Pawła Gerhardta

Dla niemieckiego biegacza długodystansowego, patrz Paul Gerhardt (sportowiec) .

Pawła Gerhardta
Urodzić się	( 1607-03-12 ) 12 marca 1607 Gräfenhainichen , elektorat Saksonii w Świętym Cesarstwie Rzymskim
Zmarł	27 maja 1676 ( w wieku 69) ( 27.05.1676 ) Lübben , Księstwo Sachsen-Merseburg w Świętym Cesarstwie Rzymskim
Zawody	Teolog pastor luterański Autor hymnów

Paul Gerhardt (12 marca 1607 - 27 maja 1676) był niemieckim teologiem, pastorem luterańskim i hymnodystą .

Biografia

Gerhardt urodził się w rodzinie mieszczańskiej w Gräfenhainichen , małym miasteczku między Halle a Wittenbergą . Jego ojciec zmarł w 1619 r., matka w 1621 r. W wieku piętnastu lat wstąpił do Fürstenschule w Grimma . Szkoła słynęła z pobożnej atmosfery i surowej dyscypliny. Szkoła prawie została zamknięta w 1626 r., Kiedy do Grimma dotarła zaraza, ale Paul pozostał i ukończył ją w 1627 r. W styczniu 1628 r. Zapisał się na uniwersytet w Wittenberdze. Tam szczególnie wpływ wywarli na niego dwaj nauczyciele: Paul Röber i Jacob Martini. Obaj ci mężczyźni byli zagorzałymi luteranami, promującymi jego nauki nie tylko w klasie, ale także w kazaniach i hymnach. W szczególności Röber często czerpał teksty kazań z hymnów. W ten sposób Gerhardt został nauczony używania hymnodii jako narzędzia duszpasterstwa i nauczania.

Paul Gerhardt, portret pośmiertny ok. 1700 z kościoła w Lübben (Spreewald)

Paul Gerhardt Building w sercu Münster .

Dom Paula Gerhardta, Collegienstraße, Wittenberga

Gerhardt ukończył studia na Uniwersytecie w Wittenberdze około 1642 roku. Wydaje się, że z powodu kłopotów wojny trzydziestoletniej nie został od razu mianowany proboszczem, dlatego przeniósł się do Berlina , gdzie pracował jako guwerner w rodzinie adwokata Andreasa Bartholda. Podczas pobytu w Berlinie jego hymny i wiersze zwróciły na niego uwagę Johanna Crügera , kantora i organisty berlińskiego kościoła Nicolaikirche. Crüger był pod wrażeniem hymnów Gerhardta i wiele z nich umieścił w swojej Praxis pietatis melica . Hymny okazały się popularne, a Gerhardt i Crüger rozpoczęli współpracę i przyjaźń, która trwała przez wiele lat.

We wrześniu 1651 roku Gerhardt otrzymał swoją pierwszą kościelną nominację na nowego Probsta w Mittenwalde (małym miasteczku niedaleko Berlina). To właśnie podczas pobytu w Mittenwalde skomponował większość swoich hymnów. Tam też poślubił Annę Marię Barthold, jedną z córek Andreasa Bartholda. Ich pierwsze dziecko urodziło się tam w 1656 roku, ale zmarło w niemowlęctwie; tablica pamiątkowa w kościele pokazuje ich smutek.

Podczas gdy Gerhardt był oddanym pastorem w Mittenwalde, wydaje się, że tęsknił za Berlinem. W 1657 został powołany na diakona (proboszcza stowarzyszonego) kościoła św. Mikołaja w Berlinie. Wydaje się, że miał pewne wahania przed opuszczeniem Mittenwalde, ponieważ dopiero po długich naradach przyjął nominację.

Kiedy Gerhardt przybył do Berlina, zastał miasto pełne konfliktów między duchowieństwem luterańskim i reformowanym. Elektorem był wówczas Fryderyk Wilhelm I brandenburski , reformowany. Chciał zawrzeć pokój między frakcjami duchownymi, ale sam będąc reformowanym, skoncentrował większość swoich wysiłków na uczynieniu swoich ziem bardziej kalwińskimi. Umieścił w parafiach tylko reformowanych pastorów, usunął luterańskich profesorów z uniwersytetu we Frankfurcie i zabronił studentom ze swoich ziem studiowania na uniwersytecie w Wittenberdze.

Sponsorował także serię konferencji między duchowieństwem luterańskim i reformowanym w nadziei na osiągnięcie przez nich konsensusu, ale rezultat był odwrotny: im bardziej obie strony się spierały, tym bardziej się od siebie oddalały. Gerhardt był czołowym głosem wśród duchowieństwa luterańskiego i sporządził wiele oświadczeń w obronie wiary luterańskiej. Jednocześnie zasłynął z braterstwa nie tylko z luteranami, ale także z duchowieństwem reformowanym; był szanowany i bardzo lubiany przez wszystkich. Jego kazania i pisma dewocyjne były tak wolne od kontrowersji, że wielu reformowanych uczestniczyło w jego nabożeństwach, a żona elektora, Louisa Henrietta, była wielką wielbicielką jego i jego hymnów.

Elektor był jednak coraz bardziej zniecierpliwiony brakiem sukcesów na swoich konferencjach. Położył im kres w 1664 r. i wydał edykt „ synkretyczny ”. Ponieważ edykt odrzucał Formułę Zgody , jedno z luterańskich wyznań zawartych w Księdze Zgody , wielu duchownych luterańskich nie mogło zmusić się do przestrzegania tego edyktu. W ten sposób Gerhardt został usunięty ze stanowiska w 1666 roku.

Mieszkańcy Berlina zwrócili się z prośbą o przywrócenie go i dzięki ich ponawianym prośbom zrobiono wyjątek od edyktu dla Gerhardta, chociaż sumienie nie pozwalało mu zachować stanowiska, które, jak mu się wydawało, mogło być zajmowane tylko pod warunkiem milczące odrzucenie Formuły Zgody . Przez ponad rok mieszkał w Berlinie bez stałego zatrudnienia. W tym czasie zmarła również jego żona, pozostawiając go tylko z jednym ocalałym dzieckiem. Jak na ironię, edykt został wycofany kilka miesięcy później, chociaż do tego czasu zmarła również jego patronka, elektorka Louisa Henrietta, więc nadal był bez stanowiska. W październiku 1668 został mianowany archidiakonem Lübben w księstwie Sachsen-Merseburg , gdzie po ośmiu latach posługi zmarł 27 maja 1676.

Gerhardt jest uważany za największego niemieckiego autora hymnów. Wiele z jego najbardziej znanych hymnów zostało pierwotnie opublikowanych w różnych kościelnych śpiewnikach, jak na przykład w Brandenburgii, który ukazał się w 1658 roku; inni po raz pierwszy ujrzeli światło dzienne w Geistliche Kirchenmelodien Johanna Crügera (1647) i Praxis pietatis melica . Pierwszym kompletnym zbiorem jest Geistliche Andachten , wydawany w latach 1666-1667 przez Ebelinga, dyrektora muzycznego w Berlinie. Nie jest znany żaden hymn Gerhardta z datą późniejszą niż 1667.

Życie Gerhardta zostało opisane przez Rotha (1829), Langbeckera (1841), Schultza (1842), Wildenhahna (1845) i Bachmanna (1863); również przez Kraft w Ersch's und Gruber's Allg. Encyklika (1855). Krótka biografia została również sporządzona przez Williama Dallmanna, przedrukowana w 2003 roku. Najlepsze współczesne wydanie hymnów, opublikowane przez Wackernagel w 1843 roku, było często przedrukowywane. Istnieje angielskie tłumaczenie autorstwa Kelly'ego ( Pieśni duchowe Paula Gerhardta , 1867).

Uczczenie pamięci

Paul Gerhardt jest wspominany 26 października w Kalendarzu Świętych używanym przez niektóre kościoły luterańskie w Stanach Zjednoczonych , w którym to dniu upamiętnia się również dokonania Philippa Nicolai i Johanna Heermanna .

Tablica w Wittenberdze oznacza jego kwaterę, niedaleko uniwersytetu.

Hymny

Jan Sebastian Bach wykorzystał kilka pojedynczych strof hymnów Gerhardta w swoich kościelnych kantatach , motetach , Pasjach i Oratorium na Boże Narodzenie . Hymn „ Ich hab in Gottes Herz und Sinn ” jest podstawą kantaty chorałowej BWV 92 Bacha .

Teksty hymnów Gerhardta, wymienione wraz z tłumaczeniem pierwszej linijki, powiązaną melodią hymnu, podstawą, okazją liturgiczną, numerem w aktualnym niemieckim hymnie protestanckim Evangelisches Gesangbuch (EG) i katolickim Gotteslob (GL), użycie w dziełach Bacha ( BWV numery od 1 do 200 to kantaty , BWV 245 to Pasja według św. Jana , BWV 244 to Pasja według św. Mateusza , BWV 248 to Oratorium na Boże Narodzenie , BWV 439–507 pojawiają się w Schemellis Gesangbuch ) i / lub notatki:

tytuł niemiecki	angielski tytuł	Oparte na	Melodia	Pora roku	Niemieckie numery hymnów	Użyj w kompozycjach
„Auf, auf, mein Herz, mit Freuden”	Obudź się, Moje Serce, z Radością		Zahn nr 2543 „Auf, auf, mein Herz” — ( Crüger , Praxis pietatis melica 1648)	Wielkanoc	EG 112	BWV 441
„Barmherzger Vater, höchster Gott”						BWW 103
„ Befiehl du deine Wege ”	Popełnij wszystko, co cię zasmuca (także: Oddaj wiatrom swoje lęki)	Psalm 37 , Psalm 125:1, Filipian 4:6-7, 1 Piotra 5:6-7	Herzlich tut mich		EG 361	BWV 244 , BWV 153
„ Die güldne Sonne voll Freud und Wonne ”	Poranek				EG 449
„ Du meine Seele śpiewaj ”					EG 302
„ Ein Lämmlein geht und trägt die Schuld ”	Baranek idzie naprzód bez narzekania	Izajasza 53:1-12, Wyjścia 12:5, Jana 1:29	Wasserflüssen Babilon	Pasja	EG 83	Z muzyką kilku kompozytorów
„ Fröhlich soll mein Herze springen ”				Boże Narodzenie	EG 36
„ Geh aus, mein Herz, und suche Freud ”	Idź naprzód, Moje Serce, i szukaj rozkoszy				EG 503
„Gott Vater, wyślij deinen Geist”			śpiewane na melodię „Kommt her zu mir, spricht Gottes Sohn” ( Zahn 2496c): BWV 74 , BWV 108
„Herr, mein Hirt, Brunn aller Freuden”						BWV 228
„ Ich hab in Gottes Herz und Sinn ”						kantata chorałowa BWV 92, BWV 65
„ Ich singe dir mit Herz und Mund ”	Radujcie się Moje Serce, Radujcie się i śpiewajcie				EG 324
„ Ich steh an deiner Krippen hier ”				Boże Narodzenie	EG 37	BWV 248
„Ist Gott für mich, so trete ”	„Jeśli Jezus będzie moim przyjacielem”				EG 351
"Kommt und laßt uns Christum ehren "				Boże Narodzenie	EG 39
" Lobet den Herren alle, die ihn ehren					EG 447, GL 81
„ Nun danket all und Bringet Ehr ”	Wszyscy, którzy mieszkacie na tej ziemi				EG 322, GL 267
„ Nun lastst uns gehn und treten				Nowy Rok	EG 58
" Nun ruhen alle Wälder					EG 477
" O Haupt voll Blut und Wunden "	O Święta Głowo, teraz zraniona	Psalm 22:6-8, Izajasz 53:4-5, Jan 10:14-15, 27–28, Hebrajczyków 12:2	Herzlich tut mich	Pasja	EG 85, GL 179	BWV 244 , BWV 159
„O Jezu Chryste, Dein kripplein ist”	O Jezu Chryste, Twój Żłóbek Jest		O Jezu Chryste, Dein kripplein ist	Boże Narodzenie
„ O Welt, sieh hier dein Leben ”	Na rozciągniętym krzyżu	Izajasza 53, Hebrajczyków 9:28, 1 Piotra 2:21-25	O Welt, sieh hier	Pasja	EG 84	BWV 244 , BWV 245
„Schaut, schaut, was ist für Wunder dar”						BWV 248 II
„Schwing dich auf zu deinem Gott”						BWV 40
„Sollt ich meinem Gott nicht singen”	Będę śpiewał pochwały mego Stwórcy	Efezjan 5:19-20	Sollt ich meinem Gott nicht singen		EG 325
" Wach auf, mein Herz, und singe "					EG 446
„ Warum sollt ich mich denn grämen ”	Dlaczego krzyż i próba powinny mnie smucić	1 Piotra 1:6-9, Jakuba 1:2-4, 1 Piotra 4:12, Mateusza 11:29-30	Warum sollt ich mich denn grämen		EG 370
„Was alle Weisheit in der Welt”						BWW 176
„Weg, mein Herz, mit den Gedanken”						BWW 32
" Wie soll ich dich empfangen "	O, jak mam cię przyjąć			Adwent	EG 11	BWV 248
„Wir singen dir, Immanuel”						BWV 248 II
„Zeuch ein zu deinen Toren”				Zielone Świątki	EG 133	BWW 183

Linki zewnętrzne

• Paul Gerhardt 1607–1676 z The Cyber ​​Hymnal
• Theodore'a Browna Hewitta. Paul Gerhardt jako autor hymnów i jego wpływ na angielskie hymny New Haven: Yale University Press. 1918
• Prace Paula Gerhardta w Project Gutenberg
• Prace Paula Gerhardta lub o nim w Internet Archive
• W imieniu Paula Gerhardta i Elenchusa
• Pieśni duchowe Paula Gerhardta , przeł. J. Kelly, 80 stron, 1867.
• „Gerhardta, Pawła” . Encyklopedia amerykańska . 1920.
• „Gerhardt, Paulus” . Nowa międzynarodowa encyklopedia . 1906.
• Paul-Gerhardt-Gemeinde Mannheim