Ainsi soit je... (piosenka)

Ainsi soit je...(single).JPG
„Ainsi soit je…”
Singiel autorstwa Mylène Farmer
z albumu Ainsi soit je…
Strona B
  • Remiksy
  • „Et Tournoie” (na żywo) (wydanie z 1997 r.)
Wydany 4 kwietnia 1988
Nagrany 1988
Gatunek muzyczny Synthpop , barokowy pop
Długość

4:30 żywo 4:39 (wersja pojedyncza) 6:22 (wersja albumowa) ( wersja pojedyncza na )
Etykieta Polidor
autor tekstów
Słowa: Mylène Farmer Muzyka: Laurent Boutonnat
Producent (producenci) Laurenta Boutonnata
Chronologia singli Mylène Farmer

„ Sans contrefaçon ” (1987)
" Ainsi soit je... " (1988)
" Pourvu qu'elles soient douces " (1988)

„ La Poupée qui fakt non ” (1997)

„Ainsi soit je… (na żywo)” (1997)

" L'Âme-stram-gram " (1999)
alternatywnym coverem
Ainsi soit je... (live).JPG
wersji na żywo, wydany w 1997 roku, dziewięć lat po pierwotnym wydaniu

„ Ainsi soit je ... ” (po angielsku: „So Be I…”) to piosenka z 1988 roku nagrana przez francuską artystkę Mylène Farmer . Piosenka została wydana jako singiel dwukrotnie: jako drugi singiel z jej drugiego albumu studyjnego Ainsi soit je… 4 kwietnia 1988 r. Oraz jako drugi singiel w wersji na żywo z jej drugiego albumu koncertowego Live à Bercy 20 sierpnia 1997 r. Obie wersje odniosły względny sukces na listach przebojów, dwukrotnie nie trafiając do pierwszej dziesiątki we Francji.

Tło i pisanie

Po ogromnym sukcesie „ Sans contrefaçon ”, Boutonnat i Farmer postanowili wydać jako nowy singiel utwór tytułowy „Ainsi soit je…”, zaledwie miesiąc przed wydaniem albumu. Była to pierwsza ballada piosenkarza. Okładka singla, którą stworzyła przyjaciółka Farmera, Elsa Trillat, jest prawie identyczna z okładką albumu, ale bez marionetki, która pojawiła się w teledysku „Sans contrefaçon”. Singiel ukazał się w tradycyjnych formatach (winyle), ale także w formacie CD maxi i po raz pierwszy w wersji CD video. Singiel został również wydany w Japonii , ale około dwa lata po krajach frankofońskich.

Tekst i muzyka

Jeśli chodzi o wszystkie jej piosenki od czasu „ Tristany ”, tekst napisał Farmer. Jednak pierwsze słowa kupletów „bulle de chagrin, boule d'incertitude” zostały napisane w latach 70. przez Marie, zmarłą niedawno i nieznaną ogółowi piosenkarkę. W ten sposób Farmer złożył jej hołd. Według menadżera Bertranda Le Page'a, piosenka została również zainspirowana piosenką zatytułowaną „Avant que le monde explose, je veux mourir”, która przeszła niezauważona i która zawierała w refrenie słowa „Ainsi soit-il, ainsi soit-elle” .

Tytuł piosenki nawiązuje do formuły kończącej chrześcijańskie modlitwy („ Amen ”, czyli „Ainsi soit-il” lub „Niech tak będzie” po angielsku ), ale tutaj jest napisane „Ainsi soit je…”, zamiast „Ainsi sois-je”, pokazując, że „Je” (lub „I” w języku angielskim) jest uosobieniem. Francuski dziennikarz Benoît Cachin stwierdził, że w tej piosence Farmer „ujawnia swoją samotność, ból życia i wielką jasność” oraz porusza temat egzystencjalizmu, który był również obecny w „ À quoi je sers… ”. Sugeruje to, że „jedyną religią piosenkarza jest rozpacz, smutek i wielka jasność co do przyszłości”. Rozmawia z kimś, aby ostrzec go przed własną samotnością. Zastosowano to samo pole semantyczne , co w „ Żalach ”: zimno, zima, czas. Według autora Erwana Chuberre, nuty są wysokie, nadając piosence „dręczącą nostalgię”, a muzyka przypomina nokturn Fryderyka Chopina . Podobnie jak w „ Rêver ” i „ Redonne-moi ”, niektóre teksty są śpiewane wysokimi tonami, aby wyrazić smutek.

Teledysk

Ten film o godzinie 5:23 wyreżyserował Laurent Boutonnat , który jest także autorem scenariusza. Ta produkcja Requiem Publishing była kręcona przez dwa dni w studiach Stains we Francji i kosztowała tylko około 30 000 euro , ponieważ część pieniędzy została zaoszczędzona na następny film, „ Pourvu qu'elles soient douces ”. Jest to hołd dla filmu animowanego Walta Disneya Bambi . Teledysk był wówczas ulubionym teledyskiem piosenkarki i był jej jedynym w tonacji sepii . Został wyemitowany po raz pierwszy w programie telewizyjnym Top 50 na Canal + kilka tygodni po wydaniu singla. Scena utonięcia, kręcona w tym samym stawie iz niemal tą samą ekipą, co przy „ Plus grandir ”, była bardzo trudna do sfilmowania, ponieważ piosenkarka bała się wtedy wody. Farmer powiedział w wywiadzie, że trzeźwość klipu dobrze pasuje do tej piosenki.

Wideo jest wyjątkowe wśród filmów Farmera z tamtych czasów, ponieważ nie ma określonej fabuły: na początku filmu śnieg pada na czarnym tle. Sowa pojawia się na drzewie, podczas gdy księżyc w pełni oświetla scenę . Farmer jeździ na huśtawce, podczas gdy jeleń obserwuje. Kropla wody wpada do kałuży odbijającej księżyc. Następnie ubrana w długi czarny płaszcz piosenkarka spaceruje po śniegu. Leżąc na podłodze obok jelenia, wstaje i patrzy na zwierzę. Kiedy refren , Farmer, nagi iw widoku z profilu, cofa się kilka razy. Potem znowu schodzi obok jelenia i wstaje z twarzą ubrudzoną błotem . Znajduje się wtedy w wodzie, w której wykonuje makabryczny taniec (taniec ten był również wykonywany w „ Pardonne-moi ”) i ostatecznie tonie. Pod koniec filmu sowa leci i znowu zaczyna padać śnieg.

Teledysk do „Ainsi soit-je…” został uznany za hołd dla filmu animowanego Bambi .

Wideo może przywoływać cykl życia. Według dziennikarki Caroline Bee „melancholijny ton podkreślają zimne kolory”. Sowa może odnosić się do podwójnego znaczenia: pierwsze to idea mądrości i przewodnia obecność w czerni ([tj.] melancholia idei śpiewanych przez artystę), ale [drugie to idea] zwierzęcia, które otwiera oczy na surowość życia i tymczasową naturę rzeczy”. Magazyn Top 50 pozytywnie ocenił wideo, mówiąc, że „jest zarówno proste, jak i technicznie nienaganne. Światła, ruchy kamery filmowej, kadrowanie, wszystko działa na rzecz ustawienia na ekranie atmosfery smutku i melancholii wyrażonej piosenką”.

Teledysk do singla z 1997 roku składał się z obrazów z trasy koncertowej z 1996 roku.

Krytyczny odbiór

Według Compact , „Ainsi soit je…” jest słodką balladą , ale może męczyć słuchacza, ponieważ jest zbyt powtarzalna. Stwierdzono jednak, że piosenka jest naprawdę „hitem” dzięki teledyskowi, który składa się z „wysublimowanych obrazów” i jest wykonany z „ekstremalną delikatnością”. Stwierdzono również, że piosenka znalazła swoje muzyczne wpływy z France Gall , Jane Birkin i Françoise Hardy i uznała ją za „sukces”.

We Francji singiel w oryginalnej wersji notowany był na liście przebojów SNEP przez czternaście tygodni, od 30 kwietnia do 30 lipca 1988. Ponieważ w pierwszych tygodniach nie było teledysku, program telewizyjny Top 50 , który prezentował listę singli w każdą sobotę , wyemitował występ Farmera w Sacrée Soirée , aby zilustrować piosenkę. Singiel zadebiutował na 31. miejscu i osiągnął szczyt na dwunastym miejscu w szóstym tygodniu. Na europejskiej liście Hot 100 Singles zaczął od 87 miejsca 14 maja 1988 r., Pięć tygodni później osiągnął 43 miejsce i spadł z listy przebojów po 12 tygodniach obecności.

Wersja na żywo wydana w 1997 roku nie odniosła takiego samego sukcesu i pozostała na niskich pozycjach: we Francji osiągnęła szczyt na 27 miejscu w drugim tygodniu 30 sierpnia i zajmowała miejsce tylko przez pięć tygodni; w Belgii piosenka zajęła 22 miejsce, najwyższą pozycję, 6 września i spadła na następne trzy tygodnie. Singiel był rzadko emitowany w radiach, ponieważ woleli nadawać na żywo wersje bardziej rytmicznych piosenek, w tym „ Désenchantée ” w NRJ i „ Que mon cœur lâche ” w Europe 2 .

Występy na żywo

W 1988 roku Farmer wykonał tę piosenkę w dziesięciu programach telewizyjnych: Les Uns les autres ( TF1 , 22 kwietnia), Jacky show (TF1, 24 kwietnia), Fête comme chez vous ( Antenne 2 , 5 maja), La Une est à vous ( TF1, 7 maja), Sacrée Soirée (TF1, 18 maja), Top 50 ( Canal+ , 26 czerwca), Mon Zénith à moi (Canal +, 18 czerwca), À la folie pas du tout (TF1, 19 czerwca), Les Dicos d'or sous le soleil du Québec (FR3, 21 sierpnia), Lahaye d'honneur (TF1, 24 sierpnia). W większości swoich występów Farmer nosiła dużą białą suknię ślubną . W spektaklu Sacrée Soirée zaśpiewała „Ainsi soit je…” otoczona wypchanymi zwierzętami i płakała z emocji. W 1997 roku wykonała również piosenkę promującą wersję na żywo w Les Enfants de la lune (TF1, 6 czerwca). Z tej okazji założyła sukienkę z piór - taką samą jak w teledysku " Souviens-toi du jour " - i wykonała piosenkę w niemal akustycznej wersji na żywo z muzyką fortepianu. 24 kwietnia 2010 roku wykonała „Ainsi soit-je…” we francuskim programie telewizyjnym Encore une chanson , nadawanym we France 2 , z Yvanem Cassarem na fortepianie; Jednak gdy zsynchronizowała nagranie piosenki, jej występ został skrytykowany, nawet przez fanów piosenkarki.

Piosenka została wykonana podczas czterech z jej pięciu tras koncertowych. Podczas koncertu Mylène Farmer en (1989) Farmer założył czarną wzorzystą sukienkę i zaczął płakać od drugiego refrenu. Na Live à Bercy (1996) Farmer miał na sobie jasne spodnie i stanik, a towarzyszył mu pianista Yvan Cassar. Podczas serii koncertów w 2006 roku Farmer śpiewała „Ainsi soit je…” tylko przez pierwsze cztery wieczory, ponieważ miała trudności ze śpiewaniem w wysokich tonach, a utwór został zastąpiony przez „L'Autre”, który został ostatecznie wybrany do umieszczenia na płycie CD i DVD z koncertu . Podczas Mylène Farmer en tournée (2009) Farmer nosił niebieską sukienkę i ponownie towarzyszył mu pianista Yvan Cassar.

Wersje okładek

W 2003 roku piosenkę wykonał Michał Kwiatkowski , uczestnik francuskiego show Star Academy 3 , a jego wersja znalazła się na płycie Les Meilleurs Moments du Prime . Francuska piosenkarka Marie Laforêt planowała wykonać cover utworu na swoich koncertach w Bouffes Parisiens w 2005 roku, jako hołd dla Farmera, który wykonał piosenkę Laforêta „Je voudrais tant que tu comprennes” podczas trasy koncertowej w 1989 roku), ale ostatecznie odwołał ten projekt .

Formaty i lista utworów

Oto formaty i listy utworów pojedynczych wydań „Ainsi soit je…” i „Ainsi soit je… (na żywo)”:

Wersja studyjna

7-calowy singiel - Francja
NIE. Tytuł Długość
1. "Ainsi soit je..." 4:30
2. „Ainsi soit je…” (lamenty) 4:45
7" maxi - Francja
NIE. Tytuł Długość
1. „Ainsi soit je…” (maksymalny remiks) 7:10
2. „Ainsi soit je…” (klasyczny bonus beat) 6:22
CD maxi - Francja
NIE. Tytuł Długość
1. „Ainsi soit je…” (maksymalny remiks) 7:10
2. „Ainsi soit je…” (lamenty) 4:45
3. „Ainsi soit je…” (klasyczny bonus beat) 6:22
CD maxi - Wideo - Francja
NIE. Tytuł Długość
1. „Ainsi soit je…” (maksymalny remiks) 7:10
2. „Ainsi soit je…” (lamenty) 4:45
3. „Ainsi soit je…” (klasyczny bonus beat) 6:22
4. „Ainsi soit je…” (wideo) 5:30
7-calowy singiel - Promo - Francja
NIE. Tytuł Długość
1. "Ainsi soit je..." 4:30
2. "Ainsi soit je..." 4:30
CD maxi - Długie pudełko - Japonia
NIE. Tytuł Długość
1. „Ainsi soit je…” (maksymalny remiks) 7:10
2. „Ainsi soit je…” (lamenty) 4:45
Pobieranie cyfrowe
NIE. Tytuł Długość
1. „Ainsi soit je…” ( wersja Ainsi soit je… ) 6:18
2. „Ainsi soit je…” ( wersja Le Mots ) 4:45
3. „Ainsi soit je…” (wersja na żywo z 1989 r.) 7:42
4. „Ainsi soit je…” (wersja na żywo z 1996 r.) 5:00
5. „Ainsi soit je…” (maksymalny remiks) 7:10
6. „Ainsi soit je…” (wersja na żywo z 2009 r.) 4:18

Wersja na żywo

Singiel CD - Francja
NIE. Tytuł Długość
1. „Ainsi soit je…” (wersja na żywo) 4:39
2. „Et tournoie” (wersja na żywo) 4:30
Singiel CD - Promo - Digipack - Francja
NIE. Tytuł Długość
1. „Ainsi soit je…” (wersja na żywo) 4:39
VHS - Promocja - Francja
NIE. Tytuł Długość
1. „Ainsi soit je…” (wideo) 5:04

Kredyty i personel

Historia wydania

Data Etykieta Region Format Katalog
4 kwietnia 1988 Polidor Francja, Belgia, Szwajcaria 7-calowy singiel 887 448-7
7" maks 887 448-1
CD maks 887 448-2
wideo z płyty CD 080 360-2
czerwiec 1990 Japonia CD maks PODP-1010
20 sierpnia 1997 Francja, Belgia, Szwajcaria Singiel CD 571 436-2
Singiel CD - Promocja 3620

Oficjalne wersje

Wersja Długość Album Zremiksowany przez Rok Komentarz
Wersja pojedyncza 4:30 — — 1988 Zobacz poprzednie sekcje
Wersja albumu 6:18 Ainsi soit je... Laurenta Boutonnata 1988 Piosenka była krótsza niż wersja pojedyncza, z większą ilością muzycznych przejść i refrenów .
Maksymalny remiks 7:10 Remiksy taneczne Thierry'ego Rogena 1988 Ta wersja jest tak powolna i melancholijna jak oryginał, z większą ilością muzyki i refrenów. Jest też więcej perkusji , które podkreślały tytuł w całym utworze. Farmer kilka razy śpiewa „soit je” na początku tego remiksu.
Klasyczny bonus beat 6:22 — Thierry'ego Rogena 1988 W tej wersji na pierwszy plan wysuwa się głos Farmera kosztem smyczków, zwłaszcza wiolonczeli .
Biadolenie 4:45 — Thierry'ego Rogena 1988 Ta wersja to remiks instrumentalny; wszystkie słowa są usunięte, ale Farmer śpiewa podczas refrenów. Na początku utworu słyszymy płaczącego wilka .
Teledysk 5:23 Les Clips Cz. II , Teledyski I — 1988

Wersja na żywo (nagrana w 1989) 		7:49 Na koncercie — 1989 Ta bardzo poruszająca wersja ma długi muzyczny wstęp złożony z instrumentów smyczkowych i gitar , który trwa około dwóch minut. Farmer płacze z drugiego refrenu. Zobacz koncert Mylène Farmer

Wersja na żywo (nagrana w 1996) 		4:40 Na żywo z Bercy — 1996 Patrz Bercy z 1996 r
Teledysk z muzyką na żywo 5:04 Teledyski II i III — 1996
Wersja albumu 4:45 Les Mots Laurenta Boutonnata 2001 To jest zremasterowana wersja.

Wersja na żywo (nagrana w 2006 roku) 		5:00 — — 2006 Zobacz Avant que l'ombre... à Bercy (wycieczka)

Wersja na żywo (nagrana w 2009 roku) 		4:18 Nr 5 w trasie — 2009 W tej wersji ostatni refren został pominięty. (patrz Mylène Farmer en tournée )

Wykresy i sprzedaż

  •   Pszczoła, Karolina; Bioy, Antoine; Thiry, Benjamin (styczeń 2006). Mylène Farmer, la part d'ombre (po francusku). L'Archipel. ISBN 2-84187-790-6 .
  •   Cachin, Benoît (2006). Le Dictionnaire des Chansons de Mylène Farmer (po francusku). Turniej. ISBN 2-35144-000-5 .
  •   Cachin, Benoît (2006). Mylène Farmer Influences (po francusku). Tusz do rzęs. ISBN 978-2-35144-026-1 .
  •   Chuberre, Erwan (2007). L'Intégrale Mylène Farmer (w języku francuskim). Miasto. ISBN 978-2-35288-108-7 .
  •   Chuberre, Erwan (2008). Mylène Farmer, phénoménale (po francusku). Miasto. ISBN 978-2-35288-176-6 .
  •   Chuberre, Erwan (18 czerwca 2009). Mylène Farmer: Des mots sur nos désirs (po francusku). Alphee. ISBN 978-2-7538-0477-7 .
  •   Royer, Hugues (2008). Mylène, biographie (w języku francuskim). Hiszpania: Flammarion. ISBN 978-2-35287-139-2 .
  •   Fioletowy, Bernard (2004). Mylène Farmer, biografia (w języku francuskim). Jai lu. ISBN 2-290-34916-X .

Notatki

Linki zewnętrzne

Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Ainsi_soit_je..._(song)&oldid=1108494077 ”