Hymn państwowy Zulii
| Polski: | |
|---|---|
|
Hymn stanu Zulia w Wenezueli na falach | |
| tekst piosenki | Udon Perez |
| Muzyka | José Antonio Chaves |
| Przyjęty | 15 sierpnia 1909 |
| Próbka dźwięku | |
|
| |
Hymn stanu Zulia , „Riding the Waves”, stał się oficjalnym dekretem wykonawczym z 15 sierpnia 1909 r. Był on wynikiem publicznego konkursu sponsorowanego przez ówczesnego gubernatora stanu, Jose Ignacio Laresa Baralta, który 29 kwietnia 1909 r. w tym roku zorganizował konkurs liryczny i muzyczny, aby wybrać słowa i melodię tak cennego utworu lirycznego. W kategorii lirycznej zwyciężył słynny poeta-laureat Udón Perez; w kategorii muzycznej zwyciężył równie znany autor Jose Antonio Cháves. Zwycięskie prace zostały oficjalnie uznane w powyższym dniu, podczas ceremonii prowadzonej przez znamienitego gubernatora, ale dopiero 18 lutego 1910 roku hymn został ostatecznie rozprowadzony po różnych departamentach i urzędach państwa. Dzięki pięknej melodii i tematowi zbudowanemu wokół idei wolności, pokoju i nadziei, hymn pozostaje ulubieńcem ludzi. Nadal posługuje się rewolucyjnym językiem – bardzo krytycznym wobec dyktatury – i nadal wyraża odwieczną odrazę państwa do centralistycznych władz.
Teksty w języku hiszpańskim
Chorus Sobre palmas y lauros de oro yergue el Zulia su limpio blasón; y flamea en su plaustro sonoros del progresso el radiante pendón.
I La luz con el
relámpago tenaz del Catatumbo , del nauta fija el rumbo, cual límpido farol; el alba de los trópicos, la hoguera que deslumbra cuando al zénit se encumbra la cuadriga del sol no emulan de tus glorias el fúlgido arrebol
II En la defensa olímpica de los nativos fueros tus hijos, sus aceros llevaron al confín; ciñendo lauros múltiples los viste, con arrobo, del Lago a Carabobo, del Ávila a Junín; y en Tarqui y Ayacucho vibraron su clarín.
III Erguido como Júpiter, la diestra en alto armada, fulgurante la mirada de rabia y de rencor; las veces que los sátrapas quisieron tu mancilla: mirarte de rodilla sin prez y sin honor cayó sobre sus frentes tu rayo vengador.
IV Y luego que la cólera de tu justicia calmas, va en pos de nuevas palmas tu espíritu vivaz; en aulas de areópagos, cabildos y liceos; te brindan sus trofeos el numen de la paz; y vese en blanca aureola resplandecer tu faz.
V En tu carroza alígera que tiran diez corceles, de cantos y laureles guirnaldas mil se ven. Allí del arte el símbolo del sabio la corona, de Temis y Pomona la espada y el lairén. La enseña del trabajo y el lábaro del bien.
VI Jamás, jamás, los déspotas o la invasión taimada, la oliva por la espada te obliguen a trokar; y sigas a la cúspide; triunfante como eres, plotes de talleres oyendo sin cesar en vez de los clarines y el parche militar.
Zobacz też