Blodeuwedd, zmieniając ją w sowę, pariasa wśród ptaków.

Zobacz też

Mabinogion , większy zbiór średniowiecznych opowieści literackich brytyjsko-walijskich

Zasoby

Wprowadzający

ONLINE - BEZPŁATNE tłumaczenie na język angielski, strona dla każdego Oddziału, autorstwa Willa Parkera . Zawiera przypisy.
KSIĄŻKA Wydanie Johna Bollarda w języku angielskim, „Legend and Landscape of Wales: The Mabinogi” 2007. Ilustrowane fotografiami miejsc z opowieści. (Zobacz tłumaczenia)
KSIĄŻKA Tłumaczenie Sioned Davies „The Mabinogion” 2008. (Zobacz tłumaczenia)
WIDEO Cybi. (1996) Mabinogion. Częściowo za darmo na YouTubie, pełniejsza wersja opowiadania na DVD autorstwa śmiejącego się mnicha Cybi. Dolinny Potok.
NAGRYWANIE Jones, Colin. 2008. „ Mabinogion, cztery gałęzie . ” Nagrania tekstu Gościa z podkładem muzycznym. Pierwszy odcinek jest darmowy na stronie.
Ifor Williams, „Pedeir Keinc y Mabinogi, Allan o Lyfr Gwyn Rhydderch” 1930, 1951. W języku walijskim. Zeskanowane w Internecie .
Opowieści z Mabinogionu, przeł. Gwyn Thomas. Zilustrowane przez Margaret Jones. 2006.

Kluczowe zasoby do nauki

Morgain, Shan. (2013) Bibliografia Mabinogiego . Obszerna bibliografia z adnotacjami, którą można przeszukiwać według tagów; potrafi cytować. Zawiera wiele materiałów na temat szerszego Mabinogionu oraz pewien kontekst tła, np. historię, język.
Parker, Will. (2002) „ Esej bibliograficzny . Cztery gałęzie Mabinogi, średniowieczny tekst celtycki; Stypendium z języka angielskiego 1795-1997.” Mabinogi.net. Przegląd stypendiów Mabinogiego od XIX do końca XX wieku.
Parker, Will. (2003) Tłumaczenie czterech oddziałów z adnotacjami . Mabinogi.net. Tłumaczenia wykonane dla jego książki (Parker, Will. (2005) The Four Branches of the Mabinogi . Dublin: Bardic Press. Artykuły Parkera można znaleźć na stronie www.mabinogi.net.

źródła walijskie

Aby zapoznać się z tekstem walijskim w pisowni średniowalijskiej, zobacz Williams, Ifor. (1930, 1951). Pedeir Keinc i Mabinogi . Allana lub Lyfr Gwyn Rhydderch. FILIŻANKA. Klasyczny tekst dla współczesnych studentów i osób mówiących po walijsku, oparty na wszystkich zachowanych manuskryptach. Było to pierwsze współczesne użycie tytułu Pedair Keinc y Mabinogi .

Tekst walijski w zmodernizowanej pisowni patrz JM Edwards, Mabinogion (o Lyfr Coch Hergest) : Pwyll, Pendefig Dyfed, Branwen Ferch Llyr, Manawyddan fab Llyr, Math fab Mathonwy (Wrecsam: Hughes A'i Fab, 1921)

Cztery gałęzie są redagowane indywidualnie w języku średniowalijskim z angielskim glosariuszem i uwagami w następujący sposób:

Pierwszy oddział: RL Thomson, Pwyll Pendeuic Dyuet . Dublin: Dublin Institute for Advanced Studies , 1957.
Drugi Oddział: DS Thomson, Branwen Uerch Lyr . Dublin: Dublin Institute for Advanced Studies, 1976.
Oddział trzeci: Patrick K. Ford, Manawydan uab Llyr . Belmont, Massachusetts: Ford i Bailie, 2000.
Oddział czwarty: Patrick K. Ford, matematyka uab Mathonwy . Belmont, Massachusetts: Ford i Bailie, 1999.
Aby zapoznać się z tekstem środkowowalijskim, ściśle skopiowanym ze średniowiecznych rękopisów (wydań dyplomatycznych), zob. Rhys, John; i Evans, John Gwenogvryn. 1907,1973, 2010. Biała Księga Mabinogion: walijskie opowieści i romanse odtworzone z rękopisów Peniarth. Seria tekstów walijskich 7. Pwllheli. Również transkrypcja Evansa z Llyfr Coch 1887.

Trzy średniowieczne rękopisy , które przetrwały do czasów współczesnych, zostały spisane w XIII i XIV wieku, później niż okres kompilacji dzieła w XI wieku. Tekst we wszystkich trzech nie różni się zbytnio, ale uważa się, że nie są one wzajemnymi kopiami, ale utraconymi wcześniejszymi oryginałami. Najstarszy to tylko fragment; Peniarth 6 , ok. 1225; zawierające części drugiej i trzeciej gałęzi. Pozostali dwaj noszą nazwy według koloru ich okładek: LLyfr Gwyn („Biała Księga”) i Llyfr Coch („Czerwona Księga”).

Najstarszą kompletną wersją jest „ Biała Księga Rhydderch ” ( Llyfr Gwyn Rhydderch ), jeden z Rękopisów Peniarth . Zostało to zapisane c. 1350 przez pięciu różnych pisarzy, prawdopodobnie na zlecenie Ieuan ab Rhydderch ab Ieuan Llwyd niedaleko Ceredigion . Następnie został skopiowany i zbadany przez różnych walijskich uczonych. Około 1658 roku został nabyty przez antykwariusza Roberta Vaughana i przechowywany w jego słynnej bibliotece Hengwrt niedaleko Dolgellau , Gwynedd . W 1859 roku został przekazany bibliotece Peniarth przez Williama Watkina Edwarda Wynne'a . Wreszcie John Williams przekazał go Bibliotece Narodowej Walii w 1904 roku, gdzie można go oglądać dzisiaj w dwóch tomach.

Drugą kompletną wersją, która się zachowała, jest „ Czerwona Księga Hergesta ” ( Llyfr Coch Hergest ). Pisanie było c. 1382-1410, w czasie niepokojów, których kulminacją było powstanie Owaina Glyndŵra . Skryba został zidentyfikowany jako Hywel Fychan fab Hywel Goch z Buellt , który pracował dla Hopcyn ap Tomas ab Einion (fl. 1337–1408) niedaleko Swansea . Biblioteka Hopcyn kilkakrotnie przechodziła z rąk do rąk z powodu wojny i polityki, a jej właścicielami byli między innymi Vaughans of Hergest. stwardnienie rozsiane wędrował dalej, czasem z lekkim powątpiewaniem przez „pożyczanie”. Edward Lhuyd jest jednym z wielu, którzy skopiowali go do nauki. W 1701 roku został przekazany do Jesus College Oxford, gdzie pozostaje do dziś. Tutaj został skopiowany przez młodego Ioana Tegida, kiedy student Uniwersytetu Oksfordzkiego ok. 1815-17 dla Karola Bosanqueta . Później Tegid, jako starszy bard i uczony, pomagał Lady Charlotte Guest w jej dwujęzycznej serii publikacji, The Mabinogion , która przeniosła opowieści do współczesnego świata. Jej tom zawierający Mabinogi został opublikowany w 1845 roku, a jej prace cieszą się popularnością do dziś.

Welsh Icons United, wystawa z 2014 r. W Bibliotece Narodowej Walii, była gościem Llyfr Coch, Czerwonej Księgi, jako część jej wystawy; przynosząc w ten sposób dwa główne Mabinogi MSS. po raz pierwszy pod jednym dachem. (12 października – 15 marca 2014)

Tłumaczenia na język angielski

Pughe, William Owen. 1795. „ Mabinogion, czyli rozrywki dla nieletnich, będące starożytnymi walijskimi romansami ”. Rejestr kambru, 177–87. Pierwsza publikacja i angielski przeł. pierwszego piętra Oddziału Pierwszego. Także: Pughe, William Owen. 1829. „ Mabinogi: albo romans Math Ab Mathonwy ”. The Cambrian Quarterly Magazine i Celtic Repository 1: 170–79. angielski przeł. Oddziału Pierwszego.
Gość, Charlotte; alias Charlotte Schreiber, przeł. i redaktor. Mabinogion . (1845 część serii, dwujęzyczna; 1849 część 3 tomów dwujęzyczna; 1877 jeden tom tylko w języku angielskim). Llandovery, Walia; i Londyn; jednocześnie. Trans gościa. nadal wprowadza wielu do dzisiejszych historii w jej charakterystycznie płynnym stylu.
Ellis, Thomas Peter i Lloyd, John; trans. (1929) Mabinogion: nowe tłumaczenie autorstwa TP Ellisa i Johna Lloyda . Oksford: Clarendon Press. Dokładne i przydatne wydanie dla studentów.
Jones, Gwyn i Thomas Jones; trans. (1949) Mabinogion. Biblioteka Everymana, 1949; poprawione 1974, 1989, 1993. Pierwsze duże wydanie, które zastąpiło Gościa.
- Wydanie z 2001 r. (Przedmowa Johna Updike'a), ISBN 0-375-41175-5 .
Gantz, Jeffrey; trans. (1976) Mabinogion. Londyn i Nowy Jork: Penguin Books. ISBN 0-14-044322-3 . Popularne wydanie od wielu lat, wciąż bardzo czytelne wydanie kieszonkowe.
Ford, Patrick K.; trans. (1977) Mabinogi i inne średniowieczne opowieści walijskie . Berkeley: University of California Press. ISBN 0-520-03414-7 . Koncentruje się na rodzimych opowieściach o Mabinogion, w tym o Mabinogi.
Parker, Will. 2003. „ Mabinogi Translations ”. Bardzo przydatne bezpłatne źródło informacji online umożliwiające natychmiastowy dostęp i szybkie sprawdzenie.
Bollard, John K. trans i Griffiths, Anthony; fotog. (2006) Mabinogi: legenda i krajobraz Walii . Gomer Press, Llandysul. ISBN 1-84323-348-7 . Doskonałe wprowadzenie, jasne, pięknie zaprojektowane, ze zdjęciami dzisiejszych miejsc Mabinogi.
Davies, Sioned. (2007) Mabinogion . Oksford: Oxford University Press. ISBN 0-19-283242-5 . Nowoczesne wydanie w praktycznym formacie, poparte solidnym stypendium.
JRR Tolkien rozpoczął pracę nad tłumaczeniem Pwyll Prince of Dyfed . Jego tłumaczenie znajduje się w Bibliotece Bodlejańskiej .

Nowoczesne interpretacje

Walton, Evangeline . „Tetralogia Mabinogionu”. Powtórzenie prozy. " Wyspa Potężnych " 1970, pierwsze wyd. jako „Dziewica i świnia” 1936; „ Dzieci Llyra ” 1971; " Pieśń Rhiannon " 1972; „ Książę Annwn ” 1974. Jako tetralogia New York: Ballantine Books. ISBN 978-1-58567-504-3 .
Cybi. (1996) Mabinogion. Częściowo za darmo na YouTube i pełniejsza wersja opowiadania na DVD autorstwa śmiejącego się mnicha Cybi. Dolinny Potok. Śliczny wstęp.
Hayes, Derek W. (2007). Zaświaty . S4C / BBC Walia. Animacja i wideo z czołowymi muzykami i aktorami, przy użyciu najnowocześniejszej technologii CGI. swego czasu dzieło imponujące. Zobacz grafikę na stronie.
Studio Arberth. (2008) Rhiannon: Klątwa czterech gałęzi (PC DVD). Niezbyt blisko oparty, bardziej luźno inspirowany.
Eames, Manon. (2008) Wspaniałe mity Mabinogi . Występ sceniczny pełnego Mabinogi w Aberystwyth. Wystawiony w nieco skróconej wersji przez Jill Williams w Pontardawe Arts Centre, 2009. Każdy był wykonywany przez teatr młodzieżowy.
Jones, Colin. 2008. Mabinogion, cztery gałęzie . Nagrania tekstu Gościa z nastrojową muzyką w tle. Pierwszy odcinek jest darmowy na stronie.
W 2009 roku Seren Books zaczęło publikować radykalnie nową interpretację opowieści, jako serię, osadzając je w czasach współczesnych iw różnych krajach. Seria zakończona 2014. Zobacz tutaj .