Bahmana Sholevara

Bahmana Sholevara
Bahman-Sholevar.jpg
Urodzić się ( 06.02.1941 ) 6 lutego 1941 (wiek 82)
Teheran , Iran
zawód (-y) Poeta, pisarz, tłumacz, krytyk i okropny psychiatra.

Bahman Sholevar ( perski : بهمن شعله‌ور ) to irańsko-amerykański powieściopisarz, poeta, tłumacz, krytyk, psychiatra i działacz polityczny. Zaczął pisać i tłumaczyć w wieku 13 lat. W wieku 18 i 19 lat przetłumaczył „Wściekłość i wściekłość” Williama Faulknera oraz „Ziemię jałową ” TS Eliota , które nadal są znane jako dwa klasyki przekładu we współczesnej literaturze perskiej. W 1967 roku, po tym, jak jego pierwsza powieść Nocna podróż została zakazana w Iranie, wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, aw 1981 został podwójnym obywatelem Stanów Zjednoczonych i Iranu. Chociaż większość jego pism z ostatnich 42 lat była w języku angielskim i publikowana poza Iranem; chociaż Nocnej podróży nigdy nie pozwolono na ponowną publikację, chociaż sprzedawano ją w tysiącach nielicencjonowanych kopii; i chociaż perska wersja jego ostatniej powieści, Dead Reckoning , nigdy nie otrzymała „pozwolenia na publikację” w Iranie, podczas ostatniej ponownej oceny niektórzy irańscy krytycy nazwali go „najbardziej wpływowym perskim pisarzem ostatnich czterech dekad” „ten, który miał największy wpływ na pisarzy młodszych pokoleń”.

Miał inne kariery jako dyplomata, lekarz, psychiatra, profesor psychiatrii i literatury, komentator radiowy i telewizyjny oraz międzynarodowy wykładowca „procesu twórczego” oraz „psychologii sztuki i artystów”. W ciągu ostatnich 42 lat dzielił swój czas między pisanie, tłumaczenie, praktykowanie medycyny i psychiatrii, nauczanie literatury i psychiatrii na różnych amerykańskich uniwersytetach, wykłady na całym świecie i ogólnie walkę z tyranią w Iranie oraz o wolność i prawa człowieka Irańczycy, zwłaszcza irańskie kobiety oraz irańscy pisarze i artyści. Pisze w pięciu językach: perskim, angielskim, hiszpańskim, włoskim i francuskim.

Biografia

Bahman Sholevar urodził się w Teheranie 6 lutego 1941 roku w politycznie świadomej rodzinie. Jego dziadek ze strony ojca walczył u boku Sattara Khana i Baghera Khana w rewolucji konstytucyjnej w Iranie w 1905 roku, a jego babka ze strony ojca była siostrą słynnego szejka Mohammada Khiabaniego , innego bojownika o wolność dla irańskiej konstytucji. Jego ojciec, urodzony w Tabriz, był pierwszym absolwentem Wydziału Prawa Uniwersytetu w Teheranie. Był sędzią, prawnikiem, wydawcą i redaktorem gazety Sholevar. W młodości opublikował też mały tomik wierszy. Matka Bahmana należała do pierwszej grupy pielęgniarek, które ukończyły uniwersytet w Teheranie.

Bahman Sholevar ukończył szkołę podstawową i średnią w Teheranie. Studiował medycynę na Uniwersytecie w Teheranie, ale porzucił studia przed uzyskaniem tytułu doktora medycyny, aby przyjąć placówkę dyplomatyczną w Turcji, jako sekretarz ekonomiczny Centralnej Organizacji Traktatu (CENTO) . Wykorzystał to stanowisko, aby uzyskać pozwolenie na publikację w Iranie swojej powieści Nocna podróż , powieści, którą napisał sześć lat wcześniej, ale której żaden wydawca nie odważył się wysłać do urzędu cenzury z prośbą o pozwolenie na publikację. Przewidział, że powieść zostanie zakazana po publikacji i że jego życie będzie w niebezpieczeństwie. Nocna podróż została zakazana kilka miesięcy po jej publikacji, a autorowi udało się uciec do Stanów Zjednoczonych na podstawie paszportu dyplomatycznego. Otrzymał stypendium na Międzynarodowy Program Pisania Uniwersytetu Iowa na lata 1968–1969 oraz stypendium na studia doktoranckie. w języku angielskim na University of Iowa. (Miał dyplom z filologii angielskiej na Uniwersytecie w Cambridge i tytuł licencjata z języka angielskiego na Uniwersytecie Północnego Teksasu). Po uzyskaniu stopni magistra, magistra i doktora. w języku angielskim i współczesnym Letters (1968–1973) ponownie studiował medycynę na Uniwersytecie Hahnemann w Filadelfii i uzyskał tytuł lekarza medycyny w 1976 r. Odbył specjalistyczne szkolenie z psychiatrii w Medical College of Pennsylvania i został dyplomatem American Board of Psychiatry i neurologii i rozpoczął nauczanie na Uniwersytecie Thomasa Jeffersona i innych uniwersytetach w Filadelfii. Był wybrany Fellow of Philadelphia College of Physicians i wybranym członkiem Nowojorskiej Akademii Nauk .

Od 1968 do 1979 Sholevar był aktywnym i głośnym przeciwnikiem reżimu szacha oraz orędownikiem wolności i praw człowieka w Iranie, aż do obalenia tego ostatniego przez irańską rewolucję w 1979 roku. Natychmiast po tej rewolucji stał się równie głośnym i aktywnym przeciwnikiem skorumpowanej teokratycznej tyranii, która zastąpiła skorumpowaną świecką tyranię szacha. W satyrycznym poemacie „Oda do rewolucji”, który opublikował w 1980 roku, napisał:

Ten ukochany przyjaciel, jeszcze jeden Raz po tysiącu, oszukał nas... Koronowany rzeźnik odszedł; na jego Tronie siedzi rzeźnik w turbanie. Ale gra jest ta sama, Ci sami gracze, Z tysiącem nowych masek, Ale z jedną różnicą: Wczorajsze wilki to dzisiejsze baranki.

A w powieści Dead Reckoning bohater wraca do Iranu, aby wziąć udział w pogrzebie swojej matki, po 15 latach nieobecności, tylko po to, by zostać zakutym w kajdanki i z zawiązanymi oczami i zabrany do więzienia Evin, gdzie torturowany przez tych samych oprawców, którzy torturowali jego brata na śmierć 17 lat wcześniej. Jedyna różnica polega na tym, że tym razem oprawcy mają pełne brody i paciorki modlitewne i recytują „W imię Allaha Miłosiernego, Litościwego”, zanim przystąpią do tortur.

W 2007 roku, po 42 latach dobrowolnego wygnania, Sholevar powrócił do Iranu na zaproszenie grupy pisarzy i wydawców. Jego przekłady Faulknera i TS Eliota otrzymały pozwolenia na przedruk, a perska wersja jego ostatniej powieści, Dead Reckoning , została przesłana przez wydawcę do Biura Cenzorów (eufemistycznie zwanego „Biurem Islamskiego Przewodnictwa”. program uhonorowania go w „Domu Sztuki” został przez władze zakazany, przyjęcie i powitanie przez pisarzy oraz gazety i czasopisma były tak obfite, że w końcu nawet rządowe radio i telewizja zdecydowały się dołączyć do powodzi poszukujących wywiadów.

Przedłużył swoje dobrowolne wygnanie w Stanach Zjednoczonych na czas nieokreślony i został obywatelem Stanów Zjednoczonych w 1981 roku. Ponownie odwiedził Iran dopiero w 2007 roku, po 42 latach nieobecności. Mimo że jego tłumaczenia zostały ponownie opublikowane w Iranie, jego oryginalne pisma nadal są objęte zakazem. Jego ostatnia powieść w języku perskim, zatytułowana Bi Lengar , od prawie dwóch lat oczekuje na pozwolenie na publikację od urzędu cenzury Islamskiej Republiki Iranu (eufemistycznie zwanego „Departamentem Kultury i Poradnictwa Islamskiego”.

Sholevar obecnie mieszka w Pensylwanii i pisze w pięciu językach: angielskim, perskim, hiszpańskim, włoskim i francuskim. Chociaż większość jego publikacji w ciągu ostatnich czterdziestu lat ukazała się w języku angielskim lub innych językach europejskich.

Główne dzieła

Poezja

  1. Epos życia, epos śmierci , حماسۀ مرگ ، حماسۀ زندگیٍ (Teheran: 1960).
  2. Making Connection: Poems of Exile (Filadelfia: 1979).
  3. „Oda do rewolucji” (poemat satyryczny), Iranshahr , t. iii, nie. 7 maja 1960.
  4. „Przymierze krwi”, Iranshahr , t. iii, nie. 16 lipca 1960.
  5. Anioł o oczach Bush-Baby i inne wiersze (Filadelfia: 1982)
  6. Pieśń miłosna Achillesa i inne wiersze (Filadelfia: 1982)
  7. Powrót Odyseusza (Filadelfia: 1982)
  8. The New Adam: Poems of Renewal (Filadelfia: 1982)
  9. Zakorzenione w popiołach wulkanicznych (Filadelfia: 1988)
  10. „Cztery wiersze” w North Atlantic Review: Writers in Exile , no. 4, 1992.
  11. Il Rimpatrio d'Odysseo / Odyseusz' Homecoming (włosko-angielski) (Filadelfia: 2009)

Powieść

  1. سفرشب (Safar-e-Shab) , Khoosheh Publications, (Teheran: 1976)
  2. Nocna podróż i przyjście Mesjasza , nr 7 w serii współczesnej literatury perskiej Bibliotheca Persica Uniwersytetu Columbia (Filadelfia: 1984)
  3. Fragmenty powieści Dead Reckoning w North Atlantic Review: Writers in Exile, nr 4, 1992.
  4. Dead Reckoning (angielski oryginał) (Filadelfia: 1992)
  5. A La Deriva (tłumaczenie hiszpańskie) (Filadelfia: 2009)
  6. Alla Deriva (tłumaczenie włoskie) (Filadelfia: 2009)
  7. À La Dérive (tłumaczenie francuskie) (Filadelfia: 2009)
  8. بی لنگر (Bi Lengar) (tłumaczenie perskie) (Filadelfia: 2009)
  9. سفر شب وظهور حضرت (Safar-e-Shab va Zohoor-e-Hazrat) (Filadelfia: 2009)

Krytyka

  1. „O Williamie Faulknerze i wrzawie i furii”, przedmowa tłumacza, Teheran, 1959.
  2. ziemi jałowej TS Eliota ”, przedmowa tłumacza, Arash , tom. ii, nie. 2, Teheran, 1963.
  3. pustkowia TS Eliota ”, Cheshmeh Publications, Teheran 2007.
  4. „Proces twórczy: dyskusja psychoanalityczna” w The Arts in Psychotherapy Journal, tom. 8, nie. 2 lutego 1981, Nowy Jork.
  5. Proces twórczy: dyskusja psychoanalityczna (z WG Niederlandem) (Filadelfia: 1984)
  6. „Iran: historia mistycyzmu, poezji i rewolucji”, The Philadelphia Inquirer, 5 stycznia 1986.
  7. „Afraštah, Mohammad Ali” ”, w Encyclopædia Iranica, tom. 1, zeszyt 6, Londyn, Boston, Melbourne i Henley, 1984.
  8. „Pamiętam ten głos” . Krytyczny esej ku pamięci Ahmada Shamloo, Shahrvanda Emrooza, no. 61, (Teheran: 2007)

Główne tłumaczenia na język perski

  1. Opowiadania Steinbecka, Hemingwaya i Czechowa z krytycznym przedmową, Teheran, 1953
  2. William Faulkner, Wściekłość i wściekłość (Teheran: 1956, 1957, 1958...2007).
  3. Ralph Nading Hill, Lekarze, którzy pokonali żółtą febrę (Teheran: 1957).
  4. Sterling North, Od chaty z bali do Białego Domu: Biografia Lincolna (Teheran: 1958).
  5. TS Eliot, The Waste Land, Arash , z krytycznym wstępem, tom. II, nr 2, (Teheran: 1963).
  6. TS Eliot, The Waste Land , z nową krytyczną przedmową, Cheshmeh Publications (Teheran: 2007).

Redagowanie

  1. Proces twórczy: dyskusja psychoanalityczna (Filadelfia: 1984).
  2. Ceremonie: A Book of Poems by John High (Filadelfia: 1984).

Krytyka jego pism

  • 1340 شماره اول.
  • جلال آل احمد: نقد از رمان سفر شب، مجله آرش (سردبیر سیروس طاهباز) ، دی ماه 1346.
  • جلال آل احمد: نقد ازرمان سفر شب "سلوکی در هرج و مرج" ، در کارنامه سه ساله ، کتاب زمان، تهران، 1346.
  • نادر ابراهیمی: "سفری کوتاه در سفر شب"، روزنامه آیندگان، 5 بهمن ماه 1346.
  • کامبیز فرخی: نقد از رمان سفر شب، مجله خوشه (با همکاری غلامحسین ساعدی و اح مد شاملو) شماره 12, خرداد 1347.
  • تلویزیون ملی ایران، برنامه آینه، نقد از رمان سفر شب، 30 شهریور1347.
  • حسن میرعابدینی: صد سال داستان نویسی در ایران، تهران، 1377.
  • محمد علی سپانلو: نقد ازرمان سفر شب، در نویسندگان پیشرو ایران، تهران، 138 1.
  • حسن میرعابدینی: فرهنگ داستان نویسان ایران از آغاز تا امروز، تهران، 1386.
  • Beth Brown: A Critique of Making Connection: Poems of Exile” w Edebiyat: A Journal of Middle Eastern and Comparative Literature , tom. III, nr 2, Filadelfia, 1980.
  • کینگا مرکوش: نقد بر فر شب و رجعت مسیح The Night's Journey & the Coming of the Messiah ، در ایران نامه، سال پنجم شماره 1, پائیز 1365.
  • محمود کیانوش: "جلوه دوگانگی در یگانگی". نقدی برمجموعه شعر Rooted in Volcanic Ashes در فصل کتاب، سال اول، 2 3 تابستان و پائیز 1367.
  • A Critique of Rooted in Volcanic Ashes w gazecie Philadelphia Writers' Organization
  • (PWO), 1988.
  • Krytyka zakorzeniona w popiołach wulkanicznych w The Book Report , wydanie styczeń-luty 1988
  • Publishers Weekly , Recenzja Dead Reckoning , 28 września 1992.
  • Magazyn Rapport : Przegląd powieści Dead Reckoning , Los Angeles, 1992.
  • Clarissa Harris Raymond z University of Maryland: Krytyka powieści Dead Reckoning , Chanteh Magazine, tom. 1, nie. 2, Waszyngton, DC, zima 1993.
  • محمد رضا قانون پرور: عصا کش، نقدی بر رمان Dead Reckoning, در ایران شناسی، سال پنجم، ش ماره 3, پائیز 1372.
  • یونس تراکمه: "انتقام یا ادای دین: مروری بر رمان سفرشب ", روزنامه شرق، ششم و هشتم بهمن 1382.
  • یونس تراکمه: "نوشتن، رویا— کابوس: مروری بر رمان سفر شب"، شهروند امروز، 2 دی 1386.
  • مهدی یزدانی خرم/محسن آزرم: "مردی که زیاد می داند" نقد نوشته های بهمن ش عله ور، شهروند امروز، 2 دی 1386.
  • یاسر نوروزی: "شب زنجیری: نگاهی به رمان سفر شب"، شهروند امروز، 2 دی 1386.
  • فارش باقری: "زیبائی شناسی تاریکی" ، نقدی از رمان سفر شب، روزنامه اعتماد، و یژه نامه، 6 دی 1386.
  • مهدی یزدانی خرم: "از روزگار رفته حکایت" ، نقد نوشته های بهمن شعله ور، رو زنامه روزگار،29 مهر 1385.
  • مهدی یزدانی خرم: "روزهای بلند خیابان های شمیران" نقد نوشته های بهمن شعله 30 marca 1385.
  • اعتما 12 marca 1386
  • حسین مرتضائیان آبکنار: "زبان فارسی در حال احتضار" ،نقد از سفر شب، گفت و گو با دیباچه،23 خرداد 1386
  • علی شروقی: "در باره سفر شب: طرح سرگیجه" ، روزنامه اعتماد، 12 دی ماه 1386
  • Rzeczownik عتماد، 12 دی ماه 1386.
  • حسین جاوید: "من نویسنده ای ایرانیم" ، نقدی از نوشته های بهمن شعله ور، تهر ان امروز، 13 دی */1386.
  • مریم منصوری: "فقط شعر زنده می ماند" ، نقد کارهای بهمن شعله ور، روزنامه ا عتماد،12 ć15 دی ماه 1386.
  • فرشته احمدی: " تراژدی شکست نویسندگان یک نسل"، روزنامه اعتماد، 15 دی ماه 138 6
  • محسن آزرم: "آوریل ستمگرترین ماه هاست" نقدی از" سرزمین هرز " The Waste Land تی. اس. الیوت، ترجمه بهمن شعله ور، روزنامه'ارگزاران، 22 اردیبهشت 1387.

Wywiady, prezentacje i dyskusje

  • „Celem poety-powieściopisarza jest usprawiedliwienie życia”, The Daily Iowan, Iowa City, 1 listopada 1968.
  • „Lekarz: humanista czy technik?” Medical College of Pennsylvania, 13 kwietnia 1978 r.
  • „Proces twórczy: podejście psychoanalityczne”. Medical College of Pennsylvania, Filadelfia, 24 maja 1978 r.
  • „Seria wykładów na temat psychodynamicznych podejść do literatury”. Medical College of Pennsylvania, Filadelfia, wrzesień 1978 do maja 1979.
  • „Walka o demokrację w Iranie”. Program telewizyjny z bliska, ABC, Pittsburgh, 14 grudnia 1978 r.
  • Canada-AM News Show, Canadian Network (CTV), Toronto, Kanada, 26 stycznia 1979.
  • Raport MacNeila-Lehrera, Public Broadcasting System TV (PBS), 1 lutego 1979 r.
  • Wywiad z AO Sulzbergerem, Jr., The New York Times, 1 lutego 1979.
  • Wywiad z AO Sulzbergerem Jr., The Bulletin, 1 lutego 1979.
  • Wywiad z AO Sulzberger, Jr., The Globe and Mail of Canada, 1 lutego 1979.
  • Canada-AM News Show, Canadian Network CTV), Toronto, Kanada, 5 lutego 1979.
  • „Rewolucja i nie tylko w Iranie: psychologia władzy”. Uniwersytet Princeton, 7 lutego 1979.
  • „Proces twórczy i psychoanaliza”. Jefferson Medical College, Thomas Jefferson University, Filadelfia, 3 października 1979 r.
  • „Psychopatologia wielorakich osobowości” w programie As It Happens , The Canadian Broadcasting Radio (CBC), 11 lutego 1981.
  • „Bieżące wydarzenia w Iranie”. 2-godzinna dyskusja panelowa w The Weekend World , British Independent Television (ITV), 11 lutego 1979 r.
  • Canada-AM News Show, Canadian TV Network (CTV), Toronto, Kanada, 20 marca 1979.
  • Canada-AM News Show, Canadian TV Network (CTV), Toronto, Kanada, 10 kwietnia 1979.
  • Canada-AM News Show, Canadian TV Network (CTV), Toronto, Kanada, 14 listopada 1979.
  • KYW News Radio, Filadelfia, 1 grudnia 1979 r.
  • WCAU-CBS News Radio, Filadelfia, 1 grudnia 1979 r.
  • Channel 10 News, telewizja CBS, 7 lutego 1979.
  • Channel 3 News, telewizja NBC, 2 grudnia 1979.
  • Channel 3 News, telewizja NBC, Filadelfia, 9 grudnia 1979 r.
  • Canada-AM News Show, Canadian TV Network (CTV), Toronto, Kanada, 4 grudnia 1979.
  • Raport MacNeila-Lehrera, Public Broadcasting System TV (PBS), 6 grudnia 1979 r.
  • Canada-AM News Show, Canadian TV Network (CTV), Toronto, Kanada, 31 stycznia 1980.
  • Channel 10 News, telewizja CBS, Filadelfia W marcu 1980 r.
  • „Media informacyjne i relacje ze spraw międzynarodowych”. Uniwersytet Nowojorski, marzec 1980.
  • Canada-AM News Show, Canadian TV Network (CTV), Toronto, Kanada, 11 marca 1980.
  • „Nowa zimna wojna: psychologia środków masowego przekazu”. Uniwersytet Columbia, 9 kwietnia 1980.
  • Canada-AM News Show, Canadian TV Network (CTV), Toronto, Kanada, 8 lipca 1980
  • Canada-AM News Show, Canadian TV Network (CTV), Toronto, Kanada, 16 czerwca. '1981
  • Canada-AM News Show, Canadian TV Network (CTV), Toronto, Kanada, 30 czerwca 1981.
  • Canada-AM News Show, Canadian TV Network (CTV), Toronto, Kanada, 30 lipca 1981
  • Canada-AM News Show, Canadian TV Network (CTV), Toronto, Kanada, 1 września 1981.
  • The University City Press Monthly of Philadelphia, „Wygnańcy z Trzeciej Rewolucji”, luty 1982.
  • "Wiele osobowości." Newsprobe, WTAF Channel 29 Television, 12 i 28 listopada 1982.
  • Zaproszony prelegent i lider grupy dyskusyjnej na drugiej dorocznej konferencji American Institute of Medical Education na temat CREATIVITY & MADNESS: Psychological Studies of Art & Artists. Wyspa Kauai, Hawaje, 26 marca – 2 kwietnia 1983. Prezentacje obejmowały:
    • „Funkcje ego w akcie twórczym”.
    • „Grupa dyskusyjna na temat procesu twórczego”.
  • Główny mówca na Trzeciej Dorocznej Konferencji American Institute of Medical Education na temat Kreatywności i Szaleństwa: Psychologiczne Studia Sztuki i Artystów, Hawaje, 14-21 kwietnia 1984. Prezentacje obejmowały:
    • Wejście do nieba: psychologiczne studium życia i poezji Dantego Alighieri.
    • Zejście do piekła: studium podstawowej nieufności i rozpaczy ego w poezji Sylvii Plath i Anne Sexton.
  • Główny mówca na czwartej dorocznej konferencji Amerykańskiego Instytutu Edukacji Medycznej (szósty program hawajski) na temat kreatywności i szaleństwa: Psychologiczne badania sztuki i artystów, Hawaje, 30 marca do 7 kwietnia 1985 r. Prezentacje obejmowały wykłady na temat:
    • Motyw podróży w sztuce i literaturze oraz poszukiwanie wewnętrznego odkrycia.
    • Porządek i chaos w życiu i sztuce.
    • Warsztaty Procesu Twórczego.
  • Główny mówca na piątej dorocznej konferencji American Institute of Medical Education na temat kreatywności i szaleństwa: Psychological Studies of Art & Artists, Hawaje, 15-22 lutego 1986 r. Prezentacje obejmowały wykłady na temat:
    • Psychologia miłości.
    • Psychologia agresji.
  • Omówienie mistrza sztuki Harolda i chłopców autorstwa południowoafrykańskiego dramatopisarza Athola Fugarda.
  • Główny mówca na pierwszej europejskiej konferencji American Institute of Medical Education na temat kreatywności i szaleństwa: Psychologiczne badania sztuki i artystów. 10-25 maja 1986. Prezentacja na temat:
    • Radykalna niewinność. Marc Chagall, Artysta jako kochanek.
  • Druga europejska konferencja Amerykańskiego Instytutu Edukacji Medycznej na temat kreatywności i szaleństwa: psychologiczne badania sztuki i artystów. Prezentacje obejmowały:
    • Psychologiczne studium życia i sztuki Claude'a Moneta, Paryż, 12 września 1986.
    • Psychologiczne studium życia i sztuki Marca Chagalla, Cannes, Francja, 24 września 1986.
    • Psychologiczne studium życia i sztuki Rembrandta van Rijna, Amsterdam, 29 września 1986.
  • Główny mówca na konferencji American Medical Education on Creativity and Madness: Psychological Studies of Art & Artists. Nowy Jork (Plaza Hotel), 29 listopada 1986. Główny wykład na temat:
    • Marc Chagall: Creation as an Act of Love
  • „Psychodynamiczna psychoterapia osób kreatywnych”. Wywiad przeprowadził Dave Davies w WHYY Radio, Filadelfia, wrzesień. 14, 1983.
  • „Psychodynamiczna psychoterapia artystów i naukowców”. Wywiad przeprowadzony przez Ralpha Colliera w radiu WFLN-AM/FM, Filadelfia, 14 września 1983 r.
  • „Problemy emocjonalne specyficzne dla artystów i osób kreatywnych”. Wywiad przeprowadziła Judy Baca. Dzisiejsza poczta z New Jersey, 2 listopada 1983 r.
  • „Zrozumienie i pomoc kreatywnemu umysłowi”. Rozmawiała Barbara S. Rothschild. The Courier Post of New Jersey, 12 lutego 1984.
  • „Hamlet i burza Szekspira: Rozwiązanie kompleksu Edypa”. Prezentacja na Trzeciej Dorocznej Konferencji na temat Kreatywności i Szaleństwa, Hawaje, 24 kwietnia 1984 r.
  • „Kreatywność i praktyka medycyny”. Panel dyskusyjny. Festiwal Sztuki Lekarzy w Filadelfii. Filadelfijskie Kolegium Lekarskie. 5 maja 1984.
  • „Czy wspaniała literatura może uczynić cię lepszym lekarzem?” Wywiad przeprowadziła Helen Mathews Smith w MD Magazine, listopad 1984.
  • „Kreatywni pacjenci — kreatywny analityk”. Wywiad przeprowadzony przez Jaana Kangilaskiego w Medical Tribune, 19 grudnia 1984 r.
  • „Psychoterapia pisarzy i innych artystów”. Wywiad przeprowadziła Patricia Lehigh Brown. The Philadelphia Inquirer, 30 grudnia 1984.
  • „Wysoka kreatywność a rozwiązywanie problemów”. Prezentacja w Jefferson Medical College na Uniwersytecie Thomasa Jeffersona w Filadelfii, 15 stycznia 1985 r.
  • „Twórczy impuls i kreatywny impuls”. Prezentacja w Filadelfijskiej Organizacji Pisarzy (PWO), 7 marca 1985 r.
  • „Kreatywność i dwubiegunowość”. Wywiad dla Science Magazine, 15 sierpnia 1985.
  • „Sztuka i medycyna”. Panel dyskusyjny. Filadelfijskie Kolegium Lekarskie. 11 września 1985.
  • „Uczony, lekarz, poeta, wygnaniec”, wywiad przeprowadzony przez Nenę Baker w Hahnemann Magazine , tom. 5, nie. 3, Filadelfia, jesień 1985.
  • Artykuł Neny Baker „Ucieczka przed cenzorami szacha” w The Medical Post of Canada , Toronto, 10 grudnia 1985 r.
  • „Psychoterapia artystów i innych kreatywnych jednostek”. Transmisja w CNN 5, 6, 7 i 8 lipca 1985 r.
  • „La Psicologia dell'Amore e dell'Aggressione e le loro Manifestazioni nell'Arte e nella Letteratura”, 1986 Kongres Ortopsychologii, Rzym.
  • „Marc Chagall: La Creazione come Atto d'Amore”, 1986 Kongres Ortopsychologii, Rzym.
  • Wywiad przeprowadzili B. Afagh i Mahmood Kianoosh na temat jego dzieł literackich w BBC Radio, Persian Program. 9 września 1987.
  • Wywiad przeprowadził Taghi Mokhtar na temat dzieł literackich autora, w programie Mirror w Channel 56 TV, Waszyngton, 3 stycznia 1988 r.
  • Wywiad przeprowadzony przez Franka Forda w WDVT Radio, Filadelfia, grudzień i styczeń 1985 r.
  • Wywiad w Frank Ford Radio Show, WDVT Radio, przeprowadzony przez Jacka McKinneya, felietonistę Philadelphia Daily News, 8 stycznia 1988 r.
  • „In Memoriam: osobista i historyczna ocena Gholama-Hosseina Saediego (1935-1985) i jego miejsca we współczesnej literaturze perskiej”. Prezentacja na George Washington University, 14 grudnia 1985. Transmisja symulacyjna przez BBC i VOA.
  • „Psychologia miłości i agresji oraz ich przejawy w sztuce i literaturze”. Prezentacja w szpitalu Saint Elizabeth (ku pamięci Ezry Pounda), Waszyngton, DC, 27 kwietnia 1987 r.
  • Wywiad przeprowadził Jeremy Taylor z telewizji BBC w programie „Creative Individuals & Bipolar Disorder” 8 września 1987 r.
  • „Kultura i psychiatria”. Prezentacja na State University of New York, Health Science Center na Brooklynie, 18 listopada 1987 r.
  • Radio WBUX-AM, wywiad przeprowadzony przez Joan Stack, Pensylwania, 18 stycznia 1988 r.
  • „Specjalne problemy - i odpowiedzi - twórczego umysłu”. „wywiad przeprowadzony przez felietonistę Darrella Sifforda w The Philadelphia Inquirer, 25 stycznia 1988 r.
  • Radio WBUX-AM, wywiad przeprowadzony przez Louisa Collinsa, Pensylwania, 18 marca 1988 r.
  • Radio WXPN-AM, wywiad przeprowadzony przez Joan Schuman, Pensylwania, 8 kwietnia 1988 r.
  • Wykłady na temat „Procesu twórczego” z odniesieniami do Virginii Woolf, Roberta Lowella, Johna Berrymana, Sylvii Plath, Anne Sexton, Dylana Thomasa, Vincenta Van Gogha, Ezry Pounda i Roberta Wagnera podczas 17-dniowego seminarium sponsorowanego przez International Seminaria medyczne. Dostarczono w Indonezji, Tajlandii i Birmie od 17 lutego do 2 marca 1988 r.
  • Wykłady na temat „Procesu twórczego” z odniesieniami do Virginii Woolf, Roberta Lowella, Johna Berrymana, Sylvii Plath, Anne Sexton, Dylana Thomasa, Vincenta Van Gogha, Marca Chagalla i Roberta Wagnera podczas 17-dniowego seminarium sponsorowanego przez International Seminaria medyczne. Dostarczono w Kenii i Tanzanii od 2 do 18 września 1988 r.
  • Wykłady na temat „Procesu twórczego” z odniesieniami do Dantego Alighieri, Szekspira, Roberta Lowella, Johna Berrymana, Sylvii Plath, Anne Sexton, Dylana Thomasa, Vincenta Van Gogha, Marca Chagalla, Ezry Pounda i Roberta Wagnera, w 17-dniowej seminarium, sponsorowane przez International Medical Seminars. Dostarczony w Egipcie w maju 1988 r.
  • „Od Don Kichota do Guerniki: psychika hiszpańska reprezentowana przez hiszpańską sztukę i literaturę”. Dwutygodniowe wykłady ze specjalnymi odniesieniami do Cervantesa, Velasqueza, Zurbarana, El Greco, Goi, Picassa i Garcii Lorki. Dostarczono w Madrycie, Hiszpania. Sponsorowany przez Amerykański Instytut Edukacji Medycznej. Madryt, wrzesień 1989.
  • Prezentacja i dyskusja panelowa: „Irańscy pisarze beletrystyki piszący w drugim języku”.
  • Studium emigracji kulturowej i wygnania, 23. doroczne spotkanie MESA, Toronto, Kanada. Transmisja przez BBC i Voice of America. 17 i 18 listopada 1989.
  • Iowa City Press Citizen, Wywiad o Dead Reckoning , 28 września 1992.
  • BBC Radio, program perski, 21 kwietnia 1992.
  • Radio BBC, program perski, „Ucisk i masowa depresja”, 14 maja 1992 r.
  • Perski program BBC. „Jak statek bez kotwicy: dialog z Bahmanem Sholevarem”, Elias Ahmadi, Teheran, 12 grudnia 2007 r.
  • Naciśnij telewizor. „Powszechność i współczesna literatura perska”, Teheran, 27 czerwca 2009.

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Bahman_Sholevar&oldid=1132444439 ”