Chaoshou
 | |
| Typ | Kluska |
|---|---|
| Miejsce pochodzenia | Chiny |
| Region lub stan | Syczuan |
| Główne składniki | Ciasto, mięso, sos ostry |
| Chaoshou | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| chiński | 辣 <a i=1>酸辣 <a i=3>抄手 手 | ||||||
|
|||||||
Suanla chaoshou to danie kuchni syczuańskiej , które składa się z pikantnego sosu na gotowanych pierogach z nadzieniem mięsnym . Suanla oznacza „gorący i kwaśny”, a chaoshou to nazwa tych dużych wontonów w chińskiej prowincji Syczuan .
Chao shou tłumaczy się dosłownie jako „złożone ręce”; w dialektach syczuańskich odnosi się to do stylu pierogów, których kwadratowe opakowanie jest złożone w dwa punkty, jeden skrzyżowany nad drugim. Według Petera Hesslera (korespondenta The New Yorker z Pekinu i byłego nauczyciela Korpusu Pokoju ): „W większości części Syczuanu możesz wejść do restauracji i zamówić chaoshou bez wydawania dźwięku. Skrzyżuj ręce, a oni dokładnie zrozumieją, czego chcesz ”. Jeden z native speakerów twierdzi, że nazwa tych pierogów, stosowana tylko w Syczuanie, mogła powstać kiedyś w wyniku transpozycji dialektycznej [ potrzebne źródło ] , tj. „chao shou” pierwotnie brzmiało „shou chao”, co oznacza „ręcznie składane”.
W Stanach Zjednoczonych
Odmiany tego dania są dostępne w wielu chińskich restauracjach w Stanach Zjednoczonych, a nazwa w angielskim menu to „Won Ton with Spice Sauce” lub podobna. [ potrzebne źródło ]
Od 1981 do grudnia 2022 roku restauracja Mary Chung (鍾園川菜館, Pinyin: Zhōngyuán Chuāncàiguǎn ) w Cambridge w stanie Massachusetts serwowała danie o nazwie Suan La Chow Show , czyli pierogi w pikantnym sosie sojowo -imbirowym na łóżku surowego mung kiełki fasoli . To popularne danie różni się od suan la chao shou opisanego przez Fuchsię Dunlop, która studiowała w Sichuan Institute of Higher Cuisine w Chengdu. Chociaż nieco podobny, przepis Dunlopa zawiera znaczną ilość czarnego octu w sosie, dzięki czemu jest on znacznie bardziej kwaśny.
Recenzent lokalnej restauracji zauważył, że pierwsza wersja tego dania została wprowadzona do Cambridge jako uliczne jedzenie w Szanghaju przez restaurację Colleen's Chinese Cuisine, której właścicielem była Colleen Fong, gdzie mąż Mary Chung pracował jako szef kuchni w latach 70. W pewnym momencie Colleen prowadziła zajęcia z gotowania na MIT. Jej przepis został wysłany do Usenetu w 1990 roku, a kilka lat później został doprecyzowany. Inne chińskie restauracje w Cambridge w stanie Massachusetts serwują tę wersję dania i wydaje się, że jest to dość popularna lokalna odmiana. Wersja Suan La Chow Show autorstwa Mary Chung została zaprezentowana przez Gentleman Gourmand w bostońskim odcinku programu The Hungry Detective . [ potrzebne źródło ]
