dzwonią dzwonki
| „Jingle Bells” | |
|---|---|
 Strona tytułowa
| |
| piosenki „The One Horse Open Sleigh”. | |
| Język | język angielski |
| Opublikowany | 16 września 1857, Oliver Ditson & Co. , Boston |
| Gatunek muzyczny | Boże Narodzenie |
| kompozytor (y) | Jamesa Lorda Pierponta |
| Autor tekstów | Jamesa Lorda Pierponta |
| Pierwotnie zatytułowany „The One Horse Open Sleigh” | |
„ Jingle Bells ” to jedna z najbardziej znanych i najczęściej śpiewanych amerykańskich piosenek na świecie. Został napisany przez Jamesa Lorda Pierponta (1822–1893) i opublikowany pod tytułem „ The One Horse Open Sleigh ” we wrześniu 1857 r. Twierdzono, że pierwotnie został napisany do śpiewania przez chór szkółki niedzielnej na Święto Dziękczynienia lub jako pijąca piosenka. Chociaż nie ma oryginalnego związku z Bożym Narodzeniem , związał się z muzyką zimową i bożonarodzeniową latach osiemdziesiątych XIX wieku pojawiał się w różnych antologiach piosenek salonowych i uniwersyteckich. Po raz pierwszy został zarejestrowany w 1889 roku na cylindrze Edisona ; to nagranie, uważane za pierwszą płytę bożonarodzeniową, zaginęło, ale przetrwało nagranie z 1898 roku, również z Edison Records.
Historia
Kompozycja
James Lord Pierpont, który był wujem JP Morgana, napisał „One Horse Open Sleigh” w 1857 roku i twierdził, że jest piosenką do picia (zawsze była wykonywana z czarną twarzą). na ulicy Waszyngtona. Pierpont, zwolennik Konfederacji, zadedykował piosenkę Johnowi Ordwayowi, organizatorowi trupy minstreli o czarnej twarzy o nazwie Ordway's Aeolians. Również w 1857 r. Niektórzy niewolnicy byli zmuszani do noszenia „Jingle Bells”, aby powstrzymać ich przed ucieczką za wolność.
To nierozstrzygnięte pytanie, gdzie i kiedy Pierpont pierwotnie skomponował piosenkę, która stała się znana jako „Jingle Bells”. Tablica przy 19 High Street w centrum Medford Square w Medford w stanie Massachusetts upamiętnia „miejsce narodzin” „Jingle Bells” i twierdzi, że Pierpont napisał piosenkę tam w 1850 roku, w ówczesnej tawernie Simpson. Wcześniejsze narracje lokalnej historii twierdzą, że piosenka została zainspirowana popularnymi w mieście wyścigami sań w XIX wieku.
„Jingle Bells” był pierwotnie chroniony prawem autorskim pod nazwą „The One Horse Open Sleigh” 16 września 1857 r. Piosenka została zadedykowana Johnowi P. Ordwayowi, Esq. Autorstwo piosenek zostało wymienione jako: „Piosenka i refren napisane i skomponowane przez J. Pierponta”.
Piosenka została ponownie opublikowana w 1859 roku przez Olivera Ditsona and Company, 277 Washington Street, Boston, pod nowym tytułem „Jingle Bells; or, The One Horse Open Sleigh”. Okładka nut zawierała rysunek dzwonków sań wokół tytułu. Na koniu zawieszono dzwoneczki sań, aby brzęczały, brzęczały.
Piosenka została po raz pierwszy wykonana 15 września 1857 roku w Ordway Hall w Bostonie przez minstrela o czarnej twarzy , Johnny'ego Pella .
Piosenka była w popularnym wówczas stylu lub gatunku „pieśni na sankach”. Teksty Pierponta są uderzająco podobne do wersów z wielu innych popularnych wówczas piosenek o kuligi; badacz Kyna Hamill argumentował, że to, wraz z jego ciągłą potrzebą pieniędzy, skłoniło go do skomponowania i wydania piosenki wyłącznie jako przedsięwzięcie finansowe: „Wszystko w piosence jest przetwarzane i kopiowane od innych ludzi i wersów z innych piosenek - nie ma nic oryginalnie o tym."
Zanim piosenka została wydana i objęta prawami autorskimi, Pierpont przeniósł się do Savannah w stanie Georgia , aby służyć jako organista i dyrektor muzyczny Unitarian Universalist Church w tym mieście , gdzie jego brat, wielebny John Pierpont Jr. był pastorem. W sierpniu 1857 roku Pierpont poślubił Elizę Jane Purse, córkę burmistrza Savannah. Pierpont pozostał w Savannah i nigdy nie wrócił na północ.
Podwójne znaczenie „upsot” uważano za zabawne, a kulig dawał parze bez eskorty rzadką szansę przebywania razem, bez opieki, w odległych lasach lub na polach, ze wszystkimi możliwościami, jakie dawały. To „zdenerwowanie”, termin, który Pierpont przełożył na „zdenerwowanie”, stało się kulminacyjnym elementem kuligu w narracji kuligi.
Nagrania i występy
Kompozycja Jamesa Lorda Pierponta „ Jingle Bells ” z 1857 roku stała się jedną z najczęściej wykonywanych i najbardziej rozpoznawalnych świeckich piosenek świątecznych, jakie kiedykolwiek napisano, nie tylko w Stanach Zjednoczonych, ale na całym świecie. W uznaniu tego osiągnięcia James Lord Pierpont został wybrany do Songwriters Hall of Fame .
„Jingle Bells” został po raz pierwszy nagrany przez Willa Lyle'a 30 października 1889 roku na cylindrze Edisona , ale nie są znane żadne zachowane kopie. Najwcześniejsze zachowane nagranie zostało wykonane przez Edison Male Quartette w 1898 roku, również na cylindrze Edisona, jako część świątecznej składanki zatytułowanej „Sleigh Ride Party”. W 1902 roku Hayden Quartet nagrał „Jingle Bells”. Piosenka stała się ulubieńcem Bożego Narodzenia na początku XX wieku.
W 1943 roku Bing Crosby and the Andrews Sisters nagrali „Jingle Bells” jako Decca 23281, który osiągnął 19 miejsce na listach przebojów i sprzedał się w ponad milionie egzemplarzy. W 1941 roku Glenn Miller and His Orchestra z Texem Beneke, Marion Hutton, Ernie Caceres i the Modernaires na wokalu osiągnęli 5. miejsce dzięki „Jingle Bells” w RCA Victor , University 11353. W 1935 roku Benny Goodman i jego orkiestra osiągnęli Nr 18 na listach przebojów z nagraniem „Jingle Bells”. W 1951 roku Les Paul osiągnął 10. miejsce dzięki wielościeżkowemu utworowi wersja na gitarę. W 2001 roku House of Mouse , śpiewana przez Wayne'a Allwine'a , Russiego Taylora i Billa Farmera . W 2006 roku Kimberley Locke zajęła pierwsze miejsce na liście Billboard Adult Contemporary dzięki nagraniu piosenki.
Pierwsza piosenka w kosmosie
„Jingle Bells” była jedną z pierwszych piosenek nadanych z kosmosu w bożonarodzeniowym dowcipie astronautów Gemini 6, Toma Stafforda i Wally'ego Schirry . Będąc w kosmosie 16 grudnia 1965 r., wysłali ten raport do kontroli misji :
C6: Bliźnięta VII, tu Bliźnięta VI. Mamy obiekt, wyglądający jak satelita poruszający się z północy na południe, prawdopodobnie na orbicie polarnej. Porusza się po bardzo niskiej trajektorii z północy na południe i ma bardzo wysoki współczynnik wznoszenia. Wygląda na to, że może to być nawet... Bardzo niski. Wygląda na to, że wkrótce wróci do gry. Stań przy jednym... Może po prostu pozwól mi spróbować to podnieść. (Muzyka – Jingle Bells – z Spacecraft VI) P7: My też mamy, VI. C6: To było na żywo, VII, a nie taśma. CC: Przesadzasz, VI.
Następnie astronauci wyprodukowali przemyconą harmonijkę ustną i dzwonki do sań, a wraz ze Schirrą na harmonijce i Staffordem na dzwonkach wyemitowali wersję „ Jingle Bells ”. Harmonijka, pokazana prasie po ich powrocie, była Hohner „Little Lady”, malutką harmonijką o długości około jednego cala (2,5 cm) i szerokości 3/8 cala (1 cm).
tekst piosenki
Historyk muzyki James Fuld zauważa, że (w przeciwieństwie do przymiotnika ) „słowo jingle w tytule i zdaniu otwierającym jest najwyraźniej czasownikiem rozkazującym ”. Zimą w Nowej Anglii , w czasach przed erą motoryzacji, powszechne było ozdabianie uprzęży koni paskami z dzwoneczkami, aby uniknąć kolizji na ślepych skrzyżowaniach, ponieważ sanie konne po śniegu prawie nie wytwarzają słyszalnego hałasu. Rytm melodii najwyraźniej naśladuje dzwonki kłusującego konia; jednak „ dzwonią dzwoneczki ”. ” jest powszechnie interpretowane jako określony rodzaj dzwonka.
dzwonią dzwonki
Pędzimy przez śnieg W jednokonnych saniach Jedziemy przez pola Śmiejąc się całą drogę Dzwoneczki na bobowym ogonie [ sic ] rozbrzmiewają Rozjaśniając duchy Co za frajda jeździć i śpiewać Dziś wieczorem pieśń na sankach! Oh! Dzwonki, dzwoneczki, dzwonki na całego. Oh! co to za frajda jechać jednokonnymi saniami otwartymi. Hej! Brzęczące dzwoneczki, brzęczące dzwonki, Brzęczące przez całą drogę; Oh! co to za frajda jechać jednokonnymi saniami otwartymi.
Chociaż mniej znane niż początek, pozostałe wersety przedstawiają szybką młodzieńczą zabawę. W drugiej zwrotce narrator jedzie z dziewczyną na przejażdżkę i traci kontrolę nad saniami:
Dzień lub dwa temu pomyślałem, że wezmę się na przejażdżkę I wkrótce obok mnie siedziała panna Fanny Bright . Koń był chudy i chudy. Nieszczęście wydawało się jego udziałem . Dotarł do dryfującego brzegu . I wtedy się zdenerwowaliśmy. |: refren :|
W następnym wersecie (często pomijanym) wypada z sań, a rywal się z niego śmieje:
Dzień lub dwa temu, Historię, którą muszę opowiedzieć, Wyszedłem na śnieg, I upadłem na plecy; Przejeżdżał jakiś pan W jednokonnych otwartych saniach, Śmiał się, jak tam leżałem rozciągnięty, Ale szybko odjechał. Ach! |: refren :|
W ostatnim wersecie, po opowiedzeniu swojego doświadczenia, radzi przyjacielowi, aby poderwał kilka dziewcząt, znalazł szybszego konia i wystartował z pełną prędkością:
Teraz ziemia jest biała Idź, póki jesteś młody, Zabierz dziewczyny tej nocy i zaśpiewajcie tę pieśń kuligi; Po prostu zdobądź bobtailed gniady Dwie czterdzieści jak jego prędkość Zaczep go do otwartych sań I pęknij! obejmiesz prowadzenie. |: refren :|
Nuty do tekstu
Oryginalne teksty
Dwie pierwsze strofy i refren oryginalnego tekstu z 1857 r. różniły się nieco od tych znanych dzisiaj. Nie wiadomo, kto zastąpił te słowa słowami z wersji współczesnej. Podkreślone teksty to usunięte teksty z oryginalnej wersji. Odważne teksty to nowe teksty w aktualnej wersji.
Pędząc przez śnieg, W otwartych saniach jednokonnych, Jedziemy przez wzgórza ( pola ), Śmiejąc się całą drogę; Dzwony na kółku boba, Rozświetlając duchy, Och, co za sport ( Jaka to frajda ) jeździć i śpiewać Dziś wieczorem pieśń na sankach. |: refren :| Brzęczące dzwoneczki, brzęczące dzwonki, Brzęczące przez całą drogę; Oh! co to za radość ( zabawa ) jeździć W jednokonnych otwartych saniach. Dzień lub dwa temu
Nie sądziłem, że wezmę się na przejażdżkę I wkrótce obok mnie siedziała panna Fannie Bright. Koń był chudy i chudy. Nieszczęście wydawało się jego losem. Wpadł na dryfujący brzeg. I my — ( wtedy ) wzburzyliśmy się.
Melodia
Oryginalna wersja „Jingle Bells” z 1857 roku zawierała zasadniczo inny refren . Postęp akordów opadających w refrenie oryginalnym (A ♭ –E ♭ /G –Fm –C –D ♭ –A ♭ /E ♭ –E ♭ 7 –A ♭ ; w analizie liczb rzymskich I – V 6 –vi– V/vi–IV–I
6 4 –V 7 –I) wykazuje pewne podobieństwo do Kanonu Pachelbela . Z drugiej strony wersety mają w większości tę samą melodię (z pewnymi uproszczeniami) we współczesnych wykonaniach, jak w 1857 r. Pochodzenie prostszego, współczesnego refrenu jest nieznane, ale sięga co najmniej 1898 r., kiedy to najstarszy zachowane nagranie fonograficzne piosenki zostało wydane przez Edison Records .
Melodia „Jingle Bells” jest używana w piosenkach francuskich i niemieckich, chociaż teksty nie mają związku z tekstami angielskimi. Obie piosenki celebrują zimowe zabawy, tak jak w wersji angielskiej. Francuska piosenka zatytułowana „Vive le vent” („Niech żyje wiatr”) została napisana przez Francisa Blanche i zawiera odniesienia do Ojca Czasu , Nowego Roku Dziecka i Nowego Roku . Istnieje kilka niemieckich wersji „Jingle Bells”, w tym „Ein kleiner weißer Schneemann” Roya Blacka .
Parodie i hołdy
| Wideo zewnętrzne | |
|---|---|
| Wyniki ankiety przeprowadzonej wśród ponad 64 000 osób dotyczące najpopularniejszych odmian parodii. | |
 Zapytałem 64 182 osób o „Jingle Bells, Batman Smells”. Oto, czego się dowiedziałem. Tom Scott (prezenter) , czerwiec 2020 |
Podobnie jak wiele prostych, chwytliwych i popularnych melodii, „Jingle Bells” jest często przedmiotem parodii . „Jingle Bells, Batman Smells” jest dobrze znaną parodią od połowy lat 60. XX wieku, z wieloma wariacjami na temat tekstu. Bart Simpson śpiewa tę wersję w The Simpsons , po raz pierwszy w odcinku „ Simpsons Roasting on an Open Fire ” (17 grudnia 1989).
Parodie lub nowatorskie wersje „Jingle Bells” zostały nagrane przez wielu artystów, w tym „Yingle Bells” Yogi Yorgessona , „ Rusty Chevrolet ” Da Yoopersa , „Aussie Jingle Bells” Bucko i Champsa , The Three Stooges „” Jingle Bell Drag” oraz „Jingle Bombs” Jeffa Dunhama , wykonane w jego „ Achmed the Dead Terrorist szkic. Inną popularną parodią piosenki jest „Pumpkin Bells”, „Dyniowa kolęda” upamiętniająca Halloween i „Wielka Dynia”. Powstała w The Peanuts Book of Pumpkin Carols , książeczce opartej na komiksie Peanuts i opublikowanej przez Hallmark Cards w latach 60.
Australijski „Aussie Jingle Bells” napisany przez Colina Buchanana w dużym stopniu przekłada ideę oryginalnej piosenki na letnie Boże Narodzenie na półkuli południowej :
Australijskie Jingle Bells
Pędzimy przez krzaki, w zardzewiałym Holdenie , Wzbijając kurz, esky w bagażniku , Kelpie u mojego boku, śpiewając świąteczne piosenki, Jest lato, a ja jestem w podkoszulku , szortach i stringach Och! Jingle bells, jingle bells, jingle all way, Boże Narodzenie w Australii w upalny letni dzień, Hej! Jingle bells, jingle bells, Boże Narodzenie jest piękne! Och, jaka to frajda jeździć zardzewiałym Holdenem.
Inne wersety zawierają dalsze szczegóły dotyczące tego, co się dzieje, gdy ute przybywa na rodzinne święta Bożego Narodzenia.
„ Jingle Bell Rock ” Bobby'ego Helmsa jest hołdem dla „Jingle Bells”, bezpośrednio nawiązując do tekstu piosenki źródłowej, ale z inną melodią. Oryginalnie nagrany i wydany przez Helms w rockabilly , „Jingle Bell Rock” sam stał się świątecznym standardem.
Pierwsze nuty w refrenie stały się motywem , który został wstawiony do nagrań innych piosenek bożonarodzeniowych, zwłaszcza na początku i na końcu utworu „ It's Beginning to Look a Lot Like Christmas ” Binga Crosby'ego ; fragment gitary na końcu „ The Christmas Song ” Nata Kinga Cole'a ; i Clarence Clemons wykonujący solo na saksofonie w środku utworu „ Merry Christmas Baby ” Bruce'a Springsteena Słychać również fortepian grający te nuty pod koniec wersji „ Santa Claus Is Comin ' to Town ” Springsteena . Powolna wersja otwierającego refren stanowi zakończenie utworu „ Green Chri $ tma $ ” Stana Freberga z 1957 roku , przeplatane odgłosami kas fiskalnych. Mariah Carey wykorzystuje fragment melodii w swojej piosence „ When Christmas Comes ”. Piosenka Joni Mitchell „ River ” z 1971 roku zaczyna się melancholijną wersją refrenu na fortepianie. W 2010 roku izraelski satyryczna witryna internetowa Latma wyprodukowała parodię zatytułowaną „ Dzwony dżihadu ”, w której palestyński minister niekontrolowanej wściekłości wyjaśnia prześladowania chrześcijan w świecie muzułmańskim .
Certyfikaty
Wersja Franka Sinatry
| Region | Orzecznictwo | Certyfikowane jednostki / sprzedaż |
|---|---|---|
| Wielka Brytania ( BPI ) | Srebro | 200 000
|
|
|
||
Michael Bublé i wersja Puppini Sisters
| Region | Orzecznictwo | Certyfikowane jednostki / sprzedaż |
|---|---|---|
| Włochy ( FIMI ) | Platyna | 70 000
|
| Wielka Brytania ( BPI ) | Srebro | 200 000
|
|
|
||
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- Wynik wyszukiwania nagrań , AllMusic
- Nuty „The One Horse Open Sleigh” w Bibliotece Kongresu
- Historia „Jingle Bells” Rogera Lee Halla, trzecia seria piosenek z Nowej Anglii
- Darmowe aranżacje na fortepian i głos z Cantorion.org
- James Lord Pierpont — omówienie historii piosenki, hymnsandcarolsofchristmas.com
- Pełne teksty i dalsze szczegóły do „Jingle Bells” , hymnsandcarolsofchristmas.com
- Jingle Belles na IMDb , film z 1941 roku z Glorią Jean
| Ogólny | |
|---|---|
| Biblioteki Narodowe | |
| Inny | |
