Grógaldr

Zaklęcie Groa autorstwa WG Collingwood

Grógaldr lub The Spell of Gróa to pierwszy z dwóch wierszy, obecnie powszechnie publikowanych pod tytułem Svipdagsmál , znalezionych w kilku XVII-wiecznych papierowych rękopisach z Fjölsvinnsmál . W co najmniej trzech z tych rękopisów wiersze są ułożone w odwrotnej kolejności i oddzielone trzecim wierszem eddic zatytułowanym Hyndluljóð . Przez długi czas nie dostrzegano związku między tymi dwoma wierszami, aż w 1854 roku Svend Grundtvig zwrócił uwagę na związek między historią opowiedzianą w Gróagaldr a pierwszą częścią średniowiecznej skandynawskiej ballady o Ungen Sveidal / Herr Svedendal / Hertig Silfverdal ( TSB A 45, DgF 70, SMB 18, NMB 22). Następnie w 1856 roku Sophus Bugge zauważył, że ostatnia część ballady odpowiadała Fjölsvinnsmálowi . Bugge pisał o tym związku w Forhandlinger i Videnskabs-Selskabet i Christiania 1860 , nazywając oba wiersze razem Svipdagsmál . Późniejsi uczeni przyjęli ten tytuł.

Grógaldr jest jednym z sześciu eddic poematów dotyczących praktyk nekromanckich. Opisuje szczegółowo wskrzeszenie przez Svipdagra jego matki Groa , völvy , z martwych. Przed śmiercią poprosiła go, aby to zrobił, gdyby kiedykolwiek potrzebował jej pomocy; proroczość völva jest zilustrowana w tym względzie. Celem tej nekromancji było to, aby mogła pomóc swojemu synowi w zadaniu, które wyznaczyła mu jego przebiegła macocha. Matka Svipdaga, Gróa, została zidentyfikowana jako ta sama völva, która intonowała kawałek miodu Hrungnira od Thora głowę po ich pojedynku, jak szczegółowo opisano w Prozie Edda Snorriego Sturlusona . Tam Gróa jest żoną Aurvandila, mężczyzny, którego Thor ratuje przed pewną śmiercią w drodze do domu z Jötunheim . Wiadomość o losie jej męża tak bardzo uszczęśliwia Gróę, że zapomina o uroku, zostawiając miód mocno osadzony w czole Thora.

W pierwszej zwrotce tego poematu Svipdag mówi i każe swojej matce powstać zza grobu, na swoim kurhanie, tak jak kazała mu to zrobić za życia. Druga zwrotka zawiera jej odpowiedź, w której pyta Svipdaga, dlaczego obudził ją ze śmierci.

Odpowiada, mówiąc jej o zadaniu, jakie wyznaczyła mu macocha, czyli zdobyciu ręki Menglöða . Jest aż nazbyt świadomy tej trudności: zapowiada tę trudność, stwierdzając, że:

kazała mi podróżować do miejsca , gdzie
spotkać pięknego Menglöð w
podróży nie można

Jego zmarła matka zgadza się z nim, że czeka go długa i trudna podróż, ale nie próbuje go od niej odwieść.

Svipdag następnie prosi matkę o rzucenie zaklęć dla jego ochrony.

Następnie Groa rzuca dziewięć zaklęć lub zaklęć.

Linki zewnętrzne