Ewangelia Afraniusza
| Autor | Cyryl Eskow |
|---|---|
| Oryginalny tytuł | Евангелие от Афрания |
| Kraj | Rosja |
| Język | Rosyjski |
| Gatunek muzyczny | Krytyka religijna , powieść historyczna , powieść szpiegowska |
| Wydawca | publikacja własna (wydanie 1) |
Data publikacji |
1995 |
| Typ mediów | Wydrukować |
Ewangelia Afraniusza ( ros . Евангелие от Афрания , zlatynizowana : Evangeliye ot Afraniya ) to kontrapologetyczna polemika rosyjskiego pisarza Kirilla Eskowa z 1995 roku . Jego ilustracyjną częścią powieściową jest dramatyczny portret Jezusa . W tej pracy Eskov konstruuje zdemitologizowany opis wydarzeń z Ewangelii .
Bezpłatna angielska wersja online, zatwierdzona przez Eskova, pojawiła się w grudniu 2022 r.
Historia publikacji
Jak opisał Eskov, usilne próby jego religijnego bliskiego przyjaciela, muzyka i poety , aby go nawrócić, doprowadziły go do napisania tej książki jako odpowiedzi.
Eskov samodzielnie opublikował tę pracę w 1995 roku po tym, jak kilku rosyjskich wydawców książek odrzuciło go, ponieważ obawiali się, że książka może wywołać kontrowersje i wywołać gniew odradzającego się Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego . Od 2020 roku doczekał się pięciu kolejnych wydań w języku rosyjskim przez stałych wydawców (2001 przez ACT , 2003 przez Фолио, 2005 przez ЭНАС, 2016 przez Алькор Паблишерс i 2019 przez Престиж Бук); ostatnie trzy to antologie łączące je z kilkoma innymi dziełami Eskova. W 2003 roku została również przetłumaczona na język polski (i wydana przez firmę Solaris).
Struktura i fabuła
Książka jest podzielona na dwie części. Pierwsza część to esej non-fiction i polemika, w której autor, rosyjski biolog, kwestionuje twierdzenia Josha McDowella , amerykańskiego ewangelicznego apologety i ewangelisty , w swojej książce The Resurrection Factor (1981). Książka McDowella dowodzi, że wydarzenia przedstawione w Nowym Testamencie , a konkretnie zmartwychwstanie Jezusa , nie da się wytłumaczyć bez cudów i należy je postrzegać jako dowód bezpośredniej interwencji Boga. Eskov potraktował książkę McDowella jako wyzwanie i w odpowiedzi zdecydował się opublikować własną. W tej części książki omawia szereg argumentów McDowella.
Druga część książki to powieść i dramatyczny portret Jezusa , poprzez historię Afraniusza (postać z Mistrza i Małgorzaty Michaiła Bułhakowa ), w powieści, o którym mówi się, że jest szefem tajnych służb Poncjusza Piłata , i jego udanej manipulacji Jezusem Chrystusem i apostołami . Rzymianie są zaniepokojeni gwałtownym sprzeciwem wobec ich rządów ze strony frakcji związanych z religią judaizmu i opracowują plan (Operacja Ichthys ) stworzenia nowa, bardziej pacyfistyczna religia , która osłabiłaby frakcję judaizmu, będąc jednocześnie mniej antagonistyczną wobec rządów rzymskich. W tym celu wybrali nową sektę zorganizowaną wokół Jezusa Chrystusa jako najbardziej odpowiednią do ich celów i zinfiltrowali ją tajnym agentem ( Judasz ). W międzyczasie Jan Chrzciciel , postrzegany jako konkurent Jezusa. Kulminacją rzymskiego spisku są rzymscy agenci inscenizujący dwa fałszywe zmartwychwstania (pierwsze Łazarza z Betanii , drugie Jezusa). Planowi udaje się zdyskredytować sąd rabiniczny ( Sanhedrin ) i oszukiwanie apostołów, którzy byli przekonani, że byli świadkami serii nadprzyrodzonych cudów, podczas gdy w rzeczywistości to, co widzieli, było inscenizowanymi wydarzeniami zaaranżowanymi przez płatnych wykonawców i rzymskich agentów.
Historia jest ilustracją Eskova do jego poprzedniego eseju, argumentującego, że wszystkie wydarzenia przedstawione w Nowym Testamencie i potwierdzone znanymi dowodami archeologicznymi i historycznymi można wyjaśnić bez potrzeby nadprzyrodzonej interwencji.
Przyjęcie
W 1997 roku książka zdobyła Grand Prix na Festiwalu Autorów Science Fiction w Odessie (Fancon, Фанкон). Zdobył również nagrodę Big Zilant w 2001 roku na Zilantkon .
Przeglądając tę pracę dla Nature w 1998 roku, Michaił Mina zauważył, że jest to wyraz ateizmu państwowego z czasów sowieckich, zderzającego się z poradzieckim odrodzeniem wiary religijnej . Zauważa, że jest to zarówno przyjemna lektura (z „humorem [który] jest czasami gryzący, ale nigdy obraźliwy”), jak i udana kontra McDowell, zauważając, że prawdopodobnie „znalazłaby wielu zainteresowanych czytelników, gdyby została opublikowana w języku angielskim”.