2 Kroniki 15

2 Kroniki 15
2 Kroniki 15
← rozdział 14 rozdział 16 →
	Pełny hebrajski tekst Ksiąg Kronik (1. i 2. Kronik) w Kodeksie Leningradzkim (1008 n.e.).
Książka	Księgi Kronik
Kategoria	Ketuwim
Chrześcijańska część biblijna	Stary Testament
Porządek w części chrześcijańskiej	14

2 Kronik 15 to piętnasty rozdział Drugiej Księgi Kronik Starego Testamentu w Biblii chrześcijańskiej lub drugiej części Księgi Kronik w Biblii hebrajskiej . Książka została skompilowana ze starszych źródeł przez nieznaną osobę lub grupę, określaną przez współczesnych uczonych jako „Kronikarz”, a ostateczny kształt uzyskała pod koniec V lub IV wieku pne. Ten rozdział należy do części poświęconej królestwu Judy aż do jego zniszczenia przez Babilończyków pod rządami Nabuchodonozora i rozpoczęcia odbudowy pod rządami Cyrusa Wielkiego w Persji (2 Kronik 10 do 36). Tematem tego rozdziału jest panowanie Asy , króla Judy.

Tekst

Ten rozdział został pierwotnie napisany w języku hebrajskim i jest podzielony na 19 wersetów.

Świadkowie tekstowi

Niektóre wczesne rękopisy zawierające tekst tego rozdziału w języku hebrajskim pochodzą z tradycji tekstu masoreckiego , która obejmuje Kodeks Aleppo (X wiek) i Kodeks Leningradensis (1008).

Istnieje również tłumaczenie na język grecki Koine , znane jako Septuaginta , wykonane w ciągu ostatnich kilku wieków pne. Zachowane starożytne rękopisy wersji Septuaginty obejmują Codex Vaticanus ( B ; ${\ Displaystyle {\ mathfrak {G}}}$ ^B ; 4 wiek) i Codex Alexandrinus ( ZA ; ${\ Displaystyle {\ mathfrak {G}}}$ ^A ; V wiek).

odniesienia do Starego Testamentu

2 Kronik 15: 8–19 : 1 Król. 15: 9–15

Proroctwo Azariasza (15:1–7)

Sekcja rejestruje przemówienie Azariasza, które można podzielić na trzy części (po wstępie):

(1) zasady (werset 2)
(2) retrospekcja historyczna (wersety 3–6)
(3) konsekwencje na przyszłość (werset 7).

Wstęp przemówienia skierowany jest do szerokiego audytorium: króla Asy, ludu Judy i Beniamina (z wyłączeniem Izraelitów z królestwa północnego). Werset 2 mówi o zasadach wzajemności w relacjach bosko-ludzkich: „Pan jest z tobą, podczas gdy ty jesteś z nim”, co jest następstwem zasady „miarki za miarkę”, o której mówi Szemajasz w 2 Kronik 12: 5. Części historyczne mogą odnosić się do okresu sędziów (por. np. Sdz 2:11-14; 17:6) lub do midraszowej przeróbki Ozeasza 3:4. Przemówienie Azariasza zakończyło się „wezwaniem do odważnych czynów”, wzorowanym na Księdze Jeremiasza 31:16: „Twoja praca będzie nagrodzona”.

wers 1

A Duch Boży zstąpił na Azariasza, syna Odeda:

„Przyszedł” lub „był”, jak można znaleźć w 2 Kronik 20:14, gdzie Duch „Pana” ( יְהוָה ) jest używany zamiast „Bóg” ( אְלֶהִים ) oraz w 2 Kronik 24:20 ze słowem „Bóg” i czasownikiem „odziany” ( לָבְשָׁה ).

Reformy Asy (15: 8–19)

Asa natychmiast odpowiedział na kazanie Azariasza, przeprowadzając reformy religijne, a następnie zainicjował wielkie zgromadzenie (wzorowane na 2 Krl 23) w celu ustanowienia odnowienia przymierza (por. Wj 19, 3-8), któremu towarzyszyła radosna i entuzjastyczna ceremonia ofiarna. Zgromadzenie ogólne (w. 9) obejmowało nie tylko lud Judy i Beniamina, ale także tych z królestwa północnego, których z perspektywy Kronikarza uważano za „obcych”, z plemion Efraima, Manassesa i Symeona (por. 2 Kron. 34:6). „Trzeci miesiąc” wskazuje na datę „teofanii Synaju” i „Święto Tygodni” ( Szawuot lub Pięćdziesiątnica ) z ofiarami opartymi na liczbie „siedem” (siedemset...siedem tysięcy), aby powiązać z tym konkretnym święto (siedem razy siedem).

wers 8

A gdy Asa usłyszał te słowa i proroctwo Odeda proroka, nabrał odwagi i usunął ohydne bożki z całej ziemi Judy i Beniamina oraz z miast, które zabrał z góry Efraima, i odnowił ołtarz Pański, który był przed przedsionkiem PANA.

„Oded”: po tekście masoreckim . W wersji greckiej Septuaginty , syryjskiej i łacińskiej Wulgaty występuje „Azariasz, syn Odeda” (por. werset 1 ).
„Obrzydliwe bożki”: wyrażenie użyte tylko w Kronikach, chociaż termin ten pojawił się w kilku miejscach w księgach Królewskich.
„Miasta, które zajął z góry Efraim”: mogą odnosić się do Geby i Mispa (w

okolice gór Efraima; por. 2 Kronik 16:6), którą zbudował Asa po wojnie z Baaszą lub nawet po podboju swego ojca Abiasza (2 Kronik 13:19).

„Odnowiono ołtarz Pański”: jest to środek oznaczający wznowienie uporządkowanego życia religijnego (por. Ezd 3,2-3).

werset 10

Zebrali się więc w Jerozolimie w trzecim miesiącu, w piętnastym roku panowania Asy.

„Piętnasty rok”: w chronologii Thiele przypada między wrześniem 896 a wrześniem 895 pne .

Wiersz 19

A wojny nie było aż do trzydziestego piątego roku panowania Asy.

„Rok trzydziesty piąty”: Thiele zrozumiał, że rok tutaj odnosi się nie do osobistych rządów Asy, ale do czasu trwania królestwa Judy (por. „20 rok Artakserksesa”, 445 pne, w Nehemiasza 2: 1 został obliczony od początku panowania Kserksesa w 465 roku p.n.e.). Kronikarz umieścił najazdy we właściwej chronologii po pozostałych 10 latach rządów Asy (od 910 do 900 p.n.e.), poczynając od ataku Kuszytów i Lubimów (ale jak dotąd bez wojny z Izraelem) tuż przed trzeci miesiąc piętnastego roku życia Asy (między wrześniem 896 a wrześniem 895 p.n.e.), który zakończył się świętowaniem zwycięstwa Judy. Spowodowało to migrację ludzi z północnego królestwa na południe, którą inwazja Baaszy próbowała powstrzymać. 1 Królewska 15:33 podaje, że Baasza został królem Izraela w trzecim roku panowania Asy (909/908 pne) i rządził przez 24 lata (do 886/885 pne), czyli tylko do 26 roku panowania Asy ( 1 Król . 16:8 ). Dlatego pokazuje, że 15-ty rok Asy był również 35-tym rokiem od podziału.

Zobacz też

Powiązane części Biblii : Wyjścia 19 , Sędziów 2 , 1 Królewska 15 , 1 Kronik 6 , 1 Kronik 18 , 1 Kronik 22 , 1 Kronik 29 , 2 Kronik 6 , 2 Kronik 13 , 2 Kronik 34 , Ezdrasza 3

Notatki

Źródła

Ackroyd, Peter R (1993). „Kroniki, Księgi”. W Metzger, Bruce M ; Coogan, Michael D (red.). The Oxford Companion do Biblii . Oxford University Press. s. 113–116. ISBN 978-0195046458 .
Bennett, William (2018). Biblia Expositora: Księgi Kronik . litry. ISBN 978-5040825196 .
Coogan, Michael David (2007). Coogan, Michael David; Brettler, Marc Zvi; Newsom, Carol Ann; Perkins, Pheme (red.). The New Oxford Adnotated Bible with apokryphal / Deuterocanonical Books: New Revised Standard Version, Issue 48 (Augmented 3rd ed.). Oxford University Press. ISBN 9780195288810 .
Mabie, Frederick (2017). „I. Badanie genealogiczne całego Izraela przez kronikarza”. W Longman III, Tremper; Garland, David E (red.). 1 i 2 Kronik . Komentarz biblijny Expositora . Zondervan. s. 267–308. ISBN 978-0310531814 . Źródło 6 grudnia 2019 r .
Mathys, HP (2007). „14. 1 i 2 Kronik”. W Barton, Jan ; Muddiman, John (red.). The Oxford Bible Commentary (wydanie pierwsze (w miękkiej oprawie).). Oxford University Press. s. 267–308. ISBN 978-0199277186 . Źródło 6 lutego 2019 r .
McFall, Leslie (1991), „Przewodnik po tłumaczeniach danych chronologicznych w Kings and Chronicles” (PDF) , Bibliotheca Sacra , 148 : 3–45, zarchiwizowane z oryginału ( PDF ) w dniu 27.08.2010
Würthwein, Ernst (1995). Tekst Starego Testamentu . Przetłumaczone przez Rhodes, Erroll F. Grand Rapids, MI: William B. Eerdmans . ISBN 0-8028-0788-7 . Źródło 26 stycznia 2019 r .

Linki zewnętrzne

żydowskie :
- Divrei Hayamim II - II Chronicles - Rozdział 15 (Judaica Press) w tłumaczeniu na język hebrajski i angielski [z komentarzem Rasziego ] na Chabad.org
Tłumaczenia chrześcijańskie :
- Biblia online na GospelHall.org (ESV, KJV, Darby, amerykańska wersja standardowa, Biblia w podstawowym języku angielskim)
- 2 Kronik Rozdział 15. Brama Biblii