Al-Masad

Sura 111 Koranu


ٱلمَسَد Al-Masad The Palm Fiber
Klasyfikacja mekkański
Alternatywne tytuły ( Ar. ) ٱلتَبَّت
Inne nazwy At-Tabbat, Lahab
Pozycja Juz' 30
Liczba wersetów _ 5
Liczba słów 29
Liczba liter 81

Al-Masad ( arab . المسد , ( co oznacza: „skręcone nici” lub „włókno palmowe”) to 111. rozdział ( sūra ) Koranu . Ma 5 āyāt , czyli wersetów, i opisuje kary, jakie wymierzy Abū Lahab i jego żona cierpieć w piekle .

۝ Niechaj zginą ręce Abu Lahaba , a on sam zginie.
۝ Nie pomoże mu ani jego bogactwo, ani to, co zyskał.
۝ Będzie się palił w Ogniu płomienia
۝ a także jego żona, niosąc drewno,
۝ mając na szyi sznur skręconych nici.

Badanie rękopisów Koranu w Bibliotece Watykańskiej odnotowało tytuły Lahab (Płomień); masad ; al-ḥatab ; i Abī Lahab . W latach trzydziestych XVIII wieku tytuł rozdziału był znany jako Abu Laheb przez tłumacza George'a Sale'a .

Tekst i znaczenie

Tekst i transliteracja




¹

²

³



بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ ۝ <a i=1>‎ Bismi l-lāhi r-raḥmāni r-raḥīm(i) تَبَّت ْ يَدَآ أَبِى لَهَبٍ وَتَبَّ ۝١ <a i=6>¹ ¹ Tabbat yadā 'abī lahabi w-watab(ba) مَآ أَغْنَىٰ عَنْهُ مَا لُهُۥ وَمَا كَسَبَ ۝٢ <a i=11>² Mā 'aghnā 'anhu māluhū wamā kasab(a) سَيَصْلَىٰ نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ ۝٣ <a i=16>³ Sayaṣlā Nāran dhāta lahab(in) وَٱمْرَأَ تُهُۥ حَمَّالَةَ ٱلْحَطَبِ ۝٤ <a i=21>‎⁴ Wamra'atuhū ḥammālata l-ḥaṭab(i) فِى جِيدِهَا حَبْل ٌ مِّن مَّسَدٍۭ <a i=25>۝٥ Fī jīdihā ḥablu m-mi m- masad (im)





¹

²

³



بِسۡمِ اِ۬للَّهِ اِ۬لرَّحۡمَٰنِ اِ۬لرَّحِيمِ ۝ <a i=1>‎ Bismi l-lāhi r-raḥmāni r-raḥīm(i) تَ بَّتۡ يَدَآ أَبِے لَهَبٍ وَتَبَّ ۝١ <a i=6>¹ Tabbat yadā 'abī lahabi w-watab(ba) مَآ أَغۡ نَٜىٰ عَن ۡهُ مَالُهُۥ وَمَا كَسَبَ ۝٢ <a i=13>‎² Mā 'agh ' anhu māluhū wamā kasab(a) سَيَصۡ لَىٰ نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ ۝٣ <a i=22>³ Sayaṣ Nāran dhāta lahab(in) وَامۡرَا َتُهُۥ حَمَّالَ ةُ اَ۬لۡحَطَبِ ۝٤ <a i=31>‎ ⁴ Wamra'atuhū ḥammāla tu l-ḥaṭab(i) فِے جِيدِهَا حَبۡلٌ مِّن مَّسَدٍۭ ۝٥ <a i=38>‎ ⁵ Fī jīdihā ḥablu m-mi m- masad (im)

Znaczenia





1 Zgiń obie ręce Abu Lahaba (wuja Proroka) i zgiń on! 2 Nie pomoże mu ani jego bogactwo, ani to, co zyskał. 3 Będzie spalony w ogniu płonących płomieni! 4 A także jego żona, która nosi drewno (ciernie Sadanu, które kładła na drodze Proroka (pokój z nim) lub używała, by go oczerniać). 5 Na jej szyi jest skręcona lina z Masad ( włókno palmowe ).

Tłumaczenie: Szlachetny Koran , 1999






1 Niech zginą ręce Abu Lahaba, a on sam jest zrujnowany. 2 Nie pomoże mu ani jego bogactwo, ani to, co zyskał. 3 On [wejdzie] palić się w Ogniu [płonącego] płomienia 4 I [również] jego żona – nosicielka drewna opałowego. 5 Na szyi ma sznur z [skręconych] włókien.

Tłumaczenie: Saheeh International , 1997






1 Zgińcie z rąk Ojca Płomienia! Zginąć on! 2 Nie ma dla niego żadnego pożytku z całego jego bogactwa i wszystkich jego zysków! 3 Spalony wkrótce będzie w Ogniu Płonącego Płomienia! 4 Jego żona będzie nosić ( trzaskające ) drewno – jako opał !

Tłumaczenie: Yusuf Ali , 1934






1 Moc Abu Lahaba zginie i on zginie. 2 Jego bogactwo i zyski go nie zwolnią. 3 Zostanie pogrążony w ogniu płomienistym, 4 A jego żona, tragarz 5 , będzie miała na szyi stryczek z włókna palmowego.

Tłumaczenie: Pickthall , 1930

Abu Lahab

Werset 1 wspomina o Abu Lahabie ( ojcu ognia ). Koranita Sam Gerrans zdecydował się zachować dosłowne tłumaczenie „ojciec płomienia”, oznaczające typ osoby, który jest doskonale widoczny w kontekście rozdziału.

Tradycyjny islam nazywa Abu Lahaba przeciwnikiem islamskiego proroka Mahometa. Ta sura bierze swoją nazwę od wersetu 5, w którym pojawia się zwrot „ḥablun min masad” (oznaczający „sznur z włókien palmowych”), który wspomina o sznurze z włókien palmowych, który w ogniu piekielnym zostanie owinięty wokół szyi żony wuja Mahometa, który zaciekle sprzeciwiał się islamowi; ponieważ była bardzo dumna z noszenia ostentacyjnego naszyjnika, z którego stała się znana, i poślizgnęła się nocą, aby rozrzucić ciernie i kolczaste rośliny na drodze Mahometa, aby zranić jego stopy. Tak więc, jeśli chodzi o czas i kontekstowe tło objawienia ( asbāb al-nuzūl ), uważa się, że była to wcześniejsza „ sura mekkańska ”.

Komentarz do Koranu ( hadis )

Ponieważ jest to jedyne miejsce w Koranie , gdzie wróg islamu został potępiony z imienia, badanie hadisów ma kluczowe znaczenie dla uchwycenia szczególnej cechy charakteru tej osoby, która stała się podstawą tego potępienia z imienia, jako ḥadīṯ (حديث) to dosłownie „mowa”; zapisane powiedzenie lub tradycja Mahometa potwierdzona przez isnad ; z sirą obejmują one sunnę i objawiają szariat .

  • Przekazał Ibn Abbas : Abu Lahab powiedział: „Obyś zginął! Czy po to nas zebrałeś?” Zostało więc objawione: „Zgińcie ręce Abu Lahaba”.
  • Przekazał Ibn Abbas : Kiedy został objawiony werset: „I ostrzeż swoje plemię bliskich krewnych” (26:214), Prorok (Mahomet) wspiął się na Safa ( górę) i zaczął wołać: „O Bani Fihr! O Bani `Adi !" przemawiał do różnych plemion Kurajszytów , dopóki się nie zebrali. Ci, którzy nie mogli przybyć sami, wysłali swoich posłańców, aby zobaczyli, co tam jest. Przybyli Abu Lahab i inni ludzie z Kurajszytów, a Prorok powiedział: „Przypuśćmy, że powiedziałbym wam, że w dolinie jest kawaleria (wroga), która zamierza was zaatakować, czy uwierzycie mi?” Oni powiedzieli: "Tak, bo nie znaleźliśmy nikogo, kto mówiłby coś innego niż prawdę." Następnie powiedział: "Ja jestem dla was ostrzegającym przed straszliwą karą." Abu Lahab powiedział (do Proroka): „Niech twoje ręce giną przez cały dzień. Czy to w tym celu nas zebrałeś?” Potem zostało objawione: „Zgiń ręce Abu Lahaba (jednego z wujów Proroka) i zgiń on! Jego majątek i jego dzieci nie przyniosą mu korzyści…” (111.1-5)
  • Przekazał Jundub bin Sufyan: Pewnego razu Mahomet zachorował i nie mógł odmawiać swojej nocnej modlitwy ( Tahajjud ) przez dwie lub trzy noce. Wtedy przyszła kobieta (żona Abu Lahaba) i powiedziała: „O Mahomecie! Myślę, że twój szatan cię opuścił, bo nie widziałam go z tobą przez dwie lub trzy noce!” Na to Allah objawił: „Przed południem i nocą, kiedy się ściemnia, twój Pan (O Muhammadzie) ani cię nie opuścił, ani cię nie znienawidził”. (93.1-3).
  • Według Ibn /jarira: Pewnego dnia Abu Lahab zapytał Mahometa: „Gdybym zaakceptował twoją religię, co bym otrzymał?” Mahomet odpowiedział: „Dostaniesz to, co dostaną inni wierzący”. On powiedział: "Czy nie ma dla mnie żadnego wyróżnienia ani wyróżnienia?" Mahomet odpowiedział: „Czego jeszcze chcesz?” Następnie powiedział: „Niech zginie ta religia, w której ja i wszyscy inni ludzie powinniśmy być równi i podobni!”.
  • Rabiah bin Abbad ad-Dill relacjonował: „Byłem młodym chłopcem, kiedy towarzyszyłem mojemu ojcu przed obliczem Dhul-Majaz. Tam zobaczyłem Mahometa, który nawoływał ludzi, mówiąc: „O ludzie, powiedzcie: nie ma bóstwa oprócz Boże, osiągniesz sukces. Idąc za nim, ujrzałem człowieka, który mówił do ludu: „Ten człowiek jest kłamcą, odszedł od wiary przodków”. Zapytałem, kim on jest? Ludzie odpowiedzieli: To jego wujek, Abu Lahab”.
  • Sayyid Abul Ala Maududi był szeroko czytanym i bardzo wpływowym XX-wiecznym islamistycznym filozofem politycznym , dziennikarzem , islamskim uczonym , muzułmańskim przywódcą odrodzenia (1903–1979), w swoim tafsir Tafhim al-Qur'an relacjonuje W Mekce Abu Lahab był sąsiad Mahometa. Ich domy były oddzielone murem. Oprócz niego jego sąsiadami byli także Hakam bin As (ojciec Marwana), Uqbah bin Abi Muait, Adi bin Hamra i Ibn al-Asda il-Hudhali. Ci ludzie nie pozwolili mu zaznać spokoju nawet we własnym domu. Czasami, gdy odmawiał modlitwę, kładli na nim brzuch kozła; czasami, gdy gotowano jedzenie na podwórku, rzucali nieczystości w garnek. Mahomet czasami wychodził i mówił: „O Bani Abdi Manaf, co to za sąsiedztwo?” Żona Abu Lahaba, Umm Jamil ( Abu Sufyana ), miała w zwyczaju rzucać cierniami w jego drzwi w nocy, aby kiedy on lub jego dzieci wychodzili z domu o świcie, wbijali ciernie w stopę .
  • Kiedy syn Mahometa, Qasim ibn Muhammad, zmarł w 605 roku, Abu Lahab wyszedł z jego domu krzycząc i tańcząc. I mówi Batara Muhammadun – linia Mahometa została odcięta. Ata ibn Abi Rabah poinformował, że to samo stało się, gdy zmarł drugi syn Mahometa.

Linki zewnętrzne