Bajecznie bogaci Azjaci (film)

Plakat kinowej premiery
Bajecznie bogatych Azjatów
W reżyserii	Jona M. Chu
Scenariusz autorstwa	Piotra Chiarelliego Adele Lim
Oparte na	Bajecznie bogaci Azjaci Kevin Kwan
Wyprodukowane przez	Nina Jacobson Brada Simpsona Johna Penottiego
W roli głównej	Konstancja Wu Henryka Goldinga Gemma Chan Lisa Lu Awkwafina Kena Jeonga Michelle Yeoh
Kinematografia	Vanja Černjul
Edytowany przez	Myrona Kersteina
Muzyka stworzona przez	Briana Tylera
Firmy produkcyjne	SK Global Kultura światła gwiazd Siła koloru Zdjęcia Ivanhoe Elektryczny Gdzieś
Dystrybuowane przez	Zdjęcia Warner Bros
Daty wydania	7 sierpnia 2018 ( 07.08.2018 ) Teatr Chiński TCL ( ) 15 sierpnia 2018 ( 15.08.2018 ) (Stany Zjednoczone)
Czas działania	121 minut
Kraje	Stany Zjednoczone Singapur
Język	język angielski
Budżet	30 milionów dolarów
kasa	238,5 miliona dolarów

Bajecznie bogaci Azjaci to amerykański komediodramat romantyczny z 2018 roku , wyreżyserowany przez Jona M. Chu , na podstawie scenariusza Petera Chiarelli i Adele Lim , na podstawie powieści Kevina Kwana z 2013 roku pod tym samym tytułem . W filmie występują Constance Wu , Henry Golding , Gemma Chan , Lisa Lu , Awkwafina , Ken Jeong i Michelle Yeoh . Opowiada historię chińsko-amerykańskiej profesor, która podróżuje na spotkanie z rodziną swojego chłopaka i ze zdziwieniem odkrywa, że ​​należą oni do najbogatszych w Singapurze .

Film został zapowiedziany w sierpniu 2012 roku po zakupie praw do książki. Wielu członków obsady podpisało kontrakt wiosną 2017 roku, a zdjęcia kręcono od kwietnia do czerwca tego roku w niektórych częściach Singapuru , Malezji i Nowego Jorku . Jest to pierwszy film dużego hollywoodzkiego studia , w którym występuje większość chińskiego pochodzenia w nowoczesnej scenerii od czasu The Joy Luck Club w 1993 roku . role. Dodatkowa krytyka została również skierowana pod adresem filmu za to, że nie uznał wielorasowej demografii Singapuru poprzez włączenie innych singapurskich grup etnicznych - takich jak aktorzy malajscy i indyjscy - jako postaci, a także utrwalanie stereotypów dotyczących Azjatów ze Wschodu i Południa .

Bajecznie bogaci Azjaci odbyła się 7 sierpnia 2018 r. W TCL Chinese Theatre w Los Angeles i została wyemitowana w kinach w Stanach Zjednoczonych 15 sierpnia 2018 r. Przez Warner Bros. Pictures . Film, który odniósł duży sukces krytyczny i komercyjny, zarobił ponad 238 milionów dolarów przy budżecie 30 milionów dolarów, co czyni go najbardziej dochodową komedią romantyczną 2010 roku i otrzymał wysokie uznanie za występy obsady, scenariusz i scenografię. Film otrzymał liczne wyróżnienia, w tym do 76. Złotego Globu dla najlepszego filmu - musicalu lub komedii oraz najlepszej aktorki - filmu komediowego lub musicalu dla Wu. Otrzymał nominację na 50. gali NAACP Image Awards dla najlepszego filmu . Otrzymał także cztery nominacje na 24. Critics' Choice Awards , zdobywając jedną dla najlepszej komedii oraz nagrodę Screen Actors Guild Award za wybitną kreację obsady w filmie kinowym podczas 25. Screen Actors Guild Awards . Trwają prace nad dwoma sequelami, opartymi na kontynuacjach powieści China Rich Girlfriend i Rich People Problems .

Działka

Rachel Chu, profesor ekonomii i teorii gier na New York University , wraz ze swoim chłopakiem Nickiem Youngiem jadą do Singapuru na ślub najlepszego przyjaciela Nicka, Colina Khoo. W samolocie Rachel pyta swojego chłopaka, dlaczego zatrzymali się w hotelu, a nie u jego rodziny. Nick kłamie i mówi, że chce ją zatrzymać dla siebie trochę dłużej. W rzeczywistości jego matka dała mu do zrozumienia, że ​​jego tajemnicza nowa dziewczyna jest niemile widziana w jej domu.

Kiedy oboje przybywają na lotnisko Changi , czeka na nich najlepszy przyjaciel Nicka, Colin i jego narzeczona Araminta Lee. Następnie cała czwórka udaje się na kolację do Newton Food Center , gdzie Rachel jest zachwycona tętniącą życiem kulturą kulinarną Singapuru. Następnego dnia Rachel odwiedza swoją współlokatorkę z college'u Goh Peik Lin i jej zamożną rodzinę, którzy są zszokowani, gdy Rachel mówi im, z kim się spotyka. Peik Lin ujawnia, że ​​​​rodzina Nicka to „stare pieniądze” i niezwykle zamożni (tytułowi „szalenie bogaci Azjaci”), a tym samym pokrewni rodzinie królewskiej w Singapurze.

Później tego samego wieczoru Rachel i Peik Lin przybywają na przyjęcie w rozległej rodzinnej posiadłości Youngów. Nick przedstawia Rachel swojej matce Eleanor, podczas gdy jego kuzynka Astrid Leong-Teo odkrywa, że ​​jej mąż Michael, który pochodzi z bardziej skromnej rodziny niż Youngowie, ma romans. Rachel natychmiast wyczuwa, że ​​Eleanor jej nie lubi. Następnie Nick przedstawia Rachel swojej babci, Shang Su Yi, matriarchinie rodziny Youngów. Su Yi od razu polubiła Rachel i proponuje, że nauczy ją robić jiaozi .

Na wieczorze panieńskim Araminty, panny młodej, Rachel spotyka Amandę Ling, która wyjawia, że ​​jest byłą dziewczyną Nicka i potwierdza, że ​​Rachel może spotkać się z odrzuceniem przez Youngów ze względu na jej skromne pochodzenie. Rachel znajduje swój pokój hotelowy zdewastowany przez inne kobiety, które uważają ją za poszukiwaczkę złota , ale Astrid pociesza ją. Równolegle Nick uczestniczy w wieczorze kawalerskim Colina i wyjawia Colinowi swój plan oświadczyn Rachel. Colin wyraża swoje zaniepokojenie potencjalnymi konfliktami, jakie może to spowodować: oprócz różnicy klas Nick ma zostać w Singapurze i kierować rodzinną korporacją, podczas gdy Rachel uwielbia swoją pracę w Nowym Jorku .

Po imprezach Nick przeprasza Rachel za to, że nie powiedział jej, kim naprawdę jest. Eleanor opowiada o poświęceniach, których dokonała, aby stać się częścią rodziny Youngów, i dźga Rachel za jej amerykańskie pochodzenie, szczególnie podkreślając amerykańską niechęć do stawiania rodziny ponad sobą, nawet po tym, jak Rachel komplementuje szmaragdowy pierścionek zaręczynowy Eleanor . Su Yi przybywa, a następnie krytykuje pierogi Eleanor, przez co wszyscy obecni są wyraźnie nieswojo. Później Eleanor prywatnie opowiada, jak ojciec Nicka musiał zdobyć jej pierścionek, ponieważ Su Yi nie pochwalała Eleanor i odmówiła wręczenia mu pierścionka, i mówi Rachel, że nigdy nie będzie wystarczająca dla Nicka ani jego rodziny. Peik Lin przekonuje Rachel, by przeciwstawiła się Eleanor i zdobyła jej szacunek.

W dniu ślubu Peik Lin z pomocą Olivera T'siena (drugiego kuzyna Nicka) przeprowadza Rachel efektowną i elegancką metamorfozę, która widocznie oszałamia wszystkich obecnych, zwłaszcza Nicka. W międzyczasie, w drodze na ślub, Astrid rozmawia z Michaelem o jego romansie tylko po to, by dowiedzieć się, że za swoje nieszczęście i niewierność obwinia różnice finansowe między nimi. Podczas przyjęcia weselnego Eleanor i Su Yi prywatnie konfrontują się z Rachel i Nickiem. Korzystając z ustaleń prywatnego detektywa, Eleanor ujawnia, że ​​ojciec Rachel żyje, a Rachel została poczęta w wyniku pozamałżeńskiego romansu, po którym jej matka, Kerry, opuściła męża i uciekła do Stanów Zjednoczonych. Domagają się, aby Nick przestał widywać się z Rachel z obawy przed powiązaniem z takim skandalem. To szokuje Rachel, ponieważ jej matka powiedziała jej, że jej ojciec nie żyje. Ze złamanym sercem ucieka do domu Peik Lin, pozostając w depresyjnym odrętwieniu przez wiele dni.

Później przybywa Kerry, wyjaśniając, że jej mąż był znęcający się i że komfort starego kolegi z klasy zamienił się w miłość i niespodziewaną ciążę. Uciekła z małą Rachel w obawie, że jej mąż je zabije. Następnie Kerry wyjawia, że ​​to Nick wezwał ją do Singapuru i namawia Rachel, aby z nim porozmawiała, zanim wrócą do domu. Kiedy się spotykają, Nick szczerze przeprasza za wszystko, przez co przeszedł on i jego rodzina. Następnie oświadcza się Rachel, obiecując, że jest gotów porzucić swoją rodzinę, pozycję i bogactwo, aby być z nią.

Rachel umawia się z Eleanor w salonie mahjonga . Podczas zabawy ujawnia, że ​​​​odrzuciła propozycję Nicka. Zwraca uwagę, że Eleanor postawiła ich troje w sytuacji nie do wygrania: Nick może porzucić Rachel i pozostać posłusznym, ale urażonym swoją rodziną, albo może porzucić swoją rodzinę z miłości. Następnie wyjaśnia, że ​​odrzuciła jego propozycję, aby nie musiał podejmować decyzji o przegranej. Wykorzystując swoje doświadczenie w teorii gier , wręcza Eleanor płytkę madżonga, która pozwala starszej kobiecie wygrać, po czym ujawnia, że ​​mogła zatrzymać płytkę dla siebie i ogłosić zwycięstwo. Wykazawszy w ten sposób chęć przedłożenia rodziny nad siebie, wyjeżdża z Kerry. W międzyczasie Astrid zabiera swojego syna Cassiana i wyprowadza się.

Eleanor spotyka się z Nickiem, emocjonalnie poruszonym jej rozmową z Rachel. Tymczasem na lotnisku Changi Rachel i Kerry wsiadają na pokład samolotu lecącego do Nowego Jorku . Nagle przerywa im Nick, który ponownie się oświadcza - tym razem z pierścionkiem Eleanor, symbolizującym jej błogosławieństwo. Ze łzami w oczach Rachel zgadza się i zostają w Singapurze na przyjęciu zaręczynowym, na którym Eleanor kiwa głową Rachel w uznaniu, Rachel w końcu zasłużyła na jej szacunek. W scenie w połowie napisów końcowych Astrid i jej były chłopak Charlie Wu spotykają się na przyjęciu; dyskretnie się uśmiecha.

Rzucać

Constance Wu (powyżej) i Henry Golding wcielają się odpowiednio w główne postacie Rachel Chu i Nicka Younga.

• Constance Wu jako Rachel Chu, dziewczyna Nicka i córka Kerry'ego
• Henry Golding jako Nicholas „Nick” Young, chłopak Rachel oraz syn Phillipa i Eleanor
• Gemma Chan jako Astrid Leong-Teo, kuzynka Nicka i żona Michaela, ikona mody i towarzyska
• Lisa Lu jako Shang Su Yi, babcia Nicka i matka rodziny
• Awkwafina jako Goh Peik Lin, charyzmatyczny powiernik i najlepszy przyjaciel Rachel oraz córka Wye Mun
• Ken Jeong jako Goh Wye Mun, bogaty ojciec Peik Lina
• Michelle Yeoh jako Eleanor Sung-Young, dominująca matka Nicka i żona Phillipa
• Sonoya Mizuno jako Araminta Lee, narzeczona Colina i spadkobierczyni sieci kurortów o wartości miliarda dolarów
• Chris Pang jako Colin Khoo, najlepszy przyjaciel Nicka z dzieciństwa i narzeczony Araminty
• Jimmy O. Yang jako Bernard Tai, były kolega z klasy Nicka i Colina
• Ronny Chieng jako Edison „Eddie” Cheng, kuzyn Nicka i Astrid oraz mąż Fiony z Hongkongu
• Remy Hii jako Alistair Cheng, brat Eddiego oraz filmowy kuzyn Nicka i Astrid z Tajwanu
• Nico Santos jako Oliver T'sien, gejowski i kampowy drugi kuzyn Nicka. Nazywa siebie „tęczową owcą rodziny” i przyjaźni się z Peikiem Linem.
• Jing Lusi jako Amanda „Mandy” Ling, prawniczka i była dziewczyna Nicka
• Harry Shum Jr. jako Charlie Wu, były narzeczony Astrid. Ma tylko niewielką rolę w scenie w połowie napisów końcowych, ale reżyser potwierdził, że kontynuacja skupi się bardziej na nim.

Inni członkowie obsady to Carmen Soo jako Francesca Shaw, snobistyczna była dziewczyna Nicka; Pierre Png jako Michael Teo, mąż Astrid; Fiona Xie jako Kitty Pong, dziewczyna Alistaira i gwiazda tajwańskiej opery mydlanej; Victoria Loke jako Fiona Tung-Cheng, żona Eddiego z Hongkongu i kuzynka Nicka; Janice Koh jako Felicity Young, matka Astrid i najstarsze dziecko Su Yi; Amy Cheng jako Jacqueline Ling, matka spadkobierczyni Mandy i przyjaciółka Eleanor; Koh Chieng Mun jako Neena Goh, matka Peik Lina; Calvin Wong jako PT Goh, brat Peika Lina; Tan Kheng Hua jako Kerry Chu, matka Rachel; Constance Lau jako Celine „Radio One Asia” Lim, plotkarka i członkini Radio One Asia ; Selena Tan jako Alexandra „Alix” Young-Cheng, najmłodsze dziecko Su Yi; Daniel Jenkins jako Reginald Ormsby, kierownik londyńskiego hotelu Calthorpe; Peter Carroll jako Lord Calthorpe, właściciel londyńskiego hotelu Calthorpe; Kris Aquino jako księżniczka Intan, bogaty członek rodziny królewskiej; Tumurbaatar Enkhtungalag jako Nadine Shao, jedna z najlepszych przyjaciółek Eleanor; Charles Grounds jako Curtis, jeden z przyjaciół Rachel w Nowym Jorku.

Autor Crazy Rich Asians, Kevin Kwan, pojawia się epizodycznie podczas sekwencji Radio One Asia . Piosenkarka Kina Grannis występuje jako piosenkarka weselna Colina i Araminty podczas sekwencji małżeństwa.

Produkcja

Przedprodukcja

Kevin Kwan opublikował swoją powieść komediową Bajecznie bogaci Azjaci 11 czerwca 2013 r. Jednym z pierwszych producentów, którzy skontaktowali się z Kwan, była Wendi Deng Murdoch , która przeczytała wstępną kopię powieści dostarczoną przez Graydona Cartera . Inny z producentów, który początkowo był zainteresowany projektem, zaproponował wybielenie roli bohaterki Rachel Chu, obsadzając kaukaską aktorkę, co skłoniło Kwana do wykupienia praw do filmu za jedyne 1 dolara w zamian za kontynuację roli za decyzje kreatywne i rozwojowe. W sierpniu 2013 roku producentka Nina Jacobson nabyła prawa do adaptacji powieści na film. Jacobson i jej partner Brad Simpson zamierzali produkować pod swoim szyldem produkcyjnym Color Force , a Bryan Unkeless rozwijał projekt. Ich początkowym planem było wyprodukowanie adaptacji filmowej poza systemem studyjnym oraz zorganizowanie finansowania rozwoju i produkcji z Azji i innych terytoriów poza Stanami Zjednoczonymi. Swoboda stworzona przez unikanie typowej struktury finansowania umożliwiłaby całkowicie azjatycką obsadę. Jacobson stwierdził: „Zdobycie czegoś w fazie rozwoju, a nawet zdobycie pieniędzy z góry, to łatwy sposób, aby nigdy nie zobaczyć, jak Twój film zostanie nakręcony”.

W 2014 roku azjatycka grupa inwestycyjna filmowa Ivanhoe Pictures z siedzibą w USA nawiązała współpracę z Jacobsonem w celu finansowania i produkcji Bajecznie bogatych Azjatów . John Penotti, prezes Ivanhoe, stwierdził: „Dla nas książka spadła nam na kolana w stylu:„ Właśnie dlatego tworzymy firmę ”. W przeciwieństwie do hollywoodzkich domysłów: „O mój Boże, czy to zadziała? Nie wiemy. To wszystko jest azjatyckie”, dla nas było dokładnie odwrotnie: „Właśnie dlatego to zadziała ” .

Scenarzysta Peter Chiarelli został zatrudniony do napisania scenariusza, zanim zatrudniono reżysera. Reżyser Jon M. Chu rozpoczął negocjacje z Color Force i Ivanhoe Pictures w maju 2016 r., Aby wyreżyserować adaptację filmową. Został zatrudniony po tym, jak przedstawił kierownictwu wizualną prezentację swoich doświadczeń jako Amerykanina pochodzenia azjatyckiego w pierwszym pokoleniu. W rzeczywistości Chu został wspomniany ukośnie w powieści źródłowej, ponieważ Kwan przyjaźnił się z kuzynką Chu, Vivian. Po dołączeniu do projektu Chu nalegał na zatrudnienie scenarzystki pochodzenia azjatyckiego, Adele Lim , do przejrzenia i poprawienia scenariusza Chiarelliego. Chiarelli przypisuje się skupienie fabuły na dynamice między Eleanor, Rachel i Nickiem. Lim dodał także specyficzne szczegóły kulturowe i rozwinął charakter Eleanor.

W październiku 2016 r. Warner Bros. Pictures nabyło prawa do dystrybucji projektu po tym, co Variety nazwało „gorącą” wojną przetargową. Netflix podobno żarliwie zabiegał o prawa do projektu na całym świecie, oferując „wolność artystyczną, trylogię z zielonym światłem i ogromne, siedmiocyfrowe minimum wypłaty dla każdego interesariusza, z góry”. Jednak Kwan i Chu wybrali Warner Bros. ze względu na kulturowy wpływ szerokiej dystrybucji kinowej.

Daty to daty, a jeśli są nieruchome, rozumiem. Ale w tę rolę włożyłbym całe serce, nadzieję, humor i odwagę. To, co to może zrobić, wiele dla mnie znaczy. Dlatego tak bardzo opowiadam się za młodymi dziewczętami pochodzenia azjatyckiego, aby nie spędzały życia z poczuciem, że są małe lub że nakazano im odczuwać wdzięczność nawet za to, że są przy stole.

  — Constance Wu , korespondencja do Jona M. Chu (2016)

Chociaż początkowo brała udział w przesłuchaniu do roli Rachel w połowie 2016 roku, Constance Wu nie mogła się zgodzić z powodu konfliktu z jej pracą nad serialem telewizyjnym Fresh Off the Boat . Jednak Wu napisała do Chu, wyjaśniając jej związek z postacią Rachel i przekonała go do przesunięcia harmonogramu produkcji o cztery miesiące. Produkcja miała rozpocząć się w kwietniu 2017 roku w Singapurze i Malezji.

Odlew

Dalsze informacje: § Krytyka castingowa

Po tym, jak Wu został wybrany do roli głównej Rachel Chu, nowicjusz Henry Golding został obsadzony w roli męskiej roli Nicka Younga. Michelle Yeoh dołączyła do obsady jako Eleanor Young, matka Nicka, w marcu 2017 roku. Do obsady drugoplanowej dołączyli Gemma Chan jako kuzynka Nicka Astrid Young i Sonoya Mizuno jako Araminta Lee. Wu, Yeoh i Chan byli częścią „arkusza castingu marzeń” reżysera Chu, zanim obsada została potwierdzona, razem z Ronnym Chiengiem i Jimmym O. Yangiem . 18 kwietnia 2017 roku filipińska aktorka Kris Aquino została obsadzona w roli epizodycznej. 12 maja ogłoszono, że do obsady dołączył Ken Jeong . Chociaż Jeong miał niewielką rolę obejmującą mniej niż tydzień kręcenia, stwierdził: „To po prostu coś, czego chciałem być częścią. Chodzi o chęć bycia częścią czegoś monumentalnego. Coś, co jest większe ode mnie. Jestem tego częścią, nawet nie mogę ci powiedzieć”.

Obsadzenie Nicka Younga, ostatecznej roli Goldinga, początkowo było wyzwaniem dla filmowców, ponieważ reżyser Jon M. Chu był podobno niezadowolony z wstępnych finalistów z Los Angeles i Chin, ponieważ uważał, że żaden z aktorów nie byłby w stanie odpowiednio odtworzyć brytyjskiego akcent Nicka został opisany jako mający z oryginalnej książki. Po otrzymaniu wskazówki od swojej księgowej Lisy-Kim Kuan, Chu zaczął aktywnie zabiegać o rolę Goldinga w roli Nicka, który jego zdaniem miał odpowiedni akcent i szukał postaci.

Biscuit Films, firma produkcyjna z siedzibą w Petaling Jaya , która zapewniła wsparcie dla filmu, zleciła reżyserowi obsady, Jerrici Lai, zapewnienie lokalnych talentów, w tym Carmen Soo (jako Francesca Shaw, towarzyska) i Calvin Wong (niezręczny brat Peik Lina).

Obsada filmu przed premierą spotkała się zarówno z pochwałami - w Stanach Zjednoczonych za całkowicie azjatycką obsadę - jak i krytyką za brak azjatyckiej różnorodności etnicznej, w oparciu o różne kwestie, od aktorów spoza Chin (Golding i Mizuno) grających chińskie role; dominacja etnicznych Chińczyków i Azji Wschodniej w filmie jako słabo reprezentatywna dla Singapuru; i jako utrwalenie istniejącej dominacji Chin w swoich mediach i popkulturze.

Filmowanie

Główne zdjęcia rozpoczęły się 24 kwietnia 2017 r., a zakończyły 23 czerwca. Film kręcono w różnych miejscach w Malezji, a także w Singapurze. Film został nakręcony przez Vanję Černjula kamerami Panasonic VariCam PURE wyposażonymi w obiektywy anamorficzne . Projekt produkcji przypisuje się Nelsonowi Coatesowi .

Producent Tim Coddington skontaktował się z firmą Biscuit Films w sprawie potencjalnych lokalizacji w Azji Południowo-Wschodniej, podobnych do zdjęć rezydencji w Tajlandii, które posiadał. Ponieważ Malezja jest tanim miejscem kręcenia filmów, Biscuit przekonał go do kraju, który jest również kulturowo bardziej podobny do Singapuru, gdzie rozgrywa się akcja powieści źródłowej. Rodzinny dom Youngów, którego akcja rozgrywa się w Tyersall Park w Singapurze, został nakręcony w dwóch opuszczonych rezydencjach tworzących Carcosa Seri Negara w Ogrodach Botanicznych Perdana . Sceny wewnętrzne kręcono w jednym budynku, a sceny zewnętrzne w innym; pierwotnie zostały zbudowane jako rezydencje brytyjskiego Wysokiego Komisarza na Malajach na początku XX wieku, a ostatnio były używane jako hotel butikowy do czasu ich zamknięcia w 2015 roku. Budynki Carcosa Seri Negara, należące do rządu Malezji, zostały następnie porzucone i zniszczony; jak stwierdzono w 2017 r., były w złym stanie i „wypełnione małpimi odchodami”. Scenografowie zainspirowali się do udekorowania wnętrza w peranakańskim . Kevin Kwan, który urodził się w Singapurze i mieszkał z dziadkami ze strony ojca, zanim przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, dostarczył do zestawu stare rodzinne zdjęcia. Scenografowie usunęli dywany, pomalowali podłogi, aby wyglądały jak płytki, i zlecili lokalnym artystom wykonanie murali. Wypchany tygrys w holu był symulakrum stworzonym z pianki i futra w Tajlandii; inspektorzy celni opóźnili wysyłkę, ponieważ myśleli, że to prawdziwe wypchane zwierzę.

CHIJMES w Singapurze, gdzie odbył się filmowy ślub.

Początkowe sceny miejskie rozgrywające się w Londynie i West Village zostały faktycznie nakręcone w Kuala Lumpur i Penang: hotel Calthorpe zakupiony przez Youngs to E&O Hotel w Penang; sala wykładowa na Uniwersytecie Nowojorskim została sfilmowana w Putrajaya ; a restauracja, do której Nick zaprasza Rachel, została sfilmowana w BLVD House, Naza Towers w Platinum Park w Kuala Lumpur. Scena wysiadania z taksówki, której akcja rozgrywa się na międzynarodowym lotnisku im. Johna F. Kennedy'ego, została również sfilmowana na międzynarodowym lotnisku w Kuala Lumpur . Linie lotnicze Singapore Airlines zostały poproszone o udział w zamian za lokowanie produktu, ale odmówiły, ponieważ „nie były pewne, czy film będzie przedstawiał linię lotniczą i ich klientów w dobrym świetle”, według producenta Brada Simpsona, co doprowadziło do powstania fikcyjne Pacific Asean Airlines do filmu. Po tym, jak Nick prosi Rachel, aby pojechała z nim na ślub Araminty i Colina, plotki o jego tajemniczej dziewczynie wkrótce docierają do Eleanor podczas sesji studium Biblii, kręconej w prywatnej rezydencji Be-landa House w Kuala Lumpur. Luksusowy apartament pierwszej klasy podczas lotu Pacific Asean był zestawem zbudowanym w MINES International Exhibition & Convention Centre (MIECC) w Serdang . Sceny, w których Rachel i Nick przybywają na lotnisko Changi , a następnie są zabierani przez Colina i Aramintę do Newton Food Center, zostały nakręcone w plenerze. Po osiedleniu się Rachel i Nick zatrzymują się w luksusowym hotelu (sceny kręcono w hotelu Raffles ) zamiast w rodzinnej posiadłości Youngów w Tyersall. Postać Astrid zostaje przedstawiona, pokazując jej zakupy biżuterii u ekskluzywnego projektanta; sklep powstał w wyniku przebudowy baru Astor w hotelu St. Regis w Kuala Lumpur. Dom rodziny Goh to rzeczywista rezydencja niedaleko Cluny Park w Singapurze, chociaż dekoratorzy planu byli odpowiedzialni za nadmierne złocenie i filary.

Colin i Nick uciekają z imprezowej barki (plan zdjęciowy powstał na parkingu MIECK, a do zdjęć w plenerze wynajęto kontenerowiec), by odpocząć na wyspie Rawa (sceny kręcone na wyspie Langkawi ), a wieczór panieński odbywa się na Cztery pory roku na Langkawi. Po tym, jak Eleanor zastrasza Rachel na przyjęciu z pierogami, Peik Lin rozwesela ją w restauracji Humpback na Bukit Pasoh Road . Ślub Araminty i Colina kręcono w CHIJMES , dawnym klasztorze w Singapurze, zbudowanym w XIX wieku. Po ślubie przyjęcie odbywa się w Supertree Grove w Gardens by the Bay . Rachel zgadza się spotkać z Nickiem w Merlion Park (ta scena zawiera również lokalizacje nakręcone w Esplanade Park ), zanim wróci do Nowego Jorku. Eleonora przechodzi przez łuki w Ann Siang Hill w pobliżu singapurskiej dzielnicy Chinatown, zanim przybywa na pojedynek w mahjong z Rachel, który został nakręcony w rezydencji Cheong Fatt Tze w Penang, przebudowanej na potrzeby filmu jako salon mahjonga. Chu chciał, aby ta scena mahjonga była „bardzo specyficzna choreografia” i zatrudnił eksperta od mahjonga, aby doradzał w sprawie choreografii. Druga propozycja Nicka dla Rachel z pierścionkiem Eleanor została sfilmowana w dwukadłubowym odrzutowcu zaparkowanym na międzynarodowym lotnisku w Kuala Lumpur. Po tym, jak ta scena została w pełni napisana, opisana w storyboardzie i zaplanowana do sfilmowania jako statyczna rozmowa side-by-side z prostymi ujęciami przez ramię , Chu zdał sobie sprawę dzień wcześniej, że poziom energii był zły i zmienił go na spacer i rozmowa improwizowana na miejscu. Końcowe sceny filmu rozgrywają się w Marina Bay Sands .

Kostiumy

[The Youngs] to naprawdę „stare pieniądze”. Rodzina Peik Lin Goh to „nowe pieniądze”. Właśnie zarobili swoje pieniądze i naprawdę im się to podoba. Po prostu rzucają tym w kółko, chcąc to pokazać [off]. Rodzina Youngów jest przyzwyczajona do posiadania pieniędzy i milczy na ten temat. Ubierają się bardziej elegancko. Ich dom wygląda bardziej jak muzeum i jest bardzo skromny.

 — Projektantka kostiumów Mary Vogt o kostiumach do filmu (2018)

Projektem kostiumów zajęła się Mary Vogt, a Andrea Wong była konsultantem i starszym kupującym kostiumy. Używali sukienek i garniturów od projektantów mody, takich jak Ralph Lauren, Elie Saab, Dolce & Gabbana, Valentino i Christian Dior; wiele marek chciało pokazać swoje ubrania w filmie. Na wygląd miały wpływ inne filmy cytowane przez reżysera Jona Chu, w tym Czarnoksiężnik z krainy Oz , Kopciuszek i Spragniony miłości . Na planie pracowało 30 wizażystów, którzy pomagali aktorom, którzy kręcili sceny w warunkach wysokiej temperatury i wilgotności, mając na sobie odświętne stroje.

Przed podróżą do Azji Południowo-Wschodniej Vogt otrzymał pomoc od Kwana, który podzielił się starymi zdjęciami rodzinnymi, aby wyjaśnić, w jaki sposób stare społeczeństwo pieniężne w Singapurze „było bardzo eleganckie, bardzo eleganckie”, kontrastując z nową rodziną Goh, która „po prostu nimi miotała , chcąc to pokazać [off]”. Andrea Wong wskazała Vogtowi projektantów z Kuala Lumpur, którzy wnieśli nie tylko ubrania, ale także wgląd w lokalną modę z wyższych sfer. Kwan, który pracował jako konsultant projektowy przed napisaniem powieści, polegał na ludziach, których znał z branży modowej, aby przywieźć ubrania do filmu.

We wczesnej scenie Astrid daje zegarek swojemu mężowi Michaelowi; to „Paul Newman” Rolex Daytona wypożyczony na prośbę Kwana o kręcenie. Yeoh wykorzystała swoje przyjaźnie z bogatymi singapurskimi i hongkońskimi tai tai , aby pomóc w ostatecznym wyborze garderoby, i wypożyczyła elementy ze swojej osobistej kolekcji biżuterii, w tym charakterystyczny szmaragdowy pierścionek zaręczynowy. Kwan i reżyser Chu nalegali, aby wszystkie części noszone przez rodzinę Youngów były prawdziwe; broszka z orchideą noszona przez Su Yi (Ah Ma) na weselu i sprzączka do paska dla Eleanor (również pierwotnie broszka, ale użyta do dopasowania sukienki do Yeoh) zostały zaprojektowane przez Michelle Ong i wypożyczone z Carnet . Niektóre inne elementy biżuterii, w tym perłowe kolczyki Astrid, zostały wypożyczone z Mouawad , a do ochrony biżuterii zatrudniono strażników, co czasami dyktowało filmowanie. Statyści, którzy uczestniczyli w przyjęciu weselnym, wywodzili się ze Stowarzyszenia Peranakan, stowarzyszenia historycznego, i zostali poproszeni o założenie własnych formalnych strojów w stylu vintage, aby nadać przyjęciu lokalny charakter.

Muzyka

Główny artykuł: Bajecznie bogaci Azjaci (ścieżka dźwiękowa)

Podczas procesu produkcyjnego Chu i kierownik muzyczny Gabe Hilfer stworzyli listę setek piosenek o pieniądzach, w tym utwory Kanye Westa („ Gold Digger ”), Hall & Oates („ Rich Girl ”), The Notorious BIG („ Mo Money” ). Mo Problems ”), Lady Gaga („ Money Honey ”) i Barrett Strong („ Pieniądze (tego właśnie chcę) ”). Chcąc stworzyć wielojęzyczną ścieżkę dźwiękową, Chu i Hilfer skompilowali chińskie piosenki Ge Lan (Grace Chang) i Yao Lee z lat 50. i 60 . piosenek. Album ze ścieżką dźwiękową filmu i album z partyturami, autorstwa Briana Tylera , zostały wydane 10 sierpnia 2018 roku przez WaterTower Music .

Uwolnienie

Teatralny

Constance Wu , Henry Golding i Gemma Chan (powyżej, od lewej) wraz z Kenem Jeongiem i Awkwafiną promują film dla MTV International .

Crazy Rich Asians ukazał się w Stanach Zjednoczonych 15 sierpnia 2018 r., Po wcześniejszym zaplanowaniu na 17 sierpnia. Wczesny pokaz odbył się w kwietniu 2018 r. W Theatre at Ace Hotel w Los Angeles, wywołując silne reakcje emocjonalne publiczności; inne przedpremierowe pokazy odbyły się w San Francisco, Waszyngtonie i Nowym Jorku. Premiera filmu odbyła się 7 sierpnia 2018 roku w TCL Chinese Theatre w Los Angeles. Aby zwrócić uwagę na film, wykorzystano hashtag w mediach społecznościowych #GoldOpen. Studio wydało szacunkowo 72,18 miliona dolarów na wydruki i reklamy do filmu.

Na arenie międzynarodowej, Crazy Rich Asians został wydany w Singapurze 22 sierpnia 2018 r. I miał zostać wydany później w niektórych częściach Europy, chociaż planowana data premiery w Wielkiej Brytanii w listopadzie 2018 r. Została przesunięta na 14 września 2018 r. Później tego samego miesiąca, we wrześniu 28 października 2018, Bajecznie bogaci Azjaci trafili do 75 kin w Japonii. W październiku 2018 roku ogłoszono, że film trafi do kin w Chinach 30 listopada 2018 roku. Pierwotnie premiera Bajecznie bogatych Azjatów miała mieć premierę we wszystkich krajach nordyckich we wrześniu. Jednak został opóźniony i ostatecznie odwołany w Szwecji i Danii bez konkretnego powodu. Szwedzki dystrybutor Fox powiedział Kulturnyheternie , że nie wie, dlaczego film nie miał szwedzkiej lub duńskiej premiery i że decyzję podjęło biuro Warner Bros. w Los Angeles. Kulturnyheterna kilkakrotnie próbowała skłonić Warner Bros. Los Angeles do komentarza, ale bezskutecznie.

Film został dobrze przyjęty przez singapurską publiczność, choć niektórzy uważali, że jest on nadreprezentowany i dramatyzuje mieszkające tam bogate rodziny. Pisarze i producenci z brytyjskiego przemysłu filmowego i telewizyjnego wyrazili nadzieję, że pozytywne przyjęcie finansowe Bajecznie bogatych Azjatów doprowadzi do większej reprezentacji Azji Wschodniej po premierze filmu w Wielkiej Brytanii, ponieważ film zawierał wielu brytyjskich aktorów pochodzenia wschodnioazjatyckiego, grających w zdjęcie.

W Chinach Bajecznie bogaci Azjaci spotkali się z chłodnym przyjęciem wśród widzów, pomimo początkowych wysokich oczekiwań ze strony Warner Bros. Pictures. Przytoczono wiele możliwych powodów, dla których nie odbił się on echem wśród chińskich kinomanów. Dyskusja filmu na temat nadmiernego bogactwa wydawała się odrażająca dla widzów ze względu na początek spowolnienia gospodarczego , a niektóre media w Chinach porównały film do chińskiego filmu Tiny Times , a tematy tożsamości etnicznej i kulturowej były nie do powiązania i być może uciążliwe dla widzów. W przeciwieństwie do kraju pochodzenia filmu, Stanów Zjednoczonych, całkowicie azjatycka obsada nie była uważana w Chinach za powieść, aw filmie brakowało chińskich gwiazd, innych niż Michelle Yeoh i Lisa Lu. Mówiono również, że opóźniona premiera o około trzy i pół miesiąca zaszkodziła sprzedaży biletów, ponieważ większość potencjalnych widzów filmu piraciła go lub oglądała za granicą. Nawet przy słabym przyjęciu chińska premiera kinowa została uznana przez producentów za ważną, ponieważ China Rich Girlfriend , drugi film z serii, miał zostać częściowo nakręcony w Szanghaju, potencjalnie jako chińska koprodukcja.

Turystyka w Singapurze wzrosła po premierze Bajecznie bogatych Azjatów , co częściowo przypisuje się licznym atrakcjom pokazanym w filmie, takim jak Marina Bay Sands i Raffles Hotel . Singapore Tourism Board nawiązał współpracę z Warner Bros. Pictures podczas premiery filmu i przyczynił się do wyszukiwania talentów i lokalizacji podczas produkcji. Mówi się jednak, że szczyt Korea Północna – Stany Zjednoczone w 2018 r. , Który odbył się w Singapurze, również zwiększył liczbę turystów. Sprzedaż oryginalnej powieści wzrosła o około 1,5 miliona egzemplarzy po kinowej premierze filmu.

Domowe wideo

Crazy Rich Asians został wydany w wersji cyfrowej 6 listopada 2018 r., A na DVD, Blu-ray i Ultra HD Blu-ray 20 listopada 2018 r. Specjalne funkcje pakietu Blu-ray Combo Pack obejmują komentarz reżysera Jona M. Chu i powieściopisarza Kwana , rolka knebla i usunięte sceny. Na dzień 27 stycznia 2019 roku, mniej więcej dwanaście tygodni po premierze filmu w domu, Szalenie bogaci Azjaci zarobili szacunkowo 16 milionów dolarów w kraju z 782390 zbiorczej sprzedaży płyt DVD i Blu-ray.

Przyjęcie

kasa

Szalenie bogaci Azjaci zarobili 174,5 miliona dolarów w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie oraz 64 miliony dolarów na całym świecie przy 239 milionach dolarów brutto na całym świecie, przy budżecie produkcyjnym wynoszącym 30 milionów dolarów. W październiku 2018 roku stała się najbardziej dochodową komedią romantyczną ostatnich 10 lat i 6. najbardziej dochodową komedią wszechczasów. Deadline Hollywood obliczył zysk netto filmu na 120,8 miliona dolarów, biorąc pod uwagę wszystkie wydatki i przychody.

Trzy tygodnie przed premierą w Ameryce Północnej, Szalenie bogaci Azjaci mieli zarobić 18–20 milionów dolarów brutto w ciągu pięciodniowego weekendu otwarcia. Do tygodnia od premiery szacunki osiągnęły 26–30 milionów dolarów, a Fandango zgłosiło, że bilety w przedsprzedaży przewyższały Girls Trip (który zadebiutował do 31,2 miliona dolarów w lipcu 2017 r.). Film odbył się w specjalnych pokazach przedpremierowych 8 sierpnia 2018 r. I zarobił szacunkowo 450 000–500 000 USD, wyprzedając większość z 354 kin. Następnie zarobił 5 milionów dolarów pierwszego dnia i 3,8 miliona dolarów drugiego. W weekend otwarcia zarobił 26,5 miliona dolarów brutto, przez pięć dni łącznie 35,2 miliona dolarów, zajmując pierwsze miejsce w kasie . 38% widzów było pochodzenia azjatyckiego, co było najwyższą azjatycką charakteryzacją filmu w USA w ciągu ostatnich trzech lat (pokonując The Foreigner 18,4 % w 2017 r.). W drugi weekend film zarobił 24,8 miliona dolarów, co oznacza spadek sprzedaży o zaledwie 6%, co Deadline Hollywood nazwał „niewiarygodnym”. Film nadal dobrze się bawił w trzeci weekend, zarabiając 22 miliony dolarów (spadek o zaledwie 11% w porównaniu z poprzednim tygodniem) i pozostając na pierwszym miejscu. Film został ostatecznie zdetronizowany w czwarty weekend, zajmując trzecie miejsce za nowicjuszami The Nun i Peppermint z 13,1 miliona dolarów.

W Singapurze, gdzie rozgrywa się akcja filmu, Bajecznie bogaci Azjaci zarobili ponad 5 milionów dolarów. Sprzedaż biletów na film w pierwszym tygodniu, wynosząca 2,5 miliona dolarów, uznano za niezwykle wysoką. Duża liczba organizacji i osób prywatnych wykupujących kina w celu organizowania pokazów, a także ogólne zainteresowanie tym, jak Hollywood przedstawia miasto -państwo , zostały odnotowane jako główne czynniki przyczyniające się do wysokich sum kasowych filmu w Singapurze.

Na panelu dotyczącym przyszłości filmu dla The New York Times 23 czerwca 2019 r. reżyser Chu powiedział:

Po tym, czego doświadczyłem z „Bajecznie bogatymi Azjatami”, kiedy zobaczyłem, jak pojawia się publiczność, to w pewnym sensie ożywiło pomysł pójścia do kina. Społeczny aspekt dzielenia się filmem z przyjaciółmi, nieznajomymi i rodziną jest tak silną częścią naszej tradycji. Sukces, który odnieśliśmy, nie byłby możliwy w żaden inny sposób.

Premiera kinowa filmu w Chinach została uznana za nieudaną, zajmując ósme miejsce w weekend otwarcia kasowego i tracąc połowę ekranów od soboty do niedzieli. Wstępne raporty mówiły, że film nie przekroczył 1 miliona dolarów w weekend otwarcia po łącznym 810 000 dolarów w piątek i sobotę, ale liczba ta została później zaktualizowana do łącznie 1,2 miliona dolarów.

W Korei Południowej film poniósł porażkę kasową, zajmując szóste miejsce w weekend otwarcia, aw drugim tygodniu spadł na czternaste miejsce. W sumie film zarobił tam tylko nieco ponad 1,1 miliona dolarów.

krytyczna odpowiedź

Występ Michelle Yeoh jako Eleanor Sung-Young spotkał się z szerokim uznaniem krytyków.

Na stronie agregującej recenzje Rotten Tomatoes film uzyskał aprobatę 90% na podstawie 367 recenzji, ze średnią oceną 7,6 / 10. Krytyczny konsensus strony brzmi: „Dzięki wspaniałej obsadzie i nadmiarowi oszałamiającego wizualnego olśnienia, Bajecznie bogaci Azjaci robią satysfakcjonujący krok naprzód w reprezentacji ekranowej, jednocześnie zręcznie czerpiąc inspirację z klasycznej - i wciąż skutecznej - formuły komedii romantycznych”. W serwisie Metacritic film uzyskał średnią ważoną ocenę 74 na 100, na podstawie 50 krytyków, co wskazuje na „ogólnie pozytywne recenzje”. Widzowie ankietowani przez CinemaScore wystawili filmowi średnią ocenę „A” w skali od A + do F, podczas gdy według raportu PostTrak widzowie przyznali mu 85% pozytywnych ocen i 65% „zdecydowanie polecam”. Na chińskim portalu społecznościowym Douban film uzyskał 6,2 na 10 możliwych punktów, co Variety nazwało oceną „średnią”.

Joe Morgenstern , piszący dla The Wall Street Journal , uznał film za „jasny, pełen życia i przezabawny”, zwracając szczególną uwagę na dużą liczbę znakomitych występów członków obsady: „Każdy, kto ma pojęcie o historii kina, będzie poruszona przez cudowną panią Yeoh, która zapadła w pamięć jako spragniona miłości wojowniczka w Przyczajonym tygrysie, ukrytym smoku , oraz 91-letnia Lisa Lu , która gra babcię Nicka i matkę jego rodziny. przypadek, oznacza każdego. Szalenie bogaci Azjaci obejmują nas wszystkich”. Ann Hornaday , pisząca dla The Washington Post , uznała ten film za „eskapistyczną rozkosz z komedii romantycznych” i zauważyła, że ​​„Z nawiązką zaspokoi słodycze fanów komedii romantycznych na całym świecie, którzy ostatnio zrozpaczyli się, że pieniący się, swawolny gatunek, który tak uwielbiają, został podporządkowany sprośności i różnym odcieniom szarości”; porównała także motywy komedii romantycznych z filmu do Czterech wesel i pogrzebu (1994).

Time opublikował obszerną recenzję kulturalną filmu autorstwa Karen Ho, w której porównano modowy urok filmu z najlepszymi z poprzednich filmów, takich jak Diabeł ubiera się u Prady . Ho podsumowuje sukces filmu jako żmudną walkę z widzami sezonu zorientowanymi głównie na superbohaterów: „Dla wielu w Hollywood Bajecznie bogaci Azjaci mogą wyglądać na ryzykowny zakład. To pierwsza współczesna historia z całkowicie azjatycką obsadą i azjatycko-amerykańską główną rolą w ciągu 25 lat, ostatni Joy Luck Club miał miejsce w 1993 roku. To szczera komedia romantyczna w morzu filmów akcji i filmów o superbohaterach… W rzeczywistości wydaje się, że ma stać się hitem”. W tym samym czasopiśmie Stephanie Zacharek nazwała film „po prostu świetną zabawą, ujmującą komedią romantyczną i czasami przesadną luksusową fantazją, która nigdy nie słabnie”, jednocześnie okrzykując film przełomem w reprezentacji i chwaląc występy i chemia Wu i Goldinga, a także występy drugoplanowe (szczególnie Yeoh, Ken Jeong , Nico Santos i Awkwafina ).

Peter Travers z Rolling Stone przyznał filmowi cztery gwiazdki na pięć; nazwał to „pieniącą się zabawą” i „przezabawnym, szczerym podmuchem”, jednocześnie okrzykując film jako „tworzący historię” w jego kulturowej reprezentacji w kinie głównego nurtu i podkreślając występy (szczególnie Yeoh, którego występ nazwał „warstwowym”). Pisząc dla Chicago Sun-Times , Richard Roeper opisał film jako „czysto eskapistyczną zabawę fantasy” i „24-karatową rozrywkę”, jednocześnie chwaląc występy i chemię Wu i Goldinga, a także komplementował naturalną prezencję Goldinga na ekranie i jego dobre wyczucie komediowego wyczucia czasu. David Sims z The Atlantic wychwalał film jako „powiew świeżego powietrza” i „czarujący powrót” do klasycznych komedii romantycznych, jednocześnie chwaląc reżyserię Chu, „hiperaktywny” scenariusz oraz występy Wu i Yeoh.

Justin Chang w recenzji dla Los Angeles Times stwierdził, że film jest wart porównania z innymi filmami z udziałem azjatyckiej obsady, takimi jak Memoirs of a Geisha , Letters from Iwo Jima i The Joy Luck Club . Chang uznał drugoplanową rolę Michelle Yeoh za wyjątkową, stwierdzając, że „nie można się powstrzymać od trzymania się każdego słowa Eleanor (Michelle Yeoh). W ostrym, autorytatywnym, czasem zaskakująco wrażliwym występie, który nigdy nie wpada w stereotyp smoczej damy, Yeoh w błyskotliwy sposób opisuje wyjątkowy związek między azjatyckimi rodzicami a ich dziećmi, zawiły łańcuch miłości, poczucia winy, oddania i poświęcenia, który łączy ich na wieczność”.

W swojej recenzji dla The New York Times AO Scott wskazuje , że atrakcyjność filmu przewyższa współczesne obyczaje społeczne dotyczące bogactwa i porusza tematy badane w literaturze „ niekończącego się luksusu ” na przestrzeni wieków, stwierdzając, że jest to „... część chytry i pociągający staromodny film. Nie zdradzając żadnej jawnej nostalgii, Bajecznie bogaci Azjaci spoglądają czule wstecz i na Wschód, wyczarowując świat zdefiniowany przez hierarchie i przypisane role w sposób, który przywołuje klasyczne powieści i filmy. Jego najbardziej romantyczny impuls ma mniej wspólnego z raczej zwyczajną historią miłosną Nicka i Rachel, a bardziej z urokiem niekończącego się luksusu i władzy dynastycznej. Co, jak sądzę, jest mimo wszystko całkiem nowoczesne ”. Peter Debruge z Variety napisał, że film „wprawnie udaje się zrównoważyć bogactwo nieobliczalnego bogactwa z pragmatyczną, dobrze ugruntowaną wrażliwością” swojego bohatera; porównał także styl wizualny i ton filmu z Wielkim Gatsbym Baza Luhrmanna (2013), a także z sekwencją ślubu w Mamma Mia! (2008). Robbie Collin z The Daily Telegraph przyznał filmowi cztery gwiazdki na pięć i napisał, że film był „przepysznym kawałkiem luksusowego eskapizmu z komedii romantycznych” i „gra jak powieść Jane Austen skrzyżowana z broszurą Mr. & Mrs. Smith ” podczas gdy pochwalił występy Wu, Goldinga, Yeoh i Awkwafiny.

Scott Mendelson, piszący dla Forbesa , stwierdził, że film jest poniżej średniej i ma nierówną fabułę z wymyślonym humorem, podobnie jak jego opinia na temat filmu Moje wielkie greckie wesele z 2002 roku , stwierdzając: „Bez przeczytania książki mógłbym argumentować, że główną wadą Bajecznie bogatych Azjatów jest to, że jest tak zdeterminowany, by być azjatycko-amerykańską wersją konwencjonalnej hollywoodzkiej komedii romantycznej, że staje się głęboko konwencjonalną komedią romantyczną, pełną złych, dobrych i ogólnych tropów. i oferuje wiele specyfiki kulturowej, ale postacie drugoplanowe są szczupłe, a potrzeba bycia uniwersalnym ogranicza jego dramaturgię”.

W swojej krytyce dołączyła do niego Kate Taylor z The Globe and Mail , która napisała: „Gdy gromadzą się przekleństwa bogactwa, podczas gdy duża obsada azjatyckich i eurazjatyckich aktorów gra swoje głupie postacie, źródło śmiechu staje się niepokojące”. David Rooney z The Hollywood Reporter wydał mieszaną recenzję, w której skrytykował tempo filmu jako „nierówne”, ale mimo to podobnie pochwalił występy i chemię Wu i Goldinga, a także wskazał występ Wu jako prawdziwe serce filmu. Tony Wong z Toronto Star argumentował, że film „nie obala stereotypów. Wzmacnia je. Nie ma tu miejsca na subtelności - tytuł podkreśla misję. Azjaci są bogaci, wulgarni i nie mają pojęcia”.

Al Jazeery określiła ten film jako „Panda Express of Chinese culture”, wskazując, że ten film może przyciągnąć tylko ludzi z Zachodu, którzy mają niewielką wiedzę na temat kultury azjatyckiej, lub Amerykanów pochodzenia azjatyckiego, którzy są szczęśliwi, widząc swoją własną kulturę przedstawioną w hollywoodzkim filmie. Zwrócił też uwagę na ostrą krytykę tego filmu ze strony chińskiej. Krytykują, że „Bajecznie bogaci Azjaci nie byli celebracją kultury azjatyckiej - to była jej demonizacja”, argumentując, że film pokazuje kulturę chińską tylko w oczach ludzi Zachodu i wzmacnia stereotypy. W komentarzu skrytykowano także orientalizm w filmie, wskazując, że postać Eleanor, która reprezentowała chińską tradycję w filmie, została przedstawiona jako „nikczemna i zacofana”, a Rachel, reprezentująca Zachód, ostatecznie wygrała, sugerując „dzięki wiatrowi z Zachodu, stary i nie postępowy Wschód otrzymuje nowe życie”.

Rzucanie krytyki

Chociaż film był chwalony w Stanach Zjednoczonych za występowanie głównie azjatyckiej obsady, gdzie indziej był krytykowany za obsadzanie aktorów pochodzenia etnicznego i nie-chińskiego jako etnicznie chińskich postaci. Film był również krytykowany przez Singapurczyków za to, że postacie mówią tylko brytyjskim angielskim i amerykańskim angielskim oraz całkowicie pomijają singapurski angielski . Ponadto film spotkał się z krytyką za słabe przedstawienie rzeczywistego składu etnicznego Singapuru poprzez nie przedstawianie obywateli Chin nie należących do grupy etnicznej.

Główni aktorzy

Obsada głównego aktora Henry'ego Goldinga , który jest pochodzenia Iban i Anglika, jako chińskiego singapurskiego bohatera Nicka Younga była kontrowersyjna; kilku krytyków negatywnie porównało casting do wybielania i skrytykowało go za utrwalanie idei, że azjatyccy aktorzy nie mogą być czołowymi hollywoodzkimi mężczyznami bez cech eurocentrycznych , podczas gdy zwolennicy podkreślali malezyjskie pochodzenie i wychowanie Goldinga, zauważając, że krytyka odzwierciedlała zmagania, z jakimi borykają się wielorasowi Azjaci w Azji wspólnota.

Koreańsko-amerykańska aktorka Jamie Chung , która brała udział w przesłuchaniu do roli, ale została odrzucona rzekomo za to, że nie była „etnicznie Chińczykiem”, odpowiedziała na obsadę Goldinga: „To jakieś bzdury. Gdzie wyznaczasz granicę, by być świadomym etnicznie?” Uwagi Chung spotkały się zarówno z pochwałami, jak i krytyką w mediach społecznościowych, a niektórzy oskarżali ją o uprzedzenia wobec Eurazjatów i zauważyli, że wcześniej grała etniczne chińskie postacie w innych pracach. Chung wyjaśniła swoje komentarze w mediach społecznościowych, zaprzeczając, że była fanatyczna wobec wielorasowych Azjatów, ponieważ „pewnego dnia będzie miała [swoje] własne dzieci hapa ”, co wywołało dalsze reakcje. Chung następnie przeprosił Golding za jej komentarze, które zaakceptował. Później wyraziła swoje poparcie dla Bajecznie bogatych Azjatów , Goldinga i jego kolegów z obsady, stwierdzając, że dzięki nim „będą inne projekty [...], które będą pełne azjatyckich obsady”.

Golding początkowo nazwał krytykę jego obsady „dość bolesną”, ale później był bardziej otwarty na krytykę, ponieważ uważał, że „powinna być o tym rozmowa”. Awkwafina żartobliwie stwierdził, że byłoby źle, gdyby producenci obsadziły Emmę Stone jako Nicka, odnosząc się do filmu Aloha z 2015 roku .

Obsadzenie Sonoyi Mizuno, która jest pochodzenia japońskiego , angielskiego i argentyńskiego , jako chińskiej singapurskiej postaci Araminta Lee, spotkało się z podobną krytyką jak Golding, co, jak powiedział Mizuno, „wkurzyło [ją]”. Mizuno zwrócił uwagę na podwójne standardy, zgodnie z biali aktorzy mogą grać różne europejskie grupy etniczne i narodowości bez krytyki, zwracając uwagę na niedobór ról wielorasowych dla aktorów wielorasowych.

Socjolog Nancy Wang Yuen broniła obsady Goldinga, przypuszczając, że krytyka wobec niego była podsycana czystością rasową pełnokrwistych Azjatów. Uznając Goldinga za „niewystarczająco azjatyckiego”, krytycy postanowili zignorować jego azjatyckie dziedzictwo. Yuen porównał sytuację Goldinga do publicznego postrzegania byłego prezydenta USA Baracka Obamy , który również jest dwurasowy. Zauważyła, że ​​„świat postrzega prezydenta Obamę jako czarnego, ale jego matka jest biała” i zwróciła uwagę na podwójne standardy w „[wymazywaniu] azjatyckiego pochodzenia Goldinga, jednocześnie niszcząc białe pochodzenie Obamy”.

Reżyser Jon M. Chu bronił swojej decyzji o obsadzie Goldinga, stwierdzając, że pytania dotyczące obsady, a zwłaszcza Goldinga, niepokoiły go, przyznając później:

Zdałem sobie sprawę, że tylko złościłem się na ludzi, którzy czuli się spaleni. Byli to ludzie tacy jak ja, którzy widzieli, jak Hollywood wybiela sprawy i patrzyli, jak role odchodzą, ponieważ ktoś powiedział, że Azjata nie może być przywódcą tego czy tamtego.

John Lui, singapurski reporter The Straits Times , skrytykował obsadę, wyrażając opinię, że jedna kropla azjatyckiej krwi wystarczy Hollywood, który był zmotywowany do obsadzenia Goldinga („twarz niejednoznaczna etnicznie”) z powodu jego odwołania do szerokiej gamy publiczności. Lui zaprzeczył, że jego komentarze nie dotyczyły tożsamości Goldinga, ale raczej obiektywności jego wyglądu, stwierdzając, że „dzielenie aktorów na stosy„ azjatyckich ”i„ niewystarczająco azjatyckich ”jest niewłaściwe”. Nick Chen z The Independent również wypowiedział się negatywnie na temat obsady, potępiając obsadę Goldinga jako wybielanie, które nie zostało zauważone przez krytyków i kinomanów.

W wywiadzie dla Teen Vogue w listopadzie 2019 roku aktorka Brenda Song , która jest pochodzenia Hmong i Tajów , stwierdziła, że ​​nie pozwolono jej wziąć udziału w przesłuchaniu do Bajecznie bogatych Azjatów , ponieważ według Song jej „wizerunek w zasadzie nie był wystarczająco azjatycki, w nie tak wiele słów”. Song stwierdziła, że ​​​​czuła się rozczarowana odpowiedzią, kwestionując, dlaczego filmowcy „winią [jej] za to, że pracowała [jej] przez całe życie”. Ta rzekoma reakcja na Song spotkała się z reakcją amerykańskich Amerykanów pochodzenia azjatyckiego w Internecie, ponieważ Song wcielił się w „oryginalnego szalonego bogatego Azjatę” London Tipton w serialu Disney Channel The Suite Life of Zack and Cody z 2005 roku . Rachel Chang, pisząca dla Forbesa , stwierdziła, że ​​Song „samodzielnie reprezentował Amerykanów pochodzenia azjatyckiego przed nowym pokoleniem wrażliwych widzów telewizyjnych”. Reżyser Jon M. Chu odpowiedział na komentarze na Twitterze, stwierdzając, że „to jest do bani, jeśli kiedykolwiek komunikowano coś takiego. Właściwie to obrzydliwe”. Dodał, że jest fanem twórczości Song i obsadziłby ją w filmie bez przesłuchania, gdyby wiedział. Później uzupełnił tweeta artykułem o otwartym castingu do filmu, wymieniając to jako jedno z jego ulubionych wspomnień podczas produkcji.

Promując swoje wspomnienia We Were Dreamers: An Immigrant Superhero Origin Story w odcinku podcastu How To Fail With Elizabeth Day z maja 2022 r. , chiński kanadyjski aktor Simu Liu ujawnił, że brał udział w przesłuchaniach do filmu cztery razy, ale został odrzucony z powodu rzekomego braku „ „czynnik” „to”, który, jak powiedział, pozostawił go „zdruzgotanym”. Podcast odnowił kontrowersje wokół obsady Goldinga, a zwolennicy Liu argumentowali, że był bardziej odpowiedni jako Nick niż Golding, ponieważ był w pełni chiński jak postać, twierdząc, że on odmówiono mu roli z powodu braku eurocentrycznych cech Goldinga. Zwolennicy Goldinga, wielu z nich pochodziło z Azji Południowo-Wschodniej , wskazywali, że pochodzenie Goldinga z Iban z Borneo i Malezji czyni go lepszym przedstawicielem Singapuru niż Liu, jednocześnie powtarzając brak południowo-wschodniego Azjaci i nadmiar Azjatów i Chińczyków w obsadzie. W oczywistej odpowiedzi na kontrowersje Liu zamieścił na Twitterze fragmenty swojej książki , w których omówiono incydent, ale podano kontekst. Liu potwierdził, że komentarze „czynnika„ to ”” nie pochodziły od Chu, z którym zaprzyjaźnił się po premierze filmu, ale od „dyrektora studia lub reżysera castingu”, który pomieszał się, gdy był przekazywany przez wiele osób zaangażowanych w produkcja przed dotarciem do agenta Liu. Liu zauważył, że Golding został już obsadzony w roli Nicka podczas przesłuchania i że brał udział w przesłuchaniu do ról Colina Khoo i Michaela Teo, które ostatecznie trafiły odpowiednio do Chrisa Panga i Pierre'a Pnga, przy czym obaj aktorzy również byli w pełni Chińczykami. Przyznając, że odrzucenie boli, Liu napisał na Twitterze, że to doświadczenie „doprowadziło do podzielenia się naprawdę znaczącymi opiniami na temat [jego] pracy i rzemiosła”. Liu bronił obsady Goldinga, opisując go jako „idealnie obsadzony” dla Nicka i chwalił film za torowanie drogi dla azjatyckiej reprezentacji.

Reprezentacja etniczna Singapuru

Zobacz także: Wyścig w Singapurze i Demografia Singapuru

W przeciwieństwie do tych, którzy wzywali chińskich aktorów do wypełnienia swoich ról, inni, zwłaszcza ci z krajów azjatyckich, wyrazili rozczarowanie brakiem w filmie etnicznych Malajów i Hindusów, którzy są wyraźnie obecni w Singapurze. Kirsten Han, singapurska dziennikarka, powiedziała, że ​​film „zaciemniał malajskie , indyjskie i euroazjatyckie (i nie tylko), które czynią kraj tak bogatym kulturowo i wyjątkowym miejscem, jakim jest”. Niektórzy krytycznie odnosili się do pominięcia Malajów i Hindusów w kraju - odpowiednio drugiej i trzeciej co do wielkości grupy etnicznej w Singapurze - przez co nie reprezentują w pełni jego wielorasowej populacji.

Scena filmu w Newton Food Center spotkała się z krytyką za brak różnorodności kulturowej podczas pokazywania sprzedawców i serwowanego przez nich jedzenia.

Ian Chong, politolog z National University of Singapore , skomentował, że film „przedstawia najgorsze w Singapurze. Wymazuje mniejszości. Wymazuje biednych i zepchniętych na margines. Wszystko, co dostajesz, to bogaci, uprzywilejowani etniczni Chińczycy”. Alfian Sa'at , malajski poeta i dramaturg z Singapuru, skomentował tytuł filmu, nazywając go „Bajecznie bogatymi Azjatami ze wschodu” i dodając: „Czy wygrana w reprezentacji oznacza zastąpienie białych ludzi niedoszłymi białymi [?]” Wiele krytycy skrytykowali także scenę komediową, w której postacie Rachel Chu i Peik Lin były przestraszone przez sikhijskich strażników, zauważając, że „przedstawianie brązowych mężczyzn jako przerażających drapieżników jest odtwarzane dla śmiechu”, jest „ślepe na politykę rasową w Singapurze” i przedstawione „bufonowaty występ [to znaczy] tak rozdzierający jak występ Mickeya Rooneya jako japońskiego fotografa mieszkającego nad Audrey Hepburn w Śniadaniu u Tiffany'ego ”. Jednak jeden z komentatorów zauważył, że książka, na której oparty jest film, „jest świadoma braku reprezentacji mniejszości [i] w rzeczywistości nawiązuje do zamkniętej postawy niektórych kręgów społecznych w Singapurze. Jeden z członków rodziny został wyrzucony za poślubienie kobiety malajski ”.

Inni krytycy bronili przedstawienia reprezentacji etnicznej w filmie. Ilyas Sholihyn, malajski Singapurczyk piszący dla Coconuts , stwierdził, że „trudno sobie wyobrazić, że ta historia jest w ogóle porównywalna z większością chińskich Singapurczyków” ze względu na skupienie się filmu na niezwykle bogatych, zauważając, że Szalenie bogaci Azjaci byli wysoce zamerykanizowani i nie dla tubylców Singapurczyków, ale raczej „hollywoodzki film fantasy, stworzony z myślą o maksymalnym atrakcyjności dla Amerykanów pochodzenia wschodnioazjatyckiego”. Skrytykował również niektóre decyzje dotyczące reprezentacji, takie jak to, że na scenie w Newton Food Center brakowało dokładnej różnorodności kulturowej oraz że role dla ograniczonej liczby Singapurczyków spoza Chin, takich jak strażnicy i lokaje , były symboliczne . Surekha A. Yadav z Malay Mail bronił w filmie braku nieetnicznych Chińczyków Singapuru, opisując go jako dokładne przedstawienie chińskich Singapurczyków, szczególnie zamożnych, którzy według statystyk Instytutu Studiów Politycznych mają minimalne, a nawet dyskryminujące interakcje z grupami etnicznymi mniejszości singapurskiej. Odnosząc się konkretnie do filmu, Yadav wyjaśnił, że „jest to niezwykle uprzywilejowana krawędź tego wyższego segmentu społeczeństwa Singapuru, którą Bajecznie bogaci Azjaci . W rzeczywistości jest to świat, w którym mniejszości odgrywają bardzo małą rolę”.

W wywiadzie udzielonym Insiderowi w 2021 roku Chu powiedział, że żałuje obsadzenia osób spoza Chin w podrzędnych rolach i „całkowicie przyjmuje” krytykę.

Wyróżnienia

Nagroda	Data ceremonii	Kategoria	Odbiorca (odbiorcy)	Wynik	Ref.
Nagrody amerykańskich redaktorów kinowych	1 lutego 2019 r	Najlepszy montaż filmu fabularnego - komedia lub musical	Myrona Kersteina	Mianowany
Nagrody Gildii Dyrektorów Artystycznych	2 lutego 2019 r	Najlepsza scenografia we współczesnym filmie	Bajecznie bogaci Azjaci	Wygrał
Nagrody Gildii Projektantów Kostiumów	19 lutego 2019 r	Doskonałość we współczesnym filmie	Mary E. Vogt	Wygrał
Nagrody krytyków	13 stycznia 2019 r	Najlepszy zespół aktorski	Bajecznie bogaci Azjaci	Mianowany
		Najlepsza komedia		Wygrał
		Najlepsza aktorka w komedii	Konstancja Wu	Mianowany
		Najlepszy projekt produkcji	Nelson Coates , Andrew Baseman	Mianowany
Towarzystwo Krytyków Filmowych z Detroit	3 grudnia 2018 r	Najlepszy zespół	Bajecznie bogaci Azjaci	Mianowany
Złote Globy	6 stycznia 2019 r	Najlepszy film – musical lub komedia		Mianowany
		Najlepsza aktorka w filmie kinowym - komedia lub musical	Konstancja Wu	Mianowany
Hollywoodzkie Nagrody Filmowe	4 listopada 2018 r	Nagroda Breakout Ensemble	Bajecznie bogaci Azjaci	honorowy
Nagroda Humanitasu	8 lutego 2019 r	Pełnometrażowy film komediowy		Mianowany
Nagrody publicystów ICG	22 lutego 2019 r	Publicystyczny spektakl roku Maxwella Weinberga - film kinowy		Wygrał
Nagrody Gildii Menedżerów Lokalizacji	21 września 2019 r	Wybitne lokalizacje we współczesnym filmie	Guy Sahibjahn	Mianowany
Nagrody gildii wizażystów i stylistów fryzur	16 lutego 2019 r	Najlepszy współczesny makijaż	Heike Merker, Irina Strukova	Mianowany
		Najlepsza współczesna stylizacja włosów	Heike Merker, Sophia Knight	Wygrał
Krajowa Rada Rewizyjna	8 stycznia 2019 r	Najlepsza gra aktorska zespołu	Bajecznie bogaci Azjaci	Wygrał
Nagrody publiczności	11 listopada 2018 r	Komedia z 2018 roku		Mianowany
		Gwiazda komedii 2018 roku	Awkwafina	Na krótkiej liście
			Konstancja Wu	Na krótkiej liście
Nagrody Amerykańskiej Gildii Producentów	19 stycznia 2019 r	Najlepszy film kinowy	Bajecznie bogaci Azjaci – Nina Jacobson i Brad Simpson, John Penotti	Mianowany
Stowarzyszenie Krytyków Filmowych z San Diego	10 grudnia 2018 r	Najlepszy występ komediowy	Awkwafina	Mianowany
		Najlepszy projekt kostiumów	Mary E. Vogt	Mianowany
Nagrody satelitarne	17 lutego 2019 r	Najlepszy film — komedia/musical	Bajecznie bogaci Azjaci	Mianowany
		Najlepsza aktorka w filmie komediowym/musicalu	Konstancja Wu	Mianowany
Nagrody Gildii Aktorów Ekranowych	27 stycznia 2019 r	Znakomity występ obsady w filmie kinowym	Obsada Bajecznie bogatych Azjatów	Mianowany
Nagrody Teen Choice	11 sierpnia 2019 r	Najlepszy film komediowy	Bajecznie bogaci Azjaci	Wygrał
		Najlepszy aktor komediowy	Henryka Goldinga	Mianowany
		Najlepsza aktorka komediowa	Awkwafina	Mianowany
			Konstancja Wu	Mianowany
Nagrody Azji	12 kwietnia 2019 r	Wybitne osiągnięcie w kinie	Obsada Bajecznie bogatych Azjatów	Wygrał

Sequele

Scenarzysta Adele Lim opuściła produkcję dwóch sequeli Bajecznie bogatych Azjatów po sporze o wynagrodzenie, który jej zdaniem miał podłoże rasistowskie i seksistowskie.

Przed premierą filmu Jon M. Chu powiedział, że byłby chętny do wyreżyserowania kontynuacji, gdyby pierwszy film odniósł sukces, stwierdzając: „Mamy inne historie spoza świata Bajecznie bogatych Azjatów, które też są gotowe do opowiedzenia , od filmowców i gawędziarzy, których historie nie zostały jeszcze opowiedziane”. 22 sierpnia 2018 roku, po mocnym otwarciu filmu, Warner Bros. Pictures potwierdziło, że trwają prace nad kontynuacją, a Chiarelli i Lim powrócili, aby napisać scenariusz na podstawie kontynuacji książki, China Rich Girlfriend . Chu i aktorzy Wu, Golding i Yeoh mają opcje kontynuacji, chociaż kilku kluczowych aktorów było zaangażowanych w inne projekty do 2020 roku. Producentka Nina Jacobson ogłosiła później, że China Rich Girlfriend i adaptacja ostatniej części trylogii Kwana, Rich People Problems , będzie kręcony jeden po drugim w 2020 roku, aby skrócić czas oczekiwania między tymi dwoma filmami.

We wrześniu 2019 roku scenarzystka Adele Lim, która wraz z Peterem Chiarellim była współautorem scenariusza do Crazy Rich Asians , opuściła produkcję kontynuacji filmu po sporze o wynagrodzenie. Podobno Limowi zaoferowano 110 000 USD za napisanie sequeli, podczas gdy Chiarelli za tę samą rolę zaoferowano 800 000–1 000 000 USD. Lim stwierdził, że „różnica płac stanowi większy problem seksizmu i rasizmu w Hollywood, ponieważ branża postrzega kobiety i osoby kolorowe jako„ sos sojowy ”- lub po prostu sposób na dodanie drobnych szczegółów kulturowych do scenariuszy, zamiast dostarczać znaczną rolę pisarską”. Reżyser Jon M. Chu wyraził poparcie dla Lim w oświadczeniu, wyjaśniając, że chociaż był rozczarowany, że nie wróci z kontynuacją, będzie kontynuował współpracę z Limem gdzie indziej i że „rozpoczęta przez to rozmowa jest DUŻO ważniejsza niż siebie… więc kim ja jestem, żeby temu przeszkadzać”. Dodał, że zgadza się z krytyką Lima dotyczącą przemysłu filmowego i poprosił, aby ludzie powstrzymali się od krytykowania Chiarelliego, ponieważ „jest dobrym człowiekiem, siłą twórczą i jest zawodowcem w branży od wielu lat”. Warner Bros. dział spraw biznesowych również wydał odpowiedź, stwierdzając, że Chiarelli ma większe doświadczenie w pracy nad filmami, ponieważ CV Lima składało się tylko z napisów telewizyjnych przed Bajecznie bogatymi Azjatami , i że „zrobienie wyjątku ustanowiłoby niepokojący precedens w biznesie”. Zauważyli również, że przygotowano alternatywną ofertę dla Lim, z której nie skorzystała. Lim później wyraziła podziękowania za publiczne wsparcie, które otrzymała, pisząc na Twitterze: „Ludziom przechodzącym przez własną walkę - nie jesteście sami. Poza tym kocham tylko Jona M. Chu oraz obsadę i ekipę Bajecznie bogatych Azjatów ”. 21 marca 2022 roku ogłoszono, że Amy Wang ma napisać kontynuację, zastępując Chiarelli i Lima.

W maju 2022 roku poinformowano, że film spin-off skupiający się na postaci Gemmy Chan i jej historii miłosnej z postacią Harry'ego Shuma Jr., jak drażniono w scenie napisów końcowych filmu, był na wczesnym etapie rozwoju, a scenariusz ustawiony być napisany przez Jasona Kima.

Zobacz też

• Chińczycy w Nowym Jorku
• Chińczycy z zagranicy
• Chińczycy z Singapuru
• Flower Drum Song , amerykański film z 1961 roku, cytowany jako pierwszy z większością azjatyckiej obsady, którego akcja toczy się w tym samym czasie, który również był adaptacją powieści .

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona internetowa
• Bajecznie bogaci Azjaci na IMDb