Sivaji: Szef

Sivaji: The Boss
Sivaji The Boss.jpg
Plakat kinowej premiery
W reżyserii S. Shankar
Scenariusz
S. Shankar Sujatha (dialogi)
Wyprodukowane przez
MS Guhan M. Saravanan
W roli głównej


Rajinikanth Shriya Saran Vivek Suman
Kinematografia KV Anand
Edytowany przez Antoniego Gonsalvesa
Muzyka stworzona przez AR Rahmana
Firma produkcyjna
Dystrybuowane przez Produkcja AVM
Daty wydania
  • 14 czerwca 2007 ( 14.06.2007 ) ( premiera )
  • 15 czerwca 2007 ( 15.06.2007 ) (Indie)
Czas działania
 188 minut
Kraj Indie
Język Tamil
Budżet 60-89 crore
kasa 190 croresów

Sivaji: The Boss to indyjski dramat akcji w języku tamilskim z 2007 roku , wyreżyserowany przez S. Shankara i wyprodukowany przez AVM Productions . W filmie występują Rajinikanth i Shriya Saran, a Vivek , Suman , Manivannan i Raghuvaran grają kluczowe role. W filmie Sivaji jest architektem systemów oprogramowania , który wraca do Indii, aby zapewnić bezpłatne leczenie i edukację. Musi jednak stawić czoła przeszkodom ze strony systemu i Adisheshana, wpływowego przywódcy politycznego.

AR Rahman skomponował ścieżkę dźwiękową i ścieżkę dźwiękową w tle (w swojej setnej, przełomowej kompozycji), a Thota Tharani i KV Anand byli odpowiednio dyrektorami artystycznymi i autorami zdjęć do filmu . Z budżetem 60 crore (7,5 mln USD ) film był najdroższym filmem indyjskim w momencie premiery. Rajinikanth stał się również najlepiej opłacanym indyjskim aktorem dzięki temu filmowi, zarabiając około 26 crore (3,3 miliona dolarów). Główna fotografia Zdjęcia do filmu rozpoczęły się w listopadzie 2005 i trwały do ​​lutego 2007. Zdjęcia kręcono w różnych miejscach w Hajdarabadzie , Hiszpanii , Włoszech , Nowym Jorku , Pune i Chennai .

Wydany 15 czerwca 2007 r. Film zebrał pozytywne recenzje i odniósł komercyjny sukces, zarabiając na całym świecie 190 crore (24 mln USD). W momencie premiery okazał się najbardziej dochodowym filmem tamilskim wszechczasów i zdobył National Film Award , trzy nagrody Filmfare i dwie nagrody Vijay . Film został przekonwertowany na 3D i wydany 12 grudnia 2012 roku jako Sivaji 3D . Czas działania wersji 3D był krótszy niż oryginał, skrócony do 155 minut.

Działka

Sivaji Arumugam jest bogatym indyjskim inżynierem oprogramowania , który wraca do Indii po 10 latach pracy w USA . Zamierza założyć fundację non-profit o nazwie Sivaji Foundation , która ma obejmować sieć wysokiej jakości szpitali i instytucji edukacyjnych, które bezpłatnie służą biednym. Bardzo wpływowy przywódca polityczny i przemysłowiec, Adiseshan, który prowadzi dochodowe instytucje edukacyjne i szpitale, postrzega Sivajiego jako swojego śmiertelnego konkurenta.

W trakcie zakładania Fundacji Sivaji, Sivaji jest zmuszony zapłacić łapówki kilku urzędnikom państwowym i ministrom, aby uzyskać podstawowe zezwolenia i sankcje, i ostatecznie jest zmuszony zastawić swoją własność i sprzedać swój dobytek, gdy żądane łapówki stają się bardzo wysokie. Sivaji zostaje wciągnięty przez rząd stanowy (pod politycznym wpływem Adiseshana) do sądu, kiedy zaczyna sabotować Fundację Sivaji poprzez swoje wpływy polityczne, ale na dworze jest zmuszony przyznać, że zapłacił liczne łapówki. Sędzia ogłasza werdykt na korzyść Adiseshana i zamyka Fundację Sivaji.

W międzyczasie Sivaji zakochuje się w Tamizhselvi, skromnej i tradycyjnej dziewczynie. Początkowo Tamizhselvi i jej rodzina boją się postępów Sivaji, ale Sivaji wkrótce udaje się zdobyć serce Tamizhselvi i aprobatę jej rodziny. Jednak kiedy astrolog sprawdza horoskopy Sivaji i Tamizhselvi, ostrzega, że ​​​​ich zaręczyny doprowadzą do ciężkiej ruiny finansowej, a ponadto ich związek doprowadzi do śmierci Sivaji. Tamizhselvi początkowo odrzuca propozycję ze względu na jej troskę o Sivaji, ale on uspokaja jej obawy i przekonuje ją, by za niego wyszła. Sivaji, doprowadzony do skrajnej nędzy, postanawia rozegrać tę grę po swojemu. Z pomocą swojego wuja Arivu, Sivaji zdobywa dowody 2 miliardy funtów nielegalnych zarobków w posiadaniu Adiseshana i wykorzystuje dokumenty, aby szantażować Adiseshana, aby dał mu połowę pieniędzy.

Adhiseshan więzi Sivajiego z 50 zbirami, ale Sivaji niszczy ich i odchodzi z pieniędzmi i dokumentami. Korzystając z tej kwoty, Sivaji zdobywa dalsze informacje o ludziach, którzy zarabiają nielegalnie w całym Tamil Nadu i szantażuje ich, aby oddali mu połowę ich nielegalnego bogactwa. Następnie przelewa pieniądze do Nowego Jorku , gdzie fałszerstwem hawala przekazuje je na konta bankowe swoich przyjaciół na całym świecie . Następnie deponują pieniądze jako darowizny na rzecz Fundacji Sivaji , czyniąc je użytecznymi i legalnymi. Sivaji informuje Departament Dochodzeń i Czujności Podatku Dochodowego o szczegółach nielegalnych pieniędzy przetrzymywanych przez oszustów podatkowych (w tym Adiseshana) i doprowadza ich do aresztowania tego samego dnia.

Sivaji szantażuje ministra i legalnie ponownie otwiera fundację i wkrótce jest w stanie zapewnić bezpłatną, dobrej jakości edukację, infrastrukturę, usługi i zatrudnienie ludziom w każdym dystrykcie Tamil Nadu. Kierowani przez Adiseshana szantażowani urzędnicy wykorzystują niewinność Tamizhselvi, aby go uciszyć. Obawiając się o życie Sivajiego, przekazuje laptop Sivajiego CBI i podatku dochodowego wraz ze wszystkimi informacjami dotyczącymi nielegalnych transakcji pieniężnych. Mając przekonujące dowody, Sivaji zostaje aresztowany. Adiseshan i policja nakazują Sivaji odblokowanie laptopa za pomocą wykrywania głosu program, który otwiera się tylko na określone polecenie w głosie Sivajiego.

Kiedy Sivaji odmawia, Adiseshan torturuje go tak bardzo, że prawie zostaje zabity. Aby to zatuszować, Adiseshan i policja organizują najemników , aby strzelali do policyjnej furgonetki, która będzie przewozić ciało Sivajiego, dzięki czemu wygląda to na morderstwo dokonane przez osobę trzecią. Jednak Sivaji udaje, ponieważ został poinformowany o planach zabicia go przez sympatycznego policjanta przed przesłuchaniem. Pozostawiony sam w pokoju, elektryzuje się i traci przytomność. Przyjaciel Sivajiego, dr Chezhian, Tamizhselvi i Arivu przechwytują policyjną furgonetkę po tym, jak Sivaji poinformował ich przez MMS i zastąp ciało Sivajiego manekinem, zanim najemnicy otworzą ogień. Podczas gdy wszyscy myślą, że Sivaji nie żyje, Chezhian ożywia go za pomocą defibrylatora .

Po „śmierci” Sivajiego Adiseshan i CBI nadal próbują otworzyć laptopa Sivajiego, próbując oszukać program wykrywający głos; zawodzą i wszystkie dane w laptopie są usuwane. Kilka dni później, gdy wszyscy zastanawiają się nad przyszłością Fundacji Sivaji , ożywiony Sivaji powraca, by przejąć kontrolę nad fundacją w przebraniu przyjaciela z NRI , MG Ravichandrana. Chociaż Adiseshan natychmiast zdaje sobie sprawę, że Ravichandran to w rzeczywistości Sivaji, nie jest w stanie tego udowodnić policji ze względu na dowód „śmierci” Sivaji i tożsamości Ravichandrana.

Później Sivaji konfrontuje się z Adiseshanem i obaj walczą na tarasie uczelni medycznej Adiseshana. Podczas walki Adiseshan nieumyślnie uderza w dach tarasu kampusu, powodując, że ukryte w nim pieniądze latają po kampusie. Uczniowie zauważają pieniądze i idą za nimi, wywołując panikę, w której Adiseshan zostaje stratowany na śmierć. Fundacja Sivaji wkrótce staje się granicą rozwoju gospodarczego i przemysłowego Indii.

Rzucać

Produkcja

Rozwój

W 1996 roku, po wydaniu swojego filmu Indian , Shankar zwrócił się do Rajinikantha i przedstawił mu trzy wątki do rozważenia przy następnym przedsięwzięciu. Obejmowało to skrypty, które później stały się Sivaji (2007), Enthiran (2010) i I (2015). Rajinikanth był sceptyczny i odrzucił wówczas wszystkie trzy scenariusze.

W sierpniu 2005 Rajinikanth zapisał się do swojego kolejnego filmu, który miał być wyprodukowany przez najstarsze studio operacyjne Chennai , AVM Productions , które było prowadzone przez MS Guhana i M. Saravanana . Tym razem Shankar został potwierdzony jako reżyser filmu. Po konsultacji Sivaji Ganesan , aby uniknąć jakichkolwiek problemów z nazwą filmu, projekt został następnie ogłoszony 24 sierpnia 2005 r. Film nosił tytuł Sivaji , po urodzeniowym imieniu Rajinikantha - Sivaji Rao Gaekwad. slogan, The Boss , co oznacza „Bachelor of Social Service”.

Oprócz tego, że był 168. filmem AVM Productions, Sivaji był także 154. filmem Rajinikantha, jego 100. filmem tamilskim i dziewiątym filmem z AVM Productions. Według biografa Rajinikantha, Namana Ramachandrana , film powstał również dla upamiętnienia 100. rocznicy urodzin założyciela firmy produkcyjnej, AV Meiyappana . Sivaji był również znany ze zmiany w tradycyjnym, żółtym tekście wprowadzającym Rajinikanth, który zadebiutował w Annaamalai (1992). Zamiast tego tekst jest wyświetlany w Chrome .

Obsada i ekipa

Pierwszym wyborem do roli głównej bohaterki była Aishwarya Rai . Jednak w październiku 2005 roku Shankar i Rajinikanth ogłosili, że główną rolę kobiecą zagra aktorka Shriya Saran . Głos Sarana dubbingowała aktorka Kanika , która została wybrana po udanym teście głosu, tym samym po raz drugi współpracując z Shankarem. Aktor Vivek został zgłoszony do roli wuja Sivajiego, Arivu, w listopadzie 2005 roku. Aktorka Sunaina zadebiutowała jako aktorka w tym filmie w specjalnym występie; scena została jednak później usunięta z ostatecznej wersji. Nayanthara , który wcześniej pracował z Rajinikanthem w Chandramukhi , został zaproszony do występu u boku Rajinikantha w piosence „Baleilakka”.

Suman został potwierdzony w marcu 2006 roku do roli Adiseshana po tym, jak rozważano Amitabha Bachchana , Mohanlala i Prakasha Raja . Sathyaraj , który grał z Rajinikanthem w Mr. Bharath (1986), powiedział, że odrzucił tę rolę, ponieważ: „Po filmie kalibru pana Bharatha z Rajnikanthem nie mogłem zadowolić się niczym mniejszym. Więc nie zaakceptowałem Siwadżi ”. Do swojej roli Suman zdjął wąsy i użył protezy aby jego uśmiech był widoczny. Shankar poinstruował jednego z projektantów kostiumów, aby wyposażył postać w nieskazitelnie białe dhoti , koszulę, buty, zegarek Rolex i okulary przeciwsłoneczne Ray-Ban . Wcześniej Suman grał z Rajinikanth w Thee (1981). Subbu Panchu nazwany Sumanem. Mówcy w debacie , Solomon Pappaiah i Pattimandram Raja, zostali wybrani do zagrania drugoplanowych ról, przy czym ten ostatni zadebiutował jako aktor w kinie. Vadivukkarasi i Manivannan zostali wybrani do roli rodziców Sivajiego. Raghuvaran pojawił się w małej roli jako dr Chezhian.

Shankar, który również napisał historię i scenariusz do filmu, otrzymał za projekt rekordową wówczas pensję w wysokości 100 milionów funtów ( rupii indyjskich ). AR Rahman , który został wybrany do skomponowania ścieżki dźwiękowej do filmu i podkładu muzycznego, również otrzymał 30 milionów funtów . Sujatha został wyznaczony do napisania dialogów dla Sivaji . To. Prabhu Raja Cholan, który później wyreżyserował film Karuppampatti (2013), pracował jako asystent reżysera przy tym filmie. Córka Rajinikantha, Soundarya pracował jako grafik, tworząc tytuł do tego filmu; wcześniej pracowała na tym samym stanowisku przy dwóch filmach swojego ojca – Baba (2002) i Chandramukhi (2005). KV Anand został zatrudniony jako autor zdjęć w sierpniu 2005 roku. Manish Malhotra był odpowiedzialny za zaprojektowanie kostiumów do filmu, a Anthony i Thota Tharani byli odpowiednio montażystą i dyrektorem artystycznym. Dodatkowy makijaż dla Rajinikanth wykonał wizażysta Banu .

Filmowanie

Główne zdjęcia rozpoczęły się 28 listopada 2005 roku pudżą w AVM Productions. Premiera filmu była tajnym wydarzeniem, na które wezwano tylko kluczowych członków obsady i ekipy. Pierwszy harmonogram Sivaji rozpoczął się 14 grudnia 2005 r. Piosenką „Vaaji Vaaji”, w której Rajinikanth i Saran zostali nakręceni w Ramoji Film City w Hyderabad . Pomysł kręcenia w Ramoji Film City podsunął Shankarowi Tharani, który uważał, że to miejsce oferuje mu wiele możliwości wykorzystania jego umiejętności i doświadczenia jako dyrektora artystycznego. „Vaaji Vaaji” został przedstawiony z zamiarem pokazania babilońskiego pałacu, kiedy Shankar poprosił Tharani o pokazanie „pałacu z dużą ilością kolorów”. Tharani stworzył czteropiętrowy pałac babiloński, aby pomieścić 80 tancerzy i 100 młodszych artystów. Zdjęcia do numeru, który według KV Ananda został nakręcony w formacie filmowym Super 35 , zostały zakończone w ciągu ośmiu dni. G. Dhananjayan wspomina w swojej książce The Best of Tamil Cinema , że ​​na stworzenie piosenki wydano 35 milionów funtów .

Zdecydowałem się na szklaną kopułę przedstawiającą cztery pory roku. Ale Shankar był konkretny, mówiąc, że chce pustyni i wyglądu kwiatów. Postanowiliśmy więc mieć pustynię po jednej stronie i skały, wodospady i kwiaty po drugiej.

— Thota Tharani o swoich doświadczeniach w projektowaniu scenografii do numeru „Sahana”.

Tharani opisał scenografię do piosenki „Sahana”, która również została nakręcona w Ramoji Film City, jako „niezwykle wymagające”. Po wysłuchaniu tekstu piosenki, która mówi o czterech tradycyjnych sezonach kalendarzowych , Tharani pomyślał o wykorzystaniu koncepcji zatytułowanej Living in Seasons , której użył na sympozjum zorganizowanym w Japonii. Do projektu scenografii, który przedstawiał cztery pory roku, Tharani zaproponowała trzy koncepcje – tradycyjny dom japoński, dom współczesny i dom futurystyczny. Shankar wybrał futurystyczną koncepcję domu, która składała się z trzech przylegających do siebie kopuł w kształcie kwadratu, koła i piramidy. Okrągła kopuła miała ścieżkę wokół niej i wodę spadającą z wysokiej na 50 stóp skały, która przesączała się pod zestaw. wykorzystał Tharani szkło akrylowe i zwykłe szkło , przy czym to pierwsze jest umieszczane na podłodze, aby ruchy taneczne były łatwiejsze do wykonania. Budowa zestawu do numeru została ukończona w 30 dni.

Oprócz tych dwóch piosenek, Tharani przyczyniła się do podobnych kreacji dla sklepu muzycznego, w którym Tamizhselvi pracuje jako sprzedawczyni, ulicy otaczającej sklep muzyczny, magazynu za sklepem muzycznym, wewnętrznych części domu Thamizhselvi i pokoju biurowego Adiseshana. Sklep muzyczny został zaprojektowany w wiktoriańskim , a magazyn został zbudowany w AVM Productions i tam również kręcono sekwencję walki. Filmowanie kolejnej sekwencji akcji w teatrze plenerowym, również zaprojektowanym przez Tharani, trwało około 15–20 dni. Używany KV Anand światła balonowe przywiezione z francuskiej firmy Airstar Space Lighting na potrzeby sekwencji. Wewnętrzne części domu Thamizhselvi zostały zaprojektowane przy użyciu wycinków mieszkań zbudowanych przez Radę Mieszkaniową Tamil Nadu .

Muzeum Guggenheima w Bilbao , które występuje w „Style”.

Segment „Style” został nakręcony w maju 2006 roku w zaprojektowanym przez Franka Gehry'ego Muzeum Guggenheima w Bilbao w Hiszpanii , a także w Mieście Sztuki i Nauki w Walencji oraz w Kursaal w San Sebastian. Jasny wygląd postaci Rajinikantha w tym segmencie został stworzony przy użyciu obrazów generowanych komputerowo , które wykonał V. Srinivas Mohan , szef firmy Indian Artists z siedzibą w Chennai. KV Anand ponownie nakręcił każdy ruch Rajinikanth z udziałem Brytyjki o imieniu Jacky, która była również jedną z tancerek w tle piosenki. Wszystkie ujęcia z Rajinikanthem w piosence i te z udziałem Jacky'ego zostały zeskanowane w rozdzielczości 4K , aby poprawić ich wyrazistość, po czym kolor skóry Jacky'ego został cyfrowo wprowadzony na skórę Rajinikantha. Francuska stylistka fryzur Sandrin Veriar Seth zaprojektowała dwie różne fryzury dla całego filmu i 13 fryzur dla samego segmentu. Aby uniknąć zakłóceń, które mogą wystąpić w miejscu strzelania z powodu podążającego za Rajinikanthem fana Tamil Nadu , Brinda przygotowała choreografię do „Balleilakka”, sekwencji piosenek wprowadzających Rajinikanth w Wai , stacji na wzgórzu niedaleko Pune , w której przez osiem dni przebywało 500 osób. Aby dodać więcej koloru do sekwencji, Shankar zatrudnił 50-osobowy zespół artystów Puli Kali z Thrissur jako tancerzy w tle.

stacji kolejowej Pune Junction kręcono sekwencje z Rajinkanthem, Saranem i Vivekiem . Filmowanie kluczowej części z udziałem Rajinikantha i Viveka miało miejsce w Victoria Public Hall w Chennai . Sekwencja walki i piosenka „Athiradi” zostały nakręcone w Binny Mills . Dekoracje do piosenki zostały wykonane na podobieństwo Wenecji . Za sceny kulminacyjne, które kręcono w Magarpatcie wieże miejskie SSE, Rajinikanth wyprostował głowę. Sceny, w których Sivaji dostaje pieniądze, które przekazał swoim przyjaciołom poprzez fałszerstwo, zostały nakręcone w Nowym Jorku . Ukończenie tych scen w lutym 2007 oznaczało koniec głównych zdjęć. Kulminacyjna walka między Sivaji i Adiseshanem została sfilmowana na Uniwersytecie Vels . KV Anand powiedział Shobha Warrier z Rediff.com , że części inne niż piosenki i sekwencje akcji zostały ukończone w 65 dni.

Motywy i wpływy

Wielu krytyków stwierdziło, że temat Sivaji został zainspirowany poprzednimi filmami Shankara Gentleman (1993) i Mudhalvan (1999). Film traktuje o koncepcji korupcji i prania pieniędzy oraz o tym, jak bohater filmu stosuje metody pozbycia się tych elementów. Gopinath Rajendran z The New Indian Express porównał tytułowego bohatera filmu do Robin Hooda jako bohatera, „który zabiera bogatym i przekazuje biednym”.

Sivaji, który jest inżynierem oprogramowania, jest sfrustrowany korupcją w Indiach, co widać w scenie, w której obserwuje opłakany stan biednych ludzi, stwierdzając, że: „Bogaci się bogacą, biedni biednieją”. Miłość Sivaji do swojego kraju jest również zilustrowana w scenie, w której wujek radzi mu, aby wrócił za granicę, ale on mówi: „Gdzie indziej pojadę? To jest dom”.

Muzyka

Główny artykuł: Sivaji: The Boss (ścieżka dźwiękowa)

Po ponownym nagraniu podkładu muzycznego w Paragwaju, AR Rahman był w Londynie w celu ponownego nagrania.

Półtora miesiąca przed oficjalną premierą ścieżki dźwiękowej filmu do Internetu wyciekły trzy piosenki ze ścieżki dźwiękowej. Piosenki były jednak tylko nieoficjalne i niskiej jakości, gdzie oficjalne wersje były skomponowane nieco inaczej i śpiewane przez różnych artystów.

Uwolnienie

Prawa telewizyjne do filmu zostały sprzedane Kalaignar TV za 4 crore. Prawa do dystrybucji filmu, dystrybuowane przez AVM Productions do różnych firm, wynoszą 3,5 crore (440 000 USD) za sprzedaż praw do Kerali , 14 crore (1,8 miliona USD) dla Andhra Pradesh i 13,95 crore (1,7 miliona USD) za prawa do Ayngaran , międzynarodowego dystrybutora filmów tamilskich. Zwiastun został opublikowany przez CNN-IBN w dniu 30 maja 2007 r. trwające trzy minuty. Oficjalny zwiastun został udostępniony przez AVM firmie Galatta.com , oficjalnemu sponsorowi online oraz firmie Ayngaran International . Film miał mieć premierę w tamilski Nowy Rok , 14 kwietnia 2007 r., Ale z powodu opóźnień w postprodukcji film został wydany na całym świecie 15 czerwca 2007 r. 15 lipca 2007 r. AVM Productions, producenci film, ogłosili swoją decyzję o dubbingowaniu filmu w języku hindi . Ta wersja została wydana 8 stycznia 2010 roku.

r . próbował zatrzymać wyświetlanie filmu, twierdząc, że zniesławia Indyjski Kongres Narodowy , partię polityczną, a także jej przewodniczącą Sonię Gandhi i ówczesnego premiera Indii Manmohana Singha . Satyamoorthy zacytował scenę, w której portrety Gandhiego i Singha są widoczne za krzesłem Adiseshana, co sugeruje, że Adiseshan był członkiem Indyjskiego Kongresu Narodowego. Satyamoorthy również zażądał 50 crore (6,3 mln USD) odszkodowania od producenta filmu, reżysera i głównego aktora, które mają zostać wypłacone sekcji imprezy w Tamil Nadu . Jaya Rajadevan, jeden z asystentów reżysera filmu, wystąpił do sądu cywilnego o nakaz zaprzestania wyświetlania filmu pod zarzutem plagiatu. Rajadevan twierdził, że napisał historię filmu i przedyskutował ją z menadżerem Shankara w 2005 roku. Chociaż sąd wysłał między innymi zawiadomienia do Shankara, pokaz filmu nie został wstrzymany.

Pokazy specjalne

Rajinikanth wykorzystał swoje powiązania polityczne, aby wyświetlić film dla kilku polityków. Udał się do Hyderabadu , aby zaprezentować film dla byłego głównego ministra stanu Andhra Pradesh , Chandrababu Naidu , w dniu 14 czerwca 2007 r. Podczas pokazu Rajinikanth powiedział mediom, że zaprosi premiera Rajasekhara Reddy na specjalny pokaz. Rajinikanth powiedział, że pokazał film obecnym i byłym Tamil Nadu , dr Karunanidhi i Jayalalitha minister finansów Indii , P Chidambaram , również chętnie obejrzał ten film. Prywatny pokaz pokazano również Amitabhowi Bachchanowi . Mammootty obejrzał specjalny pokaz filmu w teatrze Shenoys w Ernakulam . Po projekcji mówi: „To bardzo dobry film komercyjny. Rajnikant ma wokół siebie aureolę; człowiek jest niesamowity, prosty i bezpośredni, bez gwiezdnej miny”.

Ponowne wydanie 3D

Reedycja z 2012 roku, znana również jako Sivaji 3D, została stworzona przez ponowne zmasterowanie oryginału do Dolby Atmos i późniejszą konwersję do formatu 3D oraz skrócenie o pół godziny czasu działania. Sivaji 3D to pierwszy indyjski film, który zostanie uruchomiony z nową platformą Dolby Atmos. Zwiastun wersji 3D został uruchomiony 13 sierpnia 2012 roku w Prasad Labs wraz z Rajinikanthem. Wersja 3D wydana 12 grudnia 2012 r., Zbiegając się z urodzinami Rajinikantha. Czas działania wersji 3D był krótszy niż oryginał, skrócony do dwóch godzin i trzydziestu pięciu minut.

kasa

Prawa kinowe do filmu zostały sprzedane za 2,6 crore (330 000 USD) w Kerali i 8 crore (1,0 mln USD) w Andhra Pradesh. Szacuje się, że na całym świecie film został wyświetlony na około 750 ekranach. Film otworzył się w praktycznie pełnych kinach. Sivaji został wydany na 303 ekranach w Tamil Nadu, 300 ekranach w Andhra Pradesh; 12 ekranów w północnych Indiach i 145 ekranów w pozostałych częściach świata. Został wydany na 16 ekranach w Chennai i zarobił 1,35 crore ₹ (170 000 USD) w ciągu pierwszych czterech dni, w tym momencie nowy rekord kina tamilskiego . Film dobrze zadebiutował także w Kerali iw Bangalore . Mimo protestów środowisk pro- kannada film zadebiutował na 13 ekranach. W stolicy kraju, New Delhi, film zadebiutował na 4 ekranach w kinach PVR . Na podstawie tego, co twierdzą dystrybutorzy, film spotkał się z „ogromnym odzewem”, a liczba ekranów wzrosła do 12 w drugim tygodniu. Film miał dobry debiut w innych miastach kraju, jak również w Mumbaju i Kalkucie , a także na innych nietradycyjnych rynkach filmów tamilskich, takich jak Pune i Baroda. Film zarobił 4,07 crore w dwa tygodnie; 8,5 crore w pięć tygodni i 10 crore w siedem tygodni w Chennai.

Sivaji odniósł również sukces na rynkach międzynarodowych. Film miał szeroką premierę z ponad 145 wydrukami i w 200 kinach (tylko wersja tamilska) w ponad 20 krajach Azji Południowo-Wschodniej, Europy, Ameryki Północnej, GCC i Australii oraz innych, co było jednym z najszerszych kin indyjskich w rynki międzynarodowe. Na arenie międzynarodowej Sivaji miał dobre pokazy w Malezji. zarabiając ponad 2 miliony dolarów w Malezji, Sivaji zadebiutował ze 150 koncertami w Singapurze. Na Sri Lance film zadebiutował na 70 ekranach, a wszystkie 700 programów zostało praktycznie wyprzedanych. W Zatoce Perskiej który zawiera pokaźną diasporę indyjską, film spotkał się z dobrą reakcją. Film zebrał ponad 8,5 miliona dolarów z rynków zagranicznych.

W Kanadzie film został wyświetlony na 10 ekranach w 3 głównych miastach wraz ze specjalnymi pokazami dla diaspory tamilskiej w mniejszych miastach. W Wielkiej Brytanii film zadebiutował na liście kasowej na 9. miejscu z zarobkami około 14 000 funtów na ekran i był pierwszym filmem tamilskim, który znalazł się w pierwszej dziesiątce Wielkiej Brytanii. W Stanach Zjednoczonych Sivaji został wydany na 24 ekranach z kolejnymi dodatkami z 19 ekranów dla wersji tamilskiej. Producenci filmu twierdzili, że film będzie dubbingowany w języku chińskim i japońskim przez Ayngaran International , posiadacza międzynarodowych praw do filmu. Odpowiedź w Kapsztadzie był rozczarowujący, podczas gdy kolekcje kasowe w Johannesburgu i Durbanie pozwoliły mu stać się pierwszym filmem tamilskim, który znalazł się w pierwszej dziesiątce południowoafrykańskich kas. Singapore Airlines kupiły 3-miesięczne wyłączne prawa do wyświetlania filmu na pokładzie, pierwszy dla linii lotniczej dla dowolnego filmu tamilskiego.

W Wielkiej Brytanii wycięto 13 sekund filmu. Oryginalny film przedstawiał Rajinikantha rzucającego petardę do ust, zapalającego ją, a następnie wypluwającego w Pattimanram Raja, który został usunięty, aby dać filmowi ocenę 12A. Wydanie DVD Ayngaran w Wielkiej Brytanii było nieoszlifowane i otrzymało ocenę 18 od BBFC . Był to także pierwszy film tamilski, który został oficjalnie wydany na Blu-ray 1080p High Definition .

Światowa kolekcja kasowa Sivaji wyniosła 190 crores. Zagraniczny dystrybutor Ayngaran International zgłosił kolekcje w następujący sposób: 2 000 000 USD, Kanada 500 000 USD, 750 000 USD, Europa i Zatoka Perska 750 000 USD, Malezja 2 000 000 USD, Singapur 750 000 USD, Sri Lanka 1 250 000 USD, Australia, Nowa Zelandia i Tajlandia 250 000 USD. Sivaji został wydany w Afryce Południowej pod koniec lipca 2007 roku, po sześciu tygodniach od wydania przez wiodącego południowoafrykańskiego dystrybutora Ster Kinekora z czterema odbitkami i wydany w Johannesburgu, Kapsztadzie i Durbanie.

Przyjęcie

krytyczna odpowiedź

Malathi Rangarajan z The Hindu , w recenzji na temat tej historii, powiedział, że główny bohater przeprowadzający bunt przeciwko korupcji był czymś, co „nie było zgodne z życiem”. Doszła do wniosku, mówiąc, że „historia zapada się pod koniec”. Doceniła natomiast kreacje wybitnych aktorów, ścieżkę dźwiękową, scenografię, zdjęcia i animację. Ananth Krishnan, kolejna recenzja z The Hindu , miesiąc po premierze filmu, powiedział, że film „... przedstawia skuteczną diagnozę głęboko zakorzenionej korupcji, ale raczej niepokojącym lekarstwem, jakie oferuje, jest stara, dobra czujność”. Zakończono stwierdzeniem, że chociaż film dobrze sobie radził w kasie, przesłanie o odrzuceniu skorumpowanego systemu zamiast jego reformy było niepokojące. TSV Hari z Hindustan Times powiedział, że reżyser Shankar nie był wystarczająco kreatywny dla filmu i dodał to, mówiąc: „ Sivaji okazuje się, że jest to powtórka wszystkich jego wcześniejszych szowinistycznych, claptrapowych wysiłków”. Docenił inne działy techniczne i zasugerował dobrą reakcję w kasie. The Times of India miał podobną recenzję tej historii, mówiąc, że „nie miała nic nowego do oferta”, ale obiecał, że będzie zabawny i dał mu cztery gwiazdki.

RG Vijayasarathy z Rediff.com podsumował film, mówiąc: „Bez logiki, tylko magia Rajniego”. O tej historii powiedział: „Niestety (przesłanie) ginie w labiryncie nielogicznych, a czasem absurdalnych sekwencji”. Recenzja pochwaliła jednak występy Rajinikanth, Shriya i Vivek oraz ekipy technicznej. Sify napisał: „Jest tu tylko jeden bohater, [..] - sam Rajni. Taka jest przytłaczająca obecność jego kinowej charyzmy na ekranie w każdej klatce filmu. Film działa na wielką skalę, ponieważ Shankar nakręcił film na wielką skalę , [..], który jest wizualną ucztą ze znakomicie wyreżyserowanymi scenami akcji. Wszystko to z najwyższej klasy techno-finessą, być może najlepszą w kinie tamilskim”, a także napisał, że „Technicznie […] rewelacja […] są oszałamiające efekty wizualne, czyli paisa vasool. Zdjęcia KVAnanda są najwyższej klasy. Praca dyrektora artystycznego Thotty Tharani jest kusząca, zwłaszcza scenografia w piosenkach ”. Ananda Wikatan ocenił film 41 na 100.

Wyróżnienia

National Film Awards 2007
2008 Filmfare Awards South
Nagrody Vijaya 2007

2007 Państwowe Nagrody Filmowe Tamil Nadu

Dziedzictwo

Sunil , MS Bhaskar i Komal sfałszowali postać MG Ravichandran odpowiednio w Kantri (2008), Maasilamani (2009) i Thipparalli Tharlegalu (2010).

Notatki

Źródła

Linki zewnętrzne

Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Sivaji:_The_Boss&oldid=1143717580 ”