Maria-sama ga Miteru

„Marimite” przekierowuje tutaj. Nie należy mylić z marmite .
Maria-sama ga Miteru
Maria-sama ga Miteru light novel volume 1.jpg
Pierwszy tom Maria-sama ga Miteru , opublikowany w Japonii przez 24 kwietnia 1998 r.
Shueisha
Gatunek muzyczny Klasa S , Jurij
Lekka nowela
Scenariusz Oyuki Konno [ ja ]
Ilustrowany przez Reine Hibiki
Opublikowany przez Shueisha
Czasopismo Kobalt
Demograficzny Kobieta
Oryginalny bieg 24 kwietnia 1998 - 28 kwietnia 2012
Wolumeny 37 ( Spis tomów )
manga
Scenariusz Oyuki Konno
Ilustrowany przez Satoru Nagasawa
Opublikowany przez Shueisha
Czasopismo Małgorzata , Małgorzata
Demograficzny Shōjo
Oryginalny bieg Październik 2003 – Sierpień 2010
Wolumeny 9
Seriale anime
W reżyserii Yukihiro Matsushita
Scenariusz Reiko Yoshida
Muzyka stworzona przez Mikiya Katakura
Studio Studio Deen
Licencjonowany przez
Oryginalna sieć Telewizja Tokio
angielska sieć
Oryginalny bieg 7 stycznia 2004 - 31 marca 2004
Odcinki 13 ( Lista odcinków )
Oryginalna animacja wideo
Maria-sama ni wa Naisho
W reżyserii Yukihiro Matsushita
Studio Studio Deen
Licencjonowany przez
Dziewicza Japonia
Wydany 2 kwietnia 2004 - 21 sierpnia 2009
Czas działania 1-2 minuty każdy
Odcinki 29 ( Lista odcinków )
Serial anime
Maria-sama ga Miteru: Printemps
W reżyserii Yukihiro Matsushita
Muzyka stworzona przez Mikiya Katakura
Studio Studio Deen
Licencjonowany przez
Dziewicza Japonia
Oryginalna sieć Telewizja Tokio
angielska sieć
Animax
Oryginalny bieg 4 lipca 2004 - 26 września 2004
Odcinki 13 ( Lista odcinków )
Oryginalna animacja wideo
W reżyserii Yukihiro Matsushita
Scenariusz Reiko Yoshida
Muzyka stworzona przez Mikiya Katakura
Studio Studio Deen
Licencjonowany przez
Dziewicza Japonia
Wydany 29 listopada 2006 - 25 lipca 2007
Czas działania 50 minut każdy
Odcinki 5 ( Lista odcinków )
Lekka powieść
Oshaka-sama mo Miteru
Scenariusz Oyuki Konno
Ilustrowany przez Reine Hibiki
Opublikowany przez Shueisha
Czasopismo Kobalt, Bessatsu Kobalt
Demograficzny Kobieta
Oryginalny bieg 1 sierpnia 2008 - 30 listopada 2013
Wolumeny 10 ( Spis tomów )
Seriale anime
W reżyserii Toshiyuki Kato
Scenariusz Reiko Yoshida
Muzyka stworzona przez Mikiya Katakura
Studio Studio Deen
Licencjonowany przez
Dziewicza Japonia
Oryginalna sieć AT-X
Oryginalny bieg 3 stycznia 2009 - 28 marca 2009
Odcinki 13 ( Lista odcinków )
Film fabularny

Maria-sama ga Miteru ( マ リ ア 様 が み て る , The Virgin Mary Is Watching lub Maria Watches Over Us ) , często skracana do Marimite ( マ リ み て ) , to japońska seria lekkich powieści napisana przez Oyuki Konno [ ja ] z ilustracjami autorstwa Reine Hibiki . Pierwotnie napisana jako opowiadanie w 1997 roku, Shueisha opublikowała 37 tomów lekkich powieści od kwietnia 1998 do kwietnia 2012 roku. Historia skupia się na grupie nastoletnie dziewczęta uczęszczające do katolickiej Akademii Lillian Girls' Academy w Tokio w Japonii. Jego fabuła w dużej mierze obraca się wokół życia i bliskich relacji szkolnej rady uczniowskiej znanej jako Rada Yamayuri .

mangi została opublikowana przez Shueishę w Margaret i jej siostrzanym magazynie The Margaret . W latach 2004-2009 serial został zaadaptowany przez Studio Deen do trzech 13-odcinkowych seriali telewizyjnych anime i pięcioodcinkowej serii oryginalnych animacji wideo (OVA). Adaptacje anime zostały wydane w Ameryce Północnej przez Nozomi Entertainment pod tytułem Maria Watches Over Us . Licencja została później przeniesiona do Maiden Japan . Filmowa adaptacja na żywo została wydana w Japonii w listopadzie 2010 roku. Opublikowano także kilka słuchowisk i albumów muzycznych.

Maria-sama ga Miteru otrzymała generalnie pozytywne recenzje od krytyków. Został opisany jako reprezentatywny dla yuri i przypisuje mu się zapoczątkowanie „nowoczesnego trendu yuri ”, oprócz ożywienia gatunku klasy S. Krytycy chwalili serial za silną charakterystykę, nawet wśród postaci peryferyjnych, oraz za nacisk na romans i emocje ponad seksualność. Dramatyzacja była jednak czasami krytykowana jako zbyt dramatyczna, ale brak złośliwych postaci został opisany jako zmniejszający szansę na większy dramat. Szerokie wykorzystanie francuskich tytułów było również krytykowane jako rozpraszające i początkowo trudne do śledzenia. Opublikowano ponad 5,4 miliona egzemplarzy lekkich powieści.

Działka

Otoczenie i motywy

Miejscem akcji Maria-sama ga Miteru jest Lillian Girls 'Academy ( 私立 リ リ ア ン 女 学園 , Shiritsu Ririan Jogakuen ) , fikcyjna szkoła katolicka założona w 1901 roku w Musashino w Tokio w Japonii; szkoła jest przedstawiana jako elegancka, czysta, czysta i bardzo prestiżowa instytucja. Wśród obiektów Lillian, oprócz klas, znajduje się kościół, szklarnia, dojo kendo , audytorium, park i Rose Mansion, gdzie Rada Yamayuri poznać. Studenci są bardzo szanowani i mają dobrą opinię. Mundur w szkole to długi, czarny japoński mundurek szkolny z białym kołnierzykiem.

Szkoła korzysta z fikcyjnego systemu sœur, w którym każdy uczeń drugiego lub trzeciego roku, grande sœur („starsza siostra”), może wybrać młodszą dziewczynę, która zostanie jej „ sœur ” ( siostra po francusku ). Grande soeur daje jej petite soeur („młodszą siostrę”) różaniec i obiecuje, że będzie się nią opiekował i prowadził. Podstawowa etykieta wymaga od petite soeur zwracania się do niej grande soeur „ onee-sama ” ( starsza siostra po japońsku ). Oprócz tego, że jest używany w modlitwie, różaniec jest narzędziem, które poświadcza soeur jedność i związek między dwojgiem uczniów. Istnieje ukryty kodeks zachowania między soeurami , zwłaszcza w Radzie Yamayuri - radzie uczniowskiej szkoły: spokój, miara i szacunek wobec siebie; wartości głęboko przywiązane do tradycyjnej japońskiej edukacji.

Francuski jest czasami używany w całej historii; na przykład serialowi nadano francuski podtytuł La Vierge Marie vous Considere , co oznacza „Maryja Dziewica cię obserwuje”. Zgodnie z tonem serii używany jest język formalny: gokigen'yō ( ご き げ ん よ う ) to ściśle formalne i pełne szacunku powitanie w języku japońskim, używane zarówno do powitania, jak i pożegnania. Zwyczajowo to pozdrowienie jest często używane w Lilian School; było to jedno z wyróżniających się i popularnych zwrotów w serii i jest używane na początku lub na końcu każdego tomu. Wersja anglojęzyczna Animax tłumaczy to słowo jako „dzień dobry”.

Lilian Girls' Academy używa symboliki lilii, ponieważ biała lilia jest kwiatem Matki Boskiej. Biała lilia jest chrześcijańskim symbolem dziewictwa i czystości . Te obrazy lilii są również używane jako odniesienie do Yuri : historia zawiera pewne elementy romansu między postaciami kobiecymi; użycie lilii wzmacnia to w podtekście, podobnie jak nazwy rady uczniowskiej i samej szkoły. Seria wyraźnie mówi o romantycznym związku tylko raz w retrospekcji, ale wiele sióstr ma romantyczne przyjaźnie .

Muzyczne wybory adaptacji anime Maria-sama ga Miteru są generalnie inspirowane muzyką klasyczną. Chrześcijański hymn „Maria-sama no Kokoro” ( マ リ ア 様 の こ こ ろ , Serce Dziewicy Maryi ) jest często przywoływany w serii. W kontekście serii jest to piosenka dla dzieci, której uczą się uczniowie Lillian.

Historia i postacie

Zobacz też: Lista postaci Maria-sama ga Miteru

Marii-sama ga Miteru kręci się wokół uczennic Lillian Girls' Academy i jest oparta na postaciach, skupiając się na interakcjach między postaciami, a nie na jakiejkolwiek ciągłej fabule lub celu do osiągnięcia. Kiedy historia się zaczyna, Yumi Fukuzawa, studentka pierwszego roku w Lillian, modli się przed figurą Matki Boskiej w pobliżu wejścia do szkoły, kiedy nagle podchodzi do niej zziębnięta uczennica drugiego roku o imieniu Sachiko Ogasawara, która prostuje szalik munduru Yumi . Ten pozornie prosty akt dobroci pozostaje z Yumi przez resztę dnia, a ona opowiada o swoim spotkaniu z Sachiko swoim przyjaciołom podczas zajęć i lunchu.

Po szkole koleżanka Yumi, Tsutako Takeshima, spotyka się z Yumi, aby pokazać jej, że zrobiła zdjęcie spotkania Yumi z Sachiko wcześniej tego ranka. Yumi pyta, czy może mieć zdjęcie, ale Tsutako mówi, że da jej zdjęcie pod dwoma warunkami: po pierwsze, Tsutako może je pokazać na nadchodzącym szkolnym festiwalu, a po drugie, Yumi uzyska na to zgodę Sachiko. Yumi zgadza się na to, co uruchamia serię wydarzeń z udziałem całej Rady Yamayuri. Kilka tygodni po pierwszym spotkaniu Sachiko, Yumi przyjmuje różaniec Sachiko i tym samym zgadza się zostać jej petite soeur . To oficjalnie wprowadza Yumi do Rady Yamayuri, gdzie pomaga im w sprawach szkolnych wraz z Yoshino Shimazu i Shimako Tōdō - drobnymi pomocnikami odpowiednio Rei Hasekury i Sei Satō. Poprzez swoje działania w Radzie Yamayuri, Yumi zbliża się do innych członków i ogólnie uważa, że ​​jej doświadczenia z grupą są przyjemne.

Rada Yamayuri

Znaczna część historii Maria-sama ga Miteru kręci się wokół Rady Yamayuri ( 山百 合 会 , Yamayurikai , dosł. „ Rada Lili Górskich ”) , która działa jako rada uczniowska . Rada Yamayuri zbiera się w budynku zwanym Rezydencją Róż ( 薔薇の館 , Bara no Yakata ) . Znajduje się na terenie szkoły i składa się z dwóch kondygnacji, w tym sali konferencyjnej na drugiej kondygnacji. Sama Rada Yamayuri składa się z trzech biur, nazwanych na cześć róż : ) . ・ Rosa ロ Foetida ( フ , Rosa ) サ ェ テ ィ _ _ ダ Fetida shisu _ Są one również określane przez ich kolory; Żółta Róża ( 黄薔薇 , Kibara ) to Rosa Foetida , Biała Róża ( 白薔薇 , Shirobara ) to Rosa Gigantea , a Czerwona Róża ( 紅薔薇 , Benibara ) to Rosa Chinensis .

Ze względu na duże znaczenie, jakie trzy rodziny Rose mają w rozwoju działalności uczniów w szkole, ci, którzy zostają petites soeurs którejkolwiek z wymienionych rodzin, otrzymują funkcjonalne „dziedzictwo” poprzez nauki grandes soeurs , aby zająć stanowisko w określonych okolicznościach . W ten sposób znajdują się mecenasi uznawani przez pokolenia członków rodów Rose. Jednak po ukończeniu studiów grandes soeurs Rady Yamayuri mogą nadal uczciwie uczestniczyć w wydarzeniach dotyczących ich rodzin, jak pokazano w powieściach.

Róża ( 薔薇 , Bara ) lub Rosa ( ロサ ) jest jednym z trzech starszych członków Rady Yamayuri, chociaż można ogólnie mówić o wszystkich członkach Rady Yamayuri jako o różach. Róża podejmuje ważne decyzje w tej grupie, ponieważ ma kontrolę nad samorządem uczniowskim. Kandydaci na stanowisko, które trwa przez cały rok szkolny, wyłaniani są w drodze wyborów. Każdy uczeń może pobiec, aby zostać Różą, chociaż stanowisko to jest zwykle przyznawane en butonikom , petite soeurs Roses .

Drobny soeur Rosy nazywa się en buton ( ン・ブゥトン , an būton ) ( 薔薇のつぼみ , bara no tsubomi ア , inaczej znany jako „pąk róży” ) . En bouton to po francusku „w zarodku” - jak użyto w przykładzie Rosa Chinensis en bouton - i jest nieoficjalnie uważana za część Rady Yamayuri, podobnie jak petite soeur en bouton , jeśli ją ma. The en boutons muszą być w niższym roku niż ich Rosa i generalnie en butony wykonują plany omawiane przez Róże, jak asystenci. Chociaż Rosa w Radzie Yamayuri są tradycyjnie przekazywane en buton po ukończeniu studiów przez obecnego posiadacza, są to jednak urzędy wybieralne, o które każdy może kandydować.

Drobny sœur en bouton nazywa się en bouton petite sœur ( ア ン ・ ブ ゥ ト ン ・ プ テ ィ ・ ス ー ル , an būton puti sūru ) - jak użyto w przykładzie Rosa Chinensis en bouton petite sœur - i jest inaczej znany jako „młodsza siostra pączek róży” ( 薔薇のつぼみの妹 , bara no tsubomi no imōto ) . Musi być na niższym roku niż jej en buton i wykonywać drobne obowiązki; takie jak zajmowanie się butonierem róż s, sprzątanie Rezydencji Róż oraz przygotowywanie herbaty i przekąsek dla Rady Yamayuri. To trwa rok szkolny; aw następnym roku, kiedy ich en bouton zostaje wybrany jako Rosas , petite soeurs automatycznie stają się en boutons .

Produkcja

Po napisaniu swojej debiutanckiej serii powieści Yume no Miya ( 夢 の 宮 , Palace of Dreams ) przez trzy lata, począwszy od marca 1994 r., Oyuki Konno opublikowała opowiadanie zatytułowane „Maria-sama ga Miteru” w wydaniu magazynu shōjo Cobalt z lutego 1997 r. z ilustracjami Yumy Aoi. W 1993 roku Konno zdobył wcześniej zarówno nagrodę Cobalt's Novel Award, jak i nagrodę czytelników za Yume no Miya , a do lutego 1997 roku ukazało się dziewięć tomów.

W posłowiu do pierwszego tomu lekkiej powieści Maria-sama ga Miteru Konno przyznała, że ​​Maria-sama ga Miteru bardzo różni się od jej zwykłego gatunku opowiadania w Yume no Miya , który opisała jako „historię imperialną” osadzoną w fabularyzowana klasyczna Japonia . Na podstawie Lillian Girls 'Academy Konno czerpała z własnych doświadczeń uczęszczania do liceum dla dziewcząt , a niektóre scenerie Lillian również zostały zaczerpnięte z tego, na przykład ginkgo ścieżka, która rozciągała się od głównej bramy. Luźna atmosfera szkoły została również włączona do Lillian, chociaż szkoła Konno nie miała soeur i nie była szkołą katolicką. Konno od najmłodszych lat miała kontakt z chrześcijaństwem: uczęszczała do całkowicie chrześcijańskiego przedszkola, które miało sanktuarium i krużganek pośrodku szkoły. Konno zauważa, że ​​za pośrednictwem Yumi umieściła w historii własne pytania dotyczące serca Maryi Panny. Konno ostatecznie połączył różne źródła i skończył z Lillian Girls 'Academy.

Głoska bezdźwięczna

Lekkie powieści

Zobacz też: Lista lekkich powieści Maria-sama ga Miteru

Po napisaniu opowiadania Maria-sama ga Miteru , Konno rozszerzył je na serię powieści. Pierwszy tom ukazał się 24 kwietnia 1998 roku, z ilustracjami Reine Hibiki . Pod względem fabuły ta pierwsza powieść wyznacza początek serii; oryginalne opowiadanie z 1997 r. zostało przerobione i ponownie opublikowane w dziewiątym tomie Cherry Blossom w 2001 r. Shueisha opublikowała 37 lekkich powieści z tej serii, kończąc na Farewell Bouquet 28 kwietnia 2012 r. Opublikowano również dwa dodatkowe tomy, pierwszy zawierający przegląd serii i wywiadów, a druga z kolekcją ilustracji. Drugie edycje ukazywały się od 2018 roku z okazji 20. rocznicy powstania. W lutym 2003 roku, po wydaniu 12 tomów, Konno zaczął publikować kolejne opowiadania Kobalt , z ilustracjami autorstwa Hibiki. Licząc debiut z 1997 roku, ukazało się 27 opowiadań, które znalazły się w późniejszych powieściach. Pierwsze pięć tomów serii lekkich powieści zostało przetłumaczonych na język niemiecki przez Tokyopop .

Konno napisał także spin-offową serię lekkich powieści zatytułowaną Oshaka-sama mo Miteru ( お釈迦様もみてる , Buddha Watches Too ) , również zilustrowaną przez Hibiki. Skupiają się one na młodszym bracie Yumi, Yūkim i jego kolegach ze szkoły w Hanadera. Shueisha opublikowała 10 tomów między 1 sierpnia 2008 a 30 listopada 2013.

manga

Pierwszy tom mangi, zilustrowany przez Satoru Nagasawę

Adaptacja mangi , narysowana przez Satoru Nagasawę, została opublikowana w magazynie Shueishy shōjo manga Margaret między październikiem 2003 a październikiem 2005. Następnie manga została przeniesiona do siostrzanego magazynu Shueishy, ​​The Margaret , między majem 2006 a grudniem 2007. Manga została ponownie wydana w odcinkach w Małgorzata między majem a sierpniem 2010. Poszczególne rozdziały zostały zebrane i opublikowane w dziewięciu tomach tankōbon wydanych przez Shueishę między lutym 2004 a październikiem 2010. Pierwsze osiem tomów zostało ponownie opublikowanych w pięciu tomach zbiorczych w Japonii w okresie od kwietnia do lipca 2010. Historia w każdym tomie jest zgodna z odpowiednim tomem powieści. Pierwsze osiem tomów zostało przetłumaczonych na język niemiecki przez Tokyopop .

Sześć krótkich jednorazowych mang , zilustrowanych przez Reine Hibiki i opartych na niektórych scenach z powieści, zostało opublikowanych przez Shueisha w Cobalt między lutym 2003 a grudniem 2004. Są to: „Yumi's Valentine Eve” ( 祐巳 の ヴ ァ レ ン タ イ ン ・ イ ブ , Yumi no Varentain Ibu , luty 2003) , "Przed festiwalem" ( 祭りの前 , Matsuri no Mae , październik 2003) , "Christmas Present" ( クリスマス・プレゼント , Kurisumasu Purezento , grudzień 2003) , "By Graduation..." ( 卒業までに… , Sotsugyō Made ni... , luty 2004) , "All Alone on Sunday" ( ひとりの日曜日 , Hitori no Nichiyōbi , kwiecień 2004) i " Początek roku” ( 年の始めの , Toshi no Hajime no , grudzień 2004) . „Przed festiwalem” zostało później włączone do tomu 18 powieści, Premium Book , a pozostałe pięć zostało później opublikowanych w tomie 26 powieści, Kolekcja ilustracji . Jedno ujęcie Oshaka-sama mo Miteru , zilustrowane przez Sakurę Kenjō, zostało opublikowane w magazynie Comic Cobalt Shueishy w sierpniu 2010 roku.

Anime

Zobacz też: Lista odcinków Maria-sama ga Miteru

13-odcinkowa adaptacja serialu telewizyjnego anime Maria-sama ga Miteru była emitowana w Japonii między 7 stycznia a 31 marca 2004 roku w TV Tokyo . Wyprodukowany przez Studio Deen i wyreżyserowany przez Yukihiro Matsushita, scenariusz napisał Reiko Yoshida , a Akira Matsushima oparł projekt postaci użyty w anime na oryginalnych projektach Reine Hibiki. Dyrektorem artystycznym serialu jest Nobuto Sakamoto. Reżyserem dźwięku jest Yoshikazu Iwanami, a ścieżkę dźwiękową skomponował Mikiya Katakura . Seria została później wydana przez Geneon do siedmiu tomów kompilacji VHS i DVD od kwietnia do października 2004.

Większość personelu produkcyjnego wróciłaby, aby wyprodukować dwa dodatkowe seriale telewizyjne i serial oryginalnej animacji wideo (OVA). 13-odcinkowy drugi sezon, zatytułowany Maria-sama ga Miteru: Printemps ( マ リ ア 様 が み て る 〜 春 〜 , Maria-sama ga Miteru ~ Haru ~ ) , był emitowany między 4 lipca a 26 września 2004 w TV Tokyo. Seria została później wydana przez Geneon w sześciu tomach kompilacji VHS i DVD od października 2004 do kwietnia 2005. Trzeci sezon, pięcioodcinkowa seria OVA zatytułowana Maria-sama ga Miteru , był wydawany na DVD od 29 listopada 2006 do 25 lipca 2007; każdy odcinek trwa około 50 minut. 13-odcinkowy czwarty sezon, ponownie zatytułowany Maria-sama ga Miteru , był emitowany między 3 stycznia a 28 marca 2009 roku na antenie AT-X . Seria została wydana przez Geneon w sześciu tomach kompilacji DVD od marca do sierpnia 2009. Zamiast Yukihiro Matsushity, który wyreżyserował pierwsze trzy sezony, czwarty sezon wyreżyserował Toshiyuki Katō.

Oprócz głównej serii anime, seria parodii o nazwie Maria-sama ni wa Naisho ( マ リ ア 様 に は な い し ょ , Keep it Secret from the Virgin Mary ) jest dołączona jako bonus do wydań DVD trzech sezonów telewizyjnych i OVA seria. Jest 29 odcinków: siedem z sezonu pierwszego, sześć z sezonu drugiego, pięć z sezonu trzeciego i jedenaście z sezonu czwartego. Odcinki składają się z krótkich fragmentów fałszywych scen i parodii narysowanych w bardzo zdeformowanym stylu, z udziałem obsady anime.

Nozomi Entertainment, oddział licencyjny Right Stuf Inc. , udzielił licencji na trzy seriale telewizyjne i serial OVA pod tytułem Maria Watches Over Us do dystrybucji w Ameryce Północnej. Cztery serie zostały wydane jako zestawy DVD z angielskimi napisami w następujący sposób: 29 lipca 2008 na sezon pierwszy, 25 listopada 2008 na sezon drugi, 24 marca 2009 na sezon trzeci i 6 lipca 2010 na sezon czwarty. Firma Maiden Japan udzieliła licencji na trzy seriale telewizyjne i serię OVA po wygaśnięciu licencji Nozomi Entertainment na franczyzę. W 2018 roku rozważano angielski dub serialu.

Płyty audio

W przypadku pierwszej serii anime Maria-sama ga Miteru tematem otwierającym „Pastel Pure”, a tematem końcowym jest „Sonata Blue”. Obie piosenki są utworami instrumentalnymi skomponowanymi przez Mikiyę Katakurę z zespołu Ali Project i zostały wydane na albumie z piosenkami przewodnimi w lutym 2004. Oryginalna ścieżka dźwiękowa do pierwszej serii anime została wydana w lutym 2004. Dla Maria-sama ga Miteru: Printemps , tematem otwierającym jest wokalna wersja „Pastel Pure” Ali Project, a tematem końcowym jest ponownie „Sonata Blue”. Singiel „Pastel Pure” został wydany w sierpniu 2004 roku. Oryginalna ścieżka dźwiękowa do Printemps została wydana we wrześniu 2004 roku.

W przypadku serii Maria-sama ga Miteru OVA tematem otwierającym jest ponownie instrumentalna wersja „Pastel Pure” i są dwa motywy końcowe. Singiel z pierwszym tematem końcowym „ Chercher ” ( シ ャ ル シ ェ ) autorstwa Kotoko został wydany w październiku 2006 roku, a singiel z drugim tematem końcowym „ Kirei na Senritsu ” ( き れ い な 旋 律 ) autorstwa Kotoko został wydany w marcu 2007 roku. Oryginalna ścieżka dźwiękowa do seria OVA została wydana w marcu 2007 roku. Dla Maria-sama ga Miteru czwarty sezon, singiel z tematem otwierającym „Chizu Sanpo” ( 地図 散 歩 ) Kukui został wydany w lutym 2009 roku, a singiel z tematem końcowym „Kumori Garasu no Mukō” ( く も り ガ ラ ス の 向 こ う ) Kaori Hikita został również wydany w Luty 2009. W przypadku filmu fabularnego Maria-sama ga Miteru , piosenka przewodnia „Heavenly Days” CooRie została wydana na jej albumie Heavenly Days w październiku 2010 roku.

Od kwietnia do września 2005 roku ukazały się trzy tomy albumów zatytułowanych Maria-sama ga Miteru: Haru Image Album , zawierające piosenki z obrazami i podkłady muzyczne . Każdy album ze zdjęciami został przypisany do jednej z trzech rodzin róż; piosenki były śpiewane przez aktorów głosowych z serialu anime. Album wokalny zatytułowany Christmas Album został wydany w grudniu 2008 roku. Shueisha wyprodukowała 12 płyt CD z dramatami między 14 stycznia 2004 a 14 grudnia 2007, a Frontier Works wyprodukował trzy dodatkowe płyty CD z dramatami między 24 lipca 2009 a 22 lipca 2010; płyty CD używają tych samych aktorów głosowych z serii anime. Płyty CD z dramatami są oparte na historiach z powieści. Piąty i dziesiąty dramat CD autorstwa Shueishy zostały wydane w limitowanych wersjach, każda z etui i parą minifigurek postaci.

Internetowy program radiowy

Internetowy program radiowy promujący Marię-sama ga Miteru, zatytułowany Web Radio Maria-sama ga Miteru ( Webラジオ マリア様がみてる ), był prowadzony przez Kana Uedę , głos Yumi Fukuzawy, i zawierał innych aktorów głosowych z serii anime jako goście. Program zawiera rozmowy i reklamy, często komentując wiadomości z serii anime i inne zabawne sytuacje z fabuły powieści. Miał specjalny program przed emisją na Boże Narodzenie 22 grudnia 2005 r., A później wyemitowano 19 odcinków między 9 marca a 24 listopada 2006 r. Program był transmitowany online co drugi czwartek i został wyprodukowany przez Animuj telewizję . Potem nastąpiły trzy dodatkowe transmisje: noworoczny 25 stycznia 2007 r., Hinamatsuri 1 marca 2007 r. I kolejny świąteczny program specjalny 20 grudnia 2007 r.

Program radiowy powrócił, aby wyemitować 13 głównych odcinków i 3 programy specjalne między 27 sierpnia 2008 a 30 września 2009. Ponownie prowadzony przez Ueda, program był transmitowany online w każdą ostatnią środę miesiąca i był również produkowany przez Animate TV. Łącznie dwa sezony audycji radiowych zostały później wydane na 13 tomach kompilacji CD przez Frontier Works między 4 sierpnia 2006 a 24 lutego 2010.

Film akcji na żywo

Główny artykuł: Maria-sama ga Miteru (film)

Filmowa adaptacja na żywo miała swoją premierę w japońskich kinach 6 listopada 2010 roku. Film wyreżyserował Kōtarō Terauchi, a Terauchi jest współautorem scenariusza z Keiji Sagami. Muzykę do filmu skomponował Chika Fujino. Film został wydany na płytach Blu-ray i DVD w Japonii 29 lipca 2011 r. Aby nawiązać do filmu, w czerwcu 2010 r. Opublikowano nowe wydanie pierwszej lekkiej powieści z okładką z gwiazdami Honoka Miki i Haru .

Przyjęcie

W kwietniu 2010 roku zgłoszono, że opublikowano 5,4 miliona egzemplarzy oryginalnych lekkich powieści. Odbiór Maria-sama ga Miteru był ogólnie pozytywny, chociaż Anime News Network (ANN) zauważyło, że serial pozostaje „szeroko otwarty na cyniczne chichotanie”. Carlos Ross z Them Anime uznał to za „jedno z najpiękniejszych i najbardziej wdzięcznych anime”, dodając, że animacja jest czasami wątpliwej jakości, ale ogólnie „bardzo atrakcyjna”. Andrew Shelton z AMR stwierdził, że serial jest „dość wyjątkowy” w porównaniu z innymi shōjo działa, wyjaśniając, że chociaż historia jest „trochę podstawowa” i „zbyt dramatyczna”, najważniejsza jest „reakcja i działania postaci, na której koncentruje się historia”. Stig Høgset, również z Them Anime, skomentował, że trzeci sezon był krytykowany za zbyt krótki, ale osobiście nie czuł, że „czegoś mu brakowało”. Jason Thompson przypisuje Marii-sama ga Miteru początek „nowoczesnego trendu yuri”. Nowsze tytuły anime, do których porównuje się Maria-sama ga Miteru, to Otome wa Boku ni Koishiteru , Truskawkowa panika! , Najlepszy Samorząd Uczniowski i Aria . Carlos Ross, pisząc o pierwszej powieści z serii, uważał, że ta historia jest „klasyczną od pucybuta do bogactwa ”, ale „była także słodka, wzruszająca i dowcipna, kiedy trzeba”. Skrytykował brak nauczycieli i zajęć szkolnych w serialu, co doprowadziło do wypełnienia fabuły zajęciami pozalekcyjnymi, które są wspólne dla seriali licealnych. Skrytykował także niską samoocenę Yumi.

Charakterystycznym elementem serii jest szerokie wykorzystanie francuskich tytułów, które Carlos Ross skrytykował jako „rozpraszające”. Mania.com skrytykował wczesne odcinki anime jako „trudne” i powiedział, że pierwszy odcinek „rzuca w ciebie wiele terminów i nazw”. Z drugiej strony Ross porównał „atmosferę” prezentowaną przez grafikę serii z innymi tytułami anime o podobnej scenerii, w tym jasną i żywą Revolutionary Girl Utena . Inny recenzent z Them Anime również porównał Maria-sama ga Miteru z Oniisama e… , ale zauważył, że ten pierwszy jest znacznie mniej dramatyczny. Marc Hairston skomentował niezwykłe projekty postaci w porównaniu z innymi serialami i powiedział, że są „zwykłymi studentami”. ANN zwróciła również uwagę na „czyste, wyraziste oczy i projekty postaci, które są obdarzone dyskretną mobilnością”, chwaląc wybór obsady i zauważając, że nawet „peryferyjne” postacie są „w pełni zrealizowane”. Holly Ellingwood z Active Anime opisała relacje między postaciami jako „intensywnie platoniczne” i „pseudo-gejowskie” w większości.

ANN zauważyła, że ​​drugi sezon anime ma tendencję do przesadnego dramatyzowania, zwłaszcza w ostatnich trzech odcinkach. ANN opisuje również drugi sezon jako „bardziej zawstydzający i shoujo-ai ” niż pierwszy sezon, ale solidna charakterystyka nadal jest siłą serii. Holly Ellingwood z Active Anime doceniła skupienie się na postaciach innych niż Yumi i Sachiko w drugim sezonie, uznając utratę Sei przez Shimako i zaprzyjaźnienie się z Noriko jako „jeden z bardziej poruszających” łuków Printemps . ANN uznał sezon OVA za najlepszy z pierwszych trzech sezonów, powołując się na ulepszone standardy produkcji i mniej melodramatyczne historie. ANN zauważa, że ​​czwarty sezon to „powrót do dramatycznej formy” po rozluźnieniu serii OVA, ale nie jest tak melodramatyczny jak drugi sezon, ze względu na zwiększoną dojrzałość obsady. Chris Beveridge, piszący dla Mania.com, uznał za dziwne, że Yumi i Sachiko nie spędzały razem tyle czasu w czwartym sezonie i uważał, że serial potrzebuje epilogu, ale cieszył się, widząc, jak Yumi bierze na siebie „dorosłe obowiązki”.

Andrew Shelton zasugerował, że „zmniejszona zdolność Marii-sama ga Miteru do epickich dramatów” wynika z braku złośliwych postaci; uważa serial za „czyste shōjo”, głównie ze względu na fabułę opartą na postaciach. Japońscy recenzenci ze swojej strony uważają tę historię za odrodzenie gatunku Class S , a konkretnie za współczesny odpowiednik Hana Monogatari Nobuko Yoshiyi . Hairston zauważa, że ​​Maria-sama ga Miteru kładzie nacisk na romans i emocje ponad seksualność i z szacunkiem traktuje homoerotyczne motywy. Opisuje serię jako „jedną z najciekawszych i najbardziej wzruszających serii anime ostatnich dwóch lat”, dodając, że „jest o samopoznaniu i samoakceptacji”.

Pizza Hut dla czwartej serii anime rozpoczęła się 7 stycznia 2008 roku. Rezydencja Rose z tej historii została odtworzona w wirtualnym świecie Second Life i otwarta 8 lutego 2008 roku.

Linki zewnętrzne

Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Maria-sama_ga_Miteru&oldid=1132382070 ”