Język migowy wyspy Providence
| Przepis dotyczący | |
| języka migowego na wyspie Providence | |
|---|---|
| Pochodzi z | Kolumbia |
| Region | Wyspa Opatrzności |
Ludzie mówiący w ojczystym języku |
19 głuchych (1986) Znany większości z 2500–3 000 mieszkańców |
wioski Znak
|
|
| Kody językowe | |
| ISO 639-3 | prz |
| Glottolog | prow1243 |
| ELP | Język migowy Providence |
Język migowy Providence Island (znany również jako Provisle, „język migowy Providence” lub PISL) to wiejski język migowy małej społeczności wyspiarskiej Providence Island na zachodnich Karaibach , u wybrzeży Nikaragui , ale należącej do Kolumbii . Wyspa ma powierzchnię około 15 mil kwadratowych (39 km 2 ), a całkowita populacja wynosi około 5000, z czego niezwykły odsetek to osoby głuche (5 na 1000).
Uważa się, że język migowy pojawił się pod koniec XIX lub na początku XX wieku. Krótkie badania socjologiczne sugerują, że osoby głuche na wyspie są uważane za osoby o gorszych zdolnościach umysłowych; osoby słyszące nie dyskutują z nimi o skomplikowanych pomysłach i zajmują marginalizowaną pozycję społeczną. Być może w związku z tym PISL jest raczej uproszczony w porównaniu do innych języków migowych. Inną możliwością związaną ze stanem języka jest to, że niewiele osób niesłyszących komunikuje się bezpośrednio, co oznacza, że prawie w każdym procesie porozumiewania się za pośrednictwem populacji słyszącej.
Linki zewnętrzne
- Język migowy Providence Island autorstwa Williama Washabaugha (1991)
- Woodwarda, Jamesa. Postawy wobec osób niesłyszących na Providence Island , artykuł w czasopiśmie: Sign Language Studies 7:18 (1978), s. 49–68
- Woodwarda, Jamesa. Języki migowe — Providence Island , w encyklopedii Gallaudeta o osobach głuchych i głuchocie. Nowy Jork: McGraw-Hill, 1987., tom 3, s. 103–104.
- Washabaugh, William; Woodwarda, Jamesa; DeSantis, Susan (1978): „Znak wyspy Providence: język zależny od kontekstu”. W: Lingwistyka antropologiczna, tom. 20, 95–109.
