Periya Tirumoli
.jpg){kind=avatar}
Periya Tirumoli ( tamilski : பெரிய திருமொழி , zlatynizowany: Periya Tirumoḻi , dosł. „Wielkie święte wersety”) to tamilskie dzieło literatury Vaisnava , składające się z 1084 hymnów. Został on napisany przez jednego ze świętych poetów, któremu przypisano imię Alvar , Tirumangai . Jest to kawałek literatury, który jest częścią kompilacji hymnów Alwarów, Naalayira Divya Prabandham .
Opis
Zgodnie z tradycją Sri Vaisnava , Tirumangai Alvar przeszedł na Vaisnavizm pod wpływem swojej żony Kumudavalli. Uciekał się do okradania bogatych, aby nakarmić i pomóc wszystkim wyznawcom jego wiary. Pewnego razu próbował obrabować przyjęcie weselne, nie wiedząc, że panną młodą i panem młodym byli Andal i Ranganatha . Nie mogąc zdjąć pięknego pierścionka ze stóp pana młodego, opuścił głowę, zamierzając odgryźć go ze stóp. Natychmiast zdał sobie sprawę, że stopy były boskie i należały do Wisznu samego siebie. Porzucił rabunek i skomponował Periya Tirumoli, aby wychwalać bóstwo po tym, jak nauczyło go ono mantry Narayana .
Tirumangai został przemieniony po tym, jak dotarło do niego znaczenie mantry Narayana , którą tradycja Sri Vaisnavizmu uznaje za kwintesencję Wed. Periya Tirumoli to opus magnum Tirumangai Alvara, kompozycja nabożnych wersetów opowiadających o wielkości kilku świątyń Vaisnava i pomyślnych atrybutach Boga doświadczanych przez bhakti święty. Istnieją również hymny, które badają ludzkie cierpienie spowodowane zniewoleniem i sposoby przezwyciężenia tej koncepcji, ostatecznie prowadzące do osiągnięcia Ostatecznej Rzeczywistości . Jak Vedanta Desikan , „Periya Tirumoli zapewnia głęboki wgląd w wiedzę duchową (arivu tarum periya Tirumoli)”.
| Część serii o |
| Vaisnavizmie |
|---|
 |
Hymny
Tirumangai opisuje Matsya avatara Wisznu tymi wersetami:
Nie było wyższego poziomu; Nie pozostawiając ani jednego odkrytego miejsca, potężna powódź wezbrała wysoko, zalewając dobrze prosperujące ziemie nieśmiertelnych. Bogowie powiedzieli: nie mamy innego schronienia. Aby być ich fortecą, dzięki swojej łasce przyszedł jako ryba. Wnętrzności (ryby) trzęsły się w pośpiechu, fale i wody oceanu rozbijały się i kołysały, gdy niósł na plecach góry , które drapały niebo. Moje serce, nie zapomnij wielbić tego Pana.— Werset 11.4.1
Święty napisał również taniyan s (zabłąkane wersety) w tym tekście: Pochodnia, która wypędza ciemność/ignorancję z serca, dobra ambrozja przeciw truciźnie (nañcukku), czyli niekończącemu się odrodzeniu (ațankā nețum pirati, dosł. nie skracanie długie narodziny), literatura/egzemplifikacja pięciu [będących] tematami (turaikal) dobrego traktatu o języku tamilskim, esencją Āraṇam [tj. ) bawełna (nić) innych szkół myślenia (paracamaya-p-pañcukku): [to są] traktaty Parakālana [tj. Tirumankai Ālvār].