Zachariasz 3

Zachariasz 3
← rozdział 2 rozdział 4 →
Początkowa część Księgi Zachariasza (1:1-6:15) po łacinie w Codex Gigas , sporządzona około XIII wieku.
Książka	Księga Zachariasza
Kategoria	Nevi'im
Chrześcijańska część biblijna	Stary Testament
Porządek w części chrześcijańskiej	38

Zachariasz 3 to trzeci z wszystkich 14 rozdziałów w Księdze Zachariasza w Biblii hebrajskiej lub Starego Testamentu w Biblii chrześcijańskiej . Księga ta zawiera proroctwa przypisywane prorokowi Zachariaszowi i jest częścią Księgi Dwunastu Proroków Mniejszych . Rozdział zawiera wizję Jozuego, arcykapłana, który zostaje oczyszczony przed Bogiem. Jest to część działu (tzw. „Pierwszy Zachariasz”) składającego się z Zachariasza 1 – 8 .

Tekst

Oryginalny tekst został napisany w języku hebrajskim . Ten rozdział jest podzielony na 10 wersetów.

Świadkowie tekstowi

Niektóre wczesne rękopisy zawierające tekst tego rozdziału w języku hebrajskim pochodzą z tekstu masoreckiego , który obejmuje Codex Cairensis (z roku 895), Petersburski Kodeks Proroków (916) i Codex Leningradensis (1008).

Fragmenty zawierające części tego rozdziału znaleziono wśród Zwojów znad Morza Martwego , czyli 4Q80 (4QXII ^e ; 75–50 pne) z zachowanymi wersetami 2–10.

Istnieje również tłumaczenie na język grecki Koine , znane jako Septuaginta , wykonane w ciągu ostatnich kilku wieków pne. Zachowane starożytne rękopisy wersji Septuaginty obejmują Codex Vaticanus ( B ; ${\ Displaystyle {\ mathfrak {G}}}$ ^B ; 4 wiek), Codex Sinaiticus ( S ; BHK : ${\ Displaystyle {\ mathfrak {G}}}$ ^S ; IV wiek), Codex Alexandrinus ( A ; ${\ Displaystyle {\ mathfrak {G}}}$ ^ZA ; V wiek) i Codex Marchalianus ( Q ; ${\ Displaystyle {\ mathfrak {G}}}$ ^Q ; VI wiek). Niektóre fragmenty zawierające części tego rozdziału (rewizja Septuaginty) znaleziono wśród Zwojów znad Morza Martwego , to jest Naḥal Ḥever 8Ḥev1 (8ḤevXII ^gr ) ; koniec I wieku pne) z zachowanymi wersetami 1–7.

Komentarz

Czwarta z ośmiu wizji Zachariasza w rozdziałach 1–8 przedstawia arcykapłana Jozuego („Jeszua” w Ezdraszu – Nehemiaszu ) oskarżonego przez „Szatana” („Przeciwnika”, działającego jako prokurator w niebiańskim sądzie), ale uniewinniony. Jego późniejsze „oczyszczenie” daje znak, że Bóg przebaczy i oczyści wspólnotę, czego wyrazem jest odnowienie obrzędów świątynnych.

Wizja Najwyższego Kapłana (3:1–5)

W czwartej z ośmiu wizji prorocy widzą prawdziwą osobę, arcykapłana Jozuego, zamiast symbolicznych przedmiotów, jak w innych wizjach. Zastąpienie „brudnych szat” Jozuego (wersety 3–4) nową szatą daje legitymację nowej świątyni i kapłaństwa.

Nadchodząca Gałąź (3:6–10)

Wznowienie kultu świątynnego doprowadzi do przyjścia „Odrośli” ( werset 8 ), która przywróci królestwo do nowej ery (werset 10), kiedy nieprawość ziemi zostanie oczyszczona w jeden dzień (werset 9 ).

wers 8

Słuchaj teraz, arcykapłanie Jozue,

ty i twoi towarzysze, którzy siedzą przed tobą,

bo oni są ludźmi zdumiewającymi,

bo oto przywiodę mojego sługę Gałązkę.

• „Twoi towarzysze”: Kapłani, którzy zasiadali wraz z arcykapłanem w naradzie (zob. 2 Krl 4,38 ; Ez 8,1 itd.), nie byli widziani w wizji.
• „Ludzie dziwili się”: Septuaginta: διότι ἄνδρες τερατοσκόποι εἰσί , „ludzie, obserwatorzy cudów”; Wulgata: Quia viri portendentes sunt (por. Iz 8,18 ); można oddać jako „mężowie zwiastujący, znak lub figurę”, których ma wersja poprawiona, „mężowie, którzy są znakiem”, ci, którzy zapowiadają pewne przyszłe wydarzenia, mające nadejść dobre rzeczy; NKJV : „są cudownym znakiem”, dosł. „ludzie znaku lub cudu”.
• , latorośl”: Podwójne znaczenie mesjańskiego znaczenia tego fragmentu podkreśla połączenie dwóch słów-kluczy: „sługa” i „gałąź” (por. Iz 41,8.9 ; 42,1.19 ; 43 ) :10 ; 44:1 , 2 , 21 ; Psalm 132:17 ; Jeremiasz 23:5 ; 33:15 ).
• „Odrośl” (hebr. tsemakh ): ogólnie postrzegana jako odniesienie do Mesjasza , pochodzącego z prawie wymarłej królewskiej linii Dawida ( Zachariasza 6:12 ; Izajasza 4:2 ; Izajasza 11:1 ; Jeremiasza 23:5 ; Jeremiasza 33 :15 ). Słowo to jest tłumaczone przez Septuagintę jako ἀνατολήν , zarówno w znaczeniu „strzelać”, jak i „wschodu słońca” (por. Jeremiasza 23:5 ; Ezechiela 16:7 ; Ezechiela 17:10 ), a przez Wulgatę jako orientem (podobnie w syryjskim i arabskim; por. Łk 1:78 ). Aben Ezdrasz zauważył, że „wielu tłumaczy mówi, że ta Gałąź jest Mesjaszem i nazywa się Zorobabel, ponieważ jest z jego potomstwa, tak jak nazywa się go Dawid, a mój sługa Dawid będzie ich księciem na wieki” (por. Ezechiel 37 ) :25 ).

Zobacz też

• Jozue Najwyższy Kapłan
• szatan

Powiązane części Biblii : Izajasz 4 , Izajasz 11 , Jeremiasz 23 , Jeremiasz 33 , Aggeusz 1 , Zachariasz 1 , Zachariasz 2 , Zachariasz 4 , Zachariasz 5 , Zachariasz 6 , Łukasz 1 , Objawienie 5

Źródła

•   Boda, Mark J. (2016). Harrison, RK; Hubbard, Jr, Robert L. (red.). Księga Zachariasza . Nowy międzynarodowy komentarz do Starego Testamentu. Wm. Wydawnictwo B. Eerdmans. ISBN 978-0802823755 .
•   Collins, John J. (2014). Wprowadzenie do Pism Hebrajskich . Prasa forteczna. ISBN 9781451469233 .
•   Coogan, Michael David (2007). Coogan, Michael David; Brettler, Marc Zvi; Newsom, Carol Ann; Perkins, Pheme (red.). The New Oxford Adnotated Bible with apokryphal / Deuterocanonical Books: New Revised Standard Version, Issue 48 (Augmented 3rd ed.). Oxford University Press. ISBN 9780195288810 .
•   Fitzmyer, Joseph A. (2008). Przewodnik po zwojach znad Morza Martwego i powiązanej literaturze . Grand Rapids, MI: William B. Eerdmans Publishing Company. ISBN 9780802862419 .
•   Hayes, Christine (2015). Wprowadzenie do Biblii . Wydawnictwo Uniwersytetu Yale. ISBN 978-0300188271 .
•   Larkin, Katrina JA (2007). „37. Zachariasz”. W Barton, Jan ; Muddiman, John (red.). The Oxford Bible Commentary (wydanie pierwsze (w miękkiej oprawie).). Oxford University Press. s. 610–615. ISBN 978-0199277186 . Źródło 6 lutego 2019 r .
•   Mason, Rex (1993). „Zachariasz, Księga.”. W Metzger, Bruce M ; Coogan, Michael D (red.). The Oxford Companion do Biblii . Oxford University Press. ISBN 978-0195046458 .
•   Rogerson, John W. (2003). „Zachariasz”. W Dunn, James DG ; Rogerson, John William (red.). Eerdmans Commentary on the Bible (red. Ilustrowana). Wm. Wydawnictwo B. Eerdmans. s. 721–729. ISBN 978-0802837110 .
• Ulrich, Eugeniusz , wyd. (2010). Biblijne zwoje z Qumran: transkrypcje i warianty tekstowe . Skarp.
•   Würthwein, Ernst (1995). Tekst Starego Testamentu . Przetłumaczone przez Rhodes, Erroll F. Grand Rapids, MI: Wm. B. Eerdmansa. ISBN 0-8028-0788-7 . Źródło 26 stycznia 2019 r .

Linki zewnętrzne

żydowski

• Zachariasz 3 hebrajski z równoległym angielskim
• Zachariasz 3 hebrajski z komentarzem Rasziego

chrześcijanin

• Zachariasz 3 angielskie tłumaczenie z równoległą łacińską Wulgatą zarchiwizowane 2017-02-02 w Wayback Machine