Zjedz Phikisa

Zjedz Phikisa
Album studyjny wg Elio i historia Tese
Wydany	1996
Gatunek muzyczny	Rock komediowy , rock progresywny
Długość	55 : 42
Etykieta	Aspiryna Sony BMG
Producent	Otar Bolivecic
Elio e le Storie Tese chronologia
Esco dal mio corpo e ho molta paura: Gli inediti 1979–1986 (1993) Zjedz Phikis (1996) Del meglio del nostro meglio Cz. 1 (1997)

Eat the Phikis to album włoskiego zespołu rockowego Elio e le Storie Tese z 1996 roku , wydany po zdobyciu drugiego miejsca na Festiwalu Muzycznym w Sanremo w 1996 roku z piosenką La terra dei cachi , humorystycznym podejściem do włoskiego stylu życia.

Eat the Phikis odniósł dobry sukces komercyjny we Włoszech, utrzymując pierwsze miejsce na liście najlepiej sprzedających się albumów (FIMI) przez cztery kolejne tygodnie.

piosenki

Jak zwykle w przypadku zespołu, teksty na albumie są jednocześnie poważne i żartobliwe, ponieważ w ironicznym tonie poruszają szereg tematów społecznych i osobistych. Na poziomie muzycznym album nawiązuje do kilku innych utworów muzycznych innych osób.

• Na początku „Vincitori o campioni?” słychać głosy sędziów Jeux sans frontières . Następne głosy z Teatro Ariston (w którym odbywa się Sanremo Music Festival ).
• „La terra dei cachi” (angielski: „Kraina persymonów ”) to satyryczna piosenka o Włoszech , opisana jako kraj, w którym celebruje się styl życia pomimo wielu problemów politycznych, zdrowia publicznego, opieki społecznej i społeczeństwa w ogóle . Zawiera kilka cytatów z włoskich i międzynarodowych piosenek i utworów muzycznych, takich jak „ Papaveri e papere ” Nilla Pizzi , „ Una lacrima sul viso ” Bobby'ego Solo , „La donna cannone” Francesco De Gregori , część druga („Air ") z III Suity D-dur BWV 1068 Johanna Sebastiana Bacha oraz krótki cytat z utworu " In the Flesh? " zespołu Pink Floyd .
• „Burattino senza fichi” (po angielsku: „Puppet without figs”, oznaczane jako narządy płciowe ) bada powracający motyw seksualnej frustracji zespołu, poprzez parodię Pinokia Carlo Collodiego . Tytuł parodiuje album Edoardo Bennato Burattino senza fili z 1977 roku , również inspirowany opowieścią o Pinokio. W piosence Pinokio lamentuje, że nie ma penisa , dopóki Geppetto mu go nie zrobi; w tym momencie ma obsesję na punkcie seksu . Piosenka zawiera również odniesienia do „Più ci penso” Gianniego Belli , „ Get Back ” zespołu The Beatles , ścieżki dźwiękowej do filmu „Przygody Pinokia” Fiorenzo Carpiego oraz „ It's a Long Way to Tipperary ”, piosenki śpiewanej podczas I wojny światowej wielokrotnie przez Snoopy'ego .
• „TVUMDB” (włoski skrót od „Ti voglio un mondo/mare/monte di bene”, tłumaczony jako „Moja miłość do ciebie jest tak wielka jak świat/morze/góra”, używany do SMS-ów) dotyczy współczesnej młodzieży kultura i zawiera dialog między chłopcem (w tej roli Elio), który jest zakochany w nastolatki (w tej roli gościnnie Giorgia ) z powodu jej niekomformistycznej postawy; jest opisywana jako graffiti (ale także jako fanka Take That 's Gary Barlow ) i nie chce angażować się w długotrwały związek. Piosenka jest swobodnie oparta na muzyce Earth, Wind & Fire , a zwłaszcza na ich singlu „ After the Love Has Gone ” z 1979 roku . W piosence słychać również fragment ścieżki dźwiękowej do filmu Szczęki . Dodatkowo intro zaczyna się nutą muzyczną zaczerpniętą z „ Primary ” The Cure , a Giorgia śpiewa słowa „e poi” (po angielsku: „Later on”) w tej samej melodii, co te same słowa w „E poi”, jej pierwszym hit z 1994 roku, te słowa są jedynymi, które śpiewa razem z Elio. Również wers w tekście „Senti come grida il peperone: pam” (angielski: „Usłysz, jak krzyczy bananowy pieprz : bang”) jest odniesieniem do wersu z „Piattaforma”, jednego z Elio e le Storie Najwcześniejsze piosenki Tese, które znalazły się na ich pierwszym albumie .
• Remake „Il concetto di banana”, charakterystycznej melodii telewizyjnego programu komediowego Gialappa's Band Mai dire Gol (który pojawił się w oryginalnej wersji na kolejnym albumie zespołu, kompilacji Peerla ) „Lo stato A, lo stato B ” (po angielsku: „The A state, the B state”) dotyczy dylematu miłość kontra seks. Pierwsza zwrotka opisuje parę uprawiającą namiętny, ale pozbawiony miłości seks; druga zwrotka jest o dziewczynie, która naprawdę chciałaby być zakochana w bardzo grubym chłopcu, z którym uprawia seks, ale przeszkadza jej jego ciało; trzeci wers jest ironicznym stwierdzeniem o prostytucji . Piosenka zawiera nieco przerobioną próbkę z utworu Cutty Ranks z 1993 roku „Limb by limb”. Gość Enrico Ruggeri śpiewa przeredagowany fragment własnej piosenki „Quello che le donne non dicono”.
• Piosenka w stylu latynoamerykańskim „El Pube” („Obszar łonowy” w udawanym języku hiszpańskim) opowiada o meksykańskim wędrownym sprzedawcy gadżetów erotycznych (takich jak maści i tubki z kremem o rzekomych „seksualnych” mocach), który rozbija swój samolot w na małym wiejskim placu i wywołuje sensację wśród miejscowych, szybko wyprzedając wszystkie swoje towary i okrzyknięty bohaterem. W tekście jest kilka aluzji: słowo „emozionando” (po angielsku: „dostanie emocji”) istoty śpiewane na tej samej melodii, co to samo słowo w piosence Giorgii „Come saprei” z 1995 roku, „El pueblo unido” z „ El pueblo unido jamás será vencido ” Quilapayúna oraz dwie linijki piosenki „La vestaglia” Massimo Ranieriego z 1995 roku .
• „Omosessualità” (po angielsku: „Homosexuality”) to punkrockowa piosenka, zgodna z typowym nawykiem twórców gatunku Sex Pistols z końca lat 70 . jednocześnie kpiąc z tego samego nawyku). W piosence gej śpiewa o homoseksualizmie jako całkowicie normalnej ludzkiej kondycji (mówiąc, że nie może nic z tym zrobić) i że jest z tego bardzo zadowolony. Basista Nicola Fasani (aka Faso) bardzo nie lubił tej piosenki, co zaowocowało partią basu graną przez samego Elio.
• „Mio cuggino” to satyryczna piosenka o miejskich legendach , cytująca wiele z nich i pośrednio ujawniająca ich absurdalność, angażując hipotetycznego kuzyna piosenkarza („cugino” po włosku, napisane tutaj z celowo błędnym podwójnym G) we wszystkich z nich. Aldo Baglio z Aldo, Giovanni e Giacomo gra „kuzyna”. Piosenka zawiera cytaty ze Toto do filmu Davida Lyncha Dune z 1984 roku oraz " Autobahn " Kraftwerk . W 1:53 w utworze Elio parodiuje wykrzyczaną wymowę Ike'a Willisa „You know” (jako „unoooooohhh”) w „Sy Borg” Franka Zappy (z Joe's Garage ), podczas gdy perkusista Naco, który występuje w piosenki i zginął tragicznie w wypadku samochodowym w 1995 roku, robi wokalną impresję bębna w stylu Tullio De Piscopo .
• „First me, second me” (w zamyśle „Przed mną, według mnie”) to pierwsza oficjalnie wydana piosenka zespołu, która zawiera tekst napisany prawie w całości fałszywym angielskim Elio, bardzo dosłownym tłumaczeniem z włoskiego na angielski. „First me” jest śpiewane w całości przez Elio, który nawiązuje do The Beatles i wykorzystuje kilka elektronicznie zmienionych nakładek swojego głosu jako aluzję do technik manipulacji prędkością taśmy producenta Fab Four, George'a Martina . Druga sekcja, „Second me”, przedstawia Jamesa Taylora, który próbuje zdobyć sympatię dziewczyny, którą właśnie poznał, śpiewając jej całkowicie sfałszowanym angielskim. Podczas odcinka Deejay chiama Italia z 23 stycznia 2012 r., telefonicznego programu muzycznego / talk show w Radio Deejay, w którym Taylor gościł wraz z klawiszowcem zespołu Sergio Confortim (znanym również jako Rocco Tanica), ten ostatni wyjaśnił, że aby przekonać ówczesnego kolegę z zespołu, Taylora, do śpiewania w wymyślonej formie angielskiego, musiał nauczyć go tekstu dosłownie słowo po słowie. Druga fałszywa angielska sekcja to skrócona wersja „The peak of the mountain”, wczesnej (1986) piosenki Elio, często wykonywanej na żywo, ale nigdy oficjalnie nie wydanej. Piosenka nawiązuje również do filmu Highlander z 1986 roku i jego kulminacyjnego pojedynku.
• „Milza” (po angielsku: „Spleen”) to satyra o tematyce medycznej, w której piosenkarz opisuje swoje ciało za pomocą pozornie poprawnej, ale trywialnej terminologii medycznej, stwierdzając na końcu, że ignoruje rzeczywistą funkcję swojej śledziony . Utwór utrzymany jest w stylu wczesnego Genesis , ale bez konkretnych aluzji muzycznych.
• Giorgia ponownie gości w „Li immortacci”, w którym występuje również popularny piosenkarz Edoardo Vianello (śpiewający melodię własnej piosenki „I Watussi” z lat 60. mortacci (tua)” to rzymskie przekleństwo z grubsza oznaczające „twoi cholernie martwy”). „Li nieśmiertelni” to Jimi Hendrix ( er Chitara , „gitara” w rzymskim dialekcie), Freddie Mercury ( er Mafrodito , „ hermafrodyta ”), Bob Marley („er Rastamanno”), Federico Monti Arduini ( er Guardiano der Faro , „The Lighthouse Keeper”, pseudonim sceniczny Arduiniego), Elvis Presley ( er Pelvicaro , „The Pelvis”), Michael Jackson ( er Thrilleraro , „ thriller man”), Jim Morrison ( er Lucertolaro , „the Lizard King”), John Lennon ( er. Quattrocchi Immaginaro , „'the Bespectacled Imagining Man”, nawiązanie do „ Imagining ”), Luigi Tenco ( er Vedraro , „the Foreseer”, nawiązanie do piosenki Tenco „Vedrai, vedrai”), Ian Curtis ( l' Impiccato , „Wisielec”), Kurt Cobain ( er Fucilense , „The Man with the Shotgun ”) i Brian Jones ( er Piscina , Pool Man , odniesienie do przypuszczalnie przypadkowego utonięcia Jonesa w basenie); tożsamość er Tromba („Trąbka”, także w dialekcie rzymskim) jest niepewna. Są też cytaty z Lisy Marie Presley i Haile Selassie . Muzycznie jest próbka utworu „ We Are the Champions ” zespołu Queen (i głosu Mercury’ego), aw części poświęconej Jimowi Morrisonowi niektóre teksty są podobne do fragmentu „ The End ” The Doors .
• „Tapparella” (angielski: „Apartment blind”) opowiada o balu maturalnym , z którego główny bohater, stereotypowy odmieńiec, jest celowo wykluczony z niejasnych powodów (chociaż niejasno sugeruje się zastraszanie ); pod koniec organizuje własną imprezę. Piosenka zawiera liryczne i muzyczne cytaty z „ Little Wing ” Jimiego Hendrixa , „ Strawberry Fields Forever ” The Beatles, „Gente per bene e gente per male” Lucio Battisti oraz „Impressioni di settembre” Premiata Forneria Marconi .
• „Neanche un minuto di non caco” (angielski: „Nawet minuta non-persimmon”, z grą słów „nie sraj”) to przyspieszona wersja „La terra dei cachi”, a jej tytuł odnosi się do „Neanche un minuto di non amore” Lucio Battistiego. Zarówno ten utwór, jak i jego wersja w normalnym tempie to nagrania na żywo z Festiwalu Muzycznego w Sanremo w 1996 roku .
• Po około trzech minutach ciszy album kończy się drugim zaszyfrowanym utworem widmo w dyskografii zespołu, po podobnym na İtalian, rum casusu çikti . Podobnie jak jego poprzednik, ten utwór jest nagrany z niezwykle dużą prędkością (tutaj około 16x) i odwrócony; aby go odszyfrować, słuchacze musieliby odtworzyć go we właściwym kierunku iz normalną prędkością, co skutkowało bardzo złą jakością dźwięku. Sam utwór składa się z dziewięciu pojedynczych utworów; sześć z nich to wczesne wersje lub fragmenty prób utworów z albumu, jeden to próba do wówczas oficjalnie niepublikowanego utworu („La cinica lotteria dei rigori”, który pojawił się w Peerla ), jeden to niewydany dialog komediowy autorstwa Elio i Rocco Tanica, zatytułowany „Il vice-capo del mondo” (po angielsku: „Wiceszef świata”, gdzie Elio wyobraża sobie siebie jako światowego władcę, który deleguje wszystko swojemu zastępcy, Tanice, aby spędzić swoje grając w gry na PC ; w pewnym momencie Elio sugeruje przekształcenie improwizowanego dialogu w piosenkę, co nigdy się nie zmaterializowało), a jedną z nich jest potężna ballada zatytułowana „Bis” (angielski: „(Play it) Again”, ale także gra słów na büs , mediolańskie słowo oznaczające „dziurę”), śpiewane przez Enrico Ruggeri w stylu Luciano Ligabue , również wcześniej niepublikowane. Ta ostatnia piosenka została ponownie nagrana z Elio na wokalu na album zespołu Craccracriccrecr z 1999 roku , ale nie została wydana w tej wersji z Ruggeri.

Zamierzone błędy w tekście „First Me, Second Me”

"Najpierw ja"

• First me to dosłowne tłumaczenie z języka włoskiego na angielski, co oznacza „przede mną” lub „wcześniej niż ja”;
• Chciałbym napisać i zaśpiewać piosenkę po angielsku : niepoprawne użycie form -ing i brakujące duże litery w "English";
• język, którego uczyłem się w gimnazjum : tłumaczenia dosłowne ( język = język, jak w "języku ojczystym"; gimnazjum = gimnazjum ) i zbędny czas teraźniejszy dokonany ;
• Z pewnością znalazłbym sposób na odtworzenie oryginalnego brzmienia wspaniałego angielskiego Beatlesów : brak dużej litery E.
• Poderwałbym dziewczynę i - dziękuję za oryginalne brzmienie : dosłowne tłumaczenie, „dziękuję” vs. „dziękuję”;
• of the cudowny Beatles angielski : brak dużej litery E;
• Podbiłbym ją : dosłowne tłumaczenie ( zdobądź ją = pozyskaj ją);
• tak wiele dzieci : zbędne „dużo” i błędna liczba mnoga („dzieci”);
• Żylibyśmy więc do późnego wieku (jej) : dosłowne tłumaczenie (późny wiek = starość) i zbędne „jej”;
• ale bez obcięcia głowy : brak formy „-ing”.
• unjamestaylorable : malapropizm i wymyślony przymiotnik;
• spełnienie marzeń niemęża stanu : malapropizm.

„Second Me (szczyt góry)”

• Second ja to dosłowne tłumaczenie z języka włoskiego na angielski, co oznacza „według mnie”;
• Szczyt góry : to dosłowne tłumaczenie, oznaczające „szczyt góry”;
• Jak się nazywasz? : dosłowne tłumaczenie słowo po słowie („Come ti chiami?” = Jak masz na imię?);
• Ile masz lat? : dosłowne tłumaczenie słowo po słowie („Quanti anni hai?” = Ile masz lat?);
• Skąd pochodzą? : dosłowne tłumaczenie słowo po słowie („Da dove vieni?” = Skąd jesteś?);
• Jak zostać? : dosłowne tłumaczenie słowo po słowie („Come stai? ” = Jak się masz?);
• Nie być smutnym : zła forma czasownika („nie bądź smutny”)
• życie jest rzeczą cudowną : zbędną i niewłaściwą kolejnością słów;
• i jestem tutaj, aby uczynić to cudowniejszym : zły przyimek ( dla = do) i niewłaściwy stopień porównawczy ( cudowniejszy = wspanialszy);
• Nie widzisz mojej miłości do siebie? : niewłaściwa forma czasownika („nie widzisz”), zbędny i niewłaściwy zaimek ( ja = ty).
• Siła nie jest widoczna : dosłowne tłumaczenie słowo po słowie ( Per forza = stawiam / stawiam na ciebie), brak „to” i niewłaściwa kolejność słów;
• Nie słyszysz dźwięku mojej gitary? : zła forma czasownika („nie słyszysz”) i zbędny drugi ;
• Czy gra ode mnie : tłumaczenie dosłowne. Zgodnie ze znakami pokazywanymi podczas wczesnych występów na żywo, oznacza to, że „jest grany przeze mnie”.
• jest zabawą dla ciebie, jest zabawą dla nas : brak „tego”, niewłaściwe czasy czasownika i niewłaściwy zaimek ( my = nas);
• musi być moją dziewczyną : tęsknię za "ty", zbędne i ;
• chodź do mojego samochodu : błędny przyimek ( on = in) i zbędny ;
• że zabieram cię na jedną wycieczkę : dosłowne tłumaczenie słowo po słowie, czyli „che ti porto a fare un giro” = żebym mógł zabrać cię na wycieczkę;
• Co myślisz o moim samochodzie? : brak formularza zapytania („czy ty”) i zbędny ;
• Jest dużo piękna, druga ja : brak „to”, błędny przysłówek ( dużo = bardzo) i dosłowne tłumaczenie ( drugi ja = według mnie).

Wykaz utworów

1. "Vincitori o campioni?" – 1:59
2. „ La terra dei cachi ” – 4:21
3. „Burattino senza fichi” - 4:52
4. „TVUMDB” – 5:26
5. „Lo stato A, lo stano B” - 4:31
6. „El Pube” – 5:03
7. „Omosessualita” - 3:34
8. „Mio cuggino” – 5:36
9. „Pierwszy ja, drugi ja” - 3:32
10. „Milza” – 4:34
11. „Li nieśmiertelni” – 4:40
12. „Taparella” – 6:31
13. „Neanche un minuto di non caco” – 1:03

Personel

• Stefano Belisari jako Elio - wokal, bas na torze 7
• Sergio Conforti jako Rocco Tanica – instrumenty klawiszowe
• Davide Civaschi jako Cesareo – gitary
• Nicola Fasani jako Faso – bas
• Paolo Panigada jako Feiez – saksofon, gitara, instrumenty klawiszowe, chórki
• Christian Meyer jako Millefinestre – perkusja

Muzycy gościnni

• Curt Cress – perkusja na torach 3 i 12
• Vinnie Colaiuta – perkusja na torach 5, 6, 8 i 10
• James Taylor - wokale na torze 9
• Demo Morselli - trąbka na torach 3, 4 i 11
• Daniele Comoglio - saksofon na „ścieżkach 3, 8 i 11
• Ambrogio Frigerio – puzon na torach 3, 4, 6 i 11
• Giorgia – wokale na torach 4 i 11
• Edoardo Vianello – wokale na torze 11
• Naco – instrumenty perkusyjne na torach 4, 6 i 8
• Enrico Ruggeri – wokale na torze 5
• Vittorio Cosma - wokal i instrumenty klawiszowe na torze 12
• Aldo Baglio jako Rolando - wokale na torze 8
• Tenores di Neoneli – chórki na torze 8
• Onofrio Cocco – chórki na torze 8

Tytuł albumu i grafika

Podczas sesji nagraniowych album miał nosić tytuł Eat the Khakis , jako nawiązanie do „La terra dei cachi”. „Cachi” po włosku i „khaki” po angielsku wymawia się tak samo, jednak Vittorio Cosma ostrzegł zespół, że „khaki” poza Włochami nie odnosi się do owoców (w rzeczywistości są one znane jako „persymony” w angielski), ale zamiast tego jest powszechnym pseudonimem mundurów wojskowych w ogóle, ze względu na ich kolor khaki . Z tego powodu zespół, który nadal lubił zatytułować album od nazwy owocu zawierającej literę H, wybrał „phikis” jako odniesienie do innego utworu z albumu, „Burattino senza fichi”. Później koncepcja „uczynienia wszystkiego słodszym”, która przeniknęła do tekstu „La terra dei cachi”, rozszerzyła się na okładkę, gdzie nieruchomy kadr żarłacza białego, zaczerpnięty z telewizyjnego filmu dokumentalnego o dzikiej przyrodzie, został ponownie -dotknięty przez grafika Alexa Kobana z mediolańskiego studia CGI Imagic ; Koban „osłodził” wizerunek rekina, umieszczając ponadwymiarowe aparaty ortodontyczne na jego zębach. Grafika jest inspirowana okładką albumu Time to Move zespołu H-Blockx z 1994 roku .

Linki zewnętrzne

• Zjedz Phikis na Discogs
• Zjedz Phikisa w AllMusic . Źródło 20 sierpnia 2015 r.