Ilaiyaraaja

Ilaiyaraaja
Ilaiyaraaja na spotkaniu prasowym Merku Thodarchi Malai, czerwiec 2017
Informacje ogólne
Imię urodzenia	R. Gnanathesikan
Znany również jako	Radża Maestro Isaignani
Urodzić się	( 03.06.1943 ) 3 czerwca 1943 Pannaipuram , dystrykt Theni
Gatunki	Wynik filmu Muzyka Światowa klasyczny oratorium Ludowy głaz jazz
Zawody	Kompozytor Aranżer Konduktor Orkiestrator Instrumentalista Liryk Piosenkarz Producent filmowy
Instrumenty	Wokal ( śpiew z playbacku ) gitara klawiatura fisharmonia flet prosty organ fortepian skrzypce wiolonczela
lata aktywności	1976 – obecnie
Strona internetowa	ilaiyaraajalive .com
Poseł Rajya Sabha
urzędujący
objął urząd 7 lipca 2022 r
Nominowany przez	Ram Nath Kovind
Okręg wyborczy	Nominacja ( sztuka )

Ilaiyaraaja (ur. R. Gnanathesikan , 3 czerwca 1943) to indyjski muzyk, kompozytor, aranżer, dyrygent, orkiestrator , instrumentalista , autor tekstów i piosenkarz, popularny ze swoich prac w kinie indyjskim , zajmujących ważne miejsce w filmach tamilskich i telugu . Uważany za jednego z najbardziej płodnych kompozytorów indyjskich , w swojej ponad czterdziestopięcioletniej karierze skomponował ponad 7000 piosenek i dostarczył muzykę filmową ponad 1000 filmów, poza występami na ponad 20 000 koncertów. Ilaiyaraaja jest nazywany „Isaignani” (geniusz muzyczny) i często określany jako „ Maestro ”, tytuł nadany przez Royal Philharmonic Orchestra w Londynie.

Był także jednym z pierwszych indyjskich kompozytorów filmowych, który wykorzystał harmonie zachodniej muzyki klasycznej i aranżacje smyczkowe w tamilskiej muzyce filmowej, a także pierwszym południowoazjatyckim, który skomponował pełną symfonię . W 1986 roku został pierwszym indyjskim kompozytorem, który nagrał komputerowo ścieżkę dźwiękową do filmu Vikram . Skomponował także Thiruvasagam in Symphony (2006), pierwsze indyjskie oratorium .

W 2013 roku, kiedy CNN-IBN przeprowadził ankietę upamiętniającą 100-lecie kina indyjskiego, Ilaiyaraaja zdobył 49% głosów i został uznany za największego kompozytora muzycznego w kraju. W 2014 roku amerykański portal kina światowego „ Taste of Cinema” umieścił go na 9. i Jerry'ego Goldsmitha .

Ilaiyaraaja otrzymał kilka nagród za swoje prace w całej swojej karierze. W 2012 roku za swoją twórczą i eksperymentalną twórczość muzyczną otrzymał Sangeet Natak Akademi Award , najwyższe indyjskie wyróżnienie przyznawane ludziom zajmującym się sztukami performatywnymi . W 2010 roku został odznaczony Padma Bhushan , trzecim najwyższym odznaczeniem cywilnym w Indiach; i otrzymał Padma Vibhushan w 2018 r., drugie co do wielkości odznaczenie cywilne przyznane przez rząd Indii. Jest nominowanym posłem do parlamentu w izbie wyższej Indii, Rajya Sabha , od lipca 2022 r.

Wczesne życie

Ilaiyaraaja urodził się jako Gnanathesigan w rodzinie Dalitów należącej do Pannaipuram , w obecnym dystrykcie Theni , Tamil Nadu w Indiach, 3 czerwca 1943 r. Ilaiyaraaja postanowił obchodzić swoje urodziny 2 czerwca, aby całkowicie opuścić 3 czerwca Karunanidhi , polityk, który zwany Ilaiyaraaja „Isaignani”,

W momencie pójścia do szkoły, jego ojciec zmienił nazwisko z Gnanathesigan na „Rajaiya”, a ludzie w jego wiosce nazywali go „Raasayya”. Kiedy dołączył do Dhanraj Master jako student, aby uczyć się gry na instrumentach muzycznych, mistrz zmienił nazwisko na „Raaja”. Pracując nad swoim pierwszym filmem Annakili , tamilski producent filmowy Panchu Arunachalam dodał przedrostek „Ilaiya” (Ilaiya oznacza młodszy w języku tamilskim ) do imienia Raaja i przemianował go na „Ilaiyaraaja”, ponieważ w latach 70. był inny popularny reżyser muzyczny z tym samym przyrostkiem, tj AM Radża .

Początkowy kontakt z muzyką

Ilaiyaraaja dorastał na obszarach wiejskich i miał kontakt z szeroką gamą tamilskiej muzyki ludowej w młodości. W wieku 14 lat dołączył do podróżującej trupy muzycznej o nazwie „Pavalar Brothers”, na czele której stał jego starszy brat Pavalar Varadharajan , i spędził następną dekadę występując w całych południowych Indiach. Podczas pracy z trupą napisał swoją pierwszą kompozycję, muzyczną adaptację elegii napisanej przez tamilskiego laureata poety Kannadasan dla pierwszego premiera Indii, Jawaharlala Nehru .

W 1968 Ilaiyaraaja rozpoczął kurs muzyczny z profesorem Dhanraj w Madrasie (obecnie Chennai). Kurs obejmował przegląd zachodniej muzyki klasycznej, trening kompozytorski w zakresie technik takich jak kontrapunkt oraz naukę gry na instrumentach. Ilaiyaraaja był złotym medalistą w grze na gitarze klasycznej po ukończeniu kursu za pośrednictwem kanału nauczania na odległość w Trinity College of Music w Londynie. Nauczył się muzyki karnatycznej od TVGopalakrishnan .

Kariera

Muzyk sesyjny i orkiestrator

W latach siedemdziesiątych w Chennai Ilaiyaraaja grał na gitarze w zespole do wynajęcia i pracował jako gitarzysta sesyjny , klawiszowiec i organista dla kompozytorów i reżyserów muzyki filmowej, takich jak Salil Chowdhury z Zachodniego Bengalu . Chowdhury powiedział kiedyś, że Ilaiyaraaja zostanie najlepszym kompozytorem w Indiach. Po tym, jak został zatrudniony jako asystent muzyczny kannadajskiego kompozytora filmowego GK Venkatesha , pracował przy 200 projektach filmowych, głównie w kinie kannada . Jako asystent GK Venkatesha, Ilaiyaraaja aranżował zarysy melodyczne opracowane przez Venkatesha. To czas, kiedy Ilaiyaraaja nauczył się najwięcej o komponowaniu pod okiem GK Venkatesha . W tym okresie Ilaiyaraaja zaczął również pisać własne partytury. Aby posłuchać jego kompozycji, namawiał muzyków sesyjnych Venkatesha do grania fragmentów jego partytur w czasie wolnym.

Kompozytor muzyki filmowej

Na początku swojej kariery wrażliwość muzyczna Ilaiyaraaja bardzo różniła się od muzyki filmowej komponowanej w tamtych czasach, więc spędzał dużo czasu na nauce, ale „nie był w stanie pojąć, jak tworzona jest muzyka dla filmy”. Jednak w 1975 roku producent filmowy Panchu Arunachalam, pod wrażeniem piosenki śpiewanej od niechcenia przez Ilaiyaraaję, zlecił mu skomponowanie piosenek i ścieżki dźwiękowej do filmu tamilskiego zatytułowanego Annakili (Papuga). W przypadku ścieżki dźwiękowej Ilaiyaraaja zastosował techniki orkiestracji współczesnej popularnej muzyki filmowej - do tamilskiej poezji ludowej i melodii pieśni ludowych, co zaowocowało połączeniem idiomów zachodnich i tamilskich. Początkowo trochę obawiał się odbioru jego twórczości i myślał, że muzycy z branży mogą go spisać na straty. Ostatecznie, kiedy Annakili zostało wydane w 1976 roku, muzyka stała się wielkim hitem. W kolejnych 12 filmach Ilaiyaraaja oparł swoje kompozycje na ówczesnej współczesnej muzyce filmowej, która później, gdy zaczęła nadchodzić nowa fala filmów, otworzyła przestrzeń dla muzyki, którą chciał eksplorować.

Wykorzystanie przez Ilaiyaraaję tamilskiej muzyki ludowej w jego ścieżce dźwiękowej do filmów tchnęło nowe życie w indyjskie środowisko muzyki filmowej. W połowie lat 80. Ilaiyaraaja zaczął zyskiwać coraz większą pozycję jako kompozytor i reżyser muzyczny w południowoindyjskim przemyśle filmowym. Pracował z indyjskimi poetami i autorami tekstów, takimi jak Kannadasan , Vaali , Vairamuthu , ONV Kurup , Sreekumaran Thampi , Veturi , Aacharya Aatreya , Sirivennela Sitaramasastri , Chi. Udaya Shankar i Gulzar i stał się dobrze znany ze współpracy z filmowcami takimi jak Bharathiraja , SP Muthuraman , Mahendran , Balu Mahendra , K. Balachander , Mani Ratnam , Sathyan Anthikkad , Priyadarshan , Fazil , Vamsy , K. Viswanath , Singeetam Srinivasa Rao , Bala , Shankar Nag i R. Bałki .

Wyjście inne niż kinowe

Pierwsze dwa niefilmowe albumy Ilaiyaraaja były eksploracją fuzji indyjskiej i zachodniej muzyki klasycznej. Pierwsza, Jak to nazwać? (1986), jest poświęcony mistrzowi karnatyckiemu Tyāgarāja i JS Bachowi . Zawiera fuzję karnatyckiej formy i rag z partitami Bacha , fugami i barokową fakturą muzyczną. Drugi, Nothing But Wind (1988), wykonał flecista Hariprasad Chaurasia i 50-osobową orkiestrę i przyjmuje podejście koncepcyjne sugerowane w tytule - że muzyka jest „zjawiskiem naturalnym, podobnym do różnych form prądów powietrznych”.

Skomponował zestaw Carnatic kritis , które zostały nagrane przez elektrycznego mandolinistę U. Srinivasa na album Ilayaraaja's Classicals on the Mandolin (1994). Ilaiyaraaja skomponował również albumy z pieśniami religijnymi / dewocyjnymi . Jego Guru Ramana Geetam (2004) to cykl pieśni modlitewnych inspirowanych hinduskim mistykiem Ramaną Maharszim , a jego Thiruvasakam : A crossover (2005) to oratorium starożytnych wierszy tamilskich, częściowo przepisane w języku angielskim przez amerykańskiego autora tekstów Stephena Schwartza w wykonaniu Budapeszteńskiej Orkiestry Symfonicznej . Najnowszym wydawnictwem Ilaiyaraaja jest zorientowany na światową muzykę album zatytułowany The Music Messiah (2006).

W swoje urodziny ogłosił, że jego aplikacja „Isai OTT” zostanie wkrótce uruchomiona i obiecał, że będzie zawierała znacznie więcej niż tylko jego piosenki, na przykład ciekawostki zza kulis o tym, jak każda z jego piosenek została wymyślona, ​​wyprodukowana, wydana i współpraca z innymi muzykami.

Styl muzyczny i wrażliwość

Ilayaraja przemawia po otrzymaniu nagrody stulecia na 46. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Indiach (IFFI-2015) w Panaji, Goa.

„Tylko reżyser filmowy będzie ze mną, kiedy sytuacja i historia będą opowiadane. Potem jestem tylko ja i moja harmonia. Po prostu myślę o sytuacji i dotykam mojej harmonii, a muzyka płynie. Jeśli ludzie uważają to za alternatywny świat, niech tak będzie. Dla mnie jest to coś, czego nie potrafię wyjaśnić.

— Ilaiyaraaja o swoim procesie twórczym

Ilaiyaraaja, zastanawiając się kiedyś nad swoimi utworami przed ukończeniem siedemdziesięciu pięciu lat, powiedział, że jego „doświadczenia życiowe i nauka” były źródłem, z którego wylewał się jego muzyczny dorobek, ale czasami czuł, że niektóre z jego kompozycji wykraczają poza nie, tak jakby były „ odzwierciedleniem wysiłków poprzednich wcieleń — moich lub innych przedstawicieli muzyki”. Zapytany, czy jest to w ogóle podobne do przypadku geniuszu matematycznego, Srinivasa Ramanujan , który twierdził, że otrzymał formułę matematyczną w snach od bogini, Ilaiyaraaja powiedział, że w przeciwieństwie do Ramanujana, który czuł, że prowadzi go nadprzyrodzona istota, zawsze odczuwał chwilę jasności, kiedy przychodziła mu do głowy kompozycja: „To tak, jakbym był jednocześnie podmiotem i przedmiotem sztuki kiedy to się stanie – powiedział.

Styl muzyczny Ilaiyaraaja charakteryzuje się orkiestracją, która jest syntezą indyjskiej muzyki ludowej i zachodniej muzyki klasycznej, z tradycyjnymi indyjskimi instrumentami i trybami . Wykorzystuje technologię muzyki elektronicznej, która integruje syntezatory, gitary elektryczne i instrumenty klawiszowe , automaty perkusyjne, pudełka rytmiczne i MIDI z dużymi orkiestrami, które zawierają tradycyjne instrumenty, takie jak veena , venu , nadaswaram , dholak , mridangam i tabla a także zachodnie instrumenty prowadzące, takie jak saksofony i flety.

Linie basu w jego piosenkach wydają się być melodyjnie dynamiczne, wznoszące się i opadające w dramatyczny sposób. Polirytmia jest również widoczna, szczególnie w piosenkach z wpływami indyjskiego folku lub karnatyku. Struktura melodyczna jego piosenek wymaga znacznej wirtuozerii wokalnej i znalazła ekspresyjną platformę wśród szanowanych indyjskich wokalistów i śpiewaków, takich jak TM Soundararajan , S. Janaki , P. Susheela , KJ Yesudas , KS Chithra , SP Balasubrahmanyam , MG Sreekumar , Rajkumar , Asha Bhosle , Lata Mangeshkar , Jayachandran , Uma Ramanan , SP Sailaja , Jency , Swarnalatha , Minmini , Sujatha , Malaysia Vasudevan , Kavita Krishnamurthy , Hariharan , Suresh Wadkar , Udit Narayan , Sadhana Sargam i Shreya G hoszal . Ilaiyaraaja zaśpiewał ponad 400 własnych kompozycji do filmów i jest rozpoznawalny dzięki swojemu surowemu, głębokiemu głosowi. Napisał teksty do niektórych swoich piosenek w języku tamilskim. Powszechnie uważa się, że jest jedynym kompozytorem na świecie, który skomponował pieśń wyłącznie w nutach wstępujących. Uważa, że ​​MS Viswanathan wywarł ogromny wpływ na jego muzykę.

Ilaiyaraaja jest nazywany „Isaignani” (geniusz muzyczny), tytuł nadany przez Kalaignar Karunanidhi. On jest często określany jako „maestro”, tytuł nadany przez Royal Philharmonic Orchestra w Londynie. Był jednym z pierwszych indyjskich kompozytorów filmowych, który wykorzystał harmonie zachodniej muzyki klasycznej i aranżacje smyczkowe w indyjskiej muzyce filmowej. To pozwoliło mu stworzyć bogaty gobelin dźwięków do filmów, a jego motywy i podkład muzyczny zyskały uznanie i uznanie wśród indyjskiej publiczności filmowej. Zakres możliwości ekspresji w indyjskiej muzyce filmowej został poszerzony przez metodyczne podejście Ilaiyaraaja do aranżacji, techniki nagrywania i czerpanie pomysłów z różnych stylów muzycznych.

Uważany jest za najbardziej płodnego kompozytora na świecie, który skomponował ponad 7 000 piosenek, napisał muzykę filmową do ponad 1000 filmów i wystąpił na ponad 20 000 koncertów. W 1993 roku został pierwszym Hindusem, który skomponował pełną symfonię w wykonaniu Royal Philharmonic Orchestra w Londynie i znany jest również z tego, że napisał całą symfonię w mniej niż miesiąc. Skomponowane przez Ilaiyaraaja, docenione przez krytyków Thiruvasagam in Symphony (2006) jest pierwszym indyjskim oratorium .

Według muzykologa P. Greene'a, „głębokie zrozumienie tak wielu różnych stylów muzycznych Ilaiyaraajy pozwoliło mu tworzyć synkretyczne utwory muzyczne łączące bardzo różne idiomy muzyczne w ujednolicone, spójne wypowiedzi muzyczne”. Ilaiyaraaja skomponował indyjskie piosenki filmowe , które połączyły elementy gatunków takich jak afro - tribal , bossa nova , muzyka taneczna ( np . , indyjski folk/tradycyjny , jazz , marsz , patos , pop, psychodelia i rock and roll .

Dzięki tej różnorodności i przemieszaniu zachodnich, indyjskich elementów ludowych i karnatycznych , kompozycje Ilaiyaraaja przemawiają do mieszkańców indyjskich wsi ze względu na ich rytmiczne cechy ludowe, do entuzjastów indyjskiej muzyki klasycznej za wykorzystanie karnatycznych rag , a mieszkańców miast do nowoczesnych, Brzmienie zachodniej muzyki. Zmysł wizualizacji Ilaiyaraaja podczas komponowania muzyki zawsze polega na dopasowaniu się do fabuły wyświetlanego filmu i być może w ten sposób stwarza najlepsze wrażenia dla publiczności, aby poczuć emocje posmakowane jego ścieżką dźwiękową. Do perfekcji opanował sztukę wtapiania muzyki w narrację, którą niewielu innym udało się przystosować przez dłuższy czas. Chociaż Ilaiyaraaja używa szeregu złożonych technik kompozytorskich, często szkicuje podstawowe pomysły melodyczne do filmów w bardzo spontaniczny sposób.

Honory i dziedzictwo

Ilaiyaraaja otrzymuje Padma Vibhushan od prezydenta Indii Ram Natha Kovinda .

Główny artykuł: Lista nagród i nominacji otrzymanych przez Ilaiyaraaja

Ilaiyaraaja otrzymał pięć Narodowych Nagród Filmowych — trzy za najlepszą reżyserię muzyczną i dwie za najlepszą ścieżkę dźwiękową. W 2010 roku otrzymał Padma Bhushan , trzecie najwyższe odznaczenie cywilne w Indiach, a w 2018 roku Padma Vibhushan , drugie co do wielkości odznaczenie cywilne przyznane przez rząd Indii . W 2012 roku otrzymał Akademi Award Sangeet Natak , najwyższe indyjskie uznanie przyznawane praktykującym artystom za jego twórcze i eksperymentalne prace w dziedzinie muzyki. Jest złotym medalistą w klasie gitary klasycznej z Trinity College of Music w Londynie, Distance Learning Channel.

W 2003 roku, według międzynarodowej ankiety przeprowadzonej przez BBC , w której wzięło udział ponad pół miliona ludzi ze 165 krajów, jego kompozycja „ Rakkamma Kaiya Thattu ” z filmu Thalapathi z 1991 roku zajęła czwarte miejsce w pierwszej dziesiątce najpopularniejszych piosenek wszechczasów.

W 2013 roku, kiedy indyjski kanał informacyjny CNN-IBN przeprowadził ankietę upamiętniającą 100 lat kina indyjskiego, Ilaiyaraaja zdobył 49% głosów i został uznany za największego kompozytora muzycznego w kraju, AR Rahman , zajął drugie miejsce z 29% głosów.

W 1986 roku został pierwszym indyjskim kompozytorem, który nagrał komputerowo ścieżkę dźwiękową do filmu Vikram . Był także jednym z pierwszych indyjskich kompozytorów filmowych, który wykorzystał harmonie zachodniej muzyki klasycznej i aranżacje smyczkowe w tamilskiej muzyce filmowej, a także pierwszym południowoazjatyckim, który skomponował pełną symfonię . Skomponował także Thiruvasagam in Symphony (2006), pierwsze indyjskie oratorium .

Według Achille Forlera, członka zarządu Indian Performing Right Society, znakomita twórczość, jaką Ilaiyaraaja stworzył w ciągu ostatnich 40 lat, powinna umieścić go w pierwszej dziesiątce najbogatszych kompozytorów świata, gdzieś pomiędzy Andrew Lloydem Webberem (1,2 miliarda dolarów ) . ) i Mick Jagger (ponad 300 milionów dolarów).

W dniu 6 lipca 2022 roku został nominowany do Rajya Sabha jako poseł przez prezydenta Indii Ram Natha Kovinda .

Życie osobiste

Ilaiyaraaja był żonaty z Jeevą, a para ma troje dzieci - Karthik Raja , Yuvan Shankar Raja i Bhavatharini - wszyscy kompozytorzy filmowi i śpiewacy. Jego żona Jeeva zmarła 31 października 2011 r. Brat Ilaiyaraaja, Gangai Amaran , jest także dyrektorem muzycznym i autorem tekstów w tamilskim przemyśle filmowym i obaj nie rozmawiali ze sobą przez 13 lat.

Fragmenty

• Ilaiyaraaja używa tej samej starej fisharmonii , czy to w studio, czy na koncercie. Strzelał nim przez całą swoją karierę, co ciekawe w młodości, nigdy nie pozwolił mu go dotknąć jego brat, który myślał, że go zepsuje. Jednak Ilaiyaraaja bawił się nim, kiedy go tam nie było, „w ten sposób nauczyłem się grać”, mówi, „harmonia wie, że została stworzona dla mnie. Mówi mi, że jest więcej muzyki do zrobienia”.
• Jeden z pierwszych wielbicieli Ilaiyaraaja, bengalski kompozytor Salil Choudhury , pod którego okiem Ilaiyaraaja początkowo pracował jako gitarzysta prowadzący, powiedział kiedyś: „Nasz główny gitarzysta w Madrasie jest najlepszym kompozytorem w Indiach”.
• Brytyjski muzyk Andy Votel opisał Ilaiyaraaja w eseju w następujący sposób: „Niezależnie od tego, jaki „gatunek” muzyki wybierzesz, aby lubić / kochać / promować / chronić / upolityczniać / nadmiernie intelektualizować / gardzić / bronić lub udawać, że ci się podoba, Ilaiyaraaja to zrobił.
• Reżyser RK Selvamani twierdził, że do swojego filmu Chembaruthi (1992) Ilaiyaraaja skomponował dziewięć piosenek w zaledwie 45 minut, co jest rekordem.
• Operator Santosh Sivan powiedział, że Ilaiyaraaja zakończył komponowanie całej ścieżki dźwiękowej do filmu Thalapathi w mniej niż „pół dnia”.
• Podczas nagrywania piosenki „Sundari” z filmu Thalapathi w Mumbaju z orkiestrą RD Burmana , kiedy Ilaiyaraaja wręczał im nuty, byli tak poruszeni i pochłonięci kompozycją, że wszyscy muzycy złożyli razem ręce w zachwycie i dał owację na stojąco jako znak szacunku dla Ilaiyaraaja.
• Aktor Rajnikanth zauważył, że Ilaiyaraaja zwykł nagrywać ponownie trzy filmy w ciągu jednego dnia, bez snu; podczas gdy kompozytorzy obecnego pokolenia potrzebują 30 dni na jeden film.
• Wokalista Carnatic, TM Krishna, uważa, że ​​żaden inny kompozytor filmowy nie wykazał się tak szerokim zakresem rozumienia muzyki jak Ilaiyaraaja, a sposób, w jaki adaptuje i tworzy muzykę, jest niezgłębiony, co czyni go absolutnym mistrzem.
• Skomponował ścieżkę dźwiękową i ścieżkę dźwiękową do filmu My Dear Kuttichathan z 1984 roku w języku malajalam , pierwszego stereoskopowego filmu 3D nakręconego w Indiach.
• Skomponował ścieżkę dźwiękową do filmu Nayakan (1987), indyjskiego filmu, który został uznany przez magazyn Time za jeden ze 100 najlepszych filmów wszechczasów
• Ścieżka dźwiękowa Thalapathi znalazła się na liście 100 albumów do usłyszenia przed śmiercią The Guardian .
• W 2003 roku, według międzynarodowego sondażu przeprowadzonego przez BBC , ponad pół miliona ludzi ze 165 krajów uznało jego kompozycję Rakkamma Kaiya Thattu z filmu Thalapathi z 1991 roku za czwarte miejsce w pierwszej dziesiątce najpopularniejszych piosenek wszechczasów.
• Piosenka Ilaiyaraaja „Naanthaan Ungappanda” z filmu „Ram Lakshman” z 1981 roku była częścią playlisty ceremonii otwarcia Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012 .
• Kompozycje Illaiyaraaja Paayum Puli Title Music i Ilamai Itho były częścią ścieżki dźwiękowej filmu Ashima Ahluwalii z 2012 roku na Festiwalu Filmowym w Cannes , Miss Lovely .
• The Lovebirds (2020) zawiera fragment ścieżki dźwiękowej Ilaiyaraaja „Oru kili” skomponowanej do filmu Aanandha Kummi (1983) jako podkład muzyczny w oficjalnym zwiastunie.
• W maju 2020 roku skomponował piosenkę zatytułowaną Bharath Bhoomi , jako hołd dla ludzi pracujących podczas pandemii COVID-19 . Piosenkę nucił SP Balasubrahmanyam , a wideo do piosenki zostało ujawnione przez Ilaiyaraaję na jego kanale YouTube 30 maja 2020 r. W języku tamilskim i hindi.
• The Black Eyed Peas zsamplował kompozycję Ilaiyaraaja „Unakkum Ennakum” ze Sri Raghavendra (1985) do piosenki „ The Elephunk Theme ” w Elephunk (2003).
• Popularny amerykański raper Meek Mill zsamplował jeden z hitów Ilaiyaraaja dla Indian Bounce .
• Jego piosenka „Mella Mella Ennaithottu” z Vaazhkai została zsamplowana przez Rabbit Mac w piosence Sempoi .
• Alternatywna artystka MIA zsamplowała utwór „Kaatukuyilu” z filmu Thalapathi (1991) do swojej piosenki „Bamboo Banga” z albumu Kala (2007).
• Alphant zsamplował muzykę Ilaiyaraaja do swojej piosenki An Indian Dream .
• Gonjasufi samplował „Yeh Hawa Yeh Fiza” Ilaiyaraajy z filmu Sadma .

Występy na żywo

Ilaiyaraaja na inauguracji 91. Koncertów i Konferencji Akademii Muzycznej

Ilaiyaraaja rzadko wykonuje swoją muzykę na żywo. Jego pierwszym dużym występem na żywo od debiutu był czterogodzinny koncert, który odbył się na Jawaharlal Nehru Indoor Stadium w Chennai w Indiach 16 października 2005 roku. Wystąpił w 2004 roku we Włoszech w Teatro Comunale di Modena, wydarzeniu-koncercie prezentowanym 14. edycja Angelica, Festival Internazionale Di Musica, koprodukcja z Festiwalem L'Altro Suono.

W dniu 23 października 2005 r. „A Time For Heroes”, sponsorowany przez różne agencje, w tym Fundację Melindy i Billa Gatesów, zobaczył hollywoodzką gwiazdę Richarda Gere, gwiazdy tamilskie i telugu, które zebrały się w mieście na wieczór „informacyjno-rozrywkowy” - mówili w jednym głos w sprawie HIV/AIDS. Impreza zorganizowana na Gachibowli Indoor Stadium w Hyderabadzie w sobotę 22 października 2005 r. rozpoczęła się kompozycją maestro Ilaiyaraaja wykonaną przez piosenkarza Usha Uthupa.

Wyprodukowano retrospektywę telewizyjną zatytułowaną Ithu Ilaiyaraja („To jest Ilaiyaraja”), będącą kroniką jego kariery. Ostatnio występował na żywo podczas funkcji wydania audio filmu Dhoni , a wcześniej wystąpił w programie prowadzonym i transmitowanym przez Jaya TV, zatytułowanym Enrendrum Raja („Wieczny Raja”) w dniu 28 grudnia 2011 r. Na Jahawarlal Nehru Indoor Stadium, Chennai . W dniu 23 września 2012 roku wystąpił na żywo w Bangalore w National High School Grounds.

  16 lutego 2013 roku Ilayaraja po raz pierwszy pojawił się w Ameryce Północnej, występując w Rogers Centre w Toronto w Kanadzie. Koncert w Toronto był promowany przez Trinity Events dla Vijay TV w Indiach i wyprodukowany przez Sandy Audio Visual SAV Productions z PA+. Po koncercie w Toronto Ilaiyaraaja wystąpił także w Prudential Center Newark w stanie New Jersey 23 lutego 2013 r. Oraz w HP Pavilion w San Jose 1 marca 2013 r. Po trasie koncertowej po Ameryce Północnej wystąpił na żywo w The O2 Arena w Londynie w dniu 24 sierpnia 2013 r. wraz z Kamalem Haasanem i jego synami Yuvan Shankar Raja i Karthik Raja .

Ilaiaraaja i jego zespół wystąpili na żywo w Ameryce Północnej w 2016 roku. W październiku 2017 roku po raz pierwszy wystąpił na żywo w Hyderabad, aw listopadzie w Kuala Lumpur w Malezji. W marcu 2018 ponownie wystąpił na żywo w Houston, Dallas, Chicago, San Jose, Connecticut, Waszyngtonie i Toronto.

Po raz pierwszy w swojej karierze Ilaiyaraaja wystąpił w Sydney ze swoją orkiestrą w Hillsong Convention Center 11 sierpnia 2018 r. Również w tym samym miesiącu, w którym obchodził 75. rocznicę urodzin, odbył się koncert w Singapore Star Performing Arts Theatre na 18 sierpnia.

Ilaiyaraaja zorganizował koncert zatytułowany Isai Celebrates Isai in Chennai w ramach obchodów jego 76. urodzin 2 czerwca 2019 roku. Zwykle zespół mistrza składa się z czterdziestu do pięćdziesięciu muzyków, ale po raz pierwszy w historii koncertu wzięło udział blisko stu artystów dzielących się scena. Podczas czterogodzinnego koncertu na żywo ponownie spotkał się znany piosenkarz SP Balasubrahmanyam po ich konflikcie z tantiemami w 2017 roku. Wydarzenie było próbą zebrania funduszy dla Cine Musicians Association.

Po raz pierwszy Isaignani Ilaiyaraaja był gospodarzem koncertu na żywo w Coimbatore 9 czerwca 2019 r. Wydarzenie zatytułowane Rajathi Raja odbyło się na Codissia Grounds. Wraz z Ilaiyaraaja na imprezie wystąpili również śpiewacy SPB, Mano, Usha Uthup, Haricharan, Madhu Balakrishnan i Bavatharini, wspierani przez orkiestrę z Węgier. W wydarzeniu uczestniczyła również Latha Rajinikanth i jej córka Aishwarya. Dochód z koncertu został przekazany na rzecz Peace for Children , organizacji pozarządowej prowadzonej przez tę pierwszą.

Kwestie prawne i kontrowersje

Ilaiyaraaja (w środku) z Kamalem Haasanem (po lewej) i Rajinikanth (po prawej) podczas protestu Nadigar Sangam w 2018 roku

W 2017 roku, twierdząc, że naruszył prawa autorskie, Ilaiyaraaja wysłał zawiadomienia prawne do śpiewaków, SP Balasubrahmanyama , jego syna SP Charana i Chithry , zabraniając im śpiewania jego kompozycji bez jego zgody i ostrzegł, że będą musieli zapłacić ogromne tantiemy i stanąć przed sądem, jeśli tak robią. Brat Ilaiyaraajy, Gangai Amaran, skrytykował go, mówiąc, że informacja prawna dla SPB to „głupota”.

W 2018 roku podczas talk-show w USA Ilaiyaraaja wyraził swoje wątpliwości co do wiarygodności chrześcijańskiej wiary w Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa i stwierdził, że zmartwychwstanie miało miejsce tylko w przypadku hinduskiego świętego Ramany Maharisziego . W proteście grupa chrześcijańska złożyła skargę do komisarza policji w Trichy, żądając przeprosin lub działań policyjnych przeciwko Ilaiyaraaja za poddawanie w wątpliwość „ostatecznej wiary chrześcijan”.

Na początku 2022 roku, mówiąc o stanie kompozytorów muzycznych w przemyśle, Ilaiyaraaja powiedział: „W przemyśle filmowym nie ma dziś kompozytorów; są tylko programiści”.

W kwietniu 2022 roku Ilaiyaraaja wywołał kontrowersje, pisząc przedmowę do książki zatytułowanej „Ambedkar & Modi - Reformer's Ideas”, w której pochwalił premiera Narendrę Modiego i porównał go do BR Ambedkara . Kiedy spotkał się z krytyką, poparli go przywódcy BJP .

Dyskografia Ilaiyaraaja

Główny artykuł: dyskografia Ilaiyaraaja

Ilaiyaraaja 1970

Ilaiyaraaja 1980

Ilaiyaraaja 1990

Ilaiyaraaja 2000s

Ilaiyaraaja 2010s

Ilaiyaraaja 2020s

Nowe / Niefilmowe

Zobacz też

• Lista piosenek nagranych przez Ilaiyaraaja

Dalsza lektura

• Prem-Ramesz. 1998 Ilaiyaraja: Isaiyin Thathuvamum Alagiyalum (tłum.: Ilaiyaraja: Filozofia i estetyka muzyki). Ćennaj: Sembulam.
• Ilaiyaraaja. 1998 Vettaveli Thanil Kotti Kidakkuthu (tłum.: Moje doświadczenia duchowe) (wyd. 3). Chennai: Kalaignan Pathipagam. → Zbiór wierszy Ilaiyaraaja
• Ilaiyaraaja. 1998 Vazhithunai . Chennai: Saral Veliyeedu.
• Ilaiyaraaja. 1999 Sangeetha Kanavugal (tłum.: Musical Dreams) (wyd. 2). Chennai: Kalaignan Pathipagam. → Autobiografia o europejskiej trasie koncertowej Ilaiyaraaja i innych przemyśleniach.
• Ilaiyaraaja. 2000 Ilaiyaraajavin Sinthanaigal (tłum.: Myśli Ilaiyaraaja). Chennai: Thiruvasu Puthaka Nilayam.
• Srinivasan, Pavithra (20 września 2010). „Tworzenie muzyki w stylu Raja” . Rediff.com . Źródło 15 października 2010 r .

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona internetowa
• Ilaiyaraaja na IMDb