Dom jest marynarzem (powieść)

Dom jest marynarzem

Pierwsza edycja
Autor	Jorge Amado
Oryginalny tytuł	Os velhos marinheiros ou o capitão de longo curso
Tłumacz	Harriet de Onis
Kraj	Brazylia
Język	portugalski
Wydawca	Redakcja Livraria Martins
Data publikacji	1961
Opublikowane w języku angielskim	1964 (Alfred A. Knopf)
ISBN	0380451875

Home Is the Sailor ( portugalski : Os velhos marinheiros ou o capitão de longo curso , dosł. „Starzy marynarze lub kapitan długodystansowych”) to brazylijska powieść modernistyczna. Został napisany przez Jorge Amado w 1961 roku i przetłumaczony na język angielski przez Harriet de Onís w 1964 roku.

Tło

Home is the Sailor został ukończony przez Jorge Amado na początku 1961 roku, w którym został wybrany do Brazylijskiej Akademii Literatury . Pierwotnie został opublikowany w tomie o tym samym tytule, wraz z krótką powieścią The Two Deaths of Quincas Wateryell . Opowiedziana jako opowieść starego marynarza, historia maluje portret Bahian na początku XX wieku, reprezentowanego przez małe nadmorskie miasteczko Periperi .

Działka

Na starość Vasco Moscoso Aragão, kapitan marynarki, przybywa do Periperi. Jego opowieści o dalekich i egzotycznych portach oraz o egzotycznych i zmysłowych kobietach budzą zazdrość wszystkich mieszkańców miasta. Jedynym wyjątkiem jest Chico Pacheco, który mu nie wierzy i myśli, że jest przechwałką. Po pewnym śledztwie w Salvadorze , Chico powraca ze swoją wersją wydarzeń: Vasco jest bogatym biznesmenem, który w młodości wiódł życie bohemy z grupą przyjaciół, a następnie przyjął tytuł dowódcy, aby zaspokoić swoje pragnienie posiadania tytułu i nie być po prostu znanym jako „Pan Vasco”. Jego przyjaciele nadali mu tytuł dowódcy , a nawet przyznał mu medal, zdobyty nielegalnie. Vasco tak mocno identyfikował się ze swoją rolą, że zaczął nosić oficjalne mundury z medalami, palić fajkę i kolekcjonować morskie przedmioty.

Teraz dwie wersje życia Vasco, dowódcy i Chico Pacheco, dzielą miasto na tych, którzy wierzą w dowódcę i tych, którzy uważają go za chełpliwego kłamcę.

Los każe Vasco Moscoso dowodzić statkiem płynącym z Salvadoru do Belém , zatrzymując się w różnych portach wzdłuż wybrzeża. Dowódca postanawia również pokazać swoim przyjaciołom z Periperi, że jest prawdziwym kapitanem morskim.

Podróż odbywa się bez incydentów; w rzeczywistości Vasco pozostawia zarządzanie drugiemu oficerowi. Ale po przybyciu do stanu Parà w Belém drugi oficer naśmiewa się z dowódcy, pytając go, ile lin potrzeba do zacumowania statku w porcie, mówiąc, że to morska tradycja, że ​​kapitan decyduje, jak zacumować statek.

Niezdecydowany dowódca mówi wszystkie liny, a na statku w porcie i po drugiej stronie Belém wybucha śmiech. Zdając sobie sprawę ze swojego błędu, Vasco szuka schronienia w tanim pensjonacie, upija się cachaçą i głęboko zasmucony i rozczarowany zasypia.

Ale tej nocy miasto Belem przeżywa najgwałtowniejszą burzę, jaką ktokolwiek kiedykolwiek widział, pozostawiając domy bez dachów, zwłoki, zniszczone plantacje i zrujnowany port. Wszystkie statki są uszkodzone lub dryfują, z wyjątkiem statku kapitana Vasco Moscoso Aragão, który pozostaje nienaruszony i wytrzymały, tak jak zadokował.

Dowódca wraca zwycięsko do Periperi, uhonorowany nagrodami i uznany przez wszystkie gazety; obywatele, którzy wcześniej go zniesławiali, są teraz jego najbardziej zagorzałymi fanami. Sen dowódcy może trwać.