Tajwański język migowy

Tajwan Język migowy
Tajwan Ziran Shouyu
Pochodzi z	Tajwan
Ludzie mówiący w ojczystym języku	20 000 (2004)
Rodzina językowa	Japoński język migowy Tajwan
Kody językowe
ISO 639-3	tss
Glottolog	Tajwan1241

Tajwański język migowy ( TSL ; chiński : 台灣手語 ; pinyin : Táiwān Shǒuyǔ ) to język migowy najczęściej używany przez osoby niesłyszące i niedosłyszące na Tajwanie.

Historia

Początki tajwańskiego języka migowego sięgają 1895 roku.

Początki TSL rozwinęły się z japońskiego języka migowego za panowania Japonii . TSL jest uważany za część rodziny japońskich języków migowych .

TSL ma pewną wzajemną zrozumiałość zarówno z japońskim językiem migowym, jak i koreańskim językiem migowym ; ma około 60% podobieństwa leksykalnego z JSL.

Istnieją dwa główne dialekty TSL skupione w dwóch z trzech głównych szkół języka migowego na Tajwanie: jedna w Taipei , druga w Tainan City . Istnieje wariant oparty na Taichung , ale ten język migowy jest zasadniczo taki sam jak szkoła Tainan.

Po retrocesji Tajwanu na rzecz Republiki Korei , Tajwan wchłonął napływ użytkowników chińskiego języka migowego z Chin kontynentalnych , którzy wywarli wpływ na TSL poprzez metody nauczania i zapożyczenia .

Poważne badania lingwistyczne nad TSL rozpoczęły się w latach 70. XX wieku i trwają do chwili obecnej. Pierwsze międzynarodowe sympozjum na temat lingwistyki tajwańskiego języka migowego odbyło się w dniach 1-2 marca 2003 r. na Narodowym Uniwersytecie Chung Cheng w Minxiong , Chiayi , Tajwan.

Znaczniki funkcjonalne

TSL, podobnie jak inne języki migowe, zawiera nieręczne znaczniki z funkcjami leksykalnymi, składniowymi, dyskursywnymi i afektywnymi. Należą do nich unoszenie i marszczenie brwi, marszczenie brwi, potrząsanie głową i kiwanie głową oraz pochylanie się i przesuwanie tułowia.

W kulturze popularnej

Thriller psychologiczny The Silent Forest z 2020 roku wykorzystuje w dialogu dużą ilość wariantu TSL z Tajpej.

Notatki

•   Brentari, Diana. (2010). Języki migowe. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 9780521883702 ; OCLC 428024472
• Huteson, Greg (2003). „Raport na temat problemów społecznych, edukacyjnych i socjolingwistycznych, które mają wpływ na ludność niesłyszących i niedosłyszących Tajwanu” (PDF) . SIL International.
• Shih Wen-han & Ting Li-fen, wyd. (1999). Shou Neng Sheng Ch'iao Cz. I (wyd. 13). Taipei: Narodowe Stowarzyszenie Głuchych w Republice Chińskiej.

Dalsza lektura

•   Sasaki, Daisuke. (2007). „Porównywanie leksykonów japońskiego języka migowego i tajwańskiego języka migowego: wstępne badanie skupiające się na różnicy w parametrze kształtu dłoni”, Sign Language in Contact: Sociolinguistics in Deaf Communities (David Quinto-Pozos, redaktor). Waszyngton, DC: Gallaudet University Press. ISBN 9781563683565 ; OCLC 154789790
• Smith, Wayne H. Badanie języka migowego na Tajwanie: przegląd historyczny. Język i językoznawstwo (Tajpej) 6.2 (2005): 187–215. Darmowy dostęp do Internetu
• Moratto, Riccardo. (2020). Tłumaczenie ustne języka migowego na Tajwanie: aspekty teoretyczne i kwestie pragmatyczne . Nowy Jork: Peter Lang.

Linki zewnętrzne

• Słownik online TSL (w języku angielskim i chińskim tradycyjnym)
• Słownik języka migowego Ministerstwa Edukacji Republiki Chińskiej (Tajwan) (po chińsku tradycyjnym)