język Kanuri

Kanuri
Kànùrí
Pochodzi z Nigeria , Niger , Czad , Kamerun , Sudan , Libia
Region Jezioro Czad
Pochodzenie etniczne Kanuri ( Yerwa Kanuri itp.), Kanembu
Ludzie mówiący w ojczystym języku
(8845500 cytowanych w latach 1998-2021)
Nilo-saharyjsko-

łaciński arabski ( Ajami )
Kody języków
ISO 639-1
ISO 639-2
ISO 639-3





kau – kod włącznie Kody indywidualne: knc – Central Kanuri kby – Manga Kanuri krt – Tumari Kanuri bms – Bilma Kanuri kbl Kanembu
Glottolog kanu1279
Linguasfera 02-AAA-a (+ Kanembu 02-AAA-b)
Kanuri languages map 001.png
Mapa większościowego użycia pięciu głównych języków z grupy językowej Kanuri.
  • BMS Kanuri, Bilma
  • KNC Kanuri, centralny
  • KBY Kanuri, manga
  • KRT Kanuri, Tumari
  • KBL Kanembu

Kanuri ( / k ə n r i / ) to kontinuum dialektów używane w Nigerii , Nigrze , Czadzie i Kamerunie , a także w małych mniejszościach w południowej Libii i przez diasporę w Sudanie .

Tło

Na przełomie XIX i XX wieku jego dwoma głównymi dialektami, Manga Kanuri i Yerwa Kanuri (zwanymi także beri-beri, które jego użytkownicy uważają za pejoratywne), mówiło 9 700 000 osób w Afryce Środkowej . Należy do podtypu nilo-saharyjskiego z Sahary Zachodniej . Kanuri to język związany z Kanem i Bornu , które dominowały w regionie jeziora Czad przez tysiąc lat.

Podstawowa kolejność słów w zdaniach Kanuri to podmiot – przedmiot – czasownik . Typologicznie niezwykłe jest jednoczesne posiadanie postpozycji i modyfikatorów post-nominalnych - na przykład „garnek Bintu” byłby wyrażony jako nje Bintu-be , „garnek Bintu-of”.

Kanuri ma trzy tony: wysoki, niski i opadający. Ma rozbudowany system lenicji spółgłoskowej ; na przykład sa- „oni” + -buma „jedli” → za-wuna „ jedli”.

Tradycyjnie lokalna lingua franca , jej użycie spadło w ostatnich dziesięcioleciach. Większość osób posługujących się pierwszym językiem posługuje się językiem hausa lub arabskim jako drugim językiem. [ potrzebne źródło ]

Podział geograficzny

Język kanuri jest używany głównie na nizinach Kotliny Czadu , a użytkownicy posługują się nim w Kamerunie , Czadzie , Nigrze , Nigerii , Sudanie i Libii . [ potrzebne źródło ]

Według kraju

Nigeria

Region Kanuri w Nigerii składa się ze stanu Borno i stanu Yobe . Niektóre inne stany, takie jak Jigawa , Gombe i Bauchi , również są zdominowane przez ludność Kanuri, ale nie należą do tego regionu. Miasta i miasteczka, w których mówi się po kanuri, to Maiduguri , Damaturu , Hadejia , Akko , Duku , Kwami , Kano , Kaduna , Gusau , Jos i Lafia .

W środkowej Nigerii Kanuri są zwykle określani jako Bare-Bari lub Beri-beri.

Środkowy Kanuri, znany również jako Yerwa Kanuri, jest głównym językiem ludu Kanuri mieszkającego w stanach Borno, Yobe i Gombe, aw Nigerii jest zwykle określany jako Kanuri .

Manga Kanuri, który jest głównym językiem ludu Kanuri w stanach Yobe, Jigawa i Bauchi, jest zwykle określany jako Manga lub Mangari lub Mangawa i różni się od Kanuri , który jest terminem powszechnie używanym dla osób posługujących się językiem Środkowe Kanuri.

Język Kanembu jest również używany w stanie Borno na granicy z Czadem.

Niger

W Nigrze region Kanuri składa się z regionu Diffa i regionu Zinder na południowym wschodzie. Części regionu Agadez to także Kanuri. Miasta, w których się nim mówi, to Zinder , Diffa , N'Guigmi i Bilma .

W regionie Zinder głównym dialektem jest manga. W regionie Diffa głównym dialektem jest Tumari lub Kanembu; Kanembu jest używany przez mniejszość. W regionie Agadez głównym dialektem jest Bilma. Środkowy Kanuri jest dialektem mniejszości i jest powszechnie określany jako Bare-Bari lub Beri-beri.

Odmiany

Ethnologue dzieli Kanuri na następujące języki, podczas gdy wielu językoznawców (np. Cyffer 1998) uważa je za dialekty jednego języka. Pierwsze trzy są używane przez etnicznych Kanuri i uważane przez nich za dialekty ich języka.

Odmiana potwierdzona w XVII-wiecznych glosach Koranu jest znana jako Old Kanembu . W kontekście recytacji i komentarzy religijnych nadal używa się silnie archaizującego potomka tego, zwanego Tarjumo .

Fonologia

spółgłoski

Dwuwargowy
Labio- dentystyczny
Pęcherzykowy
Post- pęcherzykowe
Palatalny Tylnojęzykowy krtaniowy
Zwarty wybuchowy ( p ) b t d k ɡ ʔ
Afrykata t͡ʃ d͡ʒ
Frykatywny   ( ɸ β ) F s z ʃ ( ɣ ) H
Nosowy M N ( ŋ )
Boczny l ( ɭ )
Tryl R
przybliżony w J
  • Mogą również istnieć prenasalizowane dźwięczne zwarte spółgłoski /mb, nd, ŋɡ/ , chociaż nie wiadomo, czy są one uważane za fonemiczne.
  • Dźwięk /p/ występuje głównie jako alofon /b/ , gdy następuje po innym bezdźwięcznym słowie zwartym. Może również być w dowolnej zmianie z /f/ ; jednak nadal jest reprezentowany w standardowej ortografii Kanuri.
  • Bezdźwięczna szczelina [ɸ] występuje jako alofon / f / , gdy poprzedza tylne samogłoski / o, u / . Dźwięczna szczelina [β] występuje jako alofon / b / , gdy występuje w pozycjach interokalicznych. Spółgłoska frykcyjna dźwięczna [ɣ] występuje jako alofon / ɡ / , gdy występuje interokalnie między samogłoskami centralnymi.
  • Dźwięk boczny retrofleksyjny [ɭ] jest słyszalny, gdy po / l / następuje / i / .
  • [ŋ] występuje jako alofon / n / , gdy poprzedza spółgłoski zwarte welarne. Często dźwięki przerywane są usuwane lub źle słyszane, więc słychać głównie dźwięk nosowy [ŋ] .

samogłoski

Przód Centralny Z powrotem
Zamknąć I (ɨ) u
Bliski środek mi o
Środek ə
Otwarty środek ʌ
otwarty A
  • [ɨ] jest słyszalne jako alofon / ə / .

Napisane Kanuri

Kanuri było pisane arabskim pismem ajami , głównie w kontekście religijnym lub dworskim, przez co najmniej czterysta lat. Niedawno jest również czasami zapisywany zmodyfikowaną alfabetem łacińskim . Ewangelia Jana opublikowana w 1965 roku została napisana alfabetem łacińskim i arabskim.

Alfabet

Znormalizowana ortografia zlatynizowana (znana jako standardowa ortografia Kanuri w Nigerii) została opracowana przez Kanuri Research Unit i Radę Językową Kanuri. Jego opracowanie, oparte na dialekcie Maiduguri, zostało przeprowadzone przez Komitet Ortograficzny Rady Języka Kanuri, pod przewodnictwem Abba Sadiqa, Waziri z Borno . Został oficjalnie zatwierdzony przez Kanuri Language Board w Maiduguri w Nigerii w 1975 roku.

Użyte litery: abcde ǝ fghijklmn ny opr ɍ s sh tuwy z.

Zaimki w Kanuri
  Pojedynczy Mnogi
Pierwsza osoba wú, ú i ja
Druga osoba ni nandi, nayi
Trzecia osoba tàndí, tàyí

Przykładowy tekst (Central Kanuri)

Adamgana sammaso nəmkam-a daraja-a tilo. Sandiye nzundu-a nəmkam-a, nəmkam-a mbeji.

Tłumaczenie

Wszyscy ludzie rodzą się wolni i równi pod względem godności i praw. Są obdarzeni rozumem i sumieniem i powinni postępować wobec siebie w duchu braterstwa.

(Artykuł 1 Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka)

Zobacz też

Źródła

  •   Norbert Cyffer i John P. Hutchison (red.) Dictionary of the Kanuri Language (Publikacje w językach i językoznawstwie afrykańskim, 13) . Publikacje Foris 1990. ISBN 90-6765-412-4 .
  •   Norbert Cyffer, We Learn Kanuri (książka i 2 kasety audio), ISBN 3-927620-01-7 , Rüdiger Köppe Verlag: Köln 1993.
  •   Norbert Cyffer, English-Kanuri Dictionary , ISBN 3-927620-44-0 , Rüdiger Köppe Verlag: Köln 1994.
  • Norbert Cyffer, Szkic Kanuriego . Rüdiger Köppe Verlag: Köln 1998.
  • Dokumentacja dla identyfikatora ISO 639: kau

Źródła

  • Barth, Heinrich 1854. Schreiben i Prof. Lepsius uber die Beziehung der Kanori- und Teda-Sprachen. Zeitschrift für Erdkunde , 2: 372–74, 384–87.
  • Bulakarima, S. Umara 1997. Przegląd dialektów Kanuri. w Advances in Kanuri Scholarship , wyd. N. Cyffera i T. Geidera. str. 67–75. Kolonia: Rudiger Koppe.
  • Chonai, Hassan 1998. Gruppa teda-kanuri (centraľnosaxarskaja sem'ja jazykov) i ee genetičeskie vzaimootnošenija (ėtimologičeskij i fonologičeskij aspekt). Moskwa: dr. Rozprawa (Rossijskij gosudarstvennyj gumanitarnyj universitet).
  • Hutchison, John P. 1981. Język Kanuri. Gramatyka referencyjna . Madison: Uniwersytet Wisconsin.
  • Koelle, Zygmunt Wilhelm 1854. Gramatyka języka Bornu lub Kanuri . Londyn: Kościelne Towarzystwo Misyjne.
  • Lange, Dierk 1972. Słownictwo kanuri de la fin du XVIIe siècle. Cahiers d'Études africaines , 12(46): 277–290.
  • Lukas, Johannes 1937. Studium języka Kanuri. Gramatyka i Słownictwo . Londyn: Oxford University Press.

Linki zewnętrzne