Paweł V. Kroskrity

Paweł V. Kroskrity
Urodzić się	( 10.02.1949 ) 10 lutego 1949 Brooklyn , Nowy Jork , USA
Narodowość	amerykański
Obywatelstwo	amerykański
Alma Mater	Uniwersytet Indiany Columbia
Kariera naukowa
Pola	Antropologia
Instytucje	Uniwersytet Kalifornijski w Los Angeles
Doradca doktorski	Charlesa F. Voegelina

Paul V. Kroskrity ( / ideologii k r ɒ s k r ɪ t i / ; urodzony 10 lutego 1949) to amerykański antropolog lingwistyczny znany przede wszystkim ze swojego wkładu w tworzenie i rozwój językowej jako dziedziny badań. Jest profesorem antropologii , lingwistyki stosowanej i badań Indian amerykańskich na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles . Jest byłym prezesem Society for Linguistic Anthropology i byłym przewodniczącym programu American Indian Studies na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles.

Badania Kroskrity koncentrują się na ideologiach językowych , języku i tożsamości , sztuce werbalnej i performansie, kontakcie językowym oraz zagrożeniu i rewitalizacji języka . Specjalizuje się w rdzennych językach rodzin językowych Kiowa -Tanoan i Uto-Aztecan , pracował w regionie Western Pueblo i Środkowej Kalifornii .

Biografia

Paul V. Kroskrity dorastał na Brooklynie . Uzyskał tytuł licencjata w Columbia College na Uniwersytecie Columbia , gdzie studiował orientalistykę , literaturę porównawczą i religioznawstwo porównawcze . Na studia podyplomowe przeniósł się na Indiana University i był ostatnim studentem językoznawcy Carla Voegelina . Pracował także z Allenem D. Grimshawem, Charlesem S. Birdem i Raymondem J. DeMallie . Voegelin zainspirował swoje zainteresowanie językami Indian amerykańskich i zasugerował, aby przeprowadził badania z Arizona Tewa .

Kroskrity zdobył doktorat z antropologii w stanie Indiana w 1977 roku na podstawie rozprawy zatytułowanej „Aspekty struktury języka Arizona Tewa i użycia języka”. W 1978 Kroskrity został zatrudniony jako profesor antropologii na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles, gdzie wykłada do dziś.

Badania

Wśród wkładów Kroskrity w badania i teorię antropologii językowej najbardziej znany jest z pomocy w rozwoju i ustanowieniu pola badawczego ideologii języka . Na początku lat 90. grupa lingwistów i antropologów , pracująca nad związkami kulturowych koncepcji języka ze strukturą językową , użyciem języka i kontekstem społecznym , zwoływane przy kilku okazjach, aby zwrócić uwagę naukowców na to, co wkrótce stało się znane w tej dyscyplinie jako „ideologia języka”. Kroskrity organizował i współorganizował sesje na spotkaniach American Anthropological Association (1991, 1994) oraz w School of American Research w Santa Fe (1994), był także redaktorem i współredaktorem trzech powstałych tomów.

Ideologie języka Arizona Tewa

Zainteresowanie Kroskrity'ego ideologicznym wymiarem używania języka i jego związkiem ze strukturą językową , tożsamością kulturową i etnohistorią sięga początków jego kariery. Kiedy w 1973 roku rozpoczął badania do swojej pracy doktorskiej w Arizona Tewa w rezerwacie First Mesa Hopi (północno-wschodnia Arizona ), Kroskrity interesował się przede wszystkim gramatyką Tewa i kontaktami językowymi , ale sami Tewa wciąż przypominali mu o znaczeniu związku między językiem, kulturą i ceremoniami religijnymi. „Mój język to moje życie” to popularne powiedzenie w Tewa, które sugeruje silny związek między językiem a tożsamością . Język i tożsamość stały się centralnym tematem późniejszej twórczości Kroskrity, interpretującej zjawiska kulturowe Tewy w świetle powstającej teorii ideologii językowej.

Jego wczesne badania koncentrowały się na zmienności językowej , kontaktach językowych , zapożyczeniach językowych i wpływach terenowych w Tewa. Język Tewa dostarcza unikalnych danych do badania kontaktu językowego , ponieważ pomimo historii około 300 lat kontaktów z sąsiadami Hopi i powszechnej wielojęzyczności , Arizona Tewa nie przyjęła prawie żadnych zapożyczeń z Hopi . Jest to powszechny wzorzec w wielu kulturach Pueblo , zwykle znany jako „konserwatyzm językowy”.

Kroskrity ponownie przeanalizował ten wzorzec jako rodzimą ideologię puryzmu językowego . Ale zamiast być wynikiem odrzucenia obcych elementów przez społeczność Tewa, Kroskrity śledzi tę ideologię w znaczeniu kiva , rodzaju ceremonialnej mowy ograniczonej do władz religijnych. Powiązana z wysoko cenioną domeną religijną, kiva ucieleśnia cztery preferencje kulturowe: regulację przez konwencję, rdzenny puryzm, ścisłą kompartmentalizację i językowe indeksowanie tożsamości. Preferencje te znajdują odzwierciedlenie w ideologiach językowych Arizona Tewa dotyczących nie- również język kiva i przekształcić w ten sposób mowę kiva w ludowy model języka w ogóle. Kroskrity ukuł termin „dominująca ideologia języka”, aby opisać te podstawowe koncepcje języka, w których formy językowe i kulturowe specyficzne dla jednej domeny służą jako model dla innych form.

W odniesieniu do badań nad względną świadomością metajęzykową użytkowników języka, Kroskrity zwraca uwagę, że ta dominująca ideologia ma największy wpływ na leksykon Tewa, ponieważ różnice leksykalne są najbardziej dostępne dla świadomości, a zatem najłatwiej kontrolowane przez użytkowników.

Ideologie języka zachodniego Mono

Oprócz badań z Arizona Tewa, Kroskrity pracował również ze społecznościami Western Mono w środkowej Kalifornii od 1980 roku. W przeciwieństwie do Arizona Tewa, puryzm językowy był nieobecny w społecznościach Western Mono. Kroskrity identyfikuje trzy przedkolonialne ideologie językowe: synkretyzm , waloryzacja zapożyczeń językowych i hybrydowość ; wariacja , ten dialekt zmienność jest postrzegana jako naturalny wynik różnic rodzinnych i indywidualnych; i utylitaryzm, idea języka jako narzędzia lub technologii. Te ideologie najprawdopodobniej przyczyniły się do przesunięcia języka w kierunku angielskiego . W przedkolonialnych wśród rdzennych grup na wybrzeżu Pacyfiku w dzisiejszych Stanach Zjednoczonych zapożyczenia leksykalne między różnymi językami były powszechne i nie były postrzegane jako niebezpieczne dla żywotności jakiegokolwiek języka, nie mówiąc już o tożsamości etnicznej . W tym kontekście przyjęcie pozycji angielskich do leksykonu Western Mono był raczej mile widziany niż potępiany, częściowo dlatego, że język Western Mono nigdy nie był indeksem ani ikoną jednolitej tożsamości etnicznej, ze względu na wewnętrzne zróżnicowanie; a częściowo dlatego, że w społeczeństwie kolonialnym i postkolonialnym język angielski stawał się coraz bardziej użyteczny. Te tradycyjne ideologie językowe wraz z edukacyjną okazały się szkodliwe dla utrzymania języka.

Wyjaśnienie ideologiczne języka

Praca Kroskrity pokazuje znaczenie ideologii językowych dla zrozumienia utrzymania i zmiany języka . Podczas gdy w przypadku Arizona Tewa dominująca ideologia językowa puryzmu i powiązanie języka Tewa z tożsamością etniczną przyczyniły się do utrzymania języka, tradycyjne ideologie językowe zachodniego Mono przyczyniły się do szybkiej zmiany języka. W świetle tych ustaleń Kroskrity ostatnio wezwał do „ideologicznego wyjaśnienia języka”.

Wyjaśnienie ideologiczne języka to proces identyfikowania kwestii kontestacji ideologicznej języka w ramach społeczności języków dziedzictwa, w tym zarówno wierzeń i uczuć, które są rodzime dla tej społeczności, jak i tych wprowadzonych przez osoby z zewnątrz (takie jak lingwiści i urzędnicy państwowi), które mogą negatywnie wpłynąć na wysiłki społeczności skutecznie zaangażować się w utrzymanie i odnowę języka. Ten proces identyfikowania i podnoszenia świadomości na temat kwestii językowych i dyskursywnych umożliwia odpowiednie dyskursy między członkami społeczności lub między członkami a językoznawcami lub urzędnikami państwowymi, którzy mają różne opinie. Idealnie byłoby, gdyby te dyskursy promowały rzeczywiste rozwiązanie – osiągnięte wyjaśnienie – lub sprzyjały tolerowanemu poziomowi niezgody, który nie hamowałby działań związanych z odnową językową.

Współpraca w terenie

Przez całą swoją karierę Kroskrity wnosił wkład poprzez badania w programy społeczności, które bada. Prowadził „badania we współpracy” z informatorami Tewy i Western Mono na długo przed tym, zanim termin ten stał się modny w antropologii. W 2002 roku współpracował z Rosalie Bethel (Western Mono) przy wydaniu interaktywnego CD-ROM-u , przyczyniając się do rewitalizacji języka Western Mono.

Wybrane publikacje

• Kroskrity, Paweł V. (red.). 2012. Opowiadanie historii w obliczu niebezpieczeństwa: odnowa języka w społecznościach rdzennych Amerykanów. Norman, OK: University of Oklahoma Press.
• Kroskrity, Paul V. i Margaret Field (red.). 2009. Ideologie języka rdzennych Amerykanów: wierzenia, praktyki i walki w kraju Indian. Tucson: University of Arizona Press.
• Kroskrity, Paul V., Rosalie Bethel i Jennifer F. Reynolds. 2002. Taitaduhaan: Western Mono Sposoby mówienia (CD-ROM). Norman, OK: University of Oklahoma Press.
• Kroskrity, Paweł V. (red.). 2000. Reżimy językowe: ideologie, polityki i tożsamości. Santa Fe, Nowy Meksyk: Szkoła Badań Amerykańskich.
• Schieffelin, Bambi, Kathryn Woolard i Paul V. Kroskrity (red.). 1998. Ideologie językowe, teoria i praktyka. Nowy Jork: Oxford University Press.
• Kroskrity, Paul V. 1993. Język, historia i tożsamość: badania etnolingwistyczne Arizony Tewa. Tucson: University of Arizona Press.
• Bethel, Rosalie, Paul V. Kroskrity, Christopher Loether i Gregory A. Reinhardt. 1984. Praktyczny słownik zachodniego mono. North Fork, Kalifornia: Muzeum Sierra Mono. (wydanie drugie: 1993).