Londyn (wiersz Williama Blake'a)

Aby zapoznać się z wierszem Samuela Johnsona z 1738 r., Zobacz Londyn (wiersz Samuela Johnsona) .

Ten obraz jest cyfrową reprodukcją jego ręcznie malowanej grafiki „Londyn” z 1826 r. z kopii AA Pieśni niewinności i doświadczenia . Przedmiot znajduje się obecnie w zbiorach Muzeum Fitzwilliam .

„ Londyn ” to wiersz Williama Blake'a , opublikowany w Songs of Experience w 1794. Jest to jeden z niewielu wierszy w Songs of Experience , który nie ma odpowiedniego wiersza w Songs of Innocence . Blake mieszkał w Londynie więc pisze o nim jako o mieszkańcu, a nie gościu. Wiersze odwołują się do „Dwóch przeciwstawnych stanów ludzkiej duszy”. Sekcja „Pieśni niewinności” zawiera wiersze nawiązujące do miłości, dzieciństwa i natury. Krytycy sugerowali, że wiersze ilustrują wpływ nowoczesności na ludzi i przyrodę poprzez omówienie niebezpiecznych warunków przemysłowych, pracy dzieci , prostytucji i ubóstwa .

Wiersz


















Wędruję każdą ulicą czarterową, W pobliżu miejsca, gdzie płynie czarterowana Tamiza . I znam na każdej twarzy, którą spotykam Znaki słabości, znaki nieszczęścia. W każdym krzyku każdego Mężczyzny, W każdym krzyku strachu Niemowląt, W każdym głosie: w każdym zakazie, Słyszę wykute w umyśle kajdany Jak płaczą kominiarze . w dół murów pałacu Ale większość ulic o północy słyszę Jak młodzieńcze nierządnice przeklinają Wysadza nowonarodzone niemowlęta łzami
I zarazy plagami karawan Małżeństwa

Analiza wiersza

Ten wiersz pochodzi z „Pieśni o doświadczeniu”. Ujawnia uczucia poety wobec społeczeństwa, w którym żył. Anglia w XIX wieku stała się bardzo opresyjna, pod wpływem obaw związanych z rewolucją francuską . Zaczęto narzucać prawa, które ograniczały wolność jednostek. Początkowo Blake kochał Londyn, pisząc o „złotym Londynie i jego srebrnej Tamizie, zatłoczonej lśniącymi iglicami i okrytych sznurami statkach” (Szkice poetyckie), ale po rewolucji francuskiej rząd brytyjski zaczął uciskać działalność Londyn zupełnie inny niż wcześniej: „wszystko było okryte ciemnością, przerażeniem i nieszczęściem”. (Zhan, 2013) W ten sposób pokazuje negatywny obraz Londynu i krytykuje społecznie Anglię z początku XIX wieku. akrostych można znaleźć w trzeciej strofie. Słowo „usłyszeć” jest zapisane w pierwszych literach każdego wiersza. Ten akrostych jest zapowiedziany w ostatnim słowie drugiej strofy.

Motywy

  • Brak wolności
  • Źródła braku wolności
  • Upadek Londynu.

Techniki literackie

  • Polyptoton - „znak na każdej twarzy, którą spotykam, // Oznaki słabości, oznaki nieszczęścia.
  • Struktura – cztery czterowiersze z naprzemiennymi rymami. ABABCDCD
  • Aliteracja – „słabość, oznaki nieszczęścia”
  • Oksymoron – Karawan weselny
  • Powtórzenie:
    • „wyczarterowany” – pokazuje niemożność ucieczki i oddaje duszną atmosferę londyńskiego miasta.
    • „płacz” – ukazuje cierpienie zarówno dorosłych, jak i dzieci w Londynie.


















Wędruję każdą ulicą czarterową, W pobliżu miejsca, gdzie płynie czarterowana Tamiza. I znam na każdej twarzy, którą spotykam Znaki słabości, znaki nieszczęścia. W każdym krzyku każdego Mężczyzny, W każdym krzyku strachu Niemowląt, W każdym głosie: w każdym zakazie, Słyszę wykute w umyśle kajdany Jak płaczą kominiarze . w dół murów pałacu Ale większość ulic o północy słyszę Jak młodzieńcze nierządnice przeklinają Wysadza nowonarodzone niemowlęta łzami
I zarazy plagami karawan Małżeństwa

Wydawniczy

Pieśni niewinności i doświadczenia zostały pierwotnie ręcznie wydrukowane i zilustrowane przez Blake'a w 1794 r. Interpunkcja: jak widać na obrazku, są wielkie litery, przecinki i kropki (kropki). Używając ich jako przewodnika, wiersz czytano tak, jak został przepisany powyżej, gdy po raz pierwszy został dołączony do obrazu przez Blake'a. Tekst pojawia się z pewnymi zmianami i / lub dodatkami do interpunkcji w późniejszych iteracjach - antologiach, recenzjach z XIX do XXI wieku itp. Czy Blake kiedykolwiek był osobą dokonującą takich zmian, czy też zawsze byli to późniejsi redaktorzy i wydawcy?

aluzje

Blake sugeruje, że doświadczenie życia tam mogłoby wywołać rewolucję na ulicach stolicy. Mogła na to wpłynąć ostatnia rewolucja francuska . Użycie słowa „czarterowany” jest niejednoznaczne i sprzeczne z kontrolą i własnością. Może wyrażać polityczną i ekonomiczną , którą Blake uważał za trwałą w Londynie w czasie pisania. Przyjaciel Blake'a, Thomas Paine, skrytykował nadawanie Królewskich Czarterów kontrolować handel jako formę ucisku klasowego. Jednak „czarterowany” może również oznaczać „przetransportowany” i może odnosić się do ruchliwych lub przeciążonych ulic i rzeki lub do koncesjonowanego handlu prowadzonego na nich. W pierwotnym projekcie użyte słowo brzmiało po prostu „brudny” („Wędruję po każdej brudnej ulicy / W pobliżu miejsca, w którym płynie brudna Tamiza”). Blake odnosi się do „czernienia kościoła”, sugerując, że kościół jako instytucja nie tylko fizycznie czernieje od sadzy Londynu, ale w rzeczywistości gnije od środka, sugerując poważną korupcję. Blake stworzył ideę wiersza, wykorzystując pole semantyczne nieszczęścia. Jest to przedstawione za pomocą czasowników „przeklinać”, „płakać” i „westchnąć”.

Adaptacje

Ralph Vaughan Williams nadał wierszowi muzykę w swoim cyklu piosenek Ten Blake Songs z 1958 roku .

Wiersz został skomponowany do muzyki w 1965 roku przez Benjamina Brittena jako część jego cyklu pieśni Pieśni i przysłowia Williama Blake'a .

Wiersz został skomponowany do muzyki w 1987 roku przez Tangerine Dream na ich albumie Tyger ; album oparty jest na wierszach Williama Blake'a.

„Londyn” zainspirował także początkowe wersety singla The Verve z 1995 roku „ History ”.

Sparklehorse zaadaptował wiersz do muzyki w singlu, który również został nazwany jego imieniem.

Linki zewnętrzne

Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=London_(William_Blake_poem)&oldid=1140929168 ”