Happy End (musical)

Happy End
Happy End Broadway Playbill.jpg
1977 Afisz na Broadwayu
Muzyka Kurta Weilla
tekst piosenki Bertolta Brechta
Książka Elżbieta Hauptmann
Produkcje






1929 Berlin 1956 Monachium 1957 Hamburg 1965 West End 1972 Yale Repertory Theatre 1977 Broadway 2006 San Francisco 2022 Victorian Opera

Happy End to trzyaktowa komedia muzyczna Kurta Weilla , Elisabeth Hauptmann i Bertolta Brechta , która po raz pierwszy została otwarta w Berlinie w Theater am Schiffbauerdamm 2 września 1929 roku. Została zamknięta po siedmiu przedstawieniach. W 1977 roku miał swoją premierę na Broadwayu , gdzie miał 75 przedstawień.

Historia produkcji

Po sukcesie poprzedniej współpracy Weilla i Brechta, Opery za trzy grosze , duet stworzył ten musical, napisany przez Hauptmanna pod pseudonimem Dorothy Lane. Źródłami Hauptmanna byli m.in. mjr Barbara . Premiera odbyła się w Berlinie 2 września 1929 roku. Historia przypomina, ale nie jest źródłem, bardziej znanego musicalu Guys and Dolls , opartego na opowiadaniu Damona Runyona „ Idylla panny Sarah Brown ” Brecht próbował przypisać sobie zasługę całej pracy, ale Hauptmann zapewnił, że prawda jest znana.

Oryginalna produkcja nie została dobrze przyjęta. Pojawiły się doniesienia, że ​​​​członkini obsady, Helene Weigel (żona Brechta), czytała na scenie komunistyczną broszurę, a produkcja została przejrzana przez niemiecką prasę i zamknięta dwa dni później. Niemniej jednak musical został następnie wyprodukowany w Europie, po raz pierwszy w Monachium w 1956 roku. Kolejne produkcje obejmowały Hamburg w 1957, Londyn w 1965 w Royal Court Theatre , Yale Repertory Theatre (USA) w 1972, Oksford i Lyric Theatre na West Endzie w 1975 i we Frankfurcie w 1983, wraz z niemiecką wersją filmową z 1977 roku.

Musical miał swoją premierę na Broadwayu w Martin Beck Theatre 7 maja 1977 r., A zakończył się 10 lipca 1977 r. Po 75 przedstawieniach. Wyreżyserowany przez Roberta Kalfina i Patricię Birch i wystawiony przez Birch, w obsadzie wystąpili Christopher Lloyd , Grayson Hall i Meryl Streep .

Produkcja z 1984 roku przez Arena Stage w Waszyngtonie była transmitowana w telewizji jako część krótkotrwałej serii „America's Musical Theatre” w PBS . Musical został wyprodukowany w Centre Stage w Baltimore w stanie Maryland w lutym 1995 roku przy użyciu angielskiej adaptacji Michaela Feingolda (podobnie jak produkcja Arena Stage).

Produkcja wystawiona w Pacific Resident Theatre w 2005 roku zdobyła nagrodę Los Angeles Drama Critics Circle Award za najlepsze odrodzenie 2005 roku.

Produkcja z 2006 roku American Conservatory Theatre w San Francisco wykorzystywała angielską adaptację Michaela Feingolda, a także zawierała nagranie z obsady CD. Ta wersja została wystawiona poza Broadwayem w Nowym Jorku w 2007 roku.

Pomimo słabego początkowego odbioru sztuki, kilka numerów muzycznych nadal cieszy się popularnością, w tym „Surabaya Johnny” śpiewany przez Lillian Holiday i „Bilbao Song”.

Streszczenie

akt 1

Gang przestępców kręci się w Bill's Beer Hall, planując atak na miejscową farmaceutę, czekając na swoją tajemniczą szefową o imieniu The Fly i jej najlepszego twardziela Billa Crackera. Bill przybywa z kapeluszem homburga - trofeum od Gorilla Baxleya, przywódcy rywalizującego gangu, którym właśnie „zaopiekował się”. Gang się raduje - Bill's Beer Hall będzie teraz centrum przestępczości w Chicago, tak wspaniałym jak oryginalny Bill's Beer Hall w Bilbao („The Bilbao Song”), mówi gubernator, który od tego czasu stał się bardzo burżuazyjny i szanowany.

Policjant podrzuca staruszkę, która zemdlała na ulicy. Okazuje się, że jest Muchą w przebraniu i mówi im, że na Wigilię, za dwa dni, zaplanowano dużą robotę w banku. The Fly jest zły, że Bill zamordował Baxleya bez jej zgody i sygnalizuje gangowi, by go zabili. The Fly odchodzi, a gang knuje, by wrobić Billa w zabicie farmaceuty, którego planowali wstrząsnąć.

Na ulicy zaczyna grać zespół Armii Zbawienia („Lieutenants of the Lord” ) . Siostra Lilian (lub Lillian) Holiday wprowadza zespół do baru („March Ahead”) i zaczyna próbować nawrócić gang. Próbują ją zaatakować, a Bill przychodzi jej na ratunek. Kiedy gang i zespół odchodzą, Lilian zostaje z Billem i ponownie próbuje do niego dotrzeć, śpiewając „The Sailors 'Tango”.

Brat Hannibal wraca z zespołem i jest zszokowany zachowaniem Lilian. Po znalezieniu tam broni Billa policja wtargnęła i aresztowała Billa za zabójstwo farmaceuty w jego sklepie.

Akt 2

W misji na Canal Street major Stone kwestionuje działania Lilian. Śpiewa powtórkę „Tanga marynarzy”. Przyjeżdża policja, aby odebrać zeznania Lilian. Daje Billowi alibi: była z nim sama w barze, kiedy popełniono morderstwo. Brat Hannibal mdleje - w wyniku starego urazu głowy - a major zwalnia Lilian ze wszystkich jej obowiązków i wyrzuca ją z misji. Rozpoczyna się nabożeństwo („Bracie, daj sobie popchnąć”), a siostry Jane i Mary, które zostały, by wygłosić kazanie Lilian, ponoszą sromotną porażkę.

W międzyczasie, z powrotem w Bill's Beerhall, gubernator, nowy zastępca dowódcy The Fly, mówi BabyFace, że Fly zawarł tajną umowę z Gorilla Baxley, aby przejąć jego gang, który jest teraz wyłączony. Udziela porad BabyFace, jak być twardym („Song of the Big Shot”).

Po powrocie do misji Bill przybywa pod koniec nabożeństwa („Don't Be Afraid”) w poszukiwaniu Lilian. Sam z gangu jest tam i mówi mu, że Lilian odeszła, gdy Hannibal śpiewa ostatni hymn („In Our Childhood's Bright Endeavour”).

Lilian przychodzi do baru w poszukiwaniu Billa. Sam mówi, że Bill wyszedł z więzienia i szuka Lilian w misji. Gubernator bierze broń i udaje się do misji. Hannibal śpiewa „Sen handlarza alkoholem”. Gubernator i Bill wychodzą przez drzwi. Słychać odgłosy walki, wystrzału i plusku. Bill wbiega przerywając ostatni refren. „Zaśpiewaj jeszcze raz ten ostatni refren”, krzyczy i wyskakuje przez okno, gdy Lilian wchodzi przez frontowe drzwi.

Akt 3

„Mandalay Song” przekierowuje tutaj. Aby zapoznać się z piosenką ELO, zobacz Afterglow (album Electric Light Orchestra) .

Wigilia — Bill i ekipa przygotowują się do wielkiej pracy w banku. Profesor majstruje przy jakimś radiu dwukierunkowym, a Sam jest przebrany za kobietę. Żartują z Samem, który śpiewa „The Mandalay Song”.

Głos Muchy dobiega z radia i przekazuje gangowi instrukcje. Bill będzie odpowiedzialny za zbieranie pieniędzy. Gdy gang odchodzi, wchodzi Lilian. Jest rozczarowana, że ​​Bill wrócił do swojego przestępczego życia („Surabaya Johnny”).

Bill płacze nad jej piosenką, ale mówi, że nadal jest twardy („Big Shot Reprise”). Fly przychodzi przebrany za gazeciarza. Bill rozpoznaje ją i zdaje sobie sprawę, że prawie przegapił napad. Wybiega, a Lilian wybiega za nim.

Gang powraca, ale nigdzie nie można znaleźć Billa. The Fly ponownie uderza w niego. „Zaopiekuj się nim dziś wieczorem i zostaw martwienie się o pieniądze do jutra” („The Ballad of the Lily of Hell”). Lilian wraca do Misji, podobnie jak Bill. Major nie chce mieć z żadnym z nich nic wspólnego. Gang wpada. Bill pokazuje im, że ma pieniądze. Wchodzi gliniarz, a gang przedstawia fałszywe alibi, które dał im The Fly. Ale gliniarz jest tam, aby przesłuchać Billa w sprawie zniknięcia Gubernatora. Drzwi otwierają się i wchodzi Gubernator („Big Shot Reprise 2”). Uderzył tylko głową, wpadając do płytkiej części kanału. Wszyscy są niewinni, więc policjant odchodzi.

Teraz pojawia się Mucha z wyciągniętą bronią. Hannibal krzyczy „Sadie!” Okazuje się, że jest on dawno zaginionym mężem Muchy („In our Childhood Reprise”). Daje mu łup, który przekazuje majorowi. Major przywraca Lilian pracę. The Fly występuje naprzód i mówi, że obie grupy powinny się zjednoczyć, by walczyć o biednych przeciwko niesprawiedliwości bogatych („Epilog: Hosanna Rockefeller”). Pijany Święty Mikołaj pojawia się w oknie na piętrze i cała grupa powtarza „The Bilbao Song”.

Numery muzyczne

Prolog – Firma

akt 1

Bill's Beer Hall, 22 grudnia

  • „The Bilbao Song” - Gubernator, Baby Face, Bill & The Gang
  • „Porucznicy Pana” - Lillian, Armia i owczarnia
  • „Marsz naprzód” - Armia i owczarnia
  • „Tango marynarzy” - Lillian
Akt 2

Misja Armii Zbawienia, Canal Street i Beer Hall, 23 grudnia

  • „Tango marynarzy” (powtórka) - Lillian
  • „Bracie, daj sobie szansę” - The Army & The Fold
  • „Pieśń wielkiego strzału” - Gubernator
  • „Nie bój się” - Jane, The Army & The Fold
  • „W jasnym przedsięwzięciu naszego dzieciństwa” - Hannibal
  • „Sen handlarza alkoholem” - Hannibal, gubernator, Jane, armia i owczarnia
Akt 3

Scena 1: Piwiarnia, 24 grudnia

  • „The Mandalay Song” - Sam i gang
  • „Surabaya Johnny” - Lillian
  • „Song of the Big Shot” (powtórka) - Bill
  • „Ballada o piekielnej lilii” - The Fly

Scena 2: Misja, później tej nocy

  • „Song of the Big Shot” (powtórka) - Gubernator i Bill
  • „W jasnym przedsięwzięciu naszego dzieciństwa” (powtórka) - Hannibal & The Fly
  • „Epilog: Hosanna Rockefeller” - Firma
  • „Piosenka z Bilbao” (powtórka) - Firma

Cytat

Wyrażenie „okradanie banku nie jest przestępstwem w porównaniu z posiadaniem” pochodzi z tej sztuki, a następnie Brecht dodał je do poprawek publikacji wcześniejszej Opery za trzy grosze , chociaż pierwotnie nie pojawiło się w pierwszej produkcji.

Nagrania

Dyrygent/Lilian/Dama w Grau/Bill/Sam:

Nagrody i nominacje

Oryginalna produkcja na Broadwayu

Rok Ceremonia wręczenia nagród Kategoria Nominat Wynik
1977 Nagroda Tony'ego Najlepszy musical Mianowany
Najlepsza książka musicalu Elżbieta Hauptmann Mianowany
Najlepsza oryginalna ścieżka dźwiękowa Kurta Weilla i Bertolta Brechta Mianowany
Nagroda Drama Desk Znakomity musical Mianowany
Najlepsza aktorka w musicalu Meryl Streep Mianowany

Dalsza lektura

  • Zielony, Stanley. Fałszywa książka z Broadwayu .

Linki zewnętrzne

Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Happy_End_(musical)&oldid=1080418361 ”