Gardez Ganeśa
| Gardez | |
|---|---|
| |
| Materiał | Marmur |
| Rozmiar | 24 cale wysokości x 14 cali szerokości |
| Utworzony | połowa VIII wieku n.e |
| Odkryty |
Współrzędne : Gardeza |
| Aktualna lokalizacja | Świątynia Dargha Pir Rattan Nath w Kabulu |
Gardez Ganesha to posąg hinduskiego boga Ganesha , odkryty w Gardez , niedaleko Kabulu w Afganistanie . Jest uważany za „typowy produkt szkoły indo-afgańskiej”. Poświęcił go król o imieniu Khingal .
Doczesność
DC Sircar datuje posąg na VI-VII wiek n.e., a dokładniej na VII wiek n.e. na podstawie paleografii napisu na jego podstawie. Niektórzy autorzy przypisywali posąg okresowi przejściowemu między sztuką Kushan a sztuką Gupta , do V lub nawet IV wieku n.e. Posąg Ganesha z Gardez jest obecnie przypisywany okresowi tureckich szahisów w VII-VIII wieku n.e., a nie ich następcom hinduskim szahisom (IX-X wiek), jak wcześniej sugerowano. Dane są zasadniczo oparte na analizie stylistycznej, ponieważ wykazują duże podobieństwa ikonograficzne i stylistyczne z dziełami buddyjskiego klasztoru Fondukistan , który również jest datowany na ten sam okres.
Posąg Ganesha jest również uważany za współczesny słynnemu bramińskiemu posągowi Suryi w tunice i butach odkrytego w Khair Khaneh niedaleko Kabulu, również przypisywanego tureckim szahisom w VII-VIII wieku n.e. Archeologicznie, budowa Khair Khaneh jest obecnie datowana na lata 608-630 n.e., na początek okresu tureckiego szahisa. Wydaje się, że braminizm do pewnego stopnia rozkwitł pod panowaniem tureckich szahisów, którzy byli przede wszystkim zwolennikami buddyzmu, a różne dzieła sztuki przypisano również ich okresowi 7-8 wieku n.e.
Po odkryciu w Gardez posąg został przeniesiony do hinduskiej świątyni Dargah Pir Rattan Nath w Kabulu, w pobliżu Kina Pamir.
Napis
Napis pojawia się na podstawie posągu. Jest napisany pismem Siddhamatrika , będącym rozwinięciem pisma Brahmi lub pismem proto-Szarada : Analiza pisma sugeruje datę z VI lub VIII wieku n.e.
1. sarṃvatsare aṣṭatame saṃ 8 jyeṣṭha-māsa-śukla-pakṣa-tithau ttrayodaśyāṃ śu di 10-3 rikṣe viśākhe śubhe siṃhe [citra-] 2. [-ke] mahat pratiṣṭhāpitam ida ṃ maha-vināyaka paramabhaṭṭeraka mahārājādhirāja-śri-ṣāhi-khiṃgālauḍyāna- sahi-padaih.Trzynastego dnia jasnej połowy miesiąca jestha, [księżycową] rezydencją zwaną Visakha, w pomyślnym czasie, kiedy znak zodiaku Lew był jasny na horyzoncie (lagna), w ósmym roku, ten wielki [obraz ] Mahavinayaki został konsekrowany przez najwyższego pana, wielkiego króla, króla królów, Sri Shahi Khiṃgāla, króla Odyany.
- Inskrypcja Ganesh Ganesha (Tłumaczenie: Hideaki Nakatani).
Tożsamość tego Khingala jest niepewna. Słynny Khingila znany jest z dynastii Alchon Hunów , a na jednej z jego monet widnieje legenda „ Deva Shahi Khingila ” ( „Bóg-Król Khingila”), ale jest on datowany dość wcześniej, na V wiek n.e.
VIII-wieczny turecki władca Shahi Khingala
Biorąc pod uwagę stylistycznie prawdopodobną datę Ganesha z połowy VIII wieku, Śrī Ṣāhi Khiṃgāla z inskrypcji mógł być identyczny z tureckim władcą Kabulu Shahi, znanym w źródłach arabskich jako Khinkhil lub Khingala , który według Al-Yakubhi dał poddanie się Al-Mahdiemu w latach 775–785. Khinkhil Arabów może być również tożsamy z Turkiem Shahi Bo Fuzhunem (勃匐準) ze źródeł chińskich, które wspominają, że był on synem Fromo Kesaro i wstąpił na tron właśnie w 745 roku n.e.
