Serbski film

Serbski
Serbski
	plakat kinowy
	Српски филм ( serbski )
W reżyserii	Srđan Spasojević
Scenariusz	Aleksandra Radivojevicia; Srđan Spasojević;
Wyprodukowane przez	Srđan Spasojević; Dragoljub Wojnow;
W roli głównej	Srđan Todorović; Siergiej Trifunović; Jelena Gavrilović; Slobodana Beštica; Katarzyna Žutić;
Kinematografia	Nemanja Jovanov
Edytowany przez	Darko Simić
Muzyka stworzona przez	Sky Wikluh
Firma produkcyjna ;	Film kontra
Dystrybuowane przez	Odkryte filmy
Data wydania	11 czerwca 2010 (Serbia) ;
Czas działania	104 minuty
Kraj	Serbia
Języki	serbski; szwedzki; język angielski;
kasa	1550 USD (Brazylia)

Film serbski ( serbski : Српски филм , zlatynizowany : Srpski film ) to serbski horror eksploatacyjny z 2010 roku , wyprodukowany i wyreżyserowany przez Srđana Spasojevića w jego debiucie fabularnym. Spasojević jest także współautorem filmu z Aleksandarem Radivojeviciem. Opowiada o doświadczeniu borykającej się z problemami finansowymi gwiazdy porno , która zgadza się wziąć udział w „ filmie artystycznym ”, tylko po to, by odkryć, że został wcielony do filmu snuff o tematyce pedofilskiej i nekrofilskiej . W filmie występują serbscy aktorzy Srđan Todorović , Sergej Trifunović i Jelena Gavrilović .

Po swoim debiucie w obiegu filmów artystycznych , A Serbian Film wzbudził duże zainteresowanie i kontrowersje ze względu na graficzną przemoc i treści seksualne. Film został zakazany w kilku krajach, w tym na Filipinach, w Hiszpanii, Australii, Nowej Zelandii, Malezji i Norwegii, a także w Brazylii. Wymagał również obowiązkowych cięć, aby zostać wydany w Wielkiej Brytanii i otrzymał ocenę NC-17 w Stanach Zjednoczonych. Przez wielu uważany jest za najbardziej niepokojący film wszechczasów.

Działka

Miloš jest na wpół emerytowanym gwiazdorem porno , który mieszka w Belgradzie z żoną Mariją i sześcioletnim synem Petarem. Jego brat Marko jest skorumpowanym policjantem , który zazdrości Milošowi życia i pociąga go seksualnie Marija. Marija jest ciekawa uczuć męża do jego przeszłości i martwi się o dochody rodziny. Lejla, była współgwiazda, oferuje Milošowi główną rolę w filmie artystycznym wyreżyserowanym przez Vukmira, niezależnego pornografa , który chce obsadzić Miloša ze względu na jego potężną erekcję . Przyłapany już Petara na oglądaniu jednego z jego filmów i niepoinformowany o szczegółach filmu Vukmira, Miloš waha się, czy wziąć udział i kontynuować karierę, ale zgadza się zabezpieczyć finansową przyszłość swojej rodziny. Podczas spotkania z Vukmirem Miloš mija łysego mężczyznę i jego świtę, przyglądając się im ostrożnie.

Filmowanie rozpoczyna się w sierocińcu, gdzie Vukmir przekazuje Milošowi instrukcje przez słuchawkę podaną przez jednookiego kierowcę Vukmira, Rašę, podczas gdy ekipa filmowa podąża za nim. Miloš widzi młodą dziewczynę o imieniu Jeca, którą matka karci za zhańbienie pamięci zmarłego bohatera wojennego, zostając prostytutką . W ciemnym pokoju ekrany pokazują Jecę jedzącego lody, podczas gdy Miloš otrzymuje fellatio od pielęgniarki. Następnie Miloš otrzymuje polecenie odebrania go od matki, podczas gdy Jeca patrzy. Miloš odmawia, ale jest zmuszony kontynuować. Marko później informuje go, że Vukmir jest byłym psychologiem , który pracował w telewizji dziecięcej i bezpieczeństwie państwa . Vukmir spotyka później wahającego się Miloša, aby wyjaśnić swój styl artystyczny, pokazując film kobiety rodzącej noworodka, który zostaje natychmiast zgwałcony przez Rašę, co reżyser określa jako „noworodkowe porno”. Miloš wybiega i odjeżdża. Na skrzyżowaniu dróg podchodzi do niego lekarka Vukmira i zostaje uwiedziona.

Jakiś czas później zakrwawiony Miloš budzi się w swoim łóżku, nie pamiętając, co się stało. Wraca do opuszczonego zestawu i znajduje kilka taśm. Oglądając ich, Miloš odkrywa, że został odurzony narkotykami, aby wywołać agresywny, podniecony seksualnie i podatny na sugestię stan. Pod manipulacyjnym kierunkiem Vukmira Miloš bije i gwałci matkę Jecy przed odcięciem jej głowy, a później katatoniczny Miloš zostaje sodomizowany przez ochronę Vukmira. Następnie ogląda materiał filmowy, na którym Lejla wyraża troskę o Miloša, ale zostaje powstrzymany, gdy usuwa się jej zęby. Następnie do pokoju wchodzi zamaskowany mężczyzna i wpycha swojego penisa do jej gardła, aby ją zabić przez uduszenie . Materiał filmowy jest kontynuowany, gdy Miloš jest prowadzony do domu Jecy, gdzie starsza kobieta chwali go za zabicie jej matki i oferuje Jeca jako „dziewiczą komunę”. Miloš odmawia i ucieka przez okno do alejki, gdzie obserwuje przechodzącą dziewczynę. Zaczyna się masturbować i zostaje zaatakowany przez grupę zbirów, zanim zostaje zabity przez Rašę, który następnie zabiera Miloša z powrotem do magazynu z Vukmirem.

W magazynie lekarz Vukmir podaje kolejne leki, po czym Miloš ją obezwładnia, wbijając jej strzykawkę w gardło. Następnie zostaje zabrany do pokoju w celu odbycia stosunku z dwoma ciałami ukrytymi pod prześcieradłem. Miloš jest prowadzony na jedno ciało, a zamaskowany mężczyzna z filmu Lejli wchodzi i zaczyna napaść seksualną na drugie. Miloš nie zauważa, że jego ofiara obficie krwawi z odbytnicy . Vukmir następnie ujawnia, że zamaskowany mężczyzna to Marko, jego brat. Okazuje się, że ofiarą Marko jest Marija, a ofiarą Miloša okazuje się Petar, jego syn. Następnie lekarz Vukmira zatacza się do magazynu, w rozczochranych ubraniach, z obszarem pochwy pokrytym krwią. W dłoni trzyma zakrwawioną metalową fajkę, co sugeruje, że masturbowała się na śmierć po tym, jak została postrzelona tym samym narkotykiem, którego użyła na Milošu, aby był podniecony seksualnie i agresywny. Upada i umiera z powodu masywnego krwotoku z pochwy. Odwracając uwagę wszystkich, rozwścieczony Miloš rzuca się na Vukmira i uderza głową o podłogę, inicjując bójkę, podczas której Marija gryzie Marko w szyję, po czym tłucze go rzeźbą. Miloš mocuje się ze strażnikiem i strzela do wszystkich oprócz Rašy, którego zabija, wpychając swojego wyprostowanego penisa do pustego oczodołu. Umierający Vukmir chwali działania Miloša jako naprawdę godne filmu.

Miloš, przypomniawszy sobie swoje czyny, w tym zamknięcie żony i syna w piwnicy przed wcześniejszą utratą przytomności, wraca do domu, aby ich znaleźć. On i jego żona dochodzą do wzajemnego zrozumienia, że oni i ich syn powinni umrzeć razem, więc cała trójka zbiera się w łóżku i obejmuje, zanim Miloš odda śmiertelny strzał w siebie, Petara i Mariję. Jakiś czas później do sypialni wchodzi nowa ekipa filmowa, w tym widziany wcześniej łysy mężczyzna. Rozpina rozporek , ponieważ reżyser radzi mu „zacząć od małego chłopca”.

Rzucać

Srđan Todorović jako Miloš
Sergej Trifunović jako Vukmir
Jelena Gavrilović jako Marija
Slobodan Beštić jako Marko
Katarina Žutić jako Lejla
Anđela Nenadović jako Jeca
Ana Sakić jako matka Jecy
Lidija Pletl jako babcia Jecy
Lena Bogdanović jako lekarz
Luka Mijatović jako Petar
Nenad Heraković jako bramkarz nr 1
Carni Đerić jako Strażnik nr 2
Marko Crljen jako bramkarz nr 3
Aaron Sheridan jako Vans Taylor
Miodrag Krčmarik jako Raša
Tanja Divnić jako nauczycielka w przedszkolu
Natasa Miljus jako kobieta w ciąży

Motywy

Przemawiając ponad dekadę po premierze filmu, jego scenarzysta Radivojević omówił specyfikę materiału, który ostatecznie stał się filmem serbskim, gromadzonym przez dziesięć lat, począwszy od późnych lat 90. XX wieku od jego pomysłu na scenariusz ze szkoły filmowej . student dramaturgii Wydziału Sztuk Dramatycznych Uniwersytetu Artystycznego w Belgradzie (FDU) początkowo opracował tylko streszczenie zatytułowane Orgazmatron . Radivojević ujawnił ponadto, że jeśli chodzi o ogólne ramy oryginalnego pomysłu na scenariusz, czerpał inspirację z filmowych wyczynów gwiazdy porno i filmowca Rocco Siffrediego z lat 90.: w plenerze z miejscowymi dziewczynami w różnych częściach Europy (głównie w zmarginalizowanych i biednych postkomunistycznych krajach Europy Wschodniej ), z których wszystkie miały niekomfortowy wydźwięk kolonializmu . Jedna szczególna scena, która utkwiła mi w pamięci, przedstawia go uprawiającego seks z dziewczyną w samochodzie, podczas gdy w tle widać ten las, z którego nagle zaczyna wyłaniać się grupa siwych żebraków, w którym to momencie Siffredi, która już skończyła z dziewczyna, „zwraca ją” uciśnionym miejscowym, przekazując ją im w stylu współczesnego markiza de Sade, jakby chciał powiedzieć: „Proszę bardzo, skończyłem to, co musiałem zrobić, jest teraz cała twoja '. Tak więc, czyniąc głównego bohatera tego oryginalnego streszczenia starzejącą się męską gwiazdą porno, zacząłem włączać to pojęcie współczesnego kolonializmu poprzez seksualne wykorzystywanie zasobów ludzkich biednego kraju ”.

Po ukończeniu studiów Radivojević zaprzyjaźnił się z innym początkującym filmowcem Srđanem Spasojeviciem, absolwentem Akademii Sztuk Pięknych Uniwersytetu Braća Karić [ sr ] w reżyserii filmowej. Łącząc ich podobne gusta filmowe – wzajemne uznanie dla Paula Schradera , a także Zabójczych przebrań Briana de Palmy , Zaklętych Alfreda Hitchcocka i Davida Lyncha – obaj młodzi mężczyźni rozpoczęli profesjonalną współpracę. Jednak nie mogąc uruchomić wielu projektów kinowych w Serbii od początku do połowy 2000 roku, duet był sfrustrowany krajowym przemysłem filmowym - finansowo całkowicie zależnym od dotacji Rady Sztuki Unii Europejskiej (UE) oraz lokalnego Ministerstwa Kultury i finansowanie telewizji publicznej . W 2022 roku Radivojević omówił zmagania zawodowe swoje i Spasojevića, spoglądając wstecz na serbski dorobek filmowy z 2000 roku: „To było całkowicie beznadziejne. Z jednej strony komedie ludowe Zdravko Šotry lub kostiumowe dramaty / sitcomy wysysające tlen do niemal wykluczenia Z drugiej strony, z drugiej strony, i to było najbardziej przygnębiające , ta produkcja finansowana przez Radę ds . lokalne projekty bez wartości estetycznej, których jedynym powodem otrzymania finansowania UE była chęć ich autorów do wzmocnienia przekazu zatwierdzonego przez UE, tj. wyrażenia „serbskiej skruchy z powodu tego, co wydarzyło się w wojnach Serbowie, którzy walczą potężnie, a jednocześnie „wykonują swoją rolę w poszukiwaniu zbiorowego odkupienia”, wykazując skrajną skruchę. Przełamanie tej bariery i uzyskanie konwencjonalnego finansowania w Serbii na filmy, które chcieliśmy zrobić, było po prostu niemożliwe”.

W marcu 2009 roku, sześć miesięcy po zakończeniu zdjęć, reżyser filmu Spasojević i scenarzysta Radivojević stwierdzili, że w tamtym momencie wciąż niewydany film jest parodią współczesnych serbskich filmów poprawnych politycznie, które są finansowane przez zagraniczne fundusze rady artystycznej, takie jak jako Eurimages . Komentując decyzję o powiązaniu filmu z krajem poprzez tytuł, Radivojević odpowiedział: „Staliśmy się synonimem chaosu i szaleństwa . Tytuł jest cynicznym odniesieniem do tego obrazu. Film serbski jest także metaforą naszego [serbskiego] narodowego kino — nudne, przewidywalne i zupełnie nieumyślnie przezabawne, które do pewnego stopnia jest komentowane i subtelnie parodiowane w całym naszym filmie”. Podobnie Radivojević odrzucił kino serbskie jako „żałosne filmy finansowane przez państwo, nakręcone przez ludzi, którzy nie mają wyczucia ani związku z filmem, ale są silnie wspierani przez fundusze rady ds. Sztuki zagranicznej”, dodając: „jakość ich filmów nie ma znaczenia dla im, tylko biurokratyczne przestrzeganie zbioru zasad poprawności politycznej”.

W wywiadzie z maja 2010 roku, kiedy film krążył po festiwalach, Spasojević powiedział, że film „potępia faszyzm politycznej poprawności ” . Zapytany przez chorwackie media , czy przedstawiona przemoc dotyczy zbrodni popełnionych przez serbskich żołnierzy podczas wojen jugosłowiańskich , Spasojević odpowiedział : i człowieka, który jest wykorzystywany do granic możliwości w imię zapewnienia przetrwania swojej rodzinie”.

Promując premierę kinową filmu w Wielkiej Brytanii w grudniu 2010 roku, Spasojević stwierdził, że postać Vukmira jest „przesadną reprezentacją nowego europejskiego porządku filmowego”, dodając: „W Europie Wschodniej nie można sfinansować swojego filmu, chyba że masz bosą dziewczynę, która krzyki na ulicach, albo jakaś historia o ofiarach wojny w naszym [ bałkańskim ] regionie… świat zachodni stracił uczucia, więc szukają fałszywych, chcą kupić uczucia”.

Uwolnienie

Obwód festiwalu filmowego

Pierwszy w historii pokaz serbskiego filmu odbył się 15 marca 2010 roku o północy w Austin w ramach festiwalu South by Southwest 2010 . Podczas wstępu właściciela Alamo Drafthouse Cinema , Tima League , widzowie w kinie zostali ponownie ostrzeżeni o ekstremalnym charakterze scen, które mieli zobaczyć, i otrzymali ostatnią szansę na opuszczenie seansu. Namówił także garstkę widzów, aby dołączyli do niego na scenie – gdzie wspólnie wciągali strużki soli, wyciskali sok z limonki do oczu i robili kieliszki tequili, aby „zrozumieć, przez co przeszli Serbowie, aby stworzyć kulturę A. film serbski ”. Następnego dnia krótka relacja z projekcji ukazała się na blogu Wall Street Journal, dzięki czemu film stał się pierwszym artykułem w amerykańskiej prasie korporacyjnej, a reporter WSJ był zszokowany nie tyle treścią filmu, co fakt, że „wygląda na stosunkowo kosztowną produkcję, toczy się w odpowiednim tempie i zawiera solidne wykonania, co wskazuje na poważne intencje twórców filmu czające się pod powierzchnią”.

Następny był pokaz na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Fantastycznych w Brukseli w kwietniu 2010 roku, gdzie film również wzbudził duże zainteresowanie ze względu na szokującą treść.

11 czerwca 2010 roku film miał swoją premierową projekcję w Serbii w ramach festiwalu Cinema City w Nowym Sadzie . W związku z dużym zainteresowaniem wynikającym z szumu prasowego, jaki film generował przez ostatnie miesiące, organizatorzy festiwalu postanowili zaplanować dodatkowe pokazy.

Film był wyświetlany w dniach 16-19 lipca 2010 roku podczas Festiwalu Fantasia w Montrealu w ramach programu Subversive Serbia.

Film miał zostać pokazany 29 sierpnia 2010 r. na Film Four FrightFest w Londynie , w Wielkiej Brytanii, ale został wycofany przez organizatorów po interwencji Rady Westminster . Filmy pokazywane na tym festiwalu są zwykle pokazywane bez certyfikatu, ale w tym przypadku Rada Westminster odmówiła zezwolenia na jego pokaz, dopóki nie zostanie sklasyfikowany przez BBFC . Po DVD do BBFC (nie było dostępnych materiałów teatralnych w terminie wymaganym do właściwej klasyfikacji kinowej), zamówiono 49 obowiązkowych cięć trwających łącznie cztery minuty i jedenaście sekund w celu certyfikacji DVD. Dystrybutor z Wielkiej Brytanii, firma Revolver Entertainment , początkowo przyjrzała się możliwościom tego procesu, ale stało się jasne, że film będzie musiał zostać ponownie przesłany do BBFC, co może wymagać dalszych cięć. Zdecydowano, że pokazywanie mocno zredagowanej wersji nie jest zgodne z duchem festiwalu, w związku z czym jego wystawa została zdjęta z harmonogramu. Film został zastąpiony na festiwalu przez Rodrigo Cortésa Buried z Ryanem Reynoldsem w roli głównej .

Festiwal Filmowy Raindance , który wybrał film na Festiwalu Filmowym w Cannes w maju, następnie zorganizował premierę w Wielkiej Brytanii i „znalazł sposób na obejście zakazu, rozliczając pokaz jako„ wydarzenie prywatne ” . Rada Westminster poprosiła o monitorowanie zaproszeń na pokaz. Odbitka 35 mm została wysłana z BBFC na premierę 8 października 2010 r.

W dniu 21 października 2010 r. Film miał jeden pokaz w kinie Bloor w Toronto . Odbyło się ono w ramach comiesięcznego wydarzenia Cinemacabre Movie Nights organizowanego przez Rue Morgue . Publikacja zwróciła również uwagę na film i umieściła go na okładce.

Australijska Rada Klasyfikacyjna odmówiła sklasyfikowania filmu , zakazując sprzedaży i publicznych pokazów filmu w Australii . Jednak 5 kwietnia 2011 r. Australijska Rada Klasyfikacyjna zatwierdziła ocenzurowaną wersję filmu. Jednak ta wersja została zakazana w stanie Australia Południowa, a Australian Classification Review Board później uchyliła ocenę R18 + dla przyciętego filmu i ponownie odmówiła klasyfikacji, skutecznie zakazując filmu w całej Australii.

W marcu 2011 r. Film serbski zdobył Nagrodę Specjalną Jury na 31. edycji największego portugalskiego festiwalu filmowego Fantasporto w Porto.

W dniach 12 i 16 lipca 2011 r. film był pokazywany w FANTASPOA w Porto Alegre w Brazylii i przynajmniej na jednym innym festiwalu filmowym w kraju, zanim został zakazany tuż przed pokazem w Rio de Janeiro . Początkowo zakaz obowiązywał tylko w Rio, ale potem decyzja zaczęła obowiązywać w całym kraju, do czasu dalszej oceny filmu.

W 2020 roku firma Unearthed Films rozpoczęła dystrybucję filmu w wersji nieobrobionej i nieocenzurowanej w Stanach Zjednoczonych na płytach Blu-ray i DVD.

Ogólne wydanie teatralne

Serbski plakat filmowy w Wielkiej Brytanii

24 września 2010 r. Film serbski został wyemitowany bez cenzury (104 minuty) w serbskich kinach, z godzinami projekcji zaplanowanymi późno w nocy.

Od 3 grudnia 2010 r. A Serbian Film rozpoczął limitowaną premierę kinową w Chorwacji bez ograniczeń wiekowych. Lista Jutarnji poinformowała, że pierwszy pokaz w kinie Kaptol Centar w Zagrzebiu przyciągnął tylko siedem osób, sześciu mężczyzn i kobietę - a kobieta podobno tymczasowo opuściła kino podczas najbardziej znanej sceny filmu, ponieważ określone postępowanie na ekranie było nie do zniesienia oglądać.

Film miał limitowaną premierę w kinach w Wielkiej Brytanii 10 grudnia 2010 r. W zmontowanej formie (99 minut), z czterema minutami i jedenastoma sekundami oryginalnej treści usuniętej przez British Board of Film Classification ze względu na „elementy przemocy seksualnej , które mają tendencję do erotyzować lub popierać przemoc seksualną”. W ten sposób serbski film stał się najbardziej ocenzurowanym filmem kinowym w Wielkiej Brytanii od czasu indyjskiego filmu Nammavar z 1994 roku , z którego usunięto pięć minut i osiem sekund brutalnych treści.

Film miał limitowaną premierę w Stanach Zjednoczonych 6 maja 2011 r., Zmontowany do 98 minut z oceną NC-17 . Został wydany na VOD na stronie FlixFling tego samego dnia, z wyjątkiem tylko nieznacznie zredagowanej do 103 minut.

Media domowe

Za pośrednictwem Invincible Pictures limitowana edycja nieoszlifowanej wersji została wydana na DVD 22 maja 2012 r. Tom Ashley, dyrektor generalny firmy dystrybucyjnej, powiedział: „Oczywiście wolelibyśmy nieoszlifowaną wersję w zeszłym roku. Niestety, zarzuty wniesione przeciwko panu Sali [dyrektorowi Festiwalu Filmowego w Sitges ], musieliśmy poważnie wziąć pod uwagę to wydanie. Teraz, gdy te zarzuty zostały wycofane, możemy przedstawić fanom Film serbski zgodnie z zamierzeniami jego reżysera ”.

Unearthed Films wydało 104-minutową, nieoszlifowaną i nieocenzurowaną wersję filmu na Blu-Ray i DVD w Stanach Zjednoczonych w styczniu 2021 roku.

Cenzura

Australia

Przed premierą główny australijski sprzedawca płyt DVD, JB Hi-Fi, ogłosił, że nie będzie dystrybuował filmu ani w Internecie, ani w sklepach stacjonarnych. Przypisywali to „niepokojącej treści filmu” i niezgodzie z (wówczas) oceną R18 +. Jednak film był dostępny u tego sprzedawcy przez pewien czas.

Odmówiono mu klasyfikacji, a tym samym skutecznie zakazano go w Australii Południowej na kilka dni przed datą premiery.

W dniu 19 września 2011 r. Australian Classification Review Board ponownie odmówiła klasyfikacji, skutecznie zakazując dystrybucji filmu w dowolnym miejscu w Australii. Według Komisji Rewizyjnej „ film serbski nie mógł zostać zakwalifikowany do kategorii R18+, ponieważ poziom przedstawień przemocy seksualnej, motywów kazirodztwa i przedstawień wykorzystywania seksualnego dzieci w filmie ma bardzo wysoki i nieuzasadniony wpływ” według kontekstu”.

Brazylia

Film został tymczasowo zakazany do wyświetlania w Brazylii . Choć film był pokazywany w lipcu 2011 roku na 7. Festiwalu Filmów Fantastycznych w Porto Alegre, to po selekcji do Festiwalu Filmów Fantastycznych w Rio de Janeiro (RioFan) w tym samym miesiącu został usunięty z programu na prośbę Caixa , sponsor festiwalu, argumentując, że firma „rozumie, że sztuka powinna mieć granicę wyobraźni artysty, ale nie wszystkie kreatywne produkty mieszczą się bez ograniczeń w każdym podłożu lub miejscu”. Odwołanie pokazu filmu spotkało się z odmową organizacji festiwalu i Brazylijskiego Stowarzyszenia Krytyków Filmowych (Abraccine).

Organizatorzy festiwalu zaplanowali nowy pokaz filmu, w tym samym dniu, w którym miał być pokazany na festiwalu (23 lipca 2011). Jednak dzień przed projekcją kopia filmu została zatrzymana na mocy postanowienia sądu, dzięki pozwu złożonemu przez biuro regionalne Partii Demokratów , które argumentowało, że film „podżega do pedofilii”. Później, w sierpniu tego samego roku, wstępny nakaz sądu federalnego w Belo Horizonte zakazał pokazywania filmu w całym kraju, argumentując, że film „podważa naturalny i logiczny porządek tego, co rozsądne” i argumentując, że jeśli nakaz nie został wydany, „powoduje to poważne i nieodwracalne szkody dla porządku prawnego, dla krajowego konsumenta, w związku z tym, że film zostanie wysłany do kin w kraju i pokazany całej ludności”. Mimo zakazu film był szeroko ściągany nielegalnie w internecie, co wzbudziło zainteresowanie wśród widzów. To był pierwszy raz, kiedy film został zakazany w Brazylii od czasu ogłoszenia brazylijskiej konstytucji z 1988 roku . W dniu 5 lipca 2012 r. Ta decyzja sądu została uchylona po tym, jak sędzia uznał, że „nie ma już podstaw prawnych uniemożliwiających wyświetlenie filmu”.

Nowa Zelandia

W dniu 25 maja 2012 roku film został całkowicie zakazany przez nowozelandzkie Biuro Klasyfikacji Filmu i Literatury .

Korea Południowa

dwukrotnie otrzymał ocenę Restricted od KMRB . Pierwsza edycja została przesłana 9 sierpnia 2011 r. I trwała 94 minuty, ale została odrzucona z powodu skrajnej przemocy. Druga edycja została skrócona do 88 minut i oznaczona jako edycja reżyserska, została przesłana 6 października 2011 r., Ale otrzymała również tę samą ograniczoną ocenę, tym razem za ekstremalne tematy.

Hiszpania

Serbski film został zakazany przez sąd w San Sebastián w Hiszpanii za „zagrażanie wolności seksualnej” i dlatego nie mógł zostać pokazany na XXI Semana de Cine Fantástico y de Terror (21. Festiwal Horrorów i Filmów Fantastycznych). Film został pokazany na pokazie tylko dla dorosłych na hiszpańskim Festiwalu Filmowym w Sitges w październiku 2010 roku. W rezultacie dyrektor festiwalu Ángel Sala został oskarżony przez hiszpańskiego prokuratora o pokazywanie pornografii dziecięcej , który zdecydował się podjąć działania w maju 2011 roku po otrzymaniu skarga organizacji rzymskokatolickiej w sprawie dwóch scen gwałtów na małym dziecku i noworodku. Zarzuty zostały później wycofane.

Reakcja

Film wzbudził wielkie kontrowersje związane z przedstawianiem przemocy seksualnej. Spasojević odpowiedział na kontrowersje słowami: „To jest dziennik naszego własnego molestowania przez serbski rząd … Chodzi o monolityczną władzę przywódców, którzy hipnotyzują cię, abyś robił rzeczy, których nie chcesz robić. Musisz poczuć przemoc wiedzieć, o co chodzi”.

Uznając pewien poziom konserwatyzmu wśród publiczności i właścicieli kin, Spasojević mówi, że narzucona przez rząd cenzura w Serbii nie istnieje i nie była siłą napędową kręcenia A Serbian Film : „W Serbii nie mamy ocen, nie ma prawa zabraniającego pokazywania czegokolwiek w filmie i nie ma prawa zabraniającego komukolwiek kupowania biletu”.

W wywiadzie z marca 2011 roku serbski aktor i reżyser filmowy Dragan Bjelogrlić skrytykował film: „Płytkie i po prostu błędne - podsumuj moje odczucia na temat tego filmu. Mam problem z serbskim filmem . W szczególności jego reżyserem. Mam poważny problem z tym chłopcem, którego ojciec dorobił się majątku w latach 90. – nie ma nic przeciwko zarabianiu pieniędzy, ale wiem, jak zarabiano [w Serbii ] w latach 90. – a potem płaci za edukację syna za granicą i ostatecznie dzieciak wraca do Serbii sfilmować swój pogląd na kraj za pieniądze ojca, a nawet nazywa to filmem serbskim . Dla mnie to metafora czegoś niedopuszczalnego. Drugie pokolenie wraca do kraju i za pieniądze okradzione mieszkańcom Serbia oczernia tych samych ludzi, przedstawiając ich jako najgorsze szumowiny na ziemi.Wiesz, kiedy pierwsze pokolenie Rockefellerów skończyło okradać Amerykę , drugie budowało muzea, galerie, organizacje charytatywne i finansowało Amerykę. Ale w Serbii jesteśmy świadkami nieustannego rozpadu każdej warstwy społeczeństwa i dla mnie ten film jest tego przykładem. Nigdy nie spotkałem tego dzieciaka i naprawdę nie chcę, ponieważ to spotkanie nie byłoby wcale przyjemne.

Krytyczny odbiór

Serbia

W recenzji ze środka drogi krytyk filmowy Blic , Milan Vlajčić, pochwalił reżyserię filmu, aspekty techniczne, „skuteczną ikonografię” i „tempo gry wideo”, dodając jednocześnie, że jego historia została doprowadzona do krawędzi samego siebie -parodia.

Đorđe Bajić i Zoran Janković z internetowego magazynu Popboks wystawili filmowi bardzo pozytywną recenzję, podsumowując go jako „ciemny Grand Guignol , który z nieskrywaną intensywnością niszczy swoje celuloidowe ofiary, pokazując w pełnych kolorach i szczegółach upadek ostatnich bastionów przyzwoitości, moralności i racjonalności” i stwierdzając, że „ma wiele do powiedzenia poza zwykłym i niepohamowanym wyzyskiem”.

Stany Zjednoczone

Na podstawie 32 recenzji zebranych przez agregatora recenzji filmów Rotten Tomatoes , 47% krytyków wystawiło A Serbian Film pozytywną recenzję, ze średnią oceną 5,24 / 10. Konsensus strony brzmi: „Bezsensowny szok i społeczna alegoria, film, którego obrazy są tak makabryczne, że pozostawiają bliznę na całe życie… lub przewracanie oczami przez 100 minut”.

AO Scott z The New York Times napisał w swojej recenzji: „Na pierwszy rzut oka - i niewielu może się odważyć na drugi - należy do tradycji szokującego horroru, której najnowszym i notorycznym okazem jest prawdopodobnie The Human Centipede . Jak jak to często bywa w przypadku filmów takich jak ten, Film serbski rozkoszuje się swoją czystą, pomysłową okropnością i rzuca widzowi wyzwanie, by znalazł poważniejszą warstwę znaczeń”.

Karina Longworth z The Village Voice nazwała ten film „żarliwym argumentem przeciwko bezkompromisowej eksploracji skrajnej ludzkiej seksualności i przemocy” i odniosła się do rzekomego komentarza filmu na temat smutnego stanu serbskiego społeczeństwa po Miloševiciu jako „zwodnicze deklaracje ". Konkluduje: „To, że ten film w ogóle istnieje, jest bardziej przekonującym komentarzem do zbiorowej traumy narodu niż jakiekolwiek zawarte w nim bezpośrednie stwierdzenia lub potencjalne metafory”.

Scott Weinberg napisał: „Myślę, że film jest tragiczny, obrzydliwy, niepokojący, pokręcony, absurdalny, rozwścieczony i właściwie całkiem inteligentny. Są tacy, którzy nie będą w stanie (lub nie będą chcieli) rozszyfrować nawet najbardziej podstawowych„ wiadomości ”zakopanych w Film serbski , ale uważam, że jest to jeden z najbardziej uzasadnionych fascynujących filmów, jakie kiedykolwiek widziałem. Podziwiam go i nienawidzę jednocześnie. I nigdy więcej go nie obejrzę.

Alison Willmore napisała, że „Filmy mogą wykorzystywać transgresyjne tematy i obrazy w celu uzyskania wielkiego artystycznego oddźwięku. Mogą też po prostu wykorzystywać je do czystego szoku / nowości / przesuwania granic, w tym miejscu zgrupowałbym film serbski . Że pochodzi z kraju który spędził dziesięciolecia w brutalnych konfliktach, niepokojach społecznych , korupcji i napięciach etnicznych, sprawia, że kusi mnie, aby przeczytać więcej w filmie, niż myślę, że faktycznie oferuje - ostatecznie ma tyle samo do powiedzenia o swoim kraju pochodzenia, co [ Eli Rotha ] Hostel opowiada o Ameryce, czyli trochę, ale nic na skalę, na jaką wskazuje tytuł.

Ain't It Cool News ' Harry Knowles wymienia to w swoich 10 najlepszych filmach 2010 roku, stwierdzając: „To fantastyczny, genialny film - z czasem przerośnie absurdalne reakcje ludzi, którzy myślą, że jest to film o wiele trudniejszy niż tak naprawdę jest”.

„Time Out New York ” oskarża A Serbian Film o uleganie „oddychającym ustami gorehoundom, dla których „ Hostel ” był nieco zbyt miękki (tj. „film mówi tyle samo o Europie Wschodniej, co Zmierzch o północno-zachodnim Pacyfiku ”.

Tim Anderson z serwisu z recenzjami horrorów Bloody Disgusting stanowczo odradzał komukolwiek oglądanie tego filmu, pisząc: „Jeśli to, co tutaj napisałem, wystarczy, by zamienić twoje uczucie zdumienia w palące pragnienie obejrzenia tego potwora, to być może nie byłem wystarczająco jasne. Nie chcesz oglądać serbskiego filmu . Po prostu tak ci się wydaje.

Zjednoczone Królestwo

W swojej bardzo negatywnej recenzji A Serbian Film Mark Kermode z BBC Radio 5 Live nazwał to „paskudnym śmieciem eksploatacyjnym na wzór Jörga Buttgereita i Ruggero Deodato ”, dodając, że „jeśli jest to w jakiś sposób alegoria serbskiej rodziny i serbskiej polityki , to alegoria gubi się pośród coraz głupszych rozprysków”. Co więcej, ponownie wspomniał o serbskim filmie w swojej recenzji Fred: The Movie , łącząc te dwa filmy jako najmniej ulubione wrażenia z oglądania roku.

Calum Waddell z Total Sci-Fi w negatywnej recenzji zakwestionował stwierdzenia twórców filmu, że ich film mówi coś o polityce Serbii, pisząc: „jeśli chcesz dowiedzieć się o Serbii, są szanse, że nie będziesz oglądać film, którego głównym powodem do sławy jest to, że mężczyzna gwałci noworodek”, zanim doszedł do wniosku, że „Srđan Spasojević pójdzie do grobu jako facet, który sfilmował dorosłego mężczyznę uprawiającego seks z dzieckiem. I to jest coś, co – mimo wszystko pieniędzy, uwagi i imprez z szampanem w Cannes - nigdy nie chciałbym mieć na sumieniu. Powodzenia w odzyskaniu człowieczeństwa.

Total Film przyznał filmowi dwie gwiazdki na pięć, uznając, że szokujący szum filmu nie był w pełni zasłużony: „film, który na początku był nieco głupi i niezbyt niepokojący. Najlepiej sprawdza się jako refleksja nad współczesnym porno obsesja na punkcie masochizmu i poniżania ”.

Pisanie akademickie

Film serbski był omawiany w wielu akademickich czasopismach filmoznawczych z różnych perspektyw. Mark Featherstone i Shaun Kimber analizują film w kontekście narodowym i historycznym oraz badając historię jego produkcji. Alexandra Kapka analizuje film w kontekście jego popularności w serwisach streamingowych i pirackich, argumentując, że utrata wstępu reżysera na DVD w sprzedaży detalicznej, w którym Spasojević stwierdza, że film serbski jest alegorią polityczną, oznacza, że film traci wiele z jego zamierzone znaczenie. Zakrojone na szeroką skalę, międzynarodowe badania publiczności przeprowadzone przez Martina Iana Smitha badają, w jaki sposób zwykli widzowie filmu rozmawiają z nim o negatywnych doświadczeniach i mówią o tym, jak wielu widzów, wbrew akademickim interpretacjom filmu, często nie ma wiedzy o historycznym kontekście filmu. W badaniu zbadano również, jak widzowie oceniali debatę na temat cenzury wokół filmu, przy czym najbardziej za cenzurą opowiadali się ci, którzy nie widzieli w filmie żadnej wartości.

Linki zewnętrzne