Pod Koziorożcem

Pod Koziorożcem
Under Capricorn poster.jpg
Australijski plakat teatralny
W reżyserii Alfreda Hitchcocka
Scenariusz
Hume Cronyn (adaptacja) James Bridie (scenariusz)
Oparte na


Pod Koziorożcem Helen Simpson Pod Koziorożcem John Colton i Margaret Linden
Wyprodukowane przez
Alfreda Hitchcocka Sidneya Bernsteina
W roli głównej


Michael Wilding Ingrid Bergman Joseph Cotten Margaret Leighton
opowiadany przez Edmonda O'Briena
Kinematografia Jacka Cardiffa
Edytowany przez Berta Batesa
Muzyka stworzona przez
Richarda Addinsella Louisa Levy'ego
Firma produkcyjna
Dystrybuowane przez Warner Bros.
Data wydania
 8 września 1949 r
Czas działania
 117 minut
Kraj Zjednoczone Królestwo
Język język angielski
Budżet 3 miliony dolarów lub 2 500 000 dolarów
kasa 1,5 miliona dolarów lub 2 668 000 dolarów

Under Capricorn to brytyjski thriller historyczny z 1949 roku, wyreżyserowany przez Alfreda Hitchcocka, opowiadający o parze z Australii , która zaczynała jako dama i chłopiec stajenny w Irlandii, a teraz łączy ich okropna tajemnica. Film oparty jest na sztuce Johna Coltona i Margaret Linden, która z kolei oparta jest na powieści Pod Koziorożcem (1937) Helen Simpson . Scenariusz napisał James Bridie na podstawie adaptacji Hume'a Cronyna . Był to drugi film Hitchcocka w Technicolorze i podobnie jak jego poprzedni kolorowy film Rope (1948), zawiera 9- i 10-minutowe ujęcia.

Akcja filmu rozgrywa się w kolonialnym Sydney w Nowej Południowej Walii w Australii na początku XIX wieku. Pod Koziorożcem to jeden z kilku filmów Hitchcocka, które nie są typowymi thrillerami : zamiast tego jest to tajemnica z trójkątem miłosnym . Chociaż film nie jest do końca tajemnicą morderstwa, zawiera wcześniejsze zabójstwo, scenariusz „niewłaściwego człowieka”, złowrogą gospodynię, konflikt klasowy i bardzo wysoki poziom napięcia emocjonalnego, zarówno na powierzchni, jak i pod spodem.

Tytuł Pod Koziorożcem odnosi się do Zwrotnika Koziorożca , który przecina Australię na pół. Koziorożec to konstelacja; Koziorożec to znak astrologiczny związany z kozą.

Działka

W 1831 roku Sydney jest miastem przygranicznym, pełnym byłych skazańców z Wysp Brytyjskich. Nowy gubernator , Sir Richard , przybywa ze swoim uroczym i wesołym, ale gnuśnym kuzynem, czcigodnym Charlesem Adare.

Charles, który ma nadzieję dorobić się fortuny, zaprzyjaźnia się z gburowatym Samsonem Fluskym, dobrze prosperującym biznesmenem, który wcześniej był przewożonym skazańcem , najwyraźniej mordercą. Sam mówi, że ponieważ kupił ustawową granicę ziemi, chce, aby Karol kupił ziemię, a następnie sprzedał mu ją z zyskiem, aby Sam mógł zgromadzić więcej terytoriów granicznych. Chociaż gubernator nakazuje mu nie iść, Charles zostaje zaproszony na obiad do domu Sama.

Charles odkrywa, że ​​zna już żonę Sama, Lady Henriettę, arystokratkę, która była dobrą przyjaciółką siostry Karola, kiedy wszyscy byli dziećmi w Irlandii . Lady Henrietta jest teraz alkoholiczką, która jest społecznie odrzucana.

Sam zaprasza Charlesa do swojego domu, mając nadzieję, że to rozweseli jego żonę, która jest na skraju szaleństwa. Gospodyni, Milly, całkowicie przejęła prowadzenie domu i to ona potajemnie zaopatruje Lady Henriettę w alkohol, mając nadzieję, że ją zniszczy i zdobędzie sympatię Sama.

Stopniowo Charles przywraca Henrietcie pewność siebie. Stają się sobie coraz bliżsi, aż w końcu dzielą namiętny pocałunek. Ale Henrietta wyjaśnia, że ​​ona i Sam są ze sobą najbardziej związani: kiedy była młoda, Sam był przystojnym stajennym. Ogarnięci pożądaniem uciekli i pobrali się w Gretna Green .

Brat Henrietty, wściekły, że arystokratka Henrietta połączyła się z pokornym służącym, stawił im czoła. Jej brat strzelił do nich i chybił; następnie śmiertelnie postrzeliła swojego brata. Sam złożył fałszywe zeznania , aby ją uratować i został wysłany do kolonii karnej w Australii. Poszła za nim i czekała siedem lat w skrajnej nędzy na jego uwolnienie.

Po wysłuchaniu mocno przesadzonych opowieści Milly o tym, co Charles zrobił w sypialni Lady Henrietty, Sam wpada w furię i każe Charlesowi odejść. Zabierając w ciemności ulubioną klacz Sama , Charles upada, a koń łamie sobie nogę. Sam musi ją zastrzelić, aw późniejszej walce o broń poważnie rani Charlesa. Sam będzie teraz ponownie ścigany za usiłowanie zabójstwa. W szpitalu Henrietta wyznaje gubernatorowi, że Sam został niesłusznie oskarżony o pierwszą zbrodnię morderstwa; to ona zastrzeliła swojego brata. Zgodnie z prawem powinna zostać deportowana z powrotem do Irlandii, aby stanąć przed sądem.

Milly, wciąż popijając Henriettę, używa naprawdę skurczonej głowy do udawania halucynacji. Milly następnie próbuje zabić Henriettę przedawkowaniem środków uspokajających. Zostaje złapana na gorącym uczynku i skazana na hańbę.

Gubernator, Sir Richard, aresztował Sama i oskarżył go o usiłowanie zabójstwa Charlesa. Sir Richard ignoruje twierdzenie Henrietty, że Sam jest niewinny obu przestępstw. Jednak Charles postanawia nagiąć prawdę; mówi, na słowo dżentelmena, że ​​​​nie było konfrontacji ani walki o broń. To wszystko był wypadek.

W końcu widzimy, jak Sam i Henrietta razem uśmiechają się do doku. Charles wraca do Irlandii i żegnają go czule.

Rzucać

Produkcja

Film został wyprodukowany wspólnie przez Hitchcocka i Sidneya Bernsteina dla ich krótkotrwałej firmy producenckiej Transatlantic Pictures i wydany przez Warner Bros.

Film był drugim filmem Hitchcocka w Technicolorze i wykorzystuje dziesięciominutowe ujęcia podobne do tych z poprzedniego filmu Hitchcocka Rope (1948).

Długie ujęcie

W książce Styl i znaczenie: studia nad szczegółową analizą filmu Ed Gallafent mówi:

Użycie długiego ujęcia w Pod Koziorożcem odnosi się do trzech elementów znaczenia filmu.

  1. Idee przestrzeni dostępnej i niedostępnej wyrażone w domu gotyckim.
  2. Forma, w jakiej postacie zamieszkują swoją przeszłość
  3. Rozbieżność lub zbieżność linii oczu – spojrzenie, które nie może lub musi spotkać się ze spojrzeniem innej osoby.

Wszystkie te trzy elementy można powiązać z koncepcjami winy i wstydu. W 1 i 2 pytanie brzmi, jak coś jest odczuwane jako obecne. W 3 istnieje różnica między reprezentacją a dzieleniem się, przeszłością jako retrospekcją i przeszłością jako narracją mówioną, gdzie częścią tego, co jest artykułowane, jest właśnie niedostępność przeszłości, jej doświadczenie zamknięte w mówiącym. Jeśli chodzi o 3, unikane spojrzenie określa fizyczną oznakę wstydu.

Gallafent, profesor filmu na Uniwersytecie w Warwick , wyjaśnia również następujące aspekty filmu Pod Koziorożcem :

rezydencji Flusky'ego - Minyago Yugilla - oznacza „Dlaczego płaczesz?”

Św. Maria Magdalena (patronka pokutujących grzeszników) w ikonografii religijnej: bose stopy, czaszka, cep, zwierciadło, w którym nie zawsze odbija się twarz patrzącego, klejnoty rzucone na podłogę. Wszystkie te obrazy są w filmie. Źródłami obrazów, które mógł mieć na myśli Hitchcock, są obrazy św. Marii Magdaleny ze świecą (1630–1635) i św. Marii Magdaleny z lustrem (1635–1645), oba autorstwa Georgesa de La Tour .

Uwaga: według jednego źródła „Minyago Yugilla” nie jest napisany w prawdziwym języku. Jednak według innych źródeł jest to kamilaroi (Gamilaraay) , obecnie umierający język australijskich Aborygenów . Zobacz także to podobne tłumaczenie wyrażenia „Minyilgo yugila”. Ponadto należy zauważyć, że „Niewiasto, dlaczego płaczesz?” można znaleźć w Piśmie Świętym w Ewangelii św. Jana, 20:15 .

Kredyty produkcyjne

Kredyty produkcyjne w filmie były następujące:

Tło

  • Kamea Alfreda Hitchcocka : charakterystyczne wydarzenie w trzech czwartych filmów Hitchcocka. Na początku filmu można go zobaczyć na rynku miejskim podczas parady, ubranego w niebieski płaszcz i brązowy kapelusz. Jest także jednym z trzech mężczyzn na schodach Domu Rządowego 10 minut później.
  • W Truffaut / Hitchcock , Hitchcock powiedział François Truffautowi , że Under Capricorn było taką porażką, że Bankers Trust Company , która sfinansowała film, przejęła film, który następnie był niedostępny do pierwszego pokazu telewizyjnego w amerykańskiej sieci w 1968 roku. W wywiadzie dla Truffaut, Hitchcock wspomniał także o recenzencie New York Timesa , który napisał, że widz musiał czekać prawie 100 minut na pierwszy trzymający w napięciu moment.
  • Dramaturg James Bridie , który napisał scenariusz do filmu Pod Koziorożcem , słynie ze swoich sztuk biblijnych, takich jak Jonasz i wieloryb .
  • Postać Cecila Parkera, Sir Richard, może być reprezentacją generała Sir Richarda Bourke , który był gubernatorem Nowej Południowej Walii od 1831 do 1837 roku.

Przyjęcie

kasa

Według zapisów Warners, film zarobił 1,21 miliona dolarów w kraju i 1,46 miliona dolarów na terytoriach zagranicznych.

Uważa się, że widzowie wyobrażali sobie, że Under Capricorn będzie thrillerem, co tak nie było - fabuła była domowym trójkątem miłosnym z kilkoma elementami thrillera - i to ostatecznie doprowadziło do jego niepowodzenia kasowego. Jednak publiczny odbiór filmu mógł zostać uszkodzony przez ujawnienie w 1949 roku cudzołożnego związku żonatego Bergmana z żonatym włoskim reżyserem Roberto Rossellinim i późniejszej ciąży .

krytyczna odpowiedź

Film nie został dobrze przyjęty przez krytyków. Bosley Crowther z The New York Times napisał, że „wydaje się, że ani panna Bergman, ani pan Hitchcock nie zaplątali się tutaj w rzeczy lepsze niż okropna treść i powierzchowne żądania”. Variety nazwało to „zbyt długim i gadatliwym, z niewielką ilością sztuczek z thrillerów Hitchcocka, które mogłyby poprawić ogólny odbiór”, podczas gdy John McCarten z The New Yorker napisał, że „to zdjęcie jednocześnie obraża Australijczyków, Irlandczyków i przeciętną inteligencję”. Richard L. Coe z The Washington Post napisał: „Występy w trójkącie są wspaniałe, ale kwestie i sytuacje, z którymi muszą się zmierzyć trzej dyrektorzy, są rzeczywiście banalne… Scenariusz Jame's Bridie, z powieści Helen Simpson w adaptacji Hume Cronyn, nie ma się czym chwalić, czasami jest rzeczywiście nieumyślnie przezabawny”. Miesięczny Biuletyn Filmowy był również negatywny, pisząc: „Opowieści nie ożywiają żadne cechy w dialogu, który jest surowy i często sztywny, ani w kierunku, który z pewnością reprezentuje nadir obecnego okresu Hitchcocka. To niezwykłe, że ten reżyser, odpowiedzialny za niektóre z najwspanialszych brytyjskich filmów lat trzydziestych – żywe, szybkie i pełne incydentów – powinny powrócić do tego kraju z Hollywood ze względu na ociężałą powieść, która nawet bardziej niż Rope pokazuje zaabsorbowanie skomplikowanymi ruchami kamery bez dramatyzmu jakąkolwiek wartość."

Harrison's Reports wydrukowało w większości pozytywną recenzję, chwaląc Bergmana za „kolejny uderzający występ” i dodając: „Historia nie jest pozbawiona słabych punktów, szczególnie w tym, że większość materiału filmowego poświęcona jest bardziej rozmowie niż ruchowi, ale umiejętności reżyserskie Alfreda Hitchcocka udaje mu się przezwyciężyć większość braków scenariusza, budując sytuacje, które ekscytują i utrzymują widza w napięciu”. Edwin Schallert z Los Angeles Times był również pozytywny, nazywając go „filmem wielkiej klasy. Pod pewnymi względami może nie dorównać największemu filmowi Hitchcocka, ponieważ brakuje mu żywotnego napięcia i intensywnego zainteresowania. Jednak jego walory są na tyle godne uwagi, że zdecydowanie można go polecić wszystkim widzom filmowym ”.

W rozmowie Petera Bogdanovicha z Alfredem Hitchcockiem Bogdanovich wspomina, że ​​​​francuscy krytycy piszący dla Cahiers du cinéma w latach pięćdziesiątych uważali Pod Koziorożcem za jeden z najlepszych filmów Hitchcocka.

Dwudniowe sympozjum we wrześniu 2019 r. W Londynie ponownie zwróciło uwagę na film. [ potrzebne źródło ]

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Under_Capricorn&oldid=1143883703 ”